Το καινούριο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν τιτλοφορείται «Το Χαμένο Σύμβολο».
Οι υπάλληλοι των βιβλιοπωλείων έχουν βαρεθεί να γεμίζουν με αντίτυπα τα ράφια, τα οποία αδειάζουν σε χρόνο ρεκόρ.
Οι οπαδοί του συγγραφέα «τιμούν» το νέο του πόνημα με αξιοζήλευτη ζέση.
Διόλου άσχημες οι επιδόσεις ενός βαθύτατα πολιτικού βιβλίου που έχει μεταμφιεστεί σε «περιπέτεια», «θρίλερ» και «ιστορία μυστηρίου».
Όσο παράξενο κι αν φαίνεται στους αναγνώστες του Νταν Μπράουν, «Το Χαμένο Σύμβολο» είναι ένας ύμνος στην Αμερική.
Με πρόσχημα τα μυστήρια των Μασόνων, την αναζήτηση της «αρχαίας σοφίας» και την απόκρυφη αρχιτεκτονική της Ουάσιγκτον, ο Νταν Μπράουν έχει βάλει στην υπογραφή του σ’ ένα από τα πιο έξυπνα προπαγανδιστικά κείμενα που διαφημίζουν απροκάλυπτα την υπερδύναμη.
Ουσιαστικά, ο επιτυχημένος συγγραφέας θέλει να μας δείξει ότι μέσω της Μασονίας, το σύνολο της «απόρρητης γνώσης» των αρχαίων πολιτισμών μεταλαμπαδεύτηκε στην πατρίδα του… γνωστού αναψυκτικού.
Μας ξεναγεί στα υπόγεια του Καπιτωλίου και μας υποβάλλει σε μια ατμόσφαιρα που θα ταίριαζε στα Ελευσίνια ή στα Καβείρια Μυστήρια.
Η πένα του αναφέρεται στους Αμερικανούς Μασόνους με τρόπο που θα ταίριαζε σε κάποιους από τους Επτά Σοφούς της Ελληνικής Αρχαιότητας.
Με την πιασάρικη μυθοπλασία του αποπειράται να μας κάνει να συμπαθήσουμε και να θαυμάσουμε μια χώρα για κάτι που δεν έχει:
Δηλαδή, την Αμερική για την ιστορία της!
Αξιοπρόσεκτο το στρατήγημα του Νταν Μπράουν και όσων τον στηρίζουν.
Η βραχύβια ιστορία του Νέου Κόσμου επιτρέπει καυχήματα μόνο για προσωπικότητες όπως ο Ντέιβιντ Κρόκετ και ο Στρατηγός Κάστερ.
Όμως, υπάρχει λύση: Μπορούν, ως υποκατάστατα, να… διακτινιστούν στην «μεγάλη πατρίδα» ο Πυθαγόρας, ο Νεύτονας και το σύνολο της «άφθαστης γνώσης» μέσω ενός απλού μυθιστορήματος.
Το έλλειμμα ιστορικότητας των ΗΠΑ, εδώ και δεκαετίες, αναπληρώνεται μέσω της Τέχνης – έστω μέσω δημιουργημάτων που θυμίζουν Τέχνη.
Αυτό δεν είναι κακό.
Κακό θα είναι να τους πιστέψουμε.
2 σχόλια:
Καλα,ας πουν αλευρι.
Ο Κινεζος τους γυρευει.
(Ετσι και βγαλει τα δις $$ που εχει στα ταμεια του,θα πετανε τα δολλαρια τις αποκριες για σερπαντινες).
Έτσι, σε αυτό το πνεύμα του προαναφερόμενου πονήματος περπατώντας στην πόλη Nashville του Tennessee των ΗΠΑ αντικρύζει κανείς από μακριά κάτι κίονες προς το μπεζ γκρι. Και ναι, πρόκειται για το πιστό αντίγραφο του Παρθενώνα το οποίο περιλαμβάνει και το άγαλμα της Αθηνάς μαζί με τους αναμνηστικούς τσολιάδες και τους γνωστούς γύρους από κοντά. Λίγο πιο μακριά υπάρχει ένας άλλος ναός - ο ναός της μουσικής country - ήτοι το Grand Ole Opry άλλο ένα τουριστικό "ιστορικό" venue. Tώρα πώς συνδέονται οι δύο ναοί; Τελευταία άκουσα τη λέξη "παγκοσμιοτοπικότητα". Ισως να λέει κάτι αυτό.
http://www.nashville.gov/parthenon/
Δημοσίευση σχολίου