Τετάρτη, Ιουλίου 04, 2012

Γενναίοι πολεμιστές σε αόρατους πολέμους

«Πρώτα απ' όλα θέλω να δοξάσω και να τιμήσω τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα για τη Χάρη Τους και το Έλεος, το οποίο χρειάζομαι πολύ. [...] Ευχαριστώ και τους μοναχούς στο Άγιο Όρος, που προσεύχονται αδιάκοπα για τη ζωή του κόσμου». Τζόναθαν Τζάκσον, ηθοποιός, απονομή τηλεοπτικών βραβείων Emmy, 24 Ιουνίου 2012.


Τα βραβεία Emmy, στις ΗΠΑ, θεωρούνται (και είναι) ισόκυρα, αντίστοιχα σε αξία με τα κινηματογραφικά Όσκαρ. Οποιοσδήποτε αστέρας φτάσει μέχρι το κόκκινο χαλί που οδηγεί στο βήμα της απονομής, μπορεί να υποθέτει πως από εκείνη την στιγμή και έπειτα έχει αποκτήσει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα για τους αιματηρούς και επικίνδυνους αγώνες του Κολοσσαίου της μικρής οθόνης της μεγάλης πολυεθνικής αυτοκρατορίας. Τουλάχιστον, για ένα εύλογο διάστημα μπορεί να πάψει να άγχεται για τα οικονομικά του και για τη συνέχεια της σταδιοδρομίας του. Όλα θα πάνε καλά, αρκεί να βαδίζει στην πεπατημένη. Η πεπατημένη συνίσταται στο να φροντίζει να τα έχει καλά με τις δυνάμεις που κυριαρχούν στην αρένα του θεάματος. Να έχει «πολιτικά ορθές» απόψεις, να δηλώνει φιλειρηνιστής -χωρίς να πολυμπαίνει στη μύτη του Πενταγώνου-, να εκφράζεται υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων ζευγαριών να υιοθετούν παιδιά, να δείχνει από «φιλελεύθερος» έως έκλυτος και να συμμετέχει σ' όλες τις παρασκηνιακές διαδικασίες που ξεκινούν από τα ξέφρενα πάρτι στα ανάκτορα των σκηνοθετών και των παραγωγών και καταλήγουν ως «εύπεπτο υλικό» στις μικρές και μεγάλες οθόνες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δείχνει -πολλώ δε μάλλον να είναι- «αναχρονιστής», υπερβολικά «παραδοσιακός», «συντηρητικός» και ουσιαστικός πολέμιος του χρυσοφόρου κατεστημένου που κυβερνά τη χώρα της... ευκαιρίας. Αν κάνει αυτή την αποκοτιά, ισχυροί άνθρωποι σε θέσεις κλειδιά θα κάνουν ειλικρινείς προσπάθειες να... ξεθωριάσει η λάμψη του και να ξεχαστεί το όνομά του. Θα τα καταφέρουν, αν δεν έχει διαφορετική άποψη η μία και αληθινή υπερδύναμη: ο Θεός.

Ομολογία πίστεως

«Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν [τοις] ουρανοίς». (Καινή Διαθήκη, Ματθ. Ι' 32) Αυτήν την παρακαταθήκη του Ιησού Χριστού είχε κατά νου ο νεαρός ηθοποιός (γεννήθηκε στο Ορλάντο της Φλόριντα το 1982) Τζόναθαν Τζάκσον και ενώπιον Θεού και ανθρώπων μίλησε με σθένος και ταπείνωση για τον Χριστό και το Άγιο Όρος την ώρα του θριάμβου του. Το βραβείο το έλαβε για το ρόλο του στη σειρά «General Hospital» (Γενικό Νοσοκομείο), που προβάλλεται στο κανάλι ABC. Ο Τζάκσον έσπασε τα ταμπού της «αυτοσυγκράτησης» και της «πολιτικής ορθότητας» κάνοντας τον σταυρό του με τον ορθόδοξο τρόπο στην αρχή της ομιλίας του. Βαφτίστηκε Χριστιανός Ορθόδοξος το 2012 και δεν δεν δίστασε να κάνει αυτή την δημόσια ομολογία πίστεως αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Η στάση του απέναντι στα πράγματα και στην εξέλιξη της σταδιοδρομίας του αποτελεί την καλύτερη δυνατή απάντηση σε όλους όσοι αναγνωρίζουν τι είναι ορθό και τι εσφαλμένο αλλά διστάζουν να πάρουν θέση. Είναι κατανοητό να φοβάται κάποιος τις συνέπειες της αρετής του -μια και ουδείς ωφέλησε την ανθρωπότητα ατιμώρητος- αλλά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Ειδικά σε μια περίοδο, που το πυρ του πολέμου μαίνεται ανεξέλεγκτο σ' όλα τα πλάτη και τα μήκη της υφηλίου, είναι υποχρέωση κάθε πιστού να τοποθετείται. Να εκφράζεται ανοιχτά. Να εκδηλώνεται αλογόκριτα. Οτιδήποτε λιγότερο είναι φυγομαχία και βοηθάει την καταχνιά που πλακώνει τα έθνη, να πυκνώσει...

Η ελληνική περίπτωση

Ένα παράδοξο με την κίνηση του Αμερικανού ηθοποιού είναι ότι -σε αντίθεση με το τι θα γινόταν στην Ελλάδα- δεν χλευάστηκε από τα ΜΜΕ των ΗΠΑ. Δεν λοιδορήθηκε από σχολιαστές απροσδιορίστων ιδιοτήτων και προθέσεων. Δεν παραλληλίστηκε με γραφικούς ή «χριστέμπορους». Αντιμετωπίστηκε, τουλάχιστον επισήμως, με σεβασμό. Στην χώρα που φιλοξενεί το Άγιο Όρος, το περιβόλι της Παναγίας, ο κ. Τζάκσον θα αποτελούσε ήδη έναν αποδιοπομπαίο τράγο για τα μέλη του κινήματος της συντεταγμένης παρακμής και της ελεγχόμενης ηθικής και πνευματικής χρεοκοπίας. Δεν χρειάζεται να γίνει μνεία σε περιπτώσεις όπου προπηλακίζεται επικοινωνιακά όποιος δηλώσει ευθαρσώς την πίστη του στον Χριστό και την Ελλάδα. Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Δεν είναι στραβός ο γιαλός. Εμείς αρμενίζουμε ολοταχώς στον ύφαλο...

Δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη δημοκρατία 01/07/2012

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ποιος είπε ότι κσι σήμερα και πάντα δεν υπάρχουν ομολογητές της Χριστιανικής πίστεως, όπως ο κ. Τζάκσον ή μάρτυρες της Χριστιανικής πίστεως, όπως εκείνος στη Λιβύη που τον αποκεφάλισαν οι ισλαμιστές, επειδή βαφτίστηκε Χριστιανός;
Ο Μέγας Κωνσταντίνος στην πρώτη οικουμενική σύνοδο ζήτησε τη θέση που θα καθόταν να την τοποθετήσουν χαμηλότερα από εκείνη των Χριστιανών που με οποιοδήποτε τρόπο βασανίστηκαν αλλά επέζησαν από τα μαρτύρια των διωγμών. Και δεν ήταν ακόμη Χριστιανός!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ