Πέμπτη, Ιανουαρίου 12, 2017

Ἡ Θράκη σέ ἰδιωτική προβολή!

Στιγμιότυπο μίας ἀπό τίς προβολές τῆς ταινίας «Ἀλέξανδρος καί Αϊσέ» στό σπίτι τοῦ σκηνοθέτη.
Ὁ Δημήτρης Κολλᾶτος εἶναι ἕνας ἀπό τούς ἐλάχιστους Ἕλληνες δημιουργούς πού ἀξίζει αμφότερους τούς τίτλους: καί Ἕλληνας καί δημιουργός

«Ἀλέξανδρος καί Αϊσέ». Εἶναι μία ταινία τοῦ Κολλάτου στήν ὁποία, μεταξύ ἄλλων, διδάσκουν ἠθοποιία οἱ Σπῦρος Φωκάς, Κώστας Χατζηχρῆστος, Ἀνδρέας Μπάρκουλης, Λυκοῦργος Καλλέργης, Γιῶργος Μούτσιος.

Σ' αὐτή τήν κραυγή, πού ντύθηκε μέ εἰκόνα καί ἦχο, πρωταγωνιστεῖ ἡ Θράκη, τήν ὁποία ἡ Τουρκία καί οἱ ἐντός τῶν τειχῶν συνεργάτες της θέλουν νά γίνει τό ἑπόμενο Κοσσυφοπέδιο. Ἡ κυριολεκτική καί μεταφορική λειψανδρία, ἡ ἐνδοτικότητα τῶν πολιτικῶν, ἡ προδοσία, τό νονιλίκι πού πουλᾶ τό τουρκικό προξενεῖο, οἱ ἀγῶνες τῶν λιγοστῶν γενναίων Ἑλλήνων καί -πάνω ἀπ' ὅλα- ὁ ἔρωτας συνθέτουν μία πλοκή τόσο ἁπτή, πιθανή καί οἰκεία, πού σέ ὑποχρεώνουν νά
εἰκάσεις ὅτι πρόκειται γιά ντοκιμαντέρ.

Ὁ Δημήτρης Κολλᾶτος τόλμησε καί γύρισε αὐτή τήν ταινία στήν περίοδο τοῦ κολοφώνα τῆς ἀναίτιας δόξας τῆς ἐκσυγχρονιστικῆς σύναξης τῶν Ἰμίων, τοῦ Χρηματιστηρίου, τῆς ὑπόθεσης Ὀτσαλάν καί ὅλων ὅσων κάνουν τήν Ἑλλάδα νά ντρέπεται.

Ἡ ταινία «Ἀλέξανδρος καί Αϊσέ» ὁλοκληρώθηκε τό 2001 καί, ὡς ἦταν ἀναμενόμενο, θάφτηκε. Θά ἦταν παράξενο, ἄλλωστε, νά προβληθεῖ ὅπως ἔπρεπε. Ἕνα καθεστώς ζόφου καί ξεπουλήματος δέν ἀντέχει νά φαίνονται ὄψεις τῆς ἀποκρουστικῆς ἀλήθειας του μέσα ἀπό τόν κινηματογράφο.

Ὁ Κολλᾶτος δέν φημίζεται γιά δειλός. Κάθε ἄλλο. Ἡ πρώτη λέξη πού ἔρχεται ὡς συνειρμός στούς πολλούς γιά τή στάση του εἶναι «τρέλα». Καλά τήν λένε ἔτσι. Πρόκειται γιά τήν ἱερή μανία πού εκθεώνει ὁ Πλάτων στόν «Φαῖδρο» τοῦ. Εἶναι ἕνας σταυροφόρος τῆς ἀλήθειας, πού δέν διστάζει νά συγκρουστεῖ, καί στόν δρόμο του, ἀνέλπιστα, βρίσκει συμμάχους.

Τελευταῖος του σύμμαχος, τό κοινό πού παρακολουθεῖ δωρεάν τήν ταινία «Ἀλέξανδρος καί Αϊσέ». Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή καί Σάββατο, στίς 20.00, ὁ Δημήτρης Κολλᾶτος προβάλλει στό σπίτι του (στήν ὁδό Λουκιανοῦ 8, στό Κολωνάκι) τήν ταινία καί μετά τό τέλος της συζητᾶ μέ τούς θεατές. Ἕνας ἀπό τούς πολλούς πού παρακολούθησαν τήν ταινία καί ἔφυγε ζοχαδιασμένος δίχως νά χαιρετήσει ἦταν κάποιος ὑπάλληλος τῆς τουρκικῆς πρεσβείας.