Δευτέρα, Νοεμβρίου 27, 2006

O δρόμος έχει τη δική του ιστορία



Ξέρετε για ποιο λόγο πέταξε πέτρες ο παλαβος της Αττικής Οδού στο αυτοκίνητο της συνοδείας του πρωθυπουργού;
Επειδή δεν μπορούσε να τους πετάξει λακκούβες.
Αυτό όμως που δεν μπόρεσε να πράξει ο βαρεμένος συμπολίτης μας με τις δολοφονικές τάσεις, το έχουν καταφέρει δεκάδες εργολάβοι που ‘φτιαξαν δρόμους στην Ελλάδα.
Έχουν εκτοξεύσει χιλιάδες λακκούβες σε σχεδόν όλους τους δρόμους και τις εθνικές οδούς της επικράτειας.
Οι δρόμοι λένε πάντα την αλήθεια για το επίπεδο της πολιτικής διαχείρισης.
Είναι τα δίδυμα αδελφάκια της πολιτικής.
Αν δεις μια εθνική οδό ή έναν δρόμο κι αν γνωρίζεις το κόστος κατασκευής του έργου δεν χρειάζεται να διαβάσεις ούτε μία εφημερίδα, ούτε χρειάζεται να δεις δελτία ειδήσεων για να καταλάβεις το επίπεδο των εκλεγμένων «αντιπροσώπων» του λαού.
Στην Ελλάδα τι θα αντικρίσεις; Κατολισθήσεις, καθιζήσεις, λακκούβες και κακοτεχνίες σε δρόμους που κόστισαν δισεκατομμύρια.
Το κόστος επίσης –μέσες άκρες- είναι γνωστό.
Για κάθε νέο δρόμο πληρώνουμε ντάγκα ντάγκα ένα δισεκατομμύριο παλιές δραχμούλες ανά χιλιόμετρο.
Δηλαδή ένα εκατομμύριο το μέτρο!
Οπότε, τι μπορείς να συμπεράνεις;
Αγοράζουμε σαπάκια που τα πληρώνουμε χρυσά – είτε πρόκειται για υπουργικά συμβούλια είτε για λωρίδες κυκλοφορίας!
Θέλετε αποδείξεις; Ε, πάρτε χαρτί και μολύβι και γράψτε που έγιναν ωραιότατες καθιζήσεις με μια απλή βροχή (την Παρασκευή):
Στην οδό Τρίτωνος στη Δάφνη, στην οδό Αγίων Ασωμάτων, στην Αθήνα, στην οδό Καρύστου στην Πετρούπολη, στην οδό Μιστρά και στην οδό Λαμίας στο Ίλιον, στη διασταύρωση Γέρακα και Νικίου στο Γέρακα και στην οδό Γούναρη στο Καματερό.
Άλλα λαπρά υποδείγματα κατασκευαστικής συμπεριφοράς, ήτοι καθίζησης, του πρόσφατου παρελθόντος είναι η εθνική οδός Τριπόλεως Καλαμάτας, η «νέα» εθνική οδός Κορίνθου Τριπόλεως και άλλες πολλές.
Ωστόσο, οι εργολαβο-πολιτευάμενοι ξεχνούν ότι μετά την καθίζηση έρχεται η εκτροπή.
Στην καθίζηση ενός δρόμου, ως αποτέλεσμα θα εκτραπεί η κυκλοφορία.
Στην πολιτική θα εκτραπούν οι πολίτες!
Γι’ αυτό, έχετε το νου σας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: