Παρασκευή, Φεβρουαρίου 01, 2008

30 Ιανουαρίου 2008. Οδός Μητροπόλεως. Προσκύνημα στο σκήνωμα του Αρχιεπισκόπου.


Αυτή την εικόνα αντίκρισα μόλις έφτανα. Συνεπαγόταν αναμονή 3 ωρών και 45 λεπτών.

Φάση δεύτερη. Στα σκοινιά. Ο κόσμος περίμενε υπομονετικά.

Φάση τρίτη. Στην απέναντι πλευρά της πλατείας. Νόμιζα πως δεν θα χρειαζόταν περισσότερο από ένα τέταρτο για να φτάσω στο ναό. Λάθος. Χρειάστηκε περίπου μια ώρα.

Λίγα μέτρα πριν από την είσοδο.

Αποχώρηση. Τώρα η ουρά έχει φτάσει στην διασταύρωση των οδών Μητροπόλεως και Υπατίας. Οι άνθρωποι στο τέλος της ουράς θα χρειάζονταν τουλάχιστον 6-7 ώρες μέχρι να φτάσουν στο ναό της Μητρόπολης. Κατά τα άλλα, μερικά καταγέλαστα ΜΜΕ μετέδωσαν ότι δεν πήγαν... πολλοί στο προσκύνημα του σκηνώματος και στην εξώδιο ακολουθία του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.


Πήγα να προσκυνήσω το σκήνωμα του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Είχα πάει και στον Σεραφείμ.
Αναπόφευκτες οι συγκρίσεις του τότε και του τώρα.
Η πρώτη διαπίστωση ήταν πως ο λαός μας, τρόπον τινά, έχει ωριμάσει και μάλιστα αρκετά.
Παρόλο που η ουρά ήταν εξαιρετικά μεγάλη και η αναμονή για τις μεγαλύτερες ηλικίες πρέπει να φάνταζε ατέρμονη, κατά τη διάρκεια της τετράωρης παραμονής μου, τα παρατράγουδα ήταν ελάχιστα.
Μέσα στο πέρασμα των ωρών δεν πρέπει να είδα περισσότερες από τρεις-τέσσερις απόπειρες «πονηρών» να περάσουν κάτω από τα σκοινιά που όριζαν την ουρά.
Για τα ελληνικά δεδομένα, η καρτερικότητα και η ευπρέπεια άγγιξαν σχεδόν εξωπραγματικά όρια.
Επίσης αξιοπρόσεκτη ήταν και η έλλειψη ανοχής στις παρασπονδίες: «Μην καταντάτε να συμπεριφέρεστε σαν δημοσιογράφοι!» είπε μια κυρία σε μια άλλη που αποπειράθηκε να παρακάμψει την ουρά.
Το άκουσμα της φράσης δεν με χαροποίησε, το ομολογώ, αλλά προκάλεσε θυμηδία στους υπολοίπους και μια άλυσο σχετικών συζητήσεων που θα όφειλαν να ακούσουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ καθώς και οι ιδιοκτήτες.
Επειδή μερικές φράσεις δεν μπορούν να αποτυπωθούν στο χαρτί θα αρκεστώ να σας μεταφέρω ένα σχόλιο νεαρού που περίμενε υπομονετικά στην ουρά:
«Εγώ πλέον δεν πιστεύω ούτε τις διαφημίσεις. Αν το κανάλι μου φαίνεται δήθεν δεν αγοράζω ούτε τα προϊόντα που διαφημίζει».
Η φράση του νεαρού απαντήθηκε από έναν ηλικιωμένο που είπε: «γιατί, οι πολιτικοί είναι καλύτεροι;»
Ευτυχώς που το ξεστόμισε αυτό ο μπαρμπούλης και παρηγορήθηκα.
Ενώ νόμιζα πως η δημοσιογραφία βρισκόταν στην κατώτερη δυνατή αξιολογική κλίμακα του χριστεπώνυμου πλήθους, ήρθε η πολιτική και απέδειξε πως τα πράγματα είναι καλύτερα.
Οι δημοσιογράφοι μοιράζονται την προτελευταία θέση της προτίμησης και της εκίμησης του λαού μαζί με τους δικαστικούς λειτουργούς.
Τελευταίοι –και με διαφορά- έρχονται οι πολιτικοί.
Το τι άκουσαν, απλά δεν περιγράφεται…

Και ξάφνου, τα βλέμματα στράφηκαν... στον μπόγια! Ένα ξεχασμένο επάγγελμα έκανε την εμφάνισή του στην πλατεία Μητροπόλεως. Οι κακές γλώσσες είπαν ότι τον κάλεσαν κάποιοι από τα βαν των τηλεοράσεων...

Εδώ ο μπόγιας με έναν «επικίνδυνο» τετράποδο αδέσποτο. Η αλήθεια είναι ότι έφαγε πολύ κράξιμο από τον κόσμο.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Κάποιοι άφησαν μέχρι και την ακροτελεύτια εγκόσμια στιγμή τού Μακαριστού Αρχιεπισκόπου και Εθνεγέρτη Χριστοδούλου την χολή τους να ρεύσει σε πλούσιες δόσεις. Για να αποδειχτεί πόσο κενόδοξοι και ηθικά φτωχοί υπήρξαν και θα υπάρχουν ισοβίως. Ακόμη και τώρα στάζουν φαρμάκι, μην αντέχοντας να ζουν στη σκιά του, όντες απελπιστικά ασήμαντοι. Και το απείρως θλιβερότερο είναι ότι ανάμεσά τους συνυπάρχουν και κάποιοι κληρικοί και ιεράρχες. Για τους πολιτικούς και λαϊκούς που πολέμησαν τον Χριστόδουλό μας η απάντηση έρχεται από τον ίδιο τον λαό που απορρίπτει το δικό τους Σύστημα Σκέψης και Επηρεασμού ως ασύμβατο με τα αληθινά συμφέροντα του Ελληνισμού. Για τον Ιερό μας Κλήρο προσεύχομαι να αφεθούν στην αγαθή επήρεια του Αγίου Πνεύματος και εύχομαι να επικρατήσει η συναίσθηση του Χριστιανικού και Εθνικού καθήκοντος που τού αναλογεί τούτες τις κρίσιμες ώρες. Αυτοί που έχουν μέσα τους Χριστό και Ελλάδα σαν πυρσό αναμμένο να καθοδηγήσουν εκ του ασφαλούς το Εκκλησιαστικό Σκάφος, ποδηγετώντας κάθε είδους ανάχωμα. Όπως ακριβώς έπραξε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Ο Αρχιεπίσκοπος Κεραυνός που ήρθε και σάρωσε κάθε πρότερη αδυναμία και έβγαλε την Εκκλησία από την απομόνωση, αποδίδοντας την στον Ελληνικό λαό. Η Εκκλησία πρέπει να διατηρήσει τα μητρικά και ηγετικά στοιχεία που απέκτησε επί του Μακαριστού Χριστοδούλου. Τροφός πνευματική και ηγέτιδα δύναμη εθναρχική. Να προβαίνει στην προς Χριστό ομολογία πίστεως αταλάντευτα και να παρεμβαίνει στα δρώμενα της Πατρίδος διά της συμβουλής και της συμβολής. Να στηλιτεύει το κακό και την αδικία όπου κι αν απαντώνται και να αγωνίζεται υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο Κεραυνός της καρδιάς μας οριοθέτησε καίρια και αποφασιστικά την εκκλησιαστική τάξη. Όποιοι ακολουθήσουν τα βήματά του θα μπορέσουν να προσφέρουν θετικό έργο. Ειδάλλως θα καταποντιστούν από τον πιστό Ελληνικό Λαό. Σ’ αυτούς δε που μειώνουν την απόδοση τιμών τού λαού προς τον Εθνάρχη Αρχιεπίσκοπό μας δολίως ενεργούντες, τους θυμίζω πολύ απλά ότι ΟΙ ΕΘΝΑΡΧΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ!
Με αυτές τις σκέψεις ως εφόδιο και παρά την καταγωγή μου εκ Βοιωτίας διακρίνω κάποια πολύ καλά στοιχεία στο Μητροπολίτη Σπάρτης Ευστάθιο. Οφείλουν οι Ιεράρχες μας να συνδράμουν όλοι μαζί το έργο όποιου κι αν εκλεγεί. Διότι ο διάδοχος του Χριστόδουλου θα προκύψει από τα άξια πνευματικά του παιδιά στο μέλλον. Όπως είναι ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιώς Κ.Κ. Σεραφείμ. Ο Θεός να βάλει το χέρι Του και η Εκκλησία της Ελλάδος να πράξει το θέλημά Του. Γιατί τα δυσκολότερα έπονται.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://polapopsis.blogspot.com