Η πιο ουσιαστική και πολυεπίπεδη εικόνα που είδα την ημέρα των εκλογών. Στο Νέο Φάληρο, δίπλα στις ράγες του ΗΣΑΠ. Μία κολώνα που η σημασία των μηνυμάτων της μπορεί κάλλιστα να συναγωνιστεί την αντίστοιχη της στήλης της Ροζέτας. Η αφίσσα του πειραϊκού συνδυασμού "Συμμαχία στον Πειραιά" αιφνιδίαζε με την υποτονικότητα των χρωμάτων της. Ασυνήθιστες επιλογές για μαχητικό αριστερό συνδυασμό που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Παρέπεμπε σε αναγγελία θανάτου. Κι αυτό ήταν. Ένα κανονικότατο άγγελμα θανάτου. Ο Νίκος Λεγάκης, γιατρός, επικεφαλής του συνδυασμού για τον δήμο του Πειραιά πέθανε στις 21 Οκτωβρίου. Λίγες ημέρες πριν την αναμέτρηση με τους ανθυποψηφίους του ηττήθηκε από τον θάνατο σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Εξού και ο αμήχανος εικαστικός λυγμός της αφίσσας. Πώς να φυγαδεύσεις ένα φέρετρο μέσα στην οργισμένη -συνήθως κατακόκκινη- παλέττα του προεκλογικού πυρετού; Το σκέφτηκαν οι υπεύθυνοι του κόμματος και αποφάσισαν περί του χρώματος.Από την άλλη, το λεωφορείο της ζωής, της ανάγκης και της αειθαλούς σκοπιμότητας είναι εξπρές. Δεν κάνει στάσεις. Ούτε για βασιλείς ούτε για επαίτες. Ούτε για ζώντες ουτε για τεθνεώτες. Και το κόμμα έχει ανάγκες και η μάχη ούτως ή άλλως θα δινόταν. Οπότε, "Συνεχίζουμε στα βήματα του Νίκου Λεγάκη". Ο αγωνιστής πέθανε, ο αγώνας συνεχίζεται.
Κι από πάνω στέφει τα ανθρώπινα πράγματα η τιάρα του γελωτοποιού. Η ιστορία, η πραγματικότητα αυτοπροσώπως μάς κοροϊδεύει άπαντες. Ο Θεός είναι σκηνοθέτης και τοποθέτησε την αφίσσα του Τσίρκο Μεντράνο πάνω από τους κόπους, τις αγωνίες, τις προσδοκίες και τις απώλειές μας.
Μια βουβή κολώνα που κραυγάζει τόσο ανατριχιαστικά που σε αφυπνίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου