Μπόντι-Bilderberg

Χιούστον έχω ένα πρόβλημα. Γουστάρω την Αννούλα
Μπροστά της οι άλλες υπουργοί είναι μια σκέτη νούλα
Την σκέφτομαι στην Μπίλντερμπεργκ να δίνει διαλέξεις
Και μου ξυπνούν απρόσμενα αμαρτωλές ορέξεις

Έχει αυτοπεποίθηση, φιλοδοξίες, μπρίο
Τα τρία της Παιδείας μας, τα έκανε σαν δύο
Μιλάει τα ελληνικά με προφορά Κοζάνης
Το «λα» βαρύ, το «νι» πολύ, τα άλλα δεν τα πιάνεις

Στο νέο νομοσχέδιο που θέλει να λανσάρει
ΤΕΙ, Πανεπιστήμια με ξένους θα φισκάρει
Τους Έλληνες δεν τους μπορεί, τους θεωρεί πασέ
Και όσα της λένε εθνοπρεπή τα’ ακούει βερεσέ

Ούτε γουστάριζε πολύ την ημετέρα γλώσσα
Για την Γρεκία τα’ αγγλικά της φαίνονται καμπόσα
Είχε προτείνει κάποτε να τα’χουμε επίσημα
Ο φίλος της ο Κίσσινγκερ τα ομιλεί μπελίσσιμα

Χιούστον έχω ένα πρόβλημα. Διαμαντοπούλου θέλω
Στη Δύση της με μάγεψε. Μου’καψε το τσερβέλο
Μην είναι ο αέρας της, το λιπαρό μαλλί της;
Μην είναι η καταγωγή, η μπάσα η φωνή της;

Δεν ξέρω τι με τρέλανε με τούτη τη γυναίκα
Σίτεψε και ακκίζεται σαν νάναι μια μπεμπέκα
Τα πάντα ονειρεύεται, τα πάντα θέλει τώρα
Θα λάβει ένα τίποτα, θα γίνει σαν την Ντόρα.