Φαντασιώσεις του Μεσοκαλόκαιρου

Αγγέλα, τη φάτσα σου θωρώ, τη βλέπω και καψώνω
Τα δυο σου στήθια σαν σκεφτώ ανάβω και κορώνω
Νιώθω μια επιμήκυνση σε όλο μου το χρέος
Αισθάνομαι σαν διαιτητής που λάδωσε ο Μπέος

Μόνο σ’ εσέ πάει ο νους πανέμορφη Αγγέλα
Μόνο για σε σηκώνεται, ντούρος σαν την καγκέλα
Να το ελέγξω δεν μπορώ. Το πάθος είναι μέγα
Κι ο Πρετεντέρης τόλεγε στην σύσκεψη στο Mega

Αγγέλα σέξι Μίλκα μου πες ναι στα ευρωομόλογα
Και πάνω στη συνεύρεση θ’ ακούσεις τα βρωμόλογα
Σ’ αρέσουν τούτα πάθος μου, σε φτιάχνουν σ’ ερεθίζουν
Να σε βαράνε οι φρίτσηδες, φιλώντας σε να βρίζουν

Οι Έλληνες σε συμπαθούν, μου είπε ένας ψεύτης
Διάσημος ήταν υπουργός και ζάπλουτος και κλέφτης
Οι Έλληνες δεν σου χρωστούν. Αυτό είναι αλήθεια
Οι Γερμανοί λεηλατούν. Τους έγινε συνήθεια.

Αγγέλα άλλαξε ρυθμό, άλλαξε το βιολί σου
Χαρά να δεις στα μπούτια σου και γλέντια στο νινί σου.

Ο ΓΑΠ είναι στα πόδια σου, μαζί κι ο Βενιζέλος
Πες τους ότι είναι άτριχοι, αυτό μονάχα τέλος