Ζήτω ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940! Ζήτω τὸ ἔθνος τῶν Ἑλλήνων!

 

Ὁ Ἄγνωστος καὶ ὁ γνωστὸς Πρωθυπουργός

Ἐκεῖ ποὺ λέγαμε δὲν ἔχει μείνει τίποτα νὰ μᾶς ξαφνιάσει, τσουπ! ὁ Μητσοτάκης θυμήθηκε τὸ Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτη. Καὶ μάλιστα, ἀποφάσισε (Τεμπῶν καὶ Ρούτσι ἕνεκα) νὰ τὸ φυλάει ὁ στρατός. Ἐκεῖ, βέβαια, ὁ στρατός ἔμεινε μὲ τὸ στόμα ἀνοιχτό. «Δηλαδὴ τί νὰ κάνουμε; νὰ στήσουμε πολυβολεῖα στὴν Πλατεία Συντάγματος;».

Ὁ ἄνθρωπος ἔχει μίαν ἔφεση στὴν παρεξήγηση. Θέλει νὰ δείχνει πατριώτης, ἀλλὰ νὰ μὴν τὸν πουν καὶ... ἐθνικιστὴν. Θέλει νὰ φανεῖ εὐρωπαϊκὸς, ἀλλὰ χωρὶς νὰ θυμίζει Βρυξέλλες. Θέλει καὶ τὴν πίτα ὁλόκληρη καὶ τὸν ἄγνωστο φυλαγμένον. Μόνον ποὺ ἡ πίτα κάηκε, καὶ τὸ Μνημεῖο ἔμεινε χωρὶς φύλακα. Μὲτ᾽ ἔρχεται ἡ διόρθωση. «Δὲν εἶπα νὰ τὸ φυλάει ὁ στρατός», λέει. «Ἐννοοῦσα τὴν ἀστυνομία». Καὶ τὴν ἴδια στιγμή ὅλοι οἱ ἐπικοινωνιολόγοι ἀνασαίνουν ἀνακουφισμένοι. «Δόξα τῷ Θεῷ, κύριε Πρόεδρε, προλάβαμε τὸ πραξικόπημα!»

Τελικῶς, ὁ Ἄγνωστος ἔμεινε στὴ θέση του, ὅπως πάντα: ἀκίνητος, ἀμίλητος, σοβαρός. Κι ἐκεῖ γύρω, ἕνας ὁλόκληρος μηχανισμὸς...

Ἑλλάδα, Ἰσραήλ καὶ στὸ βάθος... Τουρκία

 Ἀνάλυση γιὰ τὶς σχέσεις Ἑλλάδας καὶ Ἰσραήλ, μὲ τὶς θετικὲς προοπτικὲς καὶ τὸ μεγάλο... «ἀλλὰ», ποὺ πάντοτε θὰ ὑπάρχει.

Ἡ ἐποχὴ ποὺ διανύουμε χαρακτηρίζεται ἀπὸ ἀνασχηματισμὸ τῶν γεωπολιτικῶν συμμαχιῶν, ἀπὸ ἀστάθεια στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, καὶ ἀπὸ ἕναν συνεχή ἀγῶνα ἐπιρροῆς μεταξὺ περιφερειακῶν δυνάμεων. Μέσα σ’ αὐτὸ τὸ πλαίσιο, οἱ σχέσεις Ἑλλάδος καὶ Ἰσραὴλ ἀποκτοῦν βαρύνουσα σημασία, ὄχι μόνον διπλωματικὴ ἀλλὰ καὶ στρατηγική. Ἀπὸ τὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 2000, ὅταν ἡ Ἀγκυρα ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὸ Τελ Ἀβίβ, ἡ Ἑλλάδα ἐμφανίσθηκε ὡς φυσικὸς ἐταῖρος τοῦ Ἰσραὴλ στὴν περιοχή. Ἡ σύμπτωση συμφερόντων στὸν ἐνεργειακὸ, στρατιωτικὸ καὶ γεωπολιτικὸ τομέα ἔφερε τὶς δύο χώρες πιὸ κοντά ἀπὸ ποτέ.

Ἐν ἀρχῇ, ἡ συνεργασία Ἑλλάδας-Ἰσραὴλ ἔχει μίαν σαφὴ στρατιωτικὴ διάσταση. Ἡ Ἑλλάδα, ἀντιμέτωπη μὲ τὴν τουρκικὴ ἀναθεωρητικὴ πολιτικὴ στὸ Αἰγαῖο καὶ στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, ἀναζητεῖ ἐταίρους μὲ τεχνολογικὴ καὶ πληροφοριακὴ ὑπεροχή, ἱκανοὺς νὰ ἐνισχύσουν τὸ ἀμυντικὸ της ἀπόθεμα. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ ἐξασφαλιστεῖ ἀπὸ τὸ Ἰσραὴλ, ποὺ διαθέτει πολεμικὴ ἐμπειρία, τεχνογνωσία αἰχμῆς στὴν ἀμυντικὴ βιομηχανία, καὶ μία κουλτούρα ἀσφαλείας ποὺ προσαρμόζεται ταχύτατα στὶς νέες προκλήσεις. Οἱ κοινὲς ἀσκήσεις Ἑλληνικῶν καὶ Ἰσραηλινῶν ἐνόπλων δυνάμεων, ἡ ἀνταλλαγὴ πληροφοριῶν καὶ ἡ συνεκπαίδευση πιλότων ἐντός τῆς Ἑλλάδας, συνιστοῦν πλέον μόνιμο στοιχεῖο τῆς...

Ἐπιστοφή Τσίπρα: παλιὸς μάγειρας μὲ νέα συνταγὴ γιὰ στάχτες!

Ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, ὁ ἄνθρωπος ποὺ πρὶν δέκα χρόνια ὑποσχόταν νὰ σκίσει τὰ μνημόνια ὡς νὰ ἦσαν λογαριασμοὶ ΔΕΚΟ, φαίνεται πὼς ἐπιθυμεῖ νὰ ξαναφορέσῃ τὴν πανοπλία τοῦ «ἀντισυστημικοῦ» καὶ νὰ ἐπανακάμψῃ στὸν πολιτικὸ στίβο ὡς σωτήρ ἐν δευτέρᾳ ἐκδόσει. Ὅμως ἡ ἱστορία, ὡς γνωστόν, ἐπαναλαμβάνεται πρῶτα ὡς τραγωδία, μετὰ ὡς φάρσα. Καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Τσίπρα, ἡ φάρσα εἶναι ἤδη σενάριο ἐπικίνδυνα γραφικό.

Διότι τί νὰ ξεχάσῃ κανείς ἀπὸ τὴν... ἡρωϊκὴ θητεία του; Τὸ ἐποποιϊκὸ δημοψήφισμα ποὺ ἔγινε «ὄχι» τὸ βράδυ καὶ «ναί» τὴν ἐπόμενη ἡμέρα; Ἢ τὸ καλοκαίρι τοῦ 2015, ὅταν ἡ χώρα ἔμπαινε στὰ κάπιταλ κοντρόλ καὶ ὁ Ἀλέξης ἀναζητοῦσε ἐνέσεις ρευστότητος ὅπως ὁ ναυαγὸς ψάχνει γιὰ σωσίβιο; Ἐκείνη ἡ «πρώτη φορά Ἀριστερά» ἀπέδειξε πὼς ἡ ἀριστερὰ δύναται μὲν νὰ ὀνειρεύεται, ἀλλὰ μὲ τὰ μαθηματικὰ ἔχει διαζύγιο ἀμετάκλητο.

Καὶ μετὰ ἦρθαν αἱ Πρέσπαι· ἡ συμφωνία ποὺ ὑποτίθεται θὰ ἔλυνε ἕνα «ἱστορικὸ ζήτημα», ἀλλὰ τελικῶς ἔλυσε μόνον τὰ χέρια τῶν Σκοπιανῶν. Ὁ Τσίπρας, ἐν μέσω ἀψιμαχιῶν, ἐπέμεινε ὅτι ἔκανε «τὸ σωστό», ὅπως ὁ ἰδιόρρυθμος ἥρως ποὺ ἀνατινάζει τὴ γέφυρα ἐνῶ ἀκόμη διέρχεται ἐπάνω της. Ἡ ἱστορικὴ του ἐπιδίωξη θὰ ἦταν ἴσως κατανοητή, ἐὰν δὲν ἦταν τόσο καταστροφική. Στὴν ἐσωτερικὴ πολιτικὴ, ἡ χώρα ἐπί Τσίπρα ἔζησε ἕνα θέαμα...

Προσχηματικὸ πόθεν ἔσχες

 Εἶναι χρυσοφόρο τὸ ἐπάγγελμα τοῦ πολιτικοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο ἀσφαλὲς συμπέρασμα ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τῶν δηλώσεων πόθεν ἔσχες τῶν πολιτικῶν γιὰ τὰ ἔτη 2023 καὶ 2024. Ἡ ἀπόσταση ποὺ χωρίζει τὸ βιωτικὸ ἐπίπεδο καὶ τὴν περιουσιακὴ κατάσταση τῶν «σωτήρων» τῆς πατρίδας ἀπὸ ἐκεῖνη τοῦ λαοῦ εἶναι χαώδης.

Ἄλλοι δὲν μποροῦν νὰ βροῦν τὰ χρήματα γιὰ νὰ φᾶνε ἢ νὰ νοικιάσουν ἕνα δυάρι γιὰ νὰ στεγάσουν τὶς οἰκογένειές τους καὶ κάποιοι ἄλλοι, ποὺ «ἀγωνίζονται» γιὰ τὴν πατρίδα δηλώνουν, ὅπως ὁ πρωθυπουργὸς Κυριάκος Μητσοτάκης δεκάδες ἀκίνητα καὶ ἐκατοντάδες χιλιάδες εὐρὼ σὲ καταθέσεις, μετοχὲς ἐταιρειῶν, αὐτοκίνητα κι ἕνα σωρὸ ἄλλα τεκμήρια πλούτου.
Οἱ «αὐτοθυσιαζόμενοι» γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν ὁποία ἔχουν ἐξευτελίσει, ἀδειάσει ἀπὸ πληθυσμό, μικρύνει σὲ αἴγλη καὶ ἐπιρροὴ καὶ χρεωκοπήσει χρειάζονται πολλὲς σελίδες γιὰ νὰ ἀπαριθμήσουν λακωνικὰ καὶ χωρὶς πολλὲς ἐξηγήσεις τὰ πλούτη τους. Κι ἐδῶ ἀκριβῶς γεννᾶται μιὰ εὔλογη ἀπορία, τὴν ὁποία, οὐδέποτε ἀπαντοῦν: πῶς ἀκριβῶς δημιουργήθηκε τόσος πλοῦτος; Τί ἀκριβῶς ποῦλανε καὶ συγκεντρώνουν τόσα πολλὰ κινητὰ κι ἀκίνητα περιουσιακὰ στοιχεῖα; Τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ἴδιοι δὲν ἀπαντοῦν σὲ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα εἶναι ἀναμενόμενο. Ὅμως, θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ ἀπαντᾷ ἡ ἴδια ἡ...