Τρίτη, Μαΐου 27, 2008

Μακαριώτατος ή Μασκαριώτατος;


Αρχιεπίσκοπε Ιερώνυμε θα επιθυμούσαμε να σας θέσουμε ενώπιον ενός διλλήματος:

Ας υποθέσουμε ότι κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κάποιος τσατσομασκοφόρος γιατρός έφερνε στην κομαντατούρα μικρό παιδάκι που έκλεψε καρβέλι και οι Γερμανοί εκτελούσαν το παιδάκι.

Πώς θα σας φαινόταν αν, δημοσιογράφοι ουδέτερης χώρας ρωτούσαν τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου της πατρίδας τους για το γεγονός κι εκείνος τους απαντούσε:

«Αυτά κάνουν όσοι ξεπερνούν το ρόλο τους, η Ιατρική υπάρχει για να θεραπεύει όχι για να καταδίδει και για να αφαιρεί ζωές»…

Δεν θα λέγατε σεβαστέ μας αρχιεπίσκοπε ότι ο εν λόγω Πρόεδρος ουσιαστικά είναι συνεργάτης των Γερμανών;

Δεν θα φρίττατε με την «βολική ουδετερότητα» της δήλωσής του;

Σε κάθε περίπτωση η δήλωση του εν λόγω δειλού και αχρείου συνδικαλιστή γιατρού αθωώνει την πράξη αυτή καθαυτή συνδέοντάς την κουτοπόνηρα με την ιδιότητα του δράστη.

Ένας στοιχειωδώς αξιοπρεπής άνθρωπος είτε είναι πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου είτε σουβλατζής είτε αρχιεπίσκοπος, πρώτα και κύρια θα έπρεπε να καταδικάσει το χιτλερισμό και τις εγκληματικές πράξεις των προσώπων που τον υπηρετούσαν.

Θα έπρεπε να πει: «Οι ναζί δολοφόνοι έστησαν στον τοίχο το παιδάκι που πεινούσε κι έκλεψε ένα καρβέλι για να ζήσει».

Ο συνειδητός πολίτης δεν θα εξέταζε το επάγγελμα, την ιδιότητα ή το ασφαλιστικό ταμείο του όποιου γιατρού αλλά τα εγκλήματά του.

Γνωρίζετε πολύ καλά μακαριώτατε για ποιο λόγο ετέθη η συγκεκριμένη υπόθεση εργασίας στην κρίση σας.

Διότι τηρήσατε υπερβολικά «βολική ουδετερότητα» προς τις αχρειότητες που ξεστόμισε ο σχισματικός Σκοπιανός αρχιεπίσκοπος Στέφαν που μίλησε για Θεσσαλονίκες και αλυτρωτισμούς.

Στη σημερινή συνάντησή σας με τον Γιώργο Παπανδρέου, είπατε για τον ρασοφόρο Σκοπιανό τα ακόλουθα:

«Αυτά κάνουν όσοι ξεπερνούν το ρόλο τους, η Εκκλησία είναι να ενώνει».

Το να μην ξεπεραστεί ο… ρόλος καμώνεστε πως σας νοιάζει.

Όχι οι πράξεις του κάθε Στέφαν.

Δεν είμεθα όλοι αφελείς κύριε Ιερώνυμε.


Από κάτω μπορείτε να ακούσετε αποσπάσματα από την ομιλία του Γιωργάκη στις 16 Μαρτίου 2008 στο event that was formerly known as Synedrio PASOK (or PASOK's caucus). Εκεί ο Bravo Yorgos κάνει ένα φιλικότατο (λεκτικό) σπατ σπατ στην πλατούλα του βολικού και πειθήνιου Ιερώνυμου. Δεν μπορεί να κρύψει την χαρά του για την εκλογή του Jerry.

Επίσης φαίνεται ότι ξεκαθαρίζει για μια ακόμη φορά τον στόχο του: απόλυτος χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους.

Ωστόσο δεν είναι η αλήθεια. Στόχος του Yorgos και των συν αυτώ είναι η αποθρησκευτικοποίηση της κοινωνίας, έπειτα η ανοχή της θρησκευτικότητας σε επίπεδο multi-culti φολκλόρ και στο τέλος η απαγόρευσή της, κατά τα πρότυπα και τις ονειρώξεις του κάθε Ντόκινς.

Κάντε κλικ και ακούστε ή αποθηκεύστε Γιωργάκη να σπατουλάρει Jerry.


PS: Ποιος ο θεσμικός ρόλος ενός σχισματικού; Σχισματικό δεν τον αποκαλείτε τον Στέφαν;

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ANEY ΣXOΛIOY! O NOΩN NOHTΩ.G AΠO CT

Ανώνυμος είπε...

εγω παλι προτειμω να σχολιασω! παναγιωτη η εμπαθεια σου προς τον jeronimo ειναι περισσοτερο απο εμφανης κι αυτο φανηκε αμεσως μολις ανελαβε τον θρονο. για πολλους ελληνες οχι μονο στο μυαλο τους(βαση της νοημοσυνης) αλλα κ στο ελληνικο εθνικο κ πατριωτικο τους αισθημα η εκκλησια ειναι ενας θεσμος που δεν θα επρεπε να εχει καμια σχεση με το κρατος!απολυτως καμια! οπως λοιπον ολοι μας σεβομαστε την αναγκη καποιου να πιστευει ετσι κ ολοι εσεις θα επρεπε να ειστε πιο διακριτικοι οσον αφορα τη λειτουργεια της κοινωνιας που εχει θαμελιωθει σε δημοκρατικους κ οχι θρησκευτικους κανονες! ο νεος λοιπον αρχιεπισκοπος αυτη τη διακριτικοτητα αποζητα κ καθε προσπαθεια που κανετε να τον ταυτισετε με οποιον γιωργακη,ειναι ενα πληγμα στην ιδια σας την πιστη! ο διαχωρισμος θα ερθει, συντομα ελπιζω.ειναι αιτημα της κοινωνιας πια! ευχαριστω, Λαονικος

Παναγιώτης Λιάκος είπε...

Αγαπητέ φίλε Λαόνικε. Προσπαθώ η κριτική μου να ανταποκρίνεται στους νόμους της λογικής. Δεν έχω εμπάθειες με ανθρώπους. Απλά εκφράζω την άποψή μου ελπίζοντας να μην αδικώ. Περίμενα από τον αρχιεπίσκοπο απλά να πει ότι δεν είναι ορθές οι θέσεις του κ. Στέφαν, όχι να κρατήσει αποστάσεις ανάμεσα στην αλήθεια και το ψεύδος. Δεν μπορώ να είμαι διακριτικός όσον αφορά σ' εκείνο που φρονώ πως είναι αληθές.