Πέμπτη, Μαΐου 13, 2010

Mr Papandreou will you ask from your guest an apology for all these?



Σμύρνη. Σπάνιο φιλμ 16mm. To κείμενο που το περιγράφει είναι στην αγγλική. Ευτυχώς. Θα το καταλάβει ο ΓΑΠ. Ίσως συγκινηθεί αφού είναι κι αυτός της... διασποράς.

"The Great Fire of Smyrna is the name commonly given to the fire that ravaged Izmir/Smyrna from 13 to 17 September 1922. Turkish armed forces systematically burned the city and killed Greek and Armenian inhabitants. This is based on extensive eyewitness evidence from Western troops sent to Smyrna during the evacuation, foreign diplomats/relief workers based at Smyrna and Turkish sources." - www.Wikipedia.org

David Magarian discovered this 16mm edited nitrate film by chance hidden in his grandmother's apartment in NYC for 60 years. Luckily he transfered it to digital before it completely disintegrated & we truly thank him for it.

Davids grandfather, George Magarian, was born in 1895, educated at the American College at Konia, Turkey and, later, served as director of the Konya YMCA, filmed Smyrna, Turkey, immediately after it's genocidal destruction.




Το βίντεο έγινε για την εκπομπή της original 21 (Κιτρινόμαυρο Μονοπάτι) στη μνήμη της Φιλιώς Χαιδεμένου ( 1899 - 2007 ) η οποία έζησε και περιέγραψε στο βιβλίο της "3 Αιώνες μια Ζωή" τη μικρασιατική καταστροφή και το δράμα των προσφύγων. Το μουσείο της εγκαινιάστηκε από τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή το 2007.




Αφιέρωμα στη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού από συλλόγους Ποντίων φοιτητών.


Ο διωγμός των Ελλήνων της Πόλης.








Εισβολή και κατοχή της Κύπρου
Τον Σεπτέμβριο του 1974 ο Μιχάλης Κακογιάννης ταξίδεψε στην Κύπρο,τον τόπο καταγωγής του,προκειμένου να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την εισβολή των Τούρκων.Ήταν μια προσωπική προσπάθεια, «χωρίς προκατασκευασμένες ιδέες, χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα• πήγα χωρίς να έχω σκεφθεί τίποτε» είπε ο σκηνοθέτης έναν χρόνο αργότερα σε συνέντευξη του.
Το οδοιπορικό του Κακογιάννη είχε ως αποτέλεσμα τον «Αττίλα 74»,μια μνημειώδη καταγραφή της κατάστασης στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και την τουρκική εισβολή.Ο σκηνοθέτης δούλεψε τόσο με πολιτικά στελέχη όσο και με τον λαό της χώρας.Απέσπασε μια μεγάλη συνέντευξη από τον Μακάριο,μίλησε με τον μετέπειτα ιδρυτή του κόμματος Δημοκρατικός Αγώνας Γλαύκο Κληρίδη και τον Νίκο Σαμψών που έμεινε στην Ιστορία επειδή ανέλαβε δοτός «πρόεδρος» της Κύπρου κατά το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου.Μίλησε με ανθρώπους της ΕΟΚΑ-Β αλλά και με τον απλό λαό που κατέθεσε μαρτυρίες για την τραγωδία που έπληξε την ελληνική κοινότητα του νησιού,δηλαδή περί το 82% του πληθυσμού της Κύπρου.
«Πέρα από καθετί, η ταινία μου είναι ένα ανθρώπινο ντοκουμέντο» συνεχίζει στην ίδια συνέντευξη ο Κακογιάννης.Πραγματικά ο φακός του σκηνοθέτη (διευθυντής φωτογραφίας ο Σάκης Μανιάτης) καταγράφει τις άθλιες συνθήκες ζωής στους προσφυγικούς καταυλισμούς (αγρότισσες ζουν σε σκηνές ανάμεσα σε κότες,εκδιωγμένες από τα σπίτια τους), το παράπονο ενός 15χρονου κοριτσιού που βιάστηκε από τους Τούρκους εισβολείς,εξαγριωμένους νέους από τη σύγχυση και την αβεβαιότητα για το αν ζει ή όχι κάποιο μέλος της οικογένειάς τους που χάθηκε στη ζώνη κατοχής.Η αποκορύφωση του δράματος στον «Αττίλα 74» φαίνεται στο χωρίς μεταβατικό στάδιο «πέρασμα» των Ελληνοκυπρίων από μια καλή ζωή στο καθεστώς του «πρόσφυγα μέσα στην ίδια τους τη χώρα»,τη στιγμή που κάποτε διέθεταν υψηλότερο επίπεδο ζωής συγκριτικά με εκείνο των Ελλήνων,πόσο μάλλον των Τούρκων.
Η απουσία των συνεντεύξεων από Τουρκοκυπρίους δεν ήταν ευθύνη του Κακογιάννη.«Αρνήθηκαν» λέει στην ίδια συνέντευξη ο σκηνοθέτης.«Όταν βρισκόμουν εκεί κανείς Τουρκοκύπριος δεν μπορούσε να περάσει τη "γραμμή του Αττίλα".Στον Νότο, όπου ζουν πάντα πολλές χιλιάδες Τουρκοκύπριοι,οι περισσότεροι φοβούνταν να μιλήσουν.Μόνο ένας δήμαρχος εξομολογήθηκε πως ήθελε να ζήσει και να πεθάνει στο χωριό του».




Η δολοφονία Σολωμού Σολωμού



Eικόνες από την γενοκτονία των Αρμενίων το 1915 επενδεδυμένες με το τραγούδι «Το Μμνήμα μου Χορτάριασε» που ερμηνεύει η Αμαλία Βάκα.

Το μνήμα μου χορτάριασε κι έλα να βοτανίσεις
να χύσεις μαύρα δάκρυα, ίσως και μ' αναστήσεις.


Η Αμαλία Βάκα γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1890 και παρέμεινε εκει μέχρι το 1912 οπότε και έφυγε για την Αμερική.. Εκεί αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες γυναίκες εκπροσώπους του τραγουδιού και των ρεμπέτικων ηχογραφήσεων. Το συγκεκριμένο κομμάτι ηχογραφήθηκε το 1927 την ημέρα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου στην Νέα Υόρκη.



4 σχόλια:

neotera είπε...

Ξέρεις τι είναι κανένα κανάλι να μη δώσει είδηση έστω για επισκεψη ερντογάν και να παίζουν όλα ακριβως τα ίδια με την ίδια σειρά ??
Πόσα χρόνια γίνεται αυτό το έγκλημα, δε θυμάμαι πιά... Μετά την επιδρομή στη γιουγκοσλαβία το επέβαλαν κάποια χρόνια μετά...

netakias.wordpress.com είπε...

Τι να μας πει ο ανελλήνιστος Γεώργιος Ανδρεα Παπανδρέου-Τσάντ

Το "φεισόμεθα" θα νομίζει ότι το ετυμον είναι από το "φυσάω", όπως το αερά που πηρε την σημαία στα Ιμια.


''Τό δέ τήν Πόλιν σοι δούναι, ουτ' εμόν εστί ούτε άλλου τών κατοικούντων εν αυτή... Κοινή γάρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν καί ού φεισόμεθα τής ζωής ημών....''

ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ

Το έχει μελοποιήσει κι ο Γ.Μαρκόπουλος.

Μπορείτε να το ακούσετε εδώ

http://www.music-bazaar.com/main.php?page=album&id=13655&lfs=gr

netakias.wordpress.com είπε...

Να σας θυμίσω και κάτιτις από το δικό μου θεό, τον Μακρυγιάννη...

"Ο κύριος Ζωγράφος δια τις μεγάλες του δούλεψες προς την πατρίδα πήγε πρέσβυς εις την Κωσταντινόπολη, γιόμοσε πλήθος σταυρούς -τον ήφεραν εδώ-πίσου τον έβαλαν υπουργόν• αρρεβωνιάστη και με το κορίτζι του Μιχάλβοντα, αυτός περίτου από πενήντα χρονών και το κορίτζι δεκαφτά. Ως ρωσσόφρονας ενέργησαν και τον ξανάστειλαν εις την Κωσταντινόπολη να δέση με τους Τούρκους εμπορικές συνθήκες. Τον γέλασαν οι Τούρκοι και οι άλλοι ξένοι οπού θέλουν την λευτεριά μας κ' έκαμεν συνθήκη δια τους Έλληνες χερότερη από 'κείνες οπού 'χαμεν με τους Τούρκους πριν σηκώσουμεν ντουφέκι΄"

Ανώνυμος είπε...

Αυγερινός Κ.Χατζηχρυσός

Να σας θυμίσω κι εγώ αυτό;

"Τὸν σταυρὸν καὶ τοὺς Ἕλληνας
ἄφησ᾿ ὀπίσω, ἐξάπλωσεν
ἀδελφικῶς τὴν χεῖρα του
῾ς τοὺς τούρκους, κ᾿ ἐπροσκύνησε
βάρβαρον νόμον.

...[...]...

Ὤ, ποίαν ζωὴν ἠγόρασες
προδότα Βαρνακιώτη!
καὶ τί ἔλπιζες; τὸ θεῖον
διὰ τοὺς ὁμοίους σου τέτοια
δῶρα ἑτοιμάζει.

Ἂν ἤθελες χρυσάφι -
πολὺν εἰς τὰς βαρβάρους
ἀγαρηνὰς σκηνάς
μὲ᾿ τὸ σπαθὶ εἰς τὸ χέρι
εὕρισκες πλοῦτον.

...[...]...

Σφαλερὸν δρόμον, ἄθλιε,
ἐδιάλεξας· οἱ Ἕλληνες
ποὺ ἐπρόδωσας θαυμάζονται
ἀπὸ τὴν οἰκουμένην
κ᾿ ἥρωες καλοῦνται."

Ανδρέα Κάλβος "Ωδαί"