Αν και φημίζεται για την ψυχραιμία του, ο Επίτιμος εδώ τα χρειάστηκε! Προς στιγμήν νόμισε ότι θα διαβάσει κείμενο της Γιάννας, αλλά ευτυχώς επρόκειτο για το μενού.
Διαβάστε τα αποσπάσματα από κείμενο της Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, που ακολουθούν. Έπειτα, εφαρμόστε τη συμβουλή* στο τέλος του κειμένου.
«Τι να πρωτογράψει κανείς για την Κρήτη. Τι να θυμηθώ, τι να διαλέξω (ακόμα πιο δύσκολο!). Η Κρήτη δεν είναι ένα νησί. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Μια μικρή ήπειρος. Πάντα πίστευα ότι εκεί υπάρχουν όλα. Ακτές, βουνά, θάλασσα, ορίζοντας. Και πρώτα-πρώτα άνθρωποι με όλα. Με ανησυχία, με αναζήτηση, με δημιουργία, με λεβεντιά και φιλότιμο. Κυρίως όμως με πνεύμα και φρόνημα ελεύθερο. Για την Κρήτη αυτό είναι κάτι σαν
οξυγόνο. Είναι κάτι σαν άνεμος που τη διαπερνά. Είναι σαν αέρας που τρέφει τη σκέψη.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρήτη. Μοναδικά βιώματα. Με τους ανθρώπους, τον τόπο και το άρωμά του. Αρώματα που γνώρισα και βιώματα που γεύτηκα στο ιδιαίτερο χωριό του πατέρα μου, στην Έμπαρο. Λουλούδια, βότανα, περιβόλια, ελαιώνες. Εκεί στην Έμπαρο, τα καλοκαίρια, σαν παιδιά κάναμε διακοπές με τους γονείς μου. [...] Πώς θα μπορούσε να μη ρίξει μέσα σου ένα σπόρο ανεξάρτητης σκέψης και ελεύθερης αναζήτησης; [...] Και εμείς οι Κρητικοί δεν ξεχνάμε τους στιβαρούς ορεινούς όγκους που συγκροτούν την αυθεντική φύση της. Από εκεί ξεκινάνε νερά και ιστορία.
Καρπούζι
«(Πάντα θυμάμαι τα Μεσκλά στα Χανιά… το πιο νόστιμο καρπούζι, παγωμένο φυσικά στα νερά του ήμερου ποταμού που διαπερνούσε το χωριό και που άκουγες το θόρυβό του μέρα-νύχτα... και την υγρή μυρωδιά των πλατανιών.) [...] Γιατί η Κρήτη για μένα, που είναι και παραμένει ανεξάντλητη αφετηρία, είναι πιο μακριά ως ιστορικό σύμβολο πια από κάθε ακτογραμμή της. Με όλους τους τρόπους σήμερα, από τα προϊόντα της μέχρι το αδούλωτο πνεύμα της, εκτείνεται σε όλο τον κόσμο. [...] Για αυτό πάντα λέω ότι η Κρήτη δεν είναι μόνο ένας τόπος, είναι πάνω από όλα μια αντίληψη και μια στάση. Να στέκεις όρθιος σαν τα βουνά της, να βλέπεις μακριά σαν τους ολόγυρους ορίζοντές της, να μάχεσαι απέναντι σε κάθε δυσκολία».
*Η συμβουλή: Αν είστε μαθητές και θέλετε να φτάσετε στα υψίπεδα του 14 στο κακοτράχαλο μάθημα της εκθέσεως ιδεών, γράψτε καλύτερα από την Γιάννα. Αν είστε φιλότιμοι και τυγχάνετε φιλόλογοι, με το ζόρι θα κοτσάρατε 12άρι στο Αγγελοπούλειο πόνημα (και πάλι, μόνο αν είχαμε Κατοχή, λιμοκτονούσατε και σας δωροδοκούσαν με δύο νταμιτζάνες ελαιόλαδο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου