Παραβατικότητα καί ἀριστερισμός

Δέν εἶναι οἱ χειρισμοί τῶν ἀνθρώπων ξέχωροι καί ἄσχετοι μέ τή φύση τῶν ἀνθρώπων καί τῶν πραγμάτων. Ὁ νόμος Παρασκευόπουλου, πού αποσυμφόρησε τίς φυλακές ἀπό ἐπικίνδυνους ἐγκληματίες καί γέμισε τά νεκροταφεῖα μέ ἀθώα θύματα, δέν εἶναι ἄσχετος μέ τήν ἰδεολογία τοῦ πρώην ὑπουργοῦ, τήν πολιτική διαδρομή του, τήν πνευματική συγκρότηση του, τό αξιακό σύστημά του ἀλλά καί τό κόμμα τό ὁποῖο τόν ἐπέλεξε γιά νά ἐφαρμόσει ἀκριβῶς αὐτή τήν ἀτζέντα.

Ὁ πρώην ὑπουργός Δικαιοσύνης Παρασκευόπουλος μαζί μέ ἀρκετούς ἄλλους πρώην καί νῦν ὑπουργούς καί στελέχη τῆς κρατικῆς μηχανῆς δέν κάνει τίποτε ἄλλο παρά νά ἐκδηλώνει τή φύση τῶν πραγμάτων. Τούτη ἡ φύση, βέβαια, τῶν πραγμάτων τῆς Ἀριστεράς εἶναι πρῶτα καί κύρια ἀντικοινωνική, ἀπάνθρωπη καί ἐντελῶς ἀσύμβατη μέ τίς ἀνάγκες τῆς πλειοψηφίας, ἀλλά αὐτό δέν
ἐνδιαφέρει ἰδιαίτερα τούς πάσης φύσεως ἰδεοληπτικούς.

Στην Ἀριστερά ἡ ἰδεολογία εἶναι πέρα καί πάνω ἀπό τίς ἀνθρώπινες ἀνάγκες. Ἀποτελεῖ αυταξία, κίνητρο καί σκοπό ταυτόχρονα. Ἡ ἐπιδίωξη τῆς τέλειας ἐφαρμογῆς της, ὅπως ἔχει ἀποδειχτεῖ ἱστορικά, περνάει πάνω ἀπό ἀναρίθμητα πτώματα καί πάνω ἀπό τίς ἐλευθερίες τῶν πολλῶν, τό εἰσόδημά τους, τίς σχέσεις τους καί τίς προσωπικές πεποιθήσεις τους.

Ἡ Ἀριστερά ὡς κίνημα ξεκίνησε ὡς παραβατική δραστηριότητα καί δύσκολα μπορεῖ νά ἀπογαλακτιστεῖ ἀπό αὐτή τήν κατάσταση. Ἀπογαλακτίζεται μόνο σέ περιπτώσεις ὅπου τῆς ἔχει ἐπιτραπεῖ νά θεωρεῖ ἐγκληματική δραστηριότητα ὁτιδήποτε δέν συνάδει μέ τή δική της θέαση τῆς... ἀλήθειας. Πολλά τέτοια εἶδε ἡ ἀνθρωπότητα σέ τυραννικά καθεστῶτα τύπου Στάλιν, Κάστρο, Πολ Πότ κ.ά.

Ὁ ΣΥΡΙΖΑ καί ὁ κ. Παρασκευόπουλος δέν αἰφνιδίασαν νομοθετώντας ευνοϊκά γιά τούς σκληρούς ποινικούς. Εἶναι ἀμέτρητες οἱ φορές πού οἱ πολίτες εἶδαν στά ΜΜΕ στελέχη αὐτοῦ τοῦ κόμματος νά μιλοῦν μέ ἀπεριόριστο σεβασμό γιά τούς παραβατικούς (τους ὁποίους θεωροῦσαν σχεδόν συλλήβδην αθώους) καί ταυτόχρονα νά εἰρωνεύονται τούς «νοικοκυραίους» - μία λέξη ποῦ πρόφεραν πάντοτε μέ μία δόση περιφρόνησης καί ἀηδίας.

Ὁι φιλήσυχοι νοικοκυραίοι, λοιπόν, καλούνται νά πληρώσουν πάλι τα σπασμένα μίας χρεοκοπημένης ἰδεολογίας.

Ἀπό τήν εφημερίδα δημοκρατία