«Μάστιγα» οἱ σκύλοι σὲ πολυκατoικίες

Ὁ ὑπερπληθυσμὸς σκύλων σὲ μικροὺς χώρους, ὅπως τὰ διαμερίσματα τῶν πολυκατοικιῶν, εἶναι ἕνα πρόβλημα ποὺ ἀπασχολεῖ πολλοὺς συμπολῖτες μας.

Τὰ ἄρθρα τῆς στήλης γιὰ τὴν κτηνολατρεία (3 καὶ 5 Νοεμβρίου 2025) ποὺ ἔχει ἐξαπλωθεῖ σὰν ἐπιδημία στὴν Ἑλλάδα φαίνεται ὅτι κίνησαν τὸ ἐνδιαφέρον πολλῶν ἀναγνωστῶν,  ποὺ ἐπικοινώνησαν μὲ τὸν ὑπογράφοντα. Οἱ περισσότεροι μένουν σὲ πολυκατοικίες.

Ἀρκετοὶ δήλωσαν ὅτι ὁ βίος τους ἔχει γίνει ἀβίωτος καὶ μὲ τὴ βρόμα τῶν τετράποδων ἀλλὰ -πάνω ἀπ’ ὅλα- μὲ τὸ ἀδιάκοπο γάβγισμά τους. Οἱ σκύλοι εἶναι ζῶα ἐκ φύσεως κινητικὰ καὶ ἐκδηλωτικὰ (κι ἔχουν ὡς βασικὴ ἐκδήλωση ἐπικοινωνίας τὸ γάβγισμα). Ὅταν ζοῦν σὲ μικροὺς χώρους, στὰ… κουτιὰ ποὺ ἀποκαλοῦνται διαμερίσματα πολυκατοικιῶν (καὶ πολὺ συχνὰ στὰ μπαλκόνια), εἶναι ἀναπόφευκτο νὰ γαβγίζουν συχνὰ καὶ αὐτὸ νὰ ἀκούγεται ὄχι μόνο στοὺς διπλανούς, ἀλλὰ σὲ πολλοὺς ὀρόφους καὶ ἀπὸ πάνω καὶ από… κάτω.

Ὁρισμένοι ἀναγνῶστες θέλησαν νὰ μάθουν ποιὸς νόμος ἐπιτρέπει στοὺς ἰδιοκτῆτες νὰ ἔχουν καὶ ἕνα καὶ δύο καὶ παραπάνω σκυλιὰ στὰ διαμερίσματά τους κι ἂν μπορεῖ, μέσω ἀλλαγῆς καταστατικοῦ τῆς πολυκατοικίας, αὐτὸ νὰ ἀπαγορευτεῖ. Ἡ ἀπάντηση εἶναι...

ἀρνητική. Δὲν μπορεῖ νὰ ἀπαγορευτεῖ τὸ «παρκάρισμα» σκύλων στὰ διαμερίσματα. Ὁ νόμος γιὰ τὰ κατοικίδια στὶς οἰκίες εἶναι ὁ 4830/2021 (τὸ ΦΕΚ ὅπου δημοσιεύτηκε εἶναι τὸ 169/Α/18-9-2021). Το σχετικὸ μὲ τὸ θέμα ἄρθρο εἶναι τὸ 15.

Ἐκεῖ διαβάζουμε τὰ ἑξῆς:

«Διατήρηση ζώων συντροφιᾶς σὲ κατοικίες:

1. Ἐπιτρέπεται ἡ διατήρηση δεσποζόμενων ζώων συντροφιᾶς σὲ κάθε κατοικία, σύμφωνα μὲ ὅσα ὁρίζονται στὶς παρ. 2, 3 καὶ 4.

2. Στις πολυκατοικίες,  ποὺ ἀποτελοῦνται ἀπὸ τοὐλάχιστον δύο (2) διαμερίσματα, ἐπιτρέπεται ἡ διατήρηση δεσποζόμενων ζώων συντροφιᾶς ἐφόσον:

(α) Διαμένουν στὸ ἴδιο διαμέρισμα μὲ τὸν ἰδιοκτήτη ἤ τὸν ἀνάδοχὸ τους ἤ διαμένουν, δυνάμει ὁμόφωνης ἀπόφασης τῆς γενικῆς συνέλευσης τῶν ἰδιοκτητῶν, σὲ κοινόχρηστους χώρους τῆς πολυκατοικίας, ἐνδεικτικὰ στὴν πιλοτὴ ἤ στὴν ταράτσα, στὸν ἀκάλυπτο χῶρο καὶ τὸν κῆπο, καὶ ἐφόσον τηροῦνται οἱ κανόνες εὐζωίας, οἱ ὑγειονομικὲς διατάξεις καὶ οἱ ἀστυνομικὲς διατάξεις περὶ κοινῆς ἡσυχίας.

(β) Δὲν παραμένουν μόνιμα στὶς βεράντες ἤ στοὺς ἀνοιχτοὺς χώρους τοῦ διαμερίσματος.

(γ) Ἡ παραμονὴ στὰ διαμερίσματα πολυκατοικιῶν τελεῖ ὑπὸ τὴν ἐπιφύλαξη τῆς τήρησης τῶν κανόνων εὐζωίας, τῶν ὑγειονομικῶν διατάξεων καὶ τῶν ἀστυνομικῶν διατάξεων περὶ κοινῆς ἡσυχίας.[…]

3. Δὲν δύναται νὰ απαγορευθεῖ ἡ διατήρηση ζώων συντροφιᾶς μὲ τὸν κανονισμὸ τῆς πολυκατοικίας, ἐφόσον πληροῦνται οἱ προϋποθέσεις τῆς παρ. 2.».

Ἀναγνώστρια ποὺ ἐπικοινώνησε πρόσφατα εἶπε: «Κι ἂν ὑπάρχει νόμος, πρέπει νὰ ἀλλάξει. Δὲν εἶναι δυνατὸν ἡλικιωμένοι ἄνθρωποι, ἄρρωστοι, ἀνήμποροι νὰ ὑποχρεώνονται καθημερινὰ νὰ ἀντιμετωπίζουν τὴν αρρώστια καὶ τὴν ἀνημπόρια τους καὶ μαζὶ μὲ αὐτὴν νὰ ὑποφέρουν τὴ μάστιγα τῶν σκύλων  ποὺ γαβγίζουν ἀδιάκοπα. Ἔχουμε κι ἐμεῖς δικαιώματα. Ὄχι μόνο οἱ σκυλομανείς».

Δὲν μπορῶ νὰ διαφωνήσω μὲ τὰ προαναφερθέντα…

Ἀπὸ τὴ στήλη «Περὶ πωλητικῆς» τῆς «δημοκρατίας»