Στα Ιουλιανά του ‘65, όταν σχηματίστηκε η κυβέρνηση των αποστατών και άνοιξε ο δρόμος για το πραξικόπημα του 1967, ο Γιώργης Χρ. Λαιμός, αδελφός του παππού του νεαρού Λέοντα Πατίτσα και πρωταγωνιστής στη δημιουργία της οικονομικής αυτοκρατορίας των Λαιμών, ασχολείται με την αποστολή τηλεγραφημάτων στους αποστάτες και τον Κωνσταντίνο. Εκεί χαρακτηρίζει τον ανατραπέντα πρωθυπουργό «εγώπληκτο, πνευματικώς πένητα, δημαγωγό που ουρλιάζει σαν λυσσασμένος και κάμνει τροττουάρ (πεζοδρόμιο)». Λέγοντας πολλά περί «Έθνους» (το κατά πόσον τα πίστευε θα αναφέρουμε σε επόμενη ανάρτηση) επιδαψιλεύει τιμές και φιλοφρονήσεις στον «πρωθυπουργό» Νόβα (τον επιλεγόμενο και «γαργάλατα») και στον Κωνσταντίνο. Συντόμως θα ακολουθήσουν και άλλες καταχωρήσεις του Γ. Λαιμού, μακράν αποκαλυπτικότερες για τις πεποιθήσεις του. Η καταχώρηση που ακολουθεί βρίσκεται στη σελίδα 144 του βιβλίου του.
Λωζάννη, 21 Ιουλίου 1965
Ο εγώπληκτος και πνευματικώς πένης, δημαγωγός Γεώργιος Παπανδρέου, έπαυσε να κυβερνά τον άτυχον τόπον μας. Μετά την παύσιν του, ο γέρων των 78 ετών, ουρλιάζει σαν λυσσασμένος και κάμνει τροττουάρ.
Εξ αφορμής των προσπαθειών του προς διασάλευσιν της τάξεως, έκρινα σκόπιμον να κάμω ως πολίτης τα κάτωθι τηλεγραφήματα:
«Γεώργιον Νόβαν, Πρωθυπουργό, Αθήνας. Όσοι πιστεύομεν ότι το Έθνος κείται υπεράνω πάντων, σε ευγνωμονούμεν και τιμώμεν τον πατριωτισμόν και την σύνεσίν σου. Ομοίως αισθανόμεθα προς αξίους συνεργάτας σου. Στοπ. Προχωρείτε. Το Έθνος ακολουθεί».
Ταυτοχρόνως ετηλεγράφησαν προς τον Βασιλέα:
«Βασιλέα Κωνσταντίνον. Mon Repos.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου