Παιδὸς ἡ βασιληίη

Ένα 12χρονο κορίτσι στη Σκωτία, με τον αυθορμητισμό και την αποκοτιά που μόνο τα νιάτα διαθέτουν εν αφθονία, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και υπερασπίστηκε ό,τι έχουμε καταφέρει να χτίσουμε ως πολιτισμός. Και το έκανε όχι με λόγια, αλλά με πράξη, με τον πιο απλό αλλά και πιο θαρραλέο τρόπο: αντιμετώπισε τη βαρβαρότητα της εποχής μας με το αλάνθαστο ένστικτο της αλήθειας που φέρει κάθε παιδί. Ανάμεσα σε εμάς, τους ενήλικες, που παρακολουθούμε το πολιτισμικό μας οικοδόμημα να καταρρέει, αυτό το μικρό παιδί μας δίδαξε τι σημαίνει πραγματικός ηρωισμός.

Το περιστατικό που συγκλόνισε τον κόσμο δεν είναι απλώς μια ιστορία ενός παιδιού που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Είναι μια αναγκαία υπενθύμιση για όλους εμάς: η Ευρώπη, η πάλαι ποτέ φωτοδότρια δύναμη παρακμάζει, πάσχει από σκοτασμό του νου, εγκλωβισμένη στις δικές της αμαρτίες και αμφιβολίες. Η Ευρώπη της πολιτικής ελίτ, που ηγεμονεύει με ένα παραμορφωμένο όραμα μιας παγκοσμιοποιημένης ανθρωπότητας, έχει αποδεχτεί την αλλοίωση της ίδιας της ταυτότητάς της. Η Δύση, στην προσπάθειά της να "υπερβεί" το παρελθόν της, έχει παραδώσει τα πάντα στην έφοδο της ισοπεδωτικής μετανεωτερικότητας, χωρίς να κατανοεί το τίμημα αυτής της αυτοχειρίας.

Η πολιτική ελίτ, αυτή η εκφυλισμένη αριστοκρατία της νέας εποχής, που έχει αποκοπεί από το κοινωνικό σώμα και την παράδοσή του, δεν έχει καμία πρόθεση να προστατεύσει την Ευρώπη από την υποταγή της στους άγνωστους και αλλότριους. Και αυτό δεν διατυπώνεται αντιδιασταλτικά ως προς το ανθρωπιστικό ιδεώδες, αλλά προς υπεράσπιση της ίδιας της ανθρωπιάς. Διότι η πραγματική ανθρωπιά δεν έγκειται μόνο στην αλληλεγγύη προς το άλλο πρόσωπο, όσο στην υπεράσπιση των ιδεών, των αξιών, της ταυτότητας που μας καθορίζουν ως ανθρώπους. Η αληθινή ανθρωπιά είναι ο

σεβασμός προς τις ρίζες, προς τον πολιτισμό που μας ανέδειξε, που μας γέννησε και μας έκανε αυτό που είμαστε.

Η ιστορία του κοριτσιού είναι η εικόνα της αυθεντικής Ελλάδας, του πραγματικού Χριστιανισμού: αθώας πίστης στην αλήθεια, χωρίς να υπολογίζει το κόστος. Και η επιστροφή σ’ αυτές τις αξίες, του ελληνικού πνεύματος και του Χριστιανισμού, είναι το μοναδικό αντίδοτο στην παρακμή της Ευρώπης. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ε.Ε. έχει γίνει η νεκρή φωνή μιας προδομένης Ευρώπης, που παραδίνεται σε μια παγκόσμια αντιφυσική, απάνθρωπη κουλτούρα χωρίς θεμέλια, χωρίς αρχές, χωρίς ταυτότητα.

Η ανήλικη ηρωίδα στη Σκωτία μας υπενθύμισε κάτι που όλοι έχουμε ξεχάσει: ότι η δύναμη για τη σωτηρία μας δεν βρίσκεται στα νεοταξικά νέφη ή στις όποιες χοϊκές φιλοδοξίες μας, αλλά στην πίστη μας στο πραγματικό νόημα της ζωής. Η επιστροφή στη σκέψη των Αρχαίων Ελλήνων, στο φωτεινό παράδειγμα του Χριστιανισμού, είναι η μόνη σωτηρία για μια Ευρώπη που βρίσκεται σε ηθικό και πνευματικό θάνατο.

Αυτός ο ηρωισμός, η αλήθεια, και η πίστη είναι οι πυλώνες πάνω στους οποίους μπορούμε να οικοδομήσουμε την Ευρώπη του μέλλοντος. Και για να είμαστε ακριβείς, αυτή η Ευρώπη δεν είναι πια η Ευρώπη της πολιτικής ελίτ, αλλά η Ευρώπη των ανθρώπων όπως η μικρή Σκωτσέζα: αυθεντικών, γενναίων και χωρίς συμβιβασμούς στην αλήθεια.

Αν αναλογιστούμε τον τρόπο που η πολιτική τάξη έχει διαμορφώσει την παρούσα κατάσταση, δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε σε ένα μόνο συμπέρασμα: η αποδοχή αυτής της κατάστασης είναι η πολιτική αυτοκτονία της Ευρώπης. Ο δρόμος για τη σωτηρία της Ευρώπης και –πάνω απ’ όλους και όλα– της πατρίδας μας της Ελλάδας, είναι η επιστροφή στις αληθινές αξίες, αυτές που χάσαμε στο όνομα της δήθεν προόδου και του "πολιτισμένου κόσμου". Μόνο έτσι μπορεί ο δυτικός κόσμος να επιβιώσει, να αναγεννηθεί, να ωφελήσει το ανθρώπινο είδος εκπληρώνοντας μια αποστολή που έχει αναληφθεί εδώ και χιλιετίες.