Παρασκευή, Απριλίου 09, 2010

Πράξη: η ποίηση του μέλλοντος


Μικρόκοσμος. Μακρόκοσμος.
Αμφότεροι οι κόσμοι έχουν τη σημασία τους.
Αλλιώς δεν θα υπήρχαν.
Το μέλλον του ανθρώπου, αν υπάρχει άνθρωπος στο μέλλον, βρίσκεται τόσο στον μακρόκοσμο όσο και στην κατανόηση του μικρόκοσμου.
Οι εξωπλανήτες που ανακαλύπτονται και οι οποίοι έχουν συνθήκες ευνοϊκές για το είδος μας είναι ένα κομμάτι του μακρόκοσμου που μας αφορά και ενδέχεται να μας φιλοξενήσει κιόλας – έτσι που καταντήσαμε τη Γη.
Τα μικρόβια, οι ιοί, τα σωματίδια και η νανοτεχνολογία είναι χρώματα της παλέτας του μικρόκοσμου που μπορούν να βελτιώσουν τη ζωή μας, αν τα δούμε σ’ όλο το φασματικό μεγαλείο τους.
Πιθανό είναι να μας σώσουν και τη ζωή αν τα χρησιμοποιήσουμε ως όπλα στην καταπολέμηση των ασθενειών.
Μία σταγόνα περικλείει μέσα της την αρχιτεκτονική ιδιοφυΐα ενός ωκεανού και ο ωκεανός είναι ο μαέστρος που διευθύνει με μαγικό τρόπο την ορχήστρα αναρίθμητων σταγόνων.
Συμπερασματικά, στη Φύση δεν υπάρχει κάτι «μικρό» που να είναι ασήμαντο και κάτι μεγάλο που είναι μονοσήμαντο.
Τα μόνα μικρά και ασήμαντα που δεν πρέπει να έχουν χώρο στο σύνολο, αναμφίβολα είναι τα παίγνια εξουσίας σε κόμματα και παρατάξεις που βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση και δυσαρμονία με την κοινωνία.
Διαβάζουμε συχνά: «Ο τάδε είναι δυσαρεστημένος με τον δείνα επειδή στην παρακείθε περίσταση δεν στήριξε τον δώθε εκλεκτό του αρχηγού που υπαρχηγεύει και του προέδρου που αντιπροεδρεύει».
Τρίχες!
Ασκήσεις επί χάρτου που απεικονίζει μια ανύπαρκτη χώρα.
Η χώρα της μικροπολιτικής, των «διαρροών», των λεκτικών «δυσφοριών» και των επάλληλων «κύκλων» εξηφανίσθη μαζί με τα λεφτά που… υπήρχαν, το «κόμμα του Χρηματιστηρίου», τον «εθνικό» στόχο των Ολυμπιακών Αγώνων και τις τεχνοκρατικές εξαγγελίες ανθρώπων που ήταν απλοί σαλτιμπάγκοι και τους οποίους παρεξηγήσαμε για ηγέτες.
Τα επόμενα επεισόδια στο κωμικοτραγικό σήριαλ που παρακολουθούμε απαιτούν πράξεις και μόνο πράξεις.
Έτσι ορίζουν ο μικρόκοσμος και ο μακρόκοσμος του μέλλοντός μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: