Κυριακή, Ιανουαρίου 20, 2008

Ιδού η δίκαιη λύση: Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα


«Σας εξορκίζω να παραμείνετε πιστοί εις τον Θεόν και την Ελλάδα και να συνεχίσετε αγωνιζόμενοι όλοι ψυχή και δυνάμει διά την Ελευθερία, με μοναδικό και αναλλοίωτο σύνθημα: Την Ένωση και μόνον την Ένωση», Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Β΄, 15/01/1950
Στην πρώτη φωτό, ασφαλώς, η πρώτη υπογραφή υπέρ της Ένωσης είναι του Μακαρίου


Συμπληρώθηκαν 58 χρόνια από τότε που το 97,5% των Κυπρίων ψήφισε στο προγραμματισμένο ενωτικό δημοψήφισμα (15-22 Ιαν. 1950) την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα. Υπήρχαν Έλληνες τότε, υπάρχουν και τώρα, που δεν έχουν μοναδικό μέλημά τους να γαμήσουν, να δείρουν, ν' αρπάξουν, να ψεύδονται και να σέρνονται μέχρι να πεθάνουν. Πώς να το κάνουμε; Το φυσιολογικό για τον άνθρωπο είναι να κοιτάει ψηλά, όχι τα παπούτσια του όποιου πατρώνα νταβατζή, ούτε να καμαρώνει επειδή είναι ο αγαπημένος/αγαπημένη τσατσομασκοφόρος του κατακτητή. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, παρατίθενται μερικές φωτογραφίες της περιόδου που οι Έλληνες δικαιολόγησαν το όνομα... βαρύ σαν ιστορία που έχουν. Το παρόν αφιερούται στη συμμωρία (ζουράρειος ορθογραφία) του Ανάν και στα μίσθαρνα όργανα των διεθνών ΜΚΟ για την ειρήνη...

Εδώ βλέπουμε την αναμνηστική φωτογραφία από την παράδοση των τόμων του Ενωτικού Δημοψηφίσματος στον πρόεδρο της ελληνικής βουλής Δημήτρη Γόντικα. Στο μέσο διακρίνεται ο μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός, οι Ν. Κλ. Λανίτης, Σάββας Λοϊζίδης, Σωκράτης Λοϊζίδης, Θ. Καλοκασίδης, Μ. Ν. Νικολαΐδης και άλλοι Κύπριοι των Αθηνών. Η κυβέρνηση του Πλαστήρα δεν δέχτηκε να παραλάβει τους τόμους, τρέμοντας στην ιδέα πως θα κακοκάρδιζε τα αφεντικά της. Η βουλή, πάντως, δέχτηκε να παραλάβει τους τόμους.
Πηγή: Κυπριακή Θύελλα, Σπύρος Παπαγεωργίου, Εκδόσεις Κ. Επιφανίου


Πρωτοσέλιδο της παράνομης εφημερίδας "Ένωσις". Θέμα της τα αυστηρά μέτρα που ανακοίνωσαν οι Εγγλέζοι (2/8/1954) εναντίον της ενωτικής κίνησης. Ακολούθησε ο τιτάνιος αγώνας της ΕΟΚΑ και οι αποικιακοκρατικές αγχόνες.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα είναι ότάν ήρθε η ώρα να υποστηρίξει την υπογραφή του τι έκανε? Την τίμησε? Η απλά έγινε πρόεδρος του νεοσύστατου κράτους?

Meropi είπε...

Αδιάβροχοι μου,
θίγετε ένα πολύ πονεμένο θέμα για μας τους Ελληνοκύπριους. Πράγματι οι Κύπριοι τότε αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί ψήφισαν υπέρ της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Είναι αξιοσημείωτο ότι ψήφισαν και μερικοί Τουρκοκύπριοι υπέρ της Ένωσης. Τα επόμενα όμως χρόνια η σκληρή πραγματικότητα σιγα σιγά μας προσγείωσε. Άρχισαν τα λάθη. Αν και τα παληκάρια της ΕΟΚΑ πολέμησαν γενναία πιστεύω ότι ο αγώνας αυτός ήταν ένα από τα λάθη μας. Η αποικιοκρατία έφτανε στο τέλος της. Οι Άγγλοι θα έφευγαν πιο ομαλά με πολιτικό αγώνα. Με τον ένοπλο πείσμωσαν και κατάφεραν να βάλουν και τους Τούρκους στο παιχνίδι. Ακολούθησαν κι άλλα λάθη. Η Χούντα, το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, η Εισβολή....
Θέλω να σας διορθώσω σε κάτι. Τότε το Γενάρη του 1950 πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν ήταν ο Πλαστήρας, ήταν ο Ιωάννης Θεοτόκης υπηρεσιακός Πρωθυπουργός. Αυτόν διαδέχτηκε ο Σοφοκλής Βενιζέλος. Ο Πλαστήρας ανέλαβε μετά.
Όταν το καλοκαίρι του 1950 ο Γεώργιος Παπανδρέου, στέλεχος της τότε Ελληνικής Κυβέρνησης επισκέφτηκε την Κύπρο, ο Δήμαρχος Λευκωσίας του παραπονέθηκε γιατί δεν δέχτηκε η Κυβέρνηση της Ελλάδας να παραλάβει τους τόμους του Δημοψηφίσματος. Τότε αυτός (ο Γ. Παπανδρέου) του απάντησε «η Ελλάς αναπνέει με δύο πνεύμονες, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν, και δι' αυτό δεν ημπορεί να πάθει ασφυξίαν λόγω του Κυπριακού".....
Αυτά για τα πάθη της ιδιαίτερης πατρίδας μου.

Meropi είπε...

--@ Προς Ανώνυμο
Θέλω να τονίσω ότι το δημοψήφισμα αυτό έγινε υπό την αιγίδα του Μακαρίου του Β' και όχι του Γ΄ που έγινε μετέπειτα ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας

Παναγιώτης Λιάκος είπε...

Αγαπητή Μερόπη πολλά τα δίκια σου. Εκτός από δύο:
1. Τον Ιούνιο του 1950 που ήρθε στην Αθήνα η κυπριακή επιτροπή με τους τόμους του ενωτικού δημοψηφίσματος, πρωθυπουργός ήταν ο Ν. Πλαστήρας (15 Απριλίου 1950 – 21 Αυγούστου 1950). Ο Πλαστήρας εξωθήθηκε σε παραίτηση έπειτα από τον γνωστό λόγο του στην Τήνο τον 15αύγουστο του 1950 περί επιεικίας (στους κομμουνιστές) αλλά και το νόμο 2058 «περί μέτρων ειρηνεύσεως». Ο Σοφοκλής Βενιζέλος ανέλαβε πρωθυπουργός 21/8/1950.
Τότε, ο Πλαστήρας δήλωσε πως «... δεν έκρινεν την στιγμή κατάλληλον», ενώ ο παππούς του Γιωργάκη (Παπανδρέου) είχε πει το εξής... λεβέντικο: «Η Ελλάς αναπνέει σήμερον με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν. Δεν ημπορεί, λόγω του Κυπριακού, να διακινδυνεύσει από ασφυξίαν».
Και για να μην σκάσει η χώρα βγάλανε τον σκασμό οι Έλληνες με τις Ζυρίχες και τα Λονδίνα.
2. Η ΕΟΚΑ δεν ήταν λάθος. Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή... Ζήτωσαν οι ένοπλοι!!!

Ανώνυμος είπε...

"του Μακαρίου του Β' και όχι του Γ΄ που έγινε μετέπειτα ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας" ο οποίος Μακάριος ο Γ' φέρει κατ'εμέ σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τον Αττίλα εφόσον ήταν εκείνος που - σε αντίδραση στο χουντικό πραξικόπημα του Σαμψών - προσκάλεσε "την εγγυήτρια Δύναμι Τουρκία να επέμβει" (18-7-1974).

Ανώνυμος είπε...

Την Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974, ο Μακάριος Γ' παρουσιάστηκε αυτοπρόσωπα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη για να καταγγείλει την δικτατορία στην Κύπρο και ζήτησε "ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΠΕΜΒΑΣΙΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ως εγγυήτριας δυνάμεως βάσει του Κυπριακού Συντάγματος".

Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.

Meropi είπε...

Θεώρησα ότι εννοούσατε για τον Ιανουάριο του 1950 ότι ήταν πρωθυπουργός ο Πλαστήρας. Τότε δεν ήταν, ήταν ο Ι. Θεοτόκης. Μετά εναλάσσονταν κυβερνήσεις του Σοφ. Βενιζέλου και του Πλαστήρα. Τον Ιούνιο του 1950 ίσως να ήταν ο Πλαστήρας. Αυτό με το Γ. Παπανδρέου το αναφέρω κι εγώ. Μετά βέβαια μεμφόταν το Μακάριο τον Γ΄ότι αυτός δεν ήθελε την Ένωση.
Για τον αγώνα της ΕΟΚΑ εξακολουθώ να πιστεύω ότι ήταν λάθος του Γρίβα. Ας σημειωθεί απέκλεισε από τον αγώνα τους αριστερους που ήταν ένα αρκετά μεγάλο τμήμα του κυπριακού λαού. Τα παληκάρια που έπεσαν ήταν ήρωες, αλλά πήγαν άδικα.

Ανώνυμος είπε...

...όπως πιθανόν "λάθος" ήταν και το αντάρτικο στον Πόντο, γι' αυτό υπάρχουν και σήμερα Πόντιοι ζωντανοί. Όπως πιθανόν και το Αντάρτικο του '21. Οι Αρμένιοι όμως που δεν έκαναν αντάρτικο, γλίτωσαν, διότι οι "ομαλή" αποχώρηση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τους κόστισε "μόνο" 1,5 εκατομύρια νεκρούς.
Πέρα από κάθε¨"γνώμη", βέβαια, αδίστακτος κριτής είναι τα γεγονότα. Και τα γεγονότα ορίζουν πως η ΕΟΚΑ ήταν παγκοσμίως η μόνη ήττα της Βρετανικής αυτοκρατορίας. Και αυτό διότι οι αγωνιστές της δεν πολέμησαν για το ΛΑΦΚΑ, την ταξική τους συνείδηση, την τσεπάρα ή την κάστα τους. Πολέμησαν για ένα συνολικό, άυλο ιδεώδες. Όταν λοιπόν πολεμάς για υψηλότερα, ΣΥΝΟΛΙΚΑ ιδανικά, αυτομάτως οι δυνάμεις σου υπερβαίνουν το περιοριστικό "εγώ" και ανάγονται στην "έκσταση". Δια τούτο και επιτυγχάνονται θαύματα. Τσαντίστηκα Φαραώ μου και θα γράψω πάλι καμμιά άσχετη αράδα στο blog μου, αντί να μείνω στη μεροκαματιάρικη προώθηση των χοιριδίων μου!! Φιλιαααά.

Παναγιώτης Λιάκος είπε...

Olympian, αν η ταπεινότητά μου ορίζεται ως φαραωνική, η ιδική σου εκλαμπρότητα είναι αυτόχρημα «Ολύμπια».

Ανώνυμος είπε...

ΓΡΙΒΑΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ 55-59.ΝΕ ΡΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Ανώνυμος είπε...

ας μη ξεχνάμε οτι ο Μακάριος Γ είχε 40 συμβουλους των οποιων η πλειοψηφια απεφασιζε για τα βηματα που θα ακολουθουσε ο Μακαρος και τι θα υπέγραφε. πολλοι δεν το γνωριζουν αυτο και επιρήπτουν ευθυνες στον ιδιο.
για τις συμφωνιες ζυριχης ταχθηκαν υπερ 38 συμβουλοι και 2 κατά, εκ των οποιων ο ένας ηταν ο Τασσος Παπαδόπουλος.