Τετάρτη, Ιουνίου 02, 2010

Ο μύθος της τήρησης του διεθνούς δικαίου

Το ηθικό δίδαγμα από την επίθεση των ισραηλινών καταδρομέων στη νηοπομπή με την ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα είναι ότι η τήρηση των νόμων του διεθνούς δικαίου ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
Οι νόμοι δεν ισχύουν το ίδιο για όλους.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τα απανωτά ψηφίσματα του ΟΗΕ για την εθνοκάθαρση του Αττίλα στην Κύπρο.
Ούτε ένα δεν έχει εφαρμοστεί και η Τουρκία είναι μέλος των G20 δηλαδή των 20 ισχυροτέρων χωρών του πλανήτη.
Επίσης, παρόλο που τα εκατομμύρια των Κούρδων ανά τον πλανήτη κραυγάζουν επί χρόνια ζητώντας το αυτονόητο δικαίωμα στην ύπαρξη, ο Α. Οτσαλάν, ο φυσικός τους ηγέτης, βρίσκεται στα κολαστήρια του Ίμραλι και η ένοπλη ομάδα (το ΡΚΚ) χαρακτηρίζεται ομοθυμαδόν «τρομοκρατική» ενώ οι Ουτσεκάδες ήταν «αγωνιστές της ελευθερίας».
Επίσης, το διεθνές «δίκαιο» συνηθίζει να σφυρίζει αδιάφορα όταν τα εκατομμύρια των γενοκτονημένων ανήκουν στη λάθος… ράτσα.
Οι Αρμένιοι, οι Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας και οι λοιποί άτυχοι που βρέθηκαν στο δρόμο του Κεμάλ για τη διεθνή κοινότητα φαίνεται ότι πέθαναν σε τροχαία ατυχήματα, όχι σε άρτια οργανωμένες γενοκτονίες.
Πιστοποιητικό άδικου μαζικού θανάτου δεν σου χορηγεί η διεθνής κοινότητα αν δεν έχεις πιέσει τους κατάλληλους μοχλούς.
Αν προσπαθείς συνεχώς και αδιαλείπτως να αναγνωρίσουν τα δίκαιά σου, το μόνο που μπορείς να καταφέρεις, όλο το δίκιο του κόσμου κι αν έχεις, είναι αυτό: να αποσπάσεις μισόλογα από πολιτικάντηδες Ανατολής και Δύσης.
Τις μασημένες κουβέντες θα στις πούνε αν έχουν εκλογές μπροστά τους και επιδιώκουν να «ψήσουν» τους ομογενείς σου.
Αντικρίζοντας όλο αυτό το αδικοχαμένο αίμα, ο νους ανατρέχει πάντα στη Σερβία.
Μόλις ξέφυγε από τους κανόνες –έστω και υπό την πίεση του αποσχιστικού κινήματος των αλβανοφώνων- βομβαρδίστηκε και καταδιώχθηκε απηνώς από τη συμμαχία των «προθύμων».
Εκεί οι νόμοι ήταν αναμενόμενο να τηρηθούν. Και τηρήθηκαν. Το ίδιο σε Ιράκ και Αφγανιστάν.

*Φωτογραφία της 4ης Μαΐου 1999 στο Πετς (Κόσοβο). Ο βομβαρδισμός λεωφορείου από το ΝΑΤΟ στοίχισε τη ζωή σε 20 αθώους.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα αυτό το σχόλιο κάποιου αναγνώστη με το ψευδόνυμο Blut und Tränen στο link
http://www.antinews.gr/?p=48252&cpage=1#comment-461508

Blut und Tränen says:
02/06/2010 at 11:21

Αυτά έχουν γραφτεί χιλιάδες φορές. Δεν είναι μόνο το εβραϊκό λόμπυ και ο Εμμάνουελ Ραμ που κάνει κουμάντο στον Λευκό Οίκο. Είναι θέμα γεωπολιτικό. Από την στιγμή που υπάρχει το θέμα με τα πυρηνικά του Ιραν, το Ισραήλ μάλλον είναι σίγουρο ότι η Αμερική δεν πρόκειται να το πιέσει στα σοβαρά. Ίσως να γίνουν μερικές κινήσεις βερμπαλιστικού εντυπωσιασμού.

Είναι επίσης άξιο απορίας ποιά ακριβώς τακτική ακολουθεί το Ισραήλ του Νετανιάχου. Πολλοί, ακόμη και στο Ισραήλ, έκριναν ότι η πρόσφατη επιχείρηση στο τουρκικής εμπνεύσεως και εκτελέσεως σχέδιο για σπάσιμο του αποκλεισμού, ήταν κακά σχεδιασμένη με αποτέλεσμα να έχει θύματα και διεθνή κατακραυγή. Αυτό είναι πολύ περίεργο, διότι η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ αυτή τη στιγμή προέρχεται από τις τάξεις επίλεκτων στρατιωτικών μονάδων. Συνεπώς όταν δόθηκε η πολιτική έγκριση, πρέπει να γνώριζαν τι πάνε να κάνουν.

Η απόφαση για αποφασιστικό στρατιωτικό κτύπημα με αδίστακτες επίλεκτες μονάδες δράσης δόθηκε από την κορυφή. Άρα ήταν πολιτική επιλογή. Άρα, το Ισραήλ διαμηνύει ότι δεν θα ανεχθεί διείδυση του τουρκικού νεο-οθωμανισμού στο ζωτικό του χώρο.

Το θέμα, όσον αφορά την στάση της Αμερικής, είναι άλλο, και συγκεκριμένα:

Σε ποιό βαθμό οι ΗΠΑ δέχονται τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή και ειδικότερα στο Ιρανικό πρόβλημα. Η αναβάθμιση της Τουρκίας από τους Ομπαμικούς είναι “εικονική”, ή ουσιαστική. Μήπως η Τουρκία υπερέβη τον ρόλο που της αναγνωρίζουν Οι ΗΠΑ; Μήπως το Ισραήλ θέλει να στείλει εμμέσως ένα μήνυμα στους Ομπαμικούς για τα ενδεχόμενα μελλοντικά σχέδια τους;

Μας λείπουν κάποια κομμάτια του παζλ για να δούμε όλη την εικόνα.

Ευδοκία είπε...

Τελικά πάντα υπάρχει κάτι που στοιχίζει τη ζωή σε Ν αριθμό αθώων εντός και εκτός εθνικών συνόρων και η εφαρμογή του δικαίου και του νόμου ασκείται επιλεκτικά και κατά το δοκούν!

Παναγιώτης Λιάκος είπε...

@ ανώνυμος: πολύ σοβαρές οι παρατηρήσεις του σχολιαστή. Πραγματικά μας λείπουν οι κρίσιμες πληροφορίες. Οι εκδοχές πάντως είναι καλά διατυπωμένες.

@ Ευδοκία: Το δίκαιο σ' έναν πλανήτη με όντα που γνωρίζουν ότι είναι θνητοί είναι μάλλον απίθανο ενδεχόμενο.