Η επιτομή της «ηθικής» του life style

Στο yupi.gr (ιδιοκτησίας Πέτρου Κωστόπουλου) δημοσιεύεται μια... ανάλυση για το Πατιτσο-Χρουσαλάιο party στο Αβέρωφ, η οποία πρέπει να διδάσκεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (διότι στην Τριτοβάθμια θα είναι αργά). Ο συντάκτης-αναλυτής, με τον τρόπο που αρμόζει στο συνάφι του, αποδεικνύει ποια λογική επικράτησε στη χώρα μας ώστε να οδηγηθούμε πένητες και επαιτούντες στις αίθουσες αναμονής των διεθνών τοκογλύφων. Όσοι βαριέστε να διαβάζετε πονήματα τοιαύτης αισθητικής αξίας δείτε μόνο μια από τις αποστροφές του συντάκτη που προκαλούν αποστροφή πιο γρήγορα κι από τη θέα πατημένης κατσαρίδας. Τέτοιοι είναι, τέτοια κάνουν, έτσι σκέφτονται:

«Και βέβαια το θωρηκτό έχει ταυτιστεί με τη ρήσιν του ναυάρχου Κουντουριώτη «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ' ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην εναντίον του εχθρού του Γένους», μια φράση που με κάνει να ανατριχιάζω με περίπου τέσσερις τρόπους — κανένας τους ευχάριστος».

Πάρτι, Χρουσαλά, Αβέρωφ: Γιατί Είμαι Υπέρ

Πιστεύω ότι αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε με τα μνημεία: Να τα νοικιάζουμε σε πλούσιους και ψώνια.

Όπως έχεις πάρει χαμπάρι έχει γίνει χαμός και χλαπαταγή και κατακραυγή για τη δεξίωση που έκαναν κάτι εφοπλιστές, που γρήγορα μεταλλάχθηκε σε (πέμπτο; δωδέκατο;) γαμήλιο πάρτι για το ζεύγος Μαριέττας Χρουσαλά και Λέοντα Πατίτσα (το οποίο παρεμπιπτόντως μου προκαλεί αδιαθεσία και ακατανόητη αναγούλα κάθε φορά που το βλέπω σε φωτογραφία, σαν κάτι να μοιάζει λάθος, σαν να είναι αδέρφια). Τέλος πάντων, όλος ο κόσμος βροντοφωνάζει για το ότι η εκδήλωση έγινε στο Θωρηκτό Αβέρωφ, και πόσο λάθος είναι να πατήσουν τα τιμημένα του decks τα ψηλοτάκουνα μοντέλων και τα μοκασίνια εφοπλιστών. Εγώ διαφωνώ και η γνώμη μου είναι η εξής: Αν (και μόνο αν) πλήρωσαν αδρά, ένα ποσό γιγάντιο και τιτανοτεράστιο, και το κράτος έβαλε στην τσέπη χρήμα, τότε όχι απλά δεν έχω αντίρρηση, αλλά συμφωνώ με το γεγονός, και πιστεύω προς πρέπει να έχει και συνέχεια.

Με άλλα λόγια: Ζούμε δύσκολους καιρούς, το κράτος μας χρειάζεται λεφτά, και χρειάζεται πολλά και τα χρειάζεται επειγόντως. Όπως είναι λογικό, για να βρει λεφτά καλό θα είναι να στραφεί εκεί που υπάρχουν τα λεφτά, όχι στους συνταξιούχους. Πού υπάρχουν τα λεφτά; Στους πλούσιους. Και τι θέλουν οι πλούσιοι για να τα δώσουν; Φωτογραφίες. Προβολή στο δελτίο του Star. Το όνομά τους στις πέντε πρώτες ειδήσεις του Yupi.gr (που το είχε δει αυτό ο Πατίτσας; Δηλαδή ο Πατίτσας;).

Γι' αυτό πρέπει να τους νοικιάζει πλοία, μουσεία και μνημεία για γάμους, βαφτίσεις και νοζμπέτερ κοζμικά ηβέντς. Να τους τα νοικιάζει ακριβά — πολύ ακριβά.

Εξάλλου δεν μιλάμε για την Ακρόπολη, για ένα πλοίο μιλάμε. Το Αβέρωφ είναι ένα καράβι εμβληματικό για την ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού, μπλόκαρε τους Τούρκους στα Δαρδανέλια, πήγε τα περήφανα στρατά στην Ιωνία το '22 (για να τα παραλάβει λίγο αργότερα κατατροπωμένα, μαζί με πρόσφυγες), πολέμησε και στους δύο παγκόσμιους πολέμους, έφτασε μέχρι τη Βομβάη. Και βέβαια το θωρηκτό έχει ταυτιστεί με τη ρήσιν του ναυάρχου Κουντουριώτη «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ' ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην εναντίον του εχθρού του Γένους», μια φράση που με κάνει να ανατριχιάζω με περίπου τέσσερις τρόπους — κανένας τους ευχάριστος.

Αλλά δεν είναι και οι Δελφοί.

Παραπέμπει σε μια εποχή που οι Έλληνες πολεμάγανε και σκοτώνονταν με ξένους, μια εποχή που μπορούμε να αναπολούμε με χαρά καθώς δεν τη ζήσαμε, αλλά όχι και με νοσταλγία. Και είναι καλό να πηγαίνουν τα σχολεία επισκέψεις, αλλά δεν είναι και κάτι καθαγιασμένο και ιερό — είπαμε, καράβι είναι. Βυσματική μετάθεση είναι. Ίσα ίσα, που από άποψη συμβολισμού μια χαρά είναι: Κάποτε σ' αυτό οι Έλληνες πολεμάγανε, τώρα χορεύουνε. Δείχνει πρόοδο.

Οπότε, αν και εφόσον πληρώνουν οι πλούσιοι για να φέρουνε τις βίζιτές τους και να γλεντήσουν κάνοντας κοκαΐνη (ή ό,τι άλλο κάνουν οι πλούσιοι στα γλέντια), ευχαρίστως, be our guests. Πάρτε, έχουμε κι άλλα ωραία-σοβαρά-αλλά-όχι-και-Παρθενώνες να σας νοικιάσουμε.

Κυρία Κοκοβίκου, γκραντ νταμ ντε λα μπουρζουαζί, θέλετε να κάνετε τα βαφτίσια του εγγονού σας του Μπούλη στο πιο σικ μέρος που συγκεντρώνει μόνο την αφάν γκατέ της πόλης; Το Μουσείο Κυκλαδίτικης Τέχνης είναι δικό σας, μόνο με διακόσιες χιλιάδες ευρώ, θα γίνει τοκ οφ δε τάουν, και μέσα δώρο και ο φωτογράφος, είναι δικός μας, θα βάλει φωτογραφίες στο Ντάουν Τάουν. Έχει και φίλτρα.

Αγαπητή ενζενί Λίνα Τουρλουμπούκη-Τζόνσον, θέλεις να εορτάσεις το δεύτερο γάμο σου με το γόνο εφοπλιστικής οικογένειας και μαφιόζο της νύχτας Διογένη Μπούκουρα; Κοκτέιλ στον προαύλιο χώρο του Πολεμικού Μουσείου, μόνο 250 χιλιάδες ευρώ, δώρο φωτογραφίες του ζεύγους στο κοκπιτ του πολεμικού αεροσκάφους.

Καταλαβαίνεις την ιδέα. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για την ανακατανομή του πλούτου.