Έχει μια άγρια ομορφιά η αφ' υψηλού κριτική των εκατομμυριούχων στα ψίχουλα των απεργούντων. Σαν να κοιτάς το χάος αυτοπροσώπως. Δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις: την σκοπούμενη βλάβη στον ανήμπορο (στιλπνό, κατάμαυρο, ατόφιο κακό με την προβιά της "δικαιοσύνης"), την παχυλή υποκρισία; Τι απ' όλα; Πάντως, ως πολιτικό γεγονός δημιουργεί εξαιρετικό επαναστατικό ή έστω αποδομητικό υπόστρωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου