Μητσοτάκης στὸν ΟΗΕ: πιάτο ἀδειανὸ ποὺ ἐπιδεικνύεται σὰν δεῖπνο

Στὴ Νέα Ὑόρκη, ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἀνέβηκε στὸ βῆμα τῆς Γενικῆς Συνέλευσης τοῦ ὈΗΕ μὲ τὴ φιλοδοξία νὰ παρουσιασθῇ ὡς παγκόσμιος παίκτης. Ὅμως, ἡ πραγματικὴ εἰκόνα ἦταν ἀνέλπιστα φτωχή: κανένας ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἡγέτες τῆς Δύσης δὲν ἐπρόσφερε ἔστω καὶ ἕνα τετ-α-τετ. Οὔτε Μπάιντεν, οὔτε Μακρόν, οὔτε κάποιος ἀλλος σημαίνων. Ἐκεῖνοι ποὺ κινοῦν τὰ νήματα τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς ἔλειψαν ἀπὸ τὸ πρόγραμμά του.

Ἀντιθέτως, ὁ Πρωθυπουργὸς περιόρισε τὴν διπλωματικὴ συγκομιδή του σὲ μιὰ ἀλυσίδα ἀπὸ δευτερεύουσες συναντήσεις. Συνομίλησε μὲ τὸν Ἰλχάμ Ἀλίεφ τοῦ Ἀζερμπαϊτζάν, τὸν Μοστάφα Κάμαλ Μαντμπούλι τῆς Αἰγύπτου, τὸν Julius Maada Bio τῆς Σιέρρα Λεόνε, τὸν Rashad Al-Alimi τῆς...

Ὑεμένης· εἶδε τὸν Γενικὸ Γραμματέα τοῦ ὈΗΕ Ἀντόνιο Γκουτέρες, τὸν Σεΐχη Sabah Al-Khalid Al-Sabah ἀπὸ τὸ Κουβέιτ, τὸν Dr. Sultan Al Jaber τῶν Ἡνωμένων Ἀραβικῶν Ἐμιράτων, καθὼς καὶ τὸν Ronald Lauder τοῦ Παγκοσμίου Ἐβραϊκοῦ Συνεδρίου.

Διπλωματικῶς, ὅμως, τὸ ἀποτέλεσμα μοιάζει μὲ πιάτο ἀδειανὸ ποὺ ἐπιδεικνύεται σὰν... δεῖπνο. Ἐκεῖ ποὺ ἡ Ἑλλάδα θὰ ἐπρέπε νὰ σταθῇ σὲ διάλογο μὲ τὴν ἡγεσία τῶν μεγάλων δυνάμεων, ἐμφανίζεται μὲ φωτογραφίες καὶ χαμόγελα μὲ πρόσωπα περιορισμένης διεθνοῦς ἐμβελείας. Καὶ ὅταν τὸ Μαξίμου ἐπιχειρεῖ νὰ τὸ πλασάρῃ ὡς «ἐπιτυχία», ἡ εἰρωνεία γίνεται σχεδὸν αὐτόματη: ἀν αὐτὸ εἶναι «διπλωματικὸ ἐπίτευγμα», τότε τί ἄραγε θὰ ὀνομάζαμε φιάσκο;

Ἡ χώρα καταλήγει νὰ ἔχῃ φωνὴ μὲν στὸ βῆμα, ἀλλὰ ἀνύπαρκτο ἀκροατήριο· παρουσία μὲν στὴ Νέα Ὑόρκη, ἀλλὰ ἀπουσία στὰ κέντρα τῶν ἀποφάσεων. Μιὰ «διεθνὴς ἀπομόνωση» ποὺ δὲν χρειάζεται πλέον ἐτικέττες τῆς ἀντιπολίτευσης· ἀρκεί νὰ διαβάσει κανείς τὸ πρόγραμμα συναντήσεων.