Ελάτε από το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 να πάρετε!

Φίλοι και φίλες ακολουθούν τα ονόματα των δικαιούχων του ΜΟΥΝΙΟΘ ΚΑΠΕΛΟ, τα οποία δόθηκαν από την εκπομπή στα τρίχρονα από την πρώτη της μετάδοση, στις 24 Ιανουαρίου.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Όσοι φίλοι από την περιφέρεια δεν έστειλαν πλήρη στοιχεία (κώδικα – διεύθυνση) δεν θα λάβουν το CD.

Με τόσες εκατοντάδες συμμετοχές είναι αδύνατον να ασχολούμεθα με κάθε συμμετοχή ξεχωριστά. Η γραμματειακή υποστήριξη της εκπομπής γίνεται από την πολυμελή ομάδα των: Παναγιώτης Λιάκος & Κώστας Γιαννουλόπουλος. Κοντεύουμε να πάθουμε τενοντίτιδα από το copy – paste tων ονομάτων από το εσεμετζίδικο κιτάπι.


Τα... λαμόγια που μένουν στο νομό Αττικής και έγραψαν την διεύθυνσή τους ελπίζοντας να τους στείλουμε το CD ας μην κάνουν όρεξη.

Α) ΟΙ ΠΑΡΑΛΑΒΕΣ (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ) ΑΠΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 31 01 2007! ΕΛΑΤΕ ΜΕ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤ1 RADIO ΚΑΙ ΠΑΡΤΕ ΜΟΥΝΙΟΘ ΚΑΠΕΛΟ

Β) ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ (ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ) ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ - ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ.

Γ) ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ SURFERS ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΙΑΣ ΑΠΕΡΑΝΤΗΣ ΑΝΤΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΣΤΟ BLOG ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ!!!

ΜΠΑΚΟΛΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΤΑΤΣΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΙΣΑΑΚΟΓΛΟΥ ΕΥΡΙΔΙΚΗ
ΖΑΜΠΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΤΣΑΡΑΒΟΥΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΣΚΟΥΡΙΑΣ Α.
ΜΙΣΤΣΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΠΙΠΙΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΒΑΡΣΑΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΘΕΟΛΟΓΙΔΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ
ΣΠΙΡΤΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ
ΣΚΟΥΛΑΞΕΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΑΛΕΞΙΟΥ ΧΑΡΗΣ
ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΣΗΦΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΣΤΑΘΑΚΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΦΙΣΝΙΚ ΣΑΚΤΗΣ
ΚΟΛΛΙΑΣ ΔΗΜ.
ΛΕΓΑΚΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ
ΓΟΥΝΑΡΗ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ
ΦΡΟΥΔΑΡΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΜΑΛΕΦΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
ΧΑΡΟΚΟΠΟΣ ΦΩΤΗΣ
ΦΑΣΟΥΛΗ ΕΛΕΝΑ
ΚΑΡΟΥΝΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΚΑΛΛΙΘΡΑΚΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΤΣΙΑΤΣΙΟΣ ΝΕΣΤΟΡΑΣ
ΔΩΔΕΚΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΒΗΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΓΑΣΠΑΡΙΝΑΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΘΑΝΑΣΟΥΛΑΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
ΑΝΟΥΣΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΔΗΜΑΡΑΚΗ ΜΑΡΙΝΑ
ΤΣΟΥΚΑΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΒΟΥΖΑΣ ΛΟΥΚΑΣ
ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ
ΜΕΛΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΩΦΡΟΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΜΑΤΖΙΑΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΟΣ
ΨΑΡΟΥΔΑΚΗΣ ΜΙΧ.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΓΚΑΡΚΑΣΟΥΛΑ ΕΒΕΛΥΝ
ΤΣΟΥΡΑΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΤΡΟΥΛΗ ΕΛΕΝΑ
ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΜΕΘΥΜΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΘΩΜΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΑΛΙΣΟΒΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΡΑΖΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΛΙΑΝΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΚΑΣΣΑΒΕΤΗ ΑΙΓΛΗ
ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΗΜΩΝ
ΤΣΟΥΚΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΠΑΤΣΗ ΕΥΘΑΛΙΑ ΜΑΡΙΑ
ΤΣΑΠΡΑΛΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΘΩΜΑΣ
ΜΥΡΩΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΤΕΡΖΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΒΑΛΜΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
ΔΑΜΙΓΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΜΑΛΑΝΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΦΟΝΣΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΚΑΟΥΤΣΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΟΥΡΤΗ ΑΡΕΤΗ
ΒΑΓΕΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΑΤ. ΜΗΛΕΩΝ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ ΝΟΠΗ
ΧΑΣΑΠΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ ΣΤΑΘΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ΠΑΠΑΡΗ ΜΑΡΙΑ
ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΟΤΣΙΚΑΣ ΑΡΓΥΡΗΣ
ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΜΟΥΜΟΥΤΖΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΜΠΕΝΕΑΣ ΗΛΙΑΣ
ΤΡΕΧΑΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΤΣΙΔΗΜΑΣ Κ.
ΚΟΓΧΥΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΠΡΑΠΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΔΙΚΤΑΠΑΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΠΑΠΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΠΟΛΥΔΟΥΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΑΛΑΜΗ ΖΩΗ
ΤΟΥΒΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΩΣΤΑΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΡΟΥΜΠΕΔΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΤΣΩΝΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΣΙΔΕΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΚΟΝΤΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΜΠΙΝΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΗΝΑΣ ΘΟΔΩΡΟΣ
ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΘΩΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΣΤΡΑΓΑΛΙΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΡΑΤΖΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
ΣΥΡΑΚΗ ΗΡΩ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΛΙΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΑΚΗΣ
ΣΙΑΜΑΝΤΟΥΡΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΡΛΑΒΑΝΤΖΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΜΙΧΕΛΙΔΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ
ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ
ΖΩΝΙΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΠΑΠΠΑΣ ΝΑΣΟΣ
ΠΑΡΑΔΕΙΣΗΣ ΜΑΝΟΣ
ΦΟΝΣΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΜΑΖΑΝΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΛΙΝΑΡΔΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΦΑΡΜΑΚΙΩΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΜΠΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
ΜΑΓΓΙΝΗΣ ΑΡΧΟΝΤΙΟΣ
ΠΑΝΤΕΛΙΔΟΥ ΜΑΡΙΝΑ
ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΑΤΗΤΗ ΕΛΠΙΔΑ
ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
ΝΙΚΗΤΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΔΕΠΟΥΝΤΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ
ΣΤΟΥΠΑΣ ΘΕΜΗΣ
ΠΙΤΑΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΛΙΩΝΗ ΜΑΙΡΗ
ΣΥΜΠΛΙΚΟΥ ΣΟΦΙΑ
ΛΙΑΠΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΙΚΟΥΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΝΤΟΣΚΕΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΣΤΑΥΡΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΘΩΜΑΣ
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΧΑΧΑΛΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ
ΧΑΝΙΩΤΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΠΗΔΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΔΡΑΠΑΝΙΩΤΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΑΝΕΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΡΙΛΙΒΑΣ ΠΑΝΟΣ
ΤΟΥΓΚΑΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΦΩΣΚΟΛΟΣ ΙΩΣΗΦ
ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΡΕΝΤΖΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΜΠΟΥΜΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΜΑΚΡΥΩΝΙΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ ΚΥΡ.
ΜΠΑΜΠΑΛΕΤΣΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΘΩΜΑΣ
ΚΑΜΤΣΙΚΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΣΙΣΚΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΧΑΜΑΡΓΙΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΔΕΜΙΡΗ ΣΤΑΜΑΤΙΑ
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΒΑΘΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΦΑΡΜΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ
ΦΟΥΡΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΜΙΧΑΣ ΝΙΚΗΤΑΣ
ΥΦΑΝΤΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΠΑΠΑΘΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ
ΚΑΤΣΟΥΛΙΕΡΗΣ ΠΑΝΟΣ
ΠΟΛΙΤΟΥ ΑΝΔΡΙΑΝΝΑ
ΛΙΟΔΑΝΤΩΝΑΚΗ ΚΑΛΛΗ
ΠΙΠΕΡΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ ΤΑΣΟΣ
ΝΤΟΥΜΑΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΜΠΑΝΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΚΑΨΑΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΜΑΤΣΟΥΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ
ΜΠΟΥΡΔΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΑΛΕΞΟΥΔΗΣ ΧΡΟΝΗΣ
ΜΠΟΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΠΡΙΦΤΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΜΑΚΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΣΑΒΒΑΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΒΕΡΥΚΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΣΚΟΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΤΟΥΧΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΕΤΡΑΚΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΖΕΥΓΟΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΣ
ΛΟΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
ΓΚΑΤΖΙΟΥΦΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΓΟΥΛΙΕΡΜΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΗΛΙΑΣ
ΚΟΡΟΜΠΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΜΗΤΡΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΣΙΩΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΡΑΓΑΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΔΕΜΙΡΗΣ Π.
ΝΕΛΛΑΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΛΕΚΚΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΤΣΟΧΑΝΤΑΡΗΣ Χ.
ΖΟΥΜΠΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ
ΜΑΖΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΤΖΕΡΕΦΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΣΗΜΑΝΤΗΡΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΠΟΠΩΤΟΝΑΣΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΤΣΟΥΡΑΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΒΛΑΧΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΚΟΛΟΒΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΛΑΜΠΙΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ ΜΑΝΟΣ
ΔΕΜΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΛΕΦΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΑΚΗΣ
ΠΕΛΕΚΟΥΔΑΣ ΑΝΤΡΕΑΣ
ΜΑΚΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΛΗΜΑΤΑΡΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΚΑΤΣΩΛΗΣ ΤΑΣΟΣ
ΣΤΑΜΑΤΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ
ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ
ΨΑΡΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΖΟΡΜΠΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΜΑΝΟΥΚΙΑΝ ΑΡΑΜ
ΒΡΟΝΤΑΚΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
ΓΑΤΣΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΜΙΩΤΕΛΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΜΑΓΓΙΩΡΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
ΧΑΧΟΥΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΑΡΙΟΣ
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΓΚΑΡΙΝΟΣ ΤΙΜΟΛΕΩΝ
ΦΕΣΤΕΡΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΤΣΟΥΡΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΚΟΛΟΒΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΝΤΑΒΑΡΙΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΙΩΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΟΥΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΒΟΥΝΙΣΕΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΚΑΙΚΑΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΝΑΘΑΝΑΗΛ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔΑΪΛΙΑΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΓΕΩΡΓΑΛΗΣ ΘΩΜΑΣ
ΚΡΗΤΣΩΤΑΚΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ
ΜΑΡΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΜΠΟΥΛΟΥΜΠΕΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΓΚΕΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΞΕΡΙΖΩΤΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΦΩΤΙΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΑΤΟΥΧΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΤΣΙΑΤΣΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΧΑΡΙΖΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΒΑΚΗΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
ΚΑΤΡΙΒΕΣΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΜΠΕΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΣΑΡΧΟΣΟΓΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΜΠΟΥΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΣ
ΣΩΣΟΓΛΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ
ΠΑΝΤΟΥΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΣΠΥΡΙΔΩΝΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΓΙΑΝΝΑΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΣΑΚΑΛΙΔΟΥ ΤΑΣΟΥΛΑ
ΒΑΤΖΑΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΕΥΘΥΜΙΑΔΗ ΧΡΥΣΑ
ΔΕΡΒΑΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ
ΤΣΙΜΕΝΤΑΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
ΚΑΡΑΤΖΟΓΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΜΠΑΜΠΗΣ
ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΧΑΛΚΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΒΥΤΙΑΤΖΗΚ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΝΤΑΛΑΧΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΘΕΙΑΔΟΥ ΣΟΦΙΑ
ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑΣΟΣ
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΚΟΝΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΦΩΣΚΟΛΟΣ ΙΩΣΗΦ
ΛΩΖΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΛΕΒΙΔΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΤΕΦΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΦΡΑΝΣΙΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΘΩΜΑΪΔΗΣ ΠΑΝ.
ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝ.
ΑΠΕΙΡΑΝΘΙΤΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ
ΜΠΑΛΑΜΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΚΑΜΠΕΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ
ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΣΚΑΛΚΟ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΛΑΘΑΚΗΣ ΜΑΡΚΟΣ
ΦΟΥΣΕΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΤΣΑΡΑΒΟΨΛΗΣ ΣΑΚΗΣ
ΛΕΓΑΚΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
ΜΙΛΙΝΑΣ ΑΡΗΣ
ΔΗΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΖΑΧΑΡΙΔΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΙΤΣΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΜΑΧΑΙΡΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΧΑΙΚΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΛΙΟΥΠΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΕΛΕΝΗ
ΚΥΡΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΠΑΚΑΛΗΣ ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ
ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ
ΤΖΑΦΑ ΚΟΥΙΝΤΙΜ
ΚΟΥΤΟΥΛΑΚΟΥ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΑΠΑΗΛΙΑΚΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ
ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΓΚΟΡΕΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
ΛΥΤΡΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ
ΣΤΑΜΑΤΙΑΔΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΝΙΚΟΣ
ΣΜΑΡΔΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΣΥΡΕΣΙΩΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΥΛΟΣΤΑΘΗ ΝΤΟΛΗ
ΛΑΓΟΥΔΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΩΙΔΗΣ
ΜΠΑΡΜΠΕΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΣΤΑΜΑΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΕΥΡΗ ΠΑΖΑΡΖΗ
ΠΕΤΡΑΚΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΜΕΣΙΧΡΟΝΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΠΑΠΑΠΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΨΩΜΙΑΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΓΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ ΜΑΛΒΙΝΑ
ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ
ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΧΑΧΟΥΛΗ
ΓΚΛΑΓΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΑΔΑΜΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
ΒΟΥΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ
ΝΙΚΟΛΑΣ ΕΞΑΔΑΧΤΥΛΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ
ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΑΡΑΜΗΝΑΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
ΤΣΑΡΤΣΑΛΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΔΙΩΓΝΟΣ
ΤΣΙΚΩΝΗ ΛΙΤΣΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΛΕΚΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΣΙΜΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΑΡΟΥΝΗΣ
ΚΑΤΣΑΦΑΔΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΝΙΚΗΤΑΚΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΛΑΝΤΖΟΥ
ΑΛΕΒΙΖΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΜΙΧΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΡΛΑΒΑΝΤΖΗΣ
ΦΙΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΝΙΚΗΤΑΚΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΧΑΛΙΚΙΩΤΗ
ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΤΣΟΥΑΝΑ ΕΛΕΝΗ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΟΥΣΗ
ΚΥΠΡΑΙΟΣ ΒΑΙΟΣ

Δημοσιογραφία, ελευθεροστομία και ΕΡΤ: «Αυτός φωνάζει. Πόσα θέλει;»

Ξέρετε πότε ο δημόσιος τομέας αποστομώνει τους επικριτές του;
Όταν αρχίζει να τους πληρώνει.
Το κράτος, όταν προσφέρει επιταγή μισθοδοσίας στον «αντικρατιστή», ακουσίως υπακούει στη χριστιανική επιταγή «γύρνα και το άλλο μάγουλο».
Για παράδειγμα, σχεδόν όλοι στολίζουν κανονικά τη δημόσια ραδιοτηλεόραση μέχρι να βρουν εκεί καταφυγή από την ανταγωνιστική κόλαση του καπιταλιστικού παραδείσου.
Φίλη μεν η αλήθεια, φίλτατα τα παραμύθια.
Συνήθως, οι ακραιφνέστεροι… στομίλοι τυγχάνουν και των παχυλοτέρων μισθών. Είναι –κατά δήλωσίν τους- άνθρωποι που «αγωνίζονται» για το κοινό καλό, δηλαδή το δικό τους.
Το προαναφερθέν είχε αναλυθεί διεξοδικά από τον αξέχαστο Ρένο Αποστολίδη που έλεγε: «Αυτός φωνάζει. Πόσα θέλει;»
Ομολογουμένως θέλουν πολλά επειδή νιώθουν ότι τους λείπουν πολλά.
Αντιθέτως, ουκ ολίγοι εξ εκείνων που ζητούν ακόμα και τα σταχτοδοχεία να υπαχθούν στον έλεγχο του δημοσίου, είναι «καταδικασμένοι» να πρωταγωνιστήσουν στον ιδιωτικό τομέα.
Από σχετικά παραδείγματα η χώρα μας, άλλο τίποτα.
Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Μια σύζυγος ή ένας σύζυγος που διαφημίζει την ακλόνητη «πίστη» του στο ταίρι του, του έχει φορέσει κέρατα που δεν μπορούν να χωρέσουν ούτε σε βασιλικό κοντέινερ.
Οι κήνσορες της ηθικής αποδεικνύονται μέντορες της φαυλότητας.
Χαρακτηριστικό ρόλο μικροαστικής υποκρισίας ενσάρκωσε υποδειγματικά ο Βασίλης Αυλωνίτης στην ταινία όπου ήτο ο πρόεδρος του συλλόγου «Πνεύμα και Ηθική»!
Οι κοινωνικοί απελευθερωτές, σχεδόν πάντοτε, είναι «πιασμένα άλογα» των πλέον αιμοβόρων αρχόντων που έχουν περπατήσει ποτέ στη Γη.
Από την άλλη, οι διώκτες τους, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να ολοκληρώνουν το… δημόσιο έργο της Τάξης.
Προφασίζονται ότι θα κυνηγήσουν τους λίγους για να ζέψουν τους πολλούς «για να μπει επιτέλους μια Τάξη βρε αδελφέ».
Κι όταν ακούτε πολλά για Τάξη θυμηθείτε τον Οδυσσέα Ελύτη: «όταν ακούς ‘τάξη’ ανθρώπινο κρέας μυρίζει».
Στην ανθρωπότητα, σε καθημερινή βάση, ακούς για «Τάξη» και μυρίζει ανθρώπινο κρέας.
Να ξέραμε και τους μάγειρες…

Αποκάλυψη: Η Μαρί Σαντάλ, η Αλεξία και η Θεοδώρα είναι άντρες!

Όλα τα περιμέναμε αλλά κι αυτό βρε παιδιά πάει πολύ. Μπήκαμε στην ιστοσελίδα του Κωνσταντίνου, πήγαμε να διαβάσουμε τα βιογραφικά της οικογενείας και διαπιστώσαμε το μέγα σκάνδαλο. Η Μαρί Σαντάλ είναι «γεννηθείς» όχι γεννηθείσα.


Το ίδιο συμβαίνει και με τις πριγκηποπούλες Αλεξία και Θεοδώρα. Άρα τι μπορούμε να υποθέσουμε; Δύο είναι οι πιθανές εξηγήσεις. Όλες τους είναι (ή ήταν κάποτε) άντρες ατόφιοι. Την άλλη εξήγηση δεν θέλω να την πιστέψω. Αρνούμαι να δεχτώ πως οι άνθρωποι εκεί δεν ξέρουν ελληνικά. Η απόδειξη στις φωτό και στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
http://www.greekroyalfamily.gr/el/index.cfm?get=family

Πτυχωτοί καρχαρίες και οι «ωραίες» της Ευρώπης

Σιγά την είδηση: «Καρχαρίας – ζωντανό απολίθωμα βιντεοσκοπήθηκε από Ιάπωνες ερευνητές που ειδοποιήθηκαν από ψαρά στην θαλάσσια περιοχή Σιζουόκα νότια του Τόκιο».
Οι ψάρακες επιστήμονες εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός της ύπαρξης του «πτυχωτού καρχαρία», που θεωρείτο εξαφανισμένο είδος.
Δεν κάνουν μια βόλτα κατά Ελλάδα μεριά;
Εδώ διαθέτουμε κρατικό κανάλι (της Βουλής) που ολημερίς κι ολονυχτίς δείχνει ζώντες καρχαρίες που θυμίζουν απολιθώματα.
Εν Ελλάδι διαθέτουμε τέτοια βιοποικιλότητα που ο φιλότιμος ερευνητής μπορεί να αντικρίσει καρχαρίες ακόμα και στην στεριά!
Η πλατεία Κολωνακίου, τα βόρεια προάστια της Αττικής, το Πανόραμα στη Θεσσαλονίκη και άλλες εκτάσεις στην ελληνική… ξηρά είναι τίγκα στους καρχαρίες, τις φώκιες και τα μαλάκια!
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ζήτησε από το βήμα του διεθνούς φόρουμ του Νταβός να επιταχυνθεί η παγκοσμιοποίηση.
Όλοι υποπτευόμαστε τους λόγους του καημού της.
Θέλει να γίνουμε τουρλού-τουρλού μαλαφατούρες ώστε να μην συγκρίνεται εμφανισιακά με τις άλλες γερμανίδες.
Που θα πάει; Στο παγκόσμιο χωριό όλο και κάποια πιο ασχημούλα θα βρεθεί από την κυρ-Αγγέλα.
Και πάλι η Ελλάς θα σώσει την κατάσταση με ποια; Την Μαρία την Άσχημη!
Θα συνεχίσουμε την περιήγησή μας στον σκοτεινό… θηλυκο-κόσμο της Δύσεως (που κατά τον Λιακόπουλο τρώγανε βαλανίδια μέχρι που μας γνώρισαν) με ολίγη από Γαλλία.
Μπορεί κάποιος να μας πει (και να μας πείσει) ποιος βάφτισε την μαντάμ Σεγκολέν Ρουαγιάλ όμορφη και σεξοβόμβα;
Κατ’ αρχάς το όνομά της θυμίζει μάρκα από τσιγάρα.
Δεύτερον, παρόμοιο παρουσιαστικό διαθέτει η μέση ώριμη καταστηματάρχισσα στην Ερμού ή στη Νέα Φιλαδέλφεια – χωρίς να διαφημίζει μάλιστα τις πολιτικές της φιλοδοξίες.
Τρίτον και σοβαρότερον όλων: αντιγράφει συστηματικά (και χωρίς να αποδίδει τα εύσημα) την Άννα Διαμαντοπούλου.
Εξήγηση μπορεί να δοθεί μόνο αν συνδυάσεις με γεωπολιτικό πρίσμα τις εξωτερικές εμφανίσεις των… πολιτευαμένων κυριών στην «πολιτισμένη» Δύση.
Στη Γερμανία η Μέρκελ, στας ΗΠΑ η Χίλαρι, στην Αγγλία η Μπλερού, στην Ελλάδα η Μαριέττα…
Συνεπώς, κουκλάρα η Σεγκολέν!

Μία είναι η ουσία: όλα στην δημοπρασία κι η κυβέρνηση στην CIA!

Ασόβαρος λαός, ασόβαρες κυβερνήσεις, ασόβαρος τέως βασιλιάς.
Αυτή είναι εν συνόψει η περιγραφή της τηλεθύελλας για την δημοπρασία με τα μπακίρια του Κωνσταντίνου.
Αν είμασταν όλοι σοβαροί θα ενδιαφερόμασταν ομοίως –αν όχι περισσότερο- για το παλίμψηστο του Αρχιμήδη που δημοπρατήθηκε το 1998 στον οίκο Κρίστις (βλέπε σχετικό δημοσίευμα στο περιοδικό GEO).
Αν η όποια κυβέρνηση ήταν σοβαρή θα είχε ασχοληθεί στοιχειωδώς με τους χιλιάδες παπύρους της Οξυρρύγχου που βρίσκονται εις τας Λόνδρας.
Αν οι οψίμως ευαίσθητοι πολιτικοί άρχοντες είχαν ίχνη τσίπας επάνω τους δεν θα άφηναν το Τατόι να γίνει καραγκιόζ μπερντές.
Αν ο τέως βασιλιάς με την σειρά του διήπετο από στοιχειώδη «εθνική» ευασθησία ή έστω σεβασμό στα οικογενειακά κειμήλια δεν θα τα έβγαζε στο σφυρί.

Αν ο πληθυσμός στην επικράτεια ήταν λαός κι όχι αγελαία μάζα δεν θα ανεχόταν να συμβαίνουν όλα τα ανωτέρω αδιαμαρτύρητα.
Αν οι νόμοι εφαρμόζονταν στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, οι φοιτητές θα βαθμολογούνταν στις εξεταστικές, δεν θα μάζευαν φάπες από τους «προστάτες» των δικαιωμάτων τους.
Αν οι πρυτάνεις έκαναν την δουλειά τους δεν θα χρειαζόταν να παίρνουν θάρρος από τους εισαγγελείς.
Αν το δημόσιο πανεπιστήμιο λειτουργούσε σαν αληθινό πανεπιστήμιο δεν θα χρειαζόσουν μαύρη ζώνη στο καράτε για να δώσεις εξετάσεις.
Αν ο πρωθυπουργός νοιαζόταν για την υστεροφημία του, οι διακηρύξεις του δεν θα μάθαιναν να πιλοτάρουν.
Δηλαδή, δεν θα ήταν λόγια του αέρα.
Αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενδιαφερόταν αληθινά να πρωθυπουργεύσει δεν θα βάφτιζε «αλλαγή» την ολική επαναφορά στην παρελθούσα απαλλαγή.
Τέλος, αν επικεφαλείς τινές της Αριστεράς τιμούσαν πράγματι την δημόσια παιδεία, δεν θα την αποκτούσαν ιδιωτικώς εκεί που σπουδάζει ο ταξικός εχθρός.

ΥΓ: Πέθανε ο Ισμαήλ Τζεμ, ο τούρκος πρώην ΥΠΕΞ που σύμφωνα με τις ελληνικές εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς «θα ήταν ο επόμενο πρωθυπουργός» της γείτονος.
Άρα, οι εγκυρότερες στήλες στις εφημερίδες και ειδήσεις στις τηλεοράσεις είναι οι αναγγελίες θανάτων.

Τυχεροί Μεγαλέφαντου και απαραίτητες διευκρινήσεις για τους νικητές της βδομάδας!

Φίλες και φίλοι αγαπημένοι.
Ακολουθούν τα ονόματα των τυχερών για το cd του Μεγαλέφαντου.
Θα το παραλάβετε από την επομενη εβδομάδα, όπως από την επόμενη εβδομάδα, όλοι οι δικαιούχοι των 500 τεμαχίων Μουνιόθ Καπέλο θα δείτε τα ονόματά σας αναρτημένα στο blog μας.
Μην βιάζεστε, μην ανυπομονείτε, όλοι θα πάρετε.
Δυο Ρίνγκο χωρίς μπιστόλες είμεθα και προσπαθούμε να οργανωθούμε!
Εδώ περιμένετε 2 αιώνες να φτιάξουμε κράτος, στην βδομάδα θα τα χαλάσουμε;
Φιλιά πολλά και προσοχή στο σκαλοπάτι...

1. XATZHΓEΩPΓIOY BAΓΓEΛHΣ
2. EΛENH MΩPAITOY
3. ΣTAMATATOΣ ΓEPAΣIMOΣ
4. ΣAKTHΣ ΦIΣNIK
5. XOBOΛOΣ ΠEPIKΛHΣ
6. MΠIKAΣ BAΣIΛHΣ
7. ΓEΩPΓIOΣ KAΣIΩΛAΣ
8. N. AΘANAΣOΠOYΛOΣ
9. MANOLIS KLIMATARAS
10. NIKOS KARVELAS
11. MΠEΣHΣ ΓEΩP
12. ΓIANNEΛHΣ ΠETPOΣ
13. XPIΣTOΣ ΠANTIΔOΣ
14. IΩANNA BAPTAΛA
15. AΓΓEΛOΣ APNAOYTHΣ
16. KΩNΣTANTINOΣ KONTOΓIANNHΣ
17. MAYPAKAKHΣ IΩANNHΣ
18. ΠETPOΣ MΠOYMHΣ
19. ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ ΜΑΙΡΗ
20. ΧΑΧΟΥΛΗ ΕΥΣΤΑΘΙΑ
21. ΣOΦIA ΘEIAΔOY

Ο Πατριάρχης έχει και κότερο! Θα μας πάει μια βόλτα;

Ας ξεκινήσουμε μ’ ένα πλατύ χαμόγελο και μ’ ένα πειραιώτικο ανέκδοτο (υπόλοιπο από την κυριακάτικη γαυρική ευδαιμονία).
Τι έφαγε ο Ολυμπιακός την Κυριακή; Μπουγάτσα με Δικέφαλο!
Οι Δωδεκαθεϊστές έκαναν τελετή στην Αθήνα κι αν μη τι άλλο, είναι αισιόδοξοι άνθρωποι.
Την ίδια στιγμή που δεν τα βγάζουμε πέρα μ’ έναν Θεό, εκείνοι πιστεύουν ότι θα τα καταφέρουμε με 11 επιπλέον!
Η Ευρωπαϊκή Ένωση προτείνει να καθιερωθεί μηδενικό όριο αλκοόλ για επαγγελματίες και νέους οδηγούς. Ελλιπές το μέτρο, ακόμα κι αν τηρηθεί 100%.
Καλό θα είναι να καθιερωθεί μηδενικό όριο αλκοόλ αλλά συνάμα να απαγορευτεί το μηδενικό όριο γνώσης οδήγησης.
Αρκετοί επαγγελματίες, νέοι και παλιοί οδηγοί, αποδεικνύουν καθημερινά πόσο μεγάλος και καλοσυνάτος είναι ο Θεός – μια και γυρίζουν σπίτια τους δίχως γρατζουνιά, χωρίς να ξέρουν γρι από τιμόνι!
«Η τάση για ανιδιοτελή προσφορά φαίνεται ότι πηγάζει σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται οπίσθια άνω βρεγματική έλικα, στην περιοχή των κροτάφων».
Την είδηση διαβάσαμε στο περιοδικό Nature Neuroscience και η δημοσίευσή της βασίστηκε σε μελέτες Αμερικανών νευροεπιστημόνων.
Οι πολιτικοί μας πρέπει σε νηπιακή και παιδική ηλικία να τρώγανε το φατούρο με τα καντάρια και μάλιστα σε σημείο κοντά στους κροτάφους τους!
Δεν εξηγείται αλλιώς η εντυπωσιακή έλλειψη αλτρουισμού και ο πλήρης φιλοτομαρισμός που χαρακτηρίζει πολλούς εξ αυτών.
Τώρα μια αληθινά δυσάρεστη είδηση:
Πέθανε, πλήρης ημερών (94 ετών) ο αββάς Πιέρ, ο καθολικός ιερέας που προσέφερε την ζωή του ολόκληρη στους φτωχούς και τους άστεγους της Γαλλίας.
Να μην ανησυχούν πάντως οι φτωχοί απανταχού της Γης.
Έχουν και τη στήριξη της κεφαλής της Ορθοδοξίας, του χαρισματικού Βαρθολομαίου με την πολυτελή θαλαμηγό.
Ο Πατριάρχης μπορεί να βολέψει ουκ ολίγους μπατίρηδες στις μπόλικες καμπίνες της κοτεράκλας του.
Αν κάνει πίσω κι ο Χριστόδουλος στο… φλέγον ζήτημα των «Νέων Χωρών» της πολυχιλιετούς Ελλάδος μπορεί να ‘ρθει στο τσακίρ κέφι ο Μπαρτόλομιου και να πάρει μεγαλύτερο σκάφος.
Βοήθειά σας!

23 Ιανουαρίου: Οι 40 τυχεροί του Μακέτου!

Τα κερδίσατε, ελάτε να τα πάρετε! Τα ονόματά σας είναι τα ακόλουθα - διατηρήσαμε και τυχόν... ανορθογραφίες:
1. ΠAΠAΔHMHTΡOΠOYΛOΣ ΠANAΓIΩTHΣ
2. NTAKOΣ TAΣOΣ
3. PANIA BΛAXAKH
4. BAΓΓEΛHΣ ΛIANOΣ
5. Δ.ZIAKKAΣ
6. MEΘYMAKH ΓEΩPΓIA
7. KOΛIOΣ KΩN/NOΣ
8. MIΛINAΣ APHΣ
9. ΠANAΓIΩTHΣ OYTOΣ
10. EYΣTAΘIAΔHΣ ΣTAΘHΣ
11. BAPTAΛA IΩANNA
12. NOMIKOY EYAΓΓEΛIA
13. ΔHMHTPIOΣ MΠONHΣ
14. NIKOΣ PΩTAΣ
15. KATΣIOYΛEPHΣ ΠANOΣ
16. MYPΣINH KAZAKOY
17. BAΓΓEΛHΣ BOYPOΠOYΛOΣ
18. ΓIΩPΓOΣ ΠAΠAΔAKHΣ
19. KAΣIMATHΣ XAPAΛAMΠOΣ
20. TΣOYPAΠAΣ ANΔPEAΣ.
21. ΠANTEΛHΣ ΓEPANOΣ
22. MΩPAKHΣ ΛEΩNIΔAΣ
23. ΔHMHTPHΣ ANTΩNIAΔHΣ
24. ΓIANNHΣ ZEPBOΣ
25. MAPIA ΦEΣTEPIΔOY
26. NIKOΣ KAΛAITZIAN
27. NIKOS KARVELAS
28. ΦΊΛIΠΠAΣ ΓEΩPΓΊOY
29. ΣTAMATATOΣ ΓEPAΣIMOΣ
30. ΠOYΛHΣ NIKOΛAOΣ
31. MΠEΣHΣ ΓEΩP
32. BAΓΓEΛHΣ KYPANNAΣ
33. ΣTEΛIOΣ PAΣΣIAΣ
34. IΩNAΣ ΠANAΓIΩTHΣ
35. ΓEΩPΓIOΣ KAΣIΩΛAΣ
36. XPHΣTOΣ TEPZHΣ
37. Θ.MEΞHΣ
38. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ
39. ΓΚΑΓΚΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
40. ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ ΣΙΜΟΣ

Δώδεκα θεοί: Η μεγάλη επιστροφή!

Χρόνος: Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2007. Τόπος: Στήλοι του Ολυμπίου Διός. Γεγονός: Ιεροπραξία του συλλόγου Δωδεκαθεϊστών «Ελληναΐς». Είχα ενημέρωση πως θα γίνει κάτι ενδιαφέρον και πήγα. «Που ξέρεις, μπορεί να προκύψει και κάποιο ενδιαφέρον θέμα – είτε για την εκπομπή είτε για το blog» σκέφτηκα. Ωραία ημέρα ήταν, λιακάδα, βαριόμουν να κλειστώ και να βλέπω τηλεόραση ή να διαβάζω και πήγα προς το Ολυμπιείον.
Άτυπη επιτροπή υποδοχής υπήρχε. Είχε αυτοδιοριστεί ούτως μια συμπαθέστατη γιαγιούλα, η οποία μόλις με είδε να κατευθύνομαι προς τον τόπο της ιεροπραξίας άρχισε να με στολίζει με όσα επίθετα, κατηγορηματικούς προσδιορισμούς και λέξεις διέθετε το λεκτικό της οπλοστάσιο: «Να πας ρε! Να πας! Να κάνεις και θυσίες στον Δία ρεμάλι, Αντίχριστοι όλοι σας!»
Δεν κάθισα να της εξηγήσω ότι είμαι χριστιανός (όχι τόσο καλός όσο εκείνη, αλλά το παλεύω) κι ότι πήγαινα απλά από περιέργεια κι από δημοσιογραφικό κυριακάτικο καθήκον. Ούτως ή άλλως δεν είχε νόημα. Αφενός δεν θα πίστευε την ομολογία της πίστεώς μου και αφετέρου δεν οπλοφορούσε ώστε να μου προβάλλει ακαταμάχητα επιχειρήματα αποτρέποντάς με να παρακολουθήσω τα δρώμενα.
Η πομπή πιστών, δημοσιογράφων, φωτογράφων, περιέργων και απλών τουριστών ήταν μεγάλη. Οι αρχαίοι Θεοί ευνόησαν την συγκέντρωση και ο ένας Θεός, ο δικός μου, δεν είχε κανένα πρόβλημα να παρεμποδίσει την ομολογία μιας άλλης πίστεως από διάφορους συμπατριώτες μου.
Στην είσοδο διαπίστωσα το δέος του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως απέναντι στην πατρώα θρησκεία. Κλούβα με ΜΑΤ; Παρούσα! Κλαρούχοι κι αξιωματικάρες; Παρόντες! Απλοί αστυφυλάκοι; Παρόντες! Κοντολογίς είδα όλους όσοι γλίτωσαν τα Εξάρχεια από τους γνωστούς αγνώστους και ήρθαν να σώσουν και τα μάρμαρα από τους πιστούς-απίστους.
Η αλήθεια είναι ότι ένιωσα μια κάποια ανασφάλεια όταν ξανασκέφτηκα πως όλοι οι εν λόγω κύριοι οπλοφορούν νομίμως. Ορισμένες από τις βαθμοφόρες κοιλιές που είδα ήταν μεγαλύτερες κι από τις φιλοδοξίες ενός μέσου δημοσιογράφου.

Τα πρώτα μανουριάσματα και ο φόρος υποτελείας στο BBC

Εν αρχή ην η κάμερα. Όχι αυτές οι C4I που τις χρυσοπληρώσαμε και δεν δούλεψαν ποτέ. Για τις άλλες γράφω, τις τηλεοπτικές. Οι κάμερες με τα λογότυπα των καναλιών μείνανε έξω από τον ιερό χώρο. Πλην Βλακεδαιμονίων (Άγγλων του BBC) που μπούκαραν με το έτσι θέλω. Είμαι Άγγλος και γουστάρω μία κάμερα να πάρω. Ο χοντρούλης, λοιπόν, του BBC με την προγονική μνήμη των ένδοξων πολέμων της Αυτοκρατορίας εναντίον των Ζουλού (μπανανόφυλλα εναντίον μυδραλίων) έκανε πέρα τους βαθμοφόρους, τους φύλακες και ως γνήσιος Βρετανός μας έφτυσε όλους κατάμουτρα. Η ένδοξη ελληνική αστυνομία τι έπραξε; Τα συνήθη τίποτα.
Στη συνέχεια, η πόρτα του «μαγαζιού» πήγε να απαγορεύσει την είσοδο στην συμπαθεστάτη Αρτεμισία, μια κοπελιά με ποδήρη χιτώνα που επέπρωτο να κάνει το χορευτικό δρώμενο. Η αιτιολογία; Μια από τις αστειότερες που έχω ακούσει: δεν ήταν ενδεδυμένη ευπρεπώς! Στη συναυλία του Vangelis Papathanasiou που μας κόστισε ένα ευπρεπέστατο δισεκατομμύριο δραχμές δεν έφαγε πόρτα κανείς – αυτά είναι δράματα μαντάμ.
Τες πα. Η Αρτεμισία μπήκε και ο κοσμάκης άρχισε να συρρέει. Ένα από τα ντεσού της ημέρας ήταν εις χιτωνοφόρος μ’ ένα κλουβί που περιείχε δύο λευκά περιστέρια. Στην αρχή με ζώσανε τα φίδια: «Λες να τα θυσιάσουν;», σκέφτηκα. Ευτυχώς η πραγματικότητα με διέψευσε. Απλώς τα απελευθέρωσαν οι άνθρωποι.
Οι φωτογράφοι μιλιούνια. Άκουγες γύρω τριγύρω πιο πολλά κλικ κι απ’ αυτά που άκουγες στα παλιά ουφάδικα όταν οι πιτσιρικάδες έπαιζαν shoot ‘em up. Η τελετή ξεκίνησε με την κ. Πέππα, την επικεφαλής του Σωματείου που είχε φορέσει μια ελληνική σημαία ώστε να αποτρέψει εξοβελισμό της από το χώρο με την κατηγορία της «μη ευπρεπούς ενδυμασίας».
Ο Κωνσταντίνος (ένας από τους ιερείς της ημέρας) έκανε την χοή του, ύμνοι διαβάστηκαν, το κοινό συμμετείχε, χέρια υψώθηκαν στους ουρανούς, κλικ ακούγονταν και όλοι ήταν ευτυχισμένοι σαν χολιγουντιανή ταινία της δεκαετίας του ’50. Όσο περνούσε η ώρα τόσο πύκνωνε και η παρουσία θήλεων και αρρένων Ματατζήδων στον χώρο – προφανώς από περιέργεια.
Ομοίως πύκνωνε και η παρουσία νέων και μεγαλύτερων κυρίων και κυριών που φορούσαν ενδυμασίες που ομοίαζαν λίγο με τα καλύτερα του βεστιαρίου από τα γυρίσματα του Μπεν Χουρ ή του Ιούλιου Καίσαρα.
Το χρώμα που κυριαρχούσε στους άνδρες ήταν το κόκκινο που έγραφε ωραία στις μίνι χλαμύδες ενώ οι κυρίες προτίμησαν το απαλό γαλάζιο, το χρυσοκίτρινο και το λευκό σε casual χιτωνίσκους και εσθήτες.

Οι άναυδοι κι ενθουσιώδεις τουρίστες

Παρακολουθώντας την ιεροπραξία διαπίστωσα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ιδανικός προορισμός «θρησκευτικού» τουρισμού. Οι τουρίστες που έτυχε να παρακολουθήσουν την τελετή συμπεριφέρονταν λες και είδαν προσγείωση UFO στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Δίπλα μου ήταν ορισμένοι Αμερικανοί που με ρήμαξαν στις ερωτήσεις του στιλ: «Γίνεται συχνά αυτό; Πότε και που μπορούμε να το ξαναδούμε; Στην Ελλάδα πιστεύετε ακόμα στους 12 Θεούς;» Προσπάθησα να απαντήσω με όση περισσότερη αλήθεια μπορούσα – αλλά ταυτόχρονα χωρίς να τους απογοητεύσω.
Στη συζήτηση παρενέβησαν κι άλλοι, οι οποίοι αντιμετώπιζαν το γεγονός ως πιστοί και μάλλον κατόρθωσαν να πείσουν τους υπερατλαντικούς φίλους μας ότι ο Σωκράτης κάνει δήλωση εισοδήματος σε Αθηναϊκή ΔΟΥ και ότι αν ψάξουν καλά την Πλάκα μπορεί να δουν τον Αλκιβιάδη να χουλιγκανίζει σπάζοντας Ερμές κεφαλές. Live your Myth In Greece!
Οι κοπελιές της αμερικανοπαρέας στεναχωρήθηκαν σφόδρα που δεν είχαν αγοράσει κάνα ρούχο εποχής από το Μοναστηράκι για να ξαμολύσουν κι αυτές περιστέρια στο Ολυμπιείον. Τις βλέπω του χρόνου στον Όλυμπο να διαβάζουν τα Ορφικά με πλαστικά στεφάνια στο κεφάλι.

Τα δεύτερα μανουριάσματα και λουκάνικα στην Πλακιώτισσα

Όλα έδειχναν ότι είχαν τελειώσει κι ήταν ψέμματα. Δεν είχαν τελειώσει. Στην έξοδο, τα αίματα άναψαν χωρίς να υπάρχει κάποιος πειστικός λόγος πλην των καμερών των τηλεοπτικών σταθμών. Μερικοί από τους πιστούς άρχισαν να λογομαχούν με την διευθύντρια της Γ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων κ. Βαλάκου. «Γιατί το Υπουργείο ενώ μας έδωσε άδεια εδώ και τρίμηνο την ανακάλεσε την Παρασκευή; Πότε θυμηθήκατε ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε την τελετή όπως την θέλαμε;», ερωτούσαν οι διαμαρτυρόμενοι.
«Μα κι εσείς θυμηθήκατε προ ημερών πως θέλατε ρευματοδότηση για την τελετή, ασπίδες, δόρια και τα λοιπά», ανταπαντούσε η κ. Βαλάκου η οποία δεχόταν λεκτικό πυρ ομαδόν από τους πιστούς της πατρώας θρησκείας.
Σαν να μην έφταναν όλα τα ανωτέρω, έσκασε μύτη και η Καλάμιτι Τζέιν της αρχαιοπρέπειας κ. Τζάννη: «Ντροπή σας!», φώναζε, «αίσχος!», «σα δε ντρέπεστε που είπατε να μην φέρουμε τα σύμβολα τα ιερά!».
Θέλοντας να αποδείξει πως τίποτε δεν την σταματά, η κ. Τζάννη κρέμασε και μια ταμπελίτσα επάνω της με αρχαιοπρεπή παράσταση και είπε με βροντώδη φωνή: «τώρα εμποδίστε με να μπω, αν μπορείτε!»
Η κ. Βαλάκου ούτε ήθελε αλλά ούτε μπορούσε να σταματήσει την θύελλα Τζάννη.
Η όμορφη ημέρα των πολυθεϊστών έκλεισε με μια όμορφη μεζεδο-κρασοκατάνυξη στην Πλακιώτισσα.
Μαζί με τα λουκανικάκια, τις σαλάτες, τα μπριζολάκια και τις τυροκαυτερές, οι αρχαιόφιλοι γλωσσόφαγαν και τον Βαρθολομαίο, τον Χριστόδουλο, το Φανάρι, τον Χριστιανισμό, τις εκκλησίες και ό,τι έχει να κάνει με την επικρατούσα θρησκεία.
Εγώ ανησυχούσα για την έκβαση του ματς ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός (ευτυχώς νικήσαμε).
Δεν θα ξεχάσω όμως, τα συγκινητικά λόγια του κυρίου που καθόταν απέναντί μου και εγκωμίαζε τις αρετές της φυλής. Η βασική ανησυχία του εκτός από το θρησκευτικό ζήτημα ήταν φυλετικού τύπου (μετανάστες, ελληνικό DNA, επιμειξία κ.λπ). Μιλούσε πειστικά και με επιχειρήματα. Η δεύτερη σύζυγός του, μια νέα και όμορφη κοπέλλα από την Βουλγαρία, συμφωνούσε απολύτως…



Η Αρτεμισία με την ενδυμασία που θεωρήθηκε... απρεπής!

Κι άλλη μία όμορφη παρουσία στην εκδήλωση.

Το κλουβί με τις περιστερές που απελευθερώθηκαν.

Η κ. Πέππα με την ελληνική σημαία επ' ώμου.

Η απελευθέρωση των περιστεριών. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια τα πούπουλα...

Στιγμιότυπο από το χορευτικό δρώμενο.

Ο ιερεύς Κωνσταντίνος κάνει την σπονδή.

Η ένταση διάχυτη τόσο στους ιεροφάντες όσο και στο κοινό.

Η πρώτη λήψη με τις παραδοσιακές ενδυμασίες.

Η πατρίς ευγνωμονούσα. Οι δυνάμεις της τάξεως απώθησαν κάθε σκέψη για έκτροπα.

Προσέξτε την κυρία με το αυτοσχέδιο... αλεξήλιο.

Η φράση στο μπλουζάκι έχει, ομολογουμένως, σημαντικό (και έντονο) πολιτικό φορτίο.

Ο διάσημος θείος των Ξηρών της 17Ν, κ. Τσακαλίας δεν σταμάτησε να δέχεται χειραψίες.

Έτοιμοι για τη μάχη των φωτογραφικών φλας...

Φοβερό τατού!

Το κλουβί αδειανό - αν εξαιρέσεις τις κουτσουλιές...

(Β)ειρωνεία της τύχης και άσυλο για όλους!

Θα ξεκινήσουμε με μια ριζοσπαστική πρόταση: Να μην καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο.
Αντιθέτως, να επεκταθεί σε πάρα πολλούς τομείς και κατ’ αρχήν να καταστεί και φορολογικό.
Βλέποντας τα επεισόδια προψές φαντάστηκα τον εαυτό μου πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου να λούζει με υγρό πυρ τους φοροεισπράκτορες και ενθουσιάστηκα.
Να γίνει και ψυχολογικό άσυλο:
Να μπαίνεις στο Πολυτεχνείο και να μην σε αγγίζει το άγχος, ο κακός μπελάς της καθημερινότητας.
Να το βαφτίσουμε και βιολογικό άσυλο.
Μπουκάρεις στο κτήριο στην Πατησίων και δεν σε πιάνει ίωση, χλαπάτσα και υπερκόπωση.
Να μην σας πω να γίνει και ερωτικό άσυλο.
Στην Στουρνάρη να ‘σαι καψούρης και πίσω από την πύλη του Πολυτεχνείου να μεταμορφώνεσαι σε αδιάφορο και cool.
Τόσοι και τόσοι μπαίνουν και καταλαμβάνουν χώρους στο εν λόγω Ίδρυμα. Δεν υπάρχει μέρος να σταθεί εκεί ο μέσος απελπισμένος;
Πάντως φίλοι μου υπάρχει μεγάλη αχαριστία στην άδικη κενωνία που ζούμε κι όλοι μέσα θε να μπούμε.
Τώρα στα δύσκολα όλοι τον πετροβολούν τον Βύρωνα Πολύδωρα και δεν βρίσκεται ούτε ένας από τους ευνοημένους για να τον στηρίξει.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τους εκδότες βιβλίων, τους γραφίστες, τους διορθωτές και τους τυπογράφους.
Υπάρχει ένας πολυγραφότατος υπουργός που τα βλέπει σκούρα και δεν ακούει μια καλή κουβέντα από τον Καστανιώτη, τον Πατάκη, τον Ελευθερουδάκη – ή έστω τον Δημοσθένη Λιακόπουλο.
Όταν η ίδια του η πολιτική μέχρι τώρα φανερώνει πως όχι μόνο γράφει βιβλία αλλά γράφει και την ίδια την πραγματικότητα στα παλιά του τα υποδήματα, οι εκδότες δεν το αναγνωρίζουν.
Για να μην αναφερθούμε και στις πολυθενικές που φτιάχνουν μπύρα.
Η κατανάλωση μπουκαλιών για τις μολότοφ κοντεύει να ξεπεράσει την κατανάλωση στη Γερμανία ή την ίδια την Ιρλανδία!
Άσε που βοηθάει και τους στατιστικολόγους να ακονίσουν τις πένες τους, θέτοντας ένα σχεδόν άλυτο πρόβλημα:
Πώς μπορούν 200 άτομα να ρημάζουν το Κέντρο και να μην συλλαμβάνεται ουδείς;

Υπόθεση «Αχιλλεύς ή Κερκύσερα, ή Αίσα, ή Πύρρα»...

Ο λόγος μας είναι συμβόλαιο – χωρίς ψιλά γράμματα.
Άρα θα συνεχίσουμε τις αποκαλύψεις με την υπόθεση του Αχιλλέα.
Η μητέρα του, η Θέτις (σύζυγος Πηλέα βεβαίως-βεβαίως) ήξερε ότι ο γιος της αν εξεστράτευε στην Τροία δεν θα γυρνούσε ζωντανός.
Οπότε, η αγχωμένη μαμά της αρχαιότητας έκανε τα... πατροπαράδοτα:
Έντυσε τον Αχιλλέα κορίτσι και τον εμπιστεύτηκε στον βασιλιά της Σκύρου Λυκομήδη.
Ο Αχιλλεύς έζησε λίγο εκεί με το όνομα Κερκύσερα, Αίσα ή Πύρρα.
Στο μέγαρο Λυκομήδη ο Αχιλλεύς τα έφτιαξε με την κόρη του, την Δηιδάμεια και έκαναν ένα γιο τον Πύρρο, τον οποίο αργότερα ονόμασαν Νεοπτόλεμο.
Σημειωτέον τότε έσκασε το θέμα με το γκράντε κέρατο που ‘φαγε ο Μενέλαος από την πεταχτούλα bimbo Ελένη που το ‘σκασε με τον Πάρη και οι Αχαιοί γύρευαν εκδίκηση από τους Τρώες.
Μια και η μοναδική σοβαρή εκδίκηση είναι ο πόλεμος και ο καράτε-κιντ Αχιλλέας ήταν απαραίτητος στους Αχαιούς, πήγαν να τον μαζέψουν από την Σκύρο ο Οδυσσέας, ο Νέστωρ και ο Αίας.
Ο Λυκομήδης τους άφησε να ψάξουν το παλάτι.
Ο γάτος Οδυσσέας κατάλαβε ότι ο Αχιλλεύς μάλλον είχε ντυθεί γυναίκα και έκανε το εξής για να τον τσιμπήσει: Σώριασε στην αίθουσα του παλατιού μια στοίβα δώρα (κοσμήματα, ρούχα, κεντητά, μια ασπίδα κι ένα δόρυ).
Ύστερα προχώρησε στη φάση β: Οι λοιποί Αχαιοί «στρατολόγοι» ήχησαν τις σάλπιγγες και έκαναν εκκωφαντικό θόρυβο με κλαγγές όπλων.
Τότε μια νταβραντισμένη... κοπελιά όρμησε στον σωρό και βούτηξε την ασπίδα και το δόρυ.
Ήταν ο γυναικοντυμένος Αχιλλεύς που δεσμεύτηκε να οδηγήσει τους Μυρμιδόνες κατά της Τροίας.
Πηγές: (Ρόμπερτ Γκρέιβς «Οι Ελληνικοί Μύθοι», τόμος 4, 368,
Ψευδοαπολλόδωρος «Επιτομή» Γ7, Σχολιαστής στην Ιλιάδα του Ομήρου Τ332, Οβίδιος «Μεταμορφώσεις» ΧΙΙΙ 162 κεξ., «Υγίνος Μύθος» 96).
Φυσικά, κι ο Αχιλλέας όταν κλήθηκε στα όπλα τα τίμησε, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που το όνομά του κατέστη συνώνυμο της ανδρείας.
Όχι σαν μερικούς μερικούς σημερινούς...

Φάκελλος «Οδυσσεύς». Το Ι5 που πόρθησε την Τροία!

Σήμερα θα κάνουμε αποκαλύψεις για διάσημους φυγόστρατους, κι αν έχει άντερα αυτή η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ας μας κάνει ντα.
Ξέρατε ότι ο πολυμήχανος Οδυσσέας των ομηρικών επών πήγε να το παίξει τρελίτσα για να αποφύγει την εκστρατεία στην Τροία;
Ο φουκαράς είχε τρομοκρατηθεί από χρησμό που είχε λάβει από μαντείο:
«Αν πας στην Τροία θα γυρίσεις έπειτα από 20 χρόνια μόνος κι απένταρος».
Διά τούτο έκανε τον τρελό.
Το ρόλο της στρατολογίας ανέλαβαν οι: Αγαμέμνων, Μενέλαος και Παλαμήδης, οι οποίοι τον βρήκαν στην Ιθάκη να φοράει στο κεφάλι ένα καπέλο σε σχήμα αυγού, όπως οι χωρικοί.
Όργωνε έχοντας ζέψει στο άροτρο ένα μοσχάρι κι ένα γαϊδούρι και έσπερνε αλάτι.
Το λαμόγιο ο Οδυσσέας έκανε ότι δεν γνώρισε τους επιφανείς ξένους μουσαφίρηδές του και συνέχισε να σπέρνει αλάτι στο χωράφι.
Τότε, ο Παλαμήδης για να αποδείξει ότι ο Οδυσσέας δεν άξιζε το τρελόχαρτο άρπαξε το νήπιο Τηλέμαχο (ο γιος του Οδυσσέα) από τα χέρια της μάνας Πηνελόπης και το ξάπλωσε μπροστά στα ζώα που πλησίαζαν.
Ο Οδυσσέας, προφανώς επειδή δεν είχε τρελαθεί σταμάτησε αμέσως τα ζώα μην τυχόν και πατήσουν το παιδί του.
Τελικά, ύστερα από το σότο που έφαγε από τον δαιμόνιο στρατολόγο Παλαμήδη, αναγκάστηκε να εκστρατεύσει με τους Αχαιούς.
(Πηγές: Ρόμπερτ Γκρέιβς «Οι ελληνικοί Μύθοι», τόμος 4, 366-7, «Αινειάδα» του Βιργιλίου ΙΙ 81, Τζέτζης «Εις τον Λυκόφρονα» 818, Ψευδοαπολλόδωρος «Επιτομή» Γ7).
Φυσικά, η υπόθεση του Οδυσσέα έχει επιφανειακές μονάχα ομοιότητες με τους σύγχρονους κουραμπιέδες.
Κατ’ αρχήν ο βασιλεύς της Ιθάκης δεν ήταν κοπρίτης και κότα αλλά θεοσεβούμενος. Συνεπώς έδινε μεγάλη βάση σε όσα του είχε προμηνύσει ο δυσοίωνος χρησμός.
Δεύτερη (και σημαντικότερη) διαφορά είναι η αποτελεσματικότητα του ανδρός όταν τελικά κατετάγη στο εκστρατευτικό σώμα των Αχαιών.
Τίμησε τα όπλα τα ιερά πήρε όλο το χαρτί.
Αύριο θα συνεχίσουμε τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις με την υπόθεση «Αχιλλεύς».

Η τρομοκρατία ως υποκατάστατο του Άρλεκιν

Πάμπολλοι και πάμπολλες θυμούνται την κλασσική διαφήμιση που έλεγε "μ' ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι". Τώρα βρήκαμε ρουκέτα και θάβουμε κάτω απ' το χαλί δεκάδες άλλα προβλήματα. Μεγαλοφυγόστρατοι και μικροτσούτσουνοι, παιδεία αναθεωρημένη, οικονομία και άλλα πολλά. Τελικά η τρομοκρατία αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να την έχουν εφεύρει για να αποπροσανατολίζεται ο κοσμάκης και για να παίζει ελεύθερα "μπάλα" το σύμπλοκο εξουσίας που έχει ως μοναδική του αποστολή την αυτο-αναπαραγωγή. Συν τοις άλλοις μπορεί να ρίξουμε και μερικά εθνικώς υπερήφανα ΝΑΙ στην αυτοκρατορία και να τους κεράσουμε μπόλικα δισ παραγγελιών συστημάτων... ασφαλείας - βλέπε C4I και άλλα αστεία.

Εσείς τι λέτε; Περιμένουμε τα posts σας.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται: ρουκέτα στο Embassy!

Χτύπησε σήμερα η όποια τρομοκρατία. Στόχος ο θυρεός με τον πάνοπλο φαλακρό αετό στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Η γεωπολιτική συγκυρία στην οποία συνέπεσε το χτύπημα είναι ενδιαφέρουσα. 5 δις αραβικά ευρώ στην Marfin. Ένταση made by Turkey στα Ίμια. Σάλος με τις στρατιωτικές απαλλαγές μαϊμού. Ψήφιση αναθεώρησης άρθρου 16. Εγγύτητα (χρονική) με το πέρας της δίκης στο εφετείο για τη 17Ν. Παραδοχή ήττας στο Ιράκ διά στόματος Μπους. Σε ανοιχτή διαπραγμάτευση το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το προηγούμενο χτύπημα με ρουκέτα που δέχτηκε η πρεσβεία της αυτοκρατορίας έγινε από την 17 Νοέμβρη στις 15 Φεβρουαρίου 1996. Δεκαπέντε ημέρες έπειτα από το φιάσκο στα Ίμια. Και η τότε γεωπολιτική και αμιγώς πολιτική συγκυρία ήταν ενδιαφέρουσα. Εσωκομματικά προβλήματα στο ΠΑΣΟΚ που διογκώνονταν υπό το πρίσμα του φιάσκου στα Ίμια και εν όψει της διαδοχής στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Επίσημη ανακοίνωση του προγραμματισμού επίσκεψης που θα πραγματοποιούσε στη Μόσχα ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Θ. Πάγκαλος με ατζέντα τις διμερείς σχέσεις και ειδικότερα τα θέματα του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης και του αγωγού φυσικού αερίου. Ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που έκανε λόγο για "για παραβίαση εκ μέρους της Τουρκίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας".
Είναι προφανές ότι υπάρχουν έντονες ομοιότητες των δύο περιόδων - υπάρχουν και διαφορές.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τα πρωτοσέλιδα της 16ης Φεβρουαρίου 1996, τα οποία μπορούν να προσφέρουν αρκετή τροφή για σκέψη...


ΤΑ ΝΕΑ: «Ρουκέτα κατά της πρεσβείας των ΗΠΑ. Τρομοκρατική επίθεση της 17Ν».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Ρουκέτα 17Ν κατά ΗΠΑ. Επανεμφάνιση ύστερα απο ένα χρόνο».

ΕΘΝΟΣ: «Ρουκέτα στην Πρεσβεία. Χτύπημα 'εν κινήσει' χθες αργά τη νύχτα με μπαζούκας απο τα 100 μέτρα».

ΑΥΡΙΑΝΗ: «Μίλησε η 17ΝΟΕΜΒΡΗ με ρουκέτα κατά της Αμερικανικής Πρεσβείας».

Ο ΛΟΓΟΣ: «Δημοκρατικό προσκλητήριο. Ανοιχτές οι πόρτες για επιστροφή των αγωνιστών».

ΝΙΚΗ: «Η γνωστή φωνή του ΠΑΣΟΚ. Τηλεφώνημα Ανδρέα στον Ακη. "Προσέξτε καλά, έρχονται φουρτούνες στο Αιγαίο...".»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Διπλή πρόκληση απο την Τουρκία. Απαγορεύεται και το ψάρεμα σε Ιμια και Θράκη. Στάχτη στα μάτια η πρόσκληση Κλίντον στο Σημίτη».

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Άκη ....άργησες". Σπαρταριστή "συνομιλία" Τζοχατζόπουλου-Ανδρέα. Μήπως ήταν ο Μητσικώστας;».

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: «Κίνητρα για τα παλιά ΙΧ. Θα επανέλθει το μέτρο της απόσυρσης».

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Έχουμε φίλους στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση οφείλει να τους αξιοποιήσει».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: «Ζούγκλα το ΠΑΣΟΚ. Φουντώνει η αμφισβήτηση Σημίτη σε όλα τα επίπεδα».

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: «Στη Χάγη να πάνε οι χάνοι. Ο Αντώνης Σαμαράς το δήλωσε ξεκάθαρα χθες».

Η ΑΥΓΗ: «Η Ευρωβουλή μας δικαιώνει. Ψήφισμα με συντριπτική πλειοψηφία επικρίνει την "τουρκική προκλητικότητα"».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: «Φορο-ληστεία δύο χρόνια και βλέπουμε. Άδικα τα 'αντικειμενικά' κριτήρια, ομολογούν κυβερνητικά στελέχη».

Αχάριστος γραφίστας επιστρέφει από άδεια και φέρνει... δώρα!

Ο άνθρωπος είναι απερίγραπτος. Πήρε άδεια, όπως την ήθελε, όποτε την ήθελε και ήταν και μπόλικη. Και τι έφερε ο τύπος μαζί του για να μας κεράσει; Τα κρακεράκια με την συμβολική ονομασία που βλέπετε στην φωτογραφία. Υπονοεί κάτι;

Γυναίκες, γυναίκες, γυναίκες...

Η σύντομη εικονογραφημένη ιστορία που ακολουθεί παρελήφθη στο inbox μας από έναν καλό φίλο της εκπομπής. Νομίζουμε πως δεν χρειάζονται σχόλια...

Οι λεκανοπαιδαράδες υπηρετούν στο Λεκανοπέδιο

Η κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ φοβούνται πολύ το ΚΚΕ και ένα πιθανό ξέσπασμα νέων Δεκεμβριανών και εμφυλίου πολέμου.
Δεν εξηγούνται αλλιώς τα πάμπολλα στρατόπεδα και οι δεκάδες μονάδες που βρίσκονται εντός του λεκανοπεδίου της Αττικής.
Ούτε οι μυριάδες από τα παιδία με τις ευαίσθητες και τροφαντές λεκάνες που υπηρετούν στο Λεκανοπέδιο.
Ωραία ήτο και η αποκάλυψις για την υπερπληρότητα των μονάδων που βρίσκονται στο Λεκανοπέδιο – στον κουβά του Ελληνισμού δηλαδή.
Ενώ στα αληθινά σύνορα οι μονάδες πάσχουν από λειψανδρεία (στελέχωση από 35-60%), στην Αττική είναι τίγκα.
Η πληρότητα από λεκανοπαιδαράδες κυμαίνεται από 120-300%!
Η ανασφάλεια της αντίδρασης για την κομμουνιστική επανάσταση της οποίας θα ηγηθεί ο σύντροφος Γκλέτσοφ είναι τόσο μεγάλη ώστε:
Οι λακέδες του καπιταλισμού ίσως μετακινήσουν ολόκληρη ταξιαρχία τεθωρακισμένων πίσω από το «σπίτι του λαού» στον Περισσό.
Ως σπίτι του λαού νοείται, βεβαίως βεβαίως, το κομμουνιστικό μέγαρο όπου για λίγο καιρό ξαποσταίνει η Λιάνα Κανέλλη και ξανά στα κανάλια τραβά.
Με τον «υπερπληθυσμό» στις μονάδες της Αττικής θα δούμε κι άλλα.
Σε λίγο καιρό θα βάζουν ράτζα στο Πεντάγωνο, στο Πολεμικό Μουσείο ή στην ακριτική πλατεία Κλαυθμώνος και θα ενοποιήσουν το υπουργείο Άμυνας με εκείνο της Υγείας.
Με τόσους Γιωτάδες και προβληματικούς (που υποτίθεται ότι… κωλύονται να στρατευθούν) χρειάζεται ένας υπουργός σε δύο υπουργεία.
Αν ήταν υπερυπουργός ο Ανευλαβής με το ψαρωτικό ύφος και το τσιμπούκι, μάλλον θα αυξάνονταν οι έφεδροι που θα παρουσιάζονταν.
Αν δεν το κάνουν για την πατρίδα θα το κάνουν σίγουρα για λόγους υγείας: το γέλιο μακραίνει τη ζωή.
Θα κλείσουμε τη σημερινή μας αναφορά στα ζητήματα στρατολογίας και εθνικής αμύνης συγχαίροντας ενίους εκδότες που ρητορεύουν υπέρ της μετατροπής του ελληνικού στρατού σε μισθοφορικό:
Ρε σεις είστε γίγαντες, μάγκες, ατελείωτοι:
Έχετε «εθελοντές» δημοσιογράφους που τους πληρώνετε κάθε 32 του μηνός και γυρεύετε μισθοφόρους φαντάρους;
Που ‘σουν νιότη που ‘λεγες πως θα γινόμουν… κάλος!

Αρχή Προστασίας – Τέλος Διαφάνειας

Καλά που υπάρχει κι αυτή η «Αρχή» για να προστατεύει τα «προσωπικά δεδομένα» των πολυπρόσωπων λαμόγιων.
Προσωπικά δεδομένα στη νεοελληνική γραμματική είναι οι απάτες, οι λοβιτούρες, οι βιασμοί, οι παιδεραστίες, το πρεζεμπόριο, οι αβαβά μεταθέσεις και απαλλαγές στο στρατό και τα λοιπά.
Προσωπικό δεδομένο είναι αν πιστεύεις στον Θεό, στον Μαμμωνά, στον Αλλάχ, στο αχ και βαχ.
Τεράστια φάμπρικα τούτη η «Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα».
Την επικαλείται ακόμα κι ο ΑΣΕΠ για να μην δημοσιοποιεί στο Ίντερνετ τα ονόματα των αποκλειομένων από τον διαγωνισμό των εκπαιδευτικών.
Τα αναρτά, όμως, στα κεντρικά του γραφεία και στις νομαρχίες.
Ένα όνομα «αποκλειομένου» στο Ίντερνετ συνιστά παραβίαση αυτής της περίεργης Αρχής.
Αν το ονοματάκι «κρεμαστεί» σε λίστα στην οδό Πουλίου (εκεί εδρεύει το ΑΣΕΠ) είναι μια χαρά.
Σε λίγο καιρό δεν θα ανακοινώνουν ούτε τα ονόματα των επιτυχόντων ούτε των αποτυχόντων – μην τυχόν και παραβιαστεί κάποιο νεοδημοκρατικό δεδομένο φιλελεύθερου χαρακτήρα.
Δεν ξέρω πώς σας φαίνεται, αλλά όλο τούτο το σκηνικό με τον «ανώνυμο» εχθρό και παραβάτη μου φέρνει λίγο σε «1984» και «Μεγάλο Αδελφό» του Όργουελ.
«Μικρό, τοσοδούλη αδελφό» μου θυμίζει η στάση του Μεϊμαράκη και προφανώς του Καραμανλή που δεν νομοθετούν εκ νέου ώστε να κολοβώσουν τις υπερεξουσίες αυτής της αλλόκοτης σύναξης της «Αρχής».
«Θέλουμε να δώσουμε ονόματα λουφαδόρων-κομπιναδόρων αλλά μας το απαγορεύει η Αρχή».
Αν είναι δυνατόν να είσαι εκλεγμένος πολιτικός άρχων και ανέχεσαι αυτές τις αηδίες.
Όπως τους έγραψες και τους βόλεψες μπορείς να τους ξεγράψεις και να τους ξεβολέψεις.
Και κάτι τελευταίο για τα κορόιδα που παίρνουν τρελόχαρτα από το παράθυρο:
Θα μπορούσαν κάλλιστα να υπηρετούν τυπικώς και να είναι εξαφανισμένοι ουσιαστικώς (από τις μονάδες τους).
Ποιος θα μπορούσε να τους κατηγορήσει ότι ήταν εξοδούχοι κάθε μέρα;
Ποιος θα τους έψεγε που δεν είδαν όπλο στο στρατό αλλά μοναχά στις ταινίες του Μποντ; Ουδείς...

Η ελίτ λουφάρει: αμύνεσθαι περί πάρτης!

Με την συνήθη ψευδοέκπληξη και… φαρισαϊκό αποτροπιασμό αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ την υπόθεση του στρατιωτικού που ψείριζε χαρτιά και ψεύτικα πιστοποιητικά που απήλλαξαν ασήμους κανακάρηδες διασήμων οικογενειών από την αγγαρεία της στρατιωτικής υπηρεσίας. Ο εν λόγω φαρισαϊκός τρόπος αντιμετώπισης είναι μάλλον αηδέστερος κι από την ίδια την πράξη.
Το ξέρουμε πια όλοι. Το κράτος μας είναι μια απέραντη επιχείρηση με 30.000 διευθυντικά στελέχη, καμιά 500αριά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, 10 ή 20 «εντεταλμένους συμβούλους», δυο-τρεις στην «Προεδρία» κι άλλα τόσα αφεντικά εκτός συνόρων που εκπροσωπούν τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οίκους που εξαγόρασαν την προβληματική «Ελλάδα». Αυτό ξέρουν, αυτό υπερασπίζονται έμπρακτα οι «μυημένοι». Στα λόγια πρέπει να είναι καταγγελτικοί ώστε να μην προκαλούν την μήνιν των ειλώτων, των κούληδων, των δουλοπάροικων που πληρώνουν τους φόρους. Αν η οργή των εκατομμυρίων δεν κατασιγαστεί με τηλεοπτική εκτόνωση, τότε μακροπρόθεσμα η κατάσταση μπορεί να βγει εκτός ελέγχου.
Οι είλωτες που παρηγορούνται για την δυσπραγία και την μειονεξία τους με ωραίες γυαλιστερές εφευρέσεις (Ολυμπιακοί Αγώνες, Euro 2004, Eurovision, εκλογές, συμμετοχικές δημοκρατίες, μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμούς) είναι η πρώτη ύλη με την οποία λειτουργεί το εργοστάσιο της «ευρωπαϊκής Ελλάδας». Η ιδιοκτησία τρέφεται, συντηρείται και ευωχείται με το αποτέλεσμα της εργασίας των εργατών και δεν θέλει να ρισκάρει μια γενική απεργία ή ακόμα χειρότερα μια στάση-επανάσταση.
Απαραίτητη βαλβίδα εκτόνωσης είναι τα ΜΜΕ που σε κάθε περίπτωση εφορμούν σαν παρωδία του Αϊ Γιώργη εναντίον του εκάστοτε δράκου – με την διαφορά πως στην περίπτωση της δικιάς μας παρωδίας ο δράκος είναι ψόφιος.
Οι περιπτώσεις όπου σύσσωμα τα ΜΜΕ σήκωσαν ξίφος δικαιοσύνης εναντίον ζώντος δράκοντα είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Κι όποτε έγινε αυτό, συνέβη επειδή κατά κύριο λόγο θέλησαν να υπερασπισθούν τα συμφέροντα κάποιου άλλου, ισχυρότερου κι ολοζώντανου δράκου.

Οι μπουάνα*, οι είλωτες και η μεγάλη παράσταση

Οι είλωτες πρέπει να καταλάβουν πώς δεν πρέπει να εκπλήσσονται με την καθημερινότητα και τις υποχρεώσεις των αφεντάδων, των «μπουάνα» τους. Οι ντόπιοι μπουάνα δεν έχουν υποχρεώσεις προς τους είλωτες. Απλά οφείλουν να καταναλώνουν το καθαρό και ακαθάριστο «εθνικό» προϊόν και να είναι συνεπείς στους μετόχους του εξωτερικού.
Η αστυνομία τους ανήκει.
Αποστολή της είναι να προστατεύει εκείνους από τους είλωτες κι όχι να υπερασπίζεται τα όποια συμφέροντα των υπηκόων. Που και που, η αστυνομία συλλαμβάνει κάποιους παραβατικούς είλωτες που έπληξαν τα συμφέροντα άλλων ειλώτων. Δεν θα συλλάβει όμως ποτέ μέλος της ελίτ που έπληξε τα συμφέροντα των δουλοπαροίκων (βλέπε Χρηματιστήριο 1999-2000).
Το ίδιο και ο στρατός.
Οι έφεδροι στον στρατό λειτουργούν σαν τους «ένοπλους» κομπάρσους στις όπερες. Ο Μήτσος σπαταλάει 12 μήνες από τη ζωή του για να φυλάει μια αποθήκη με πατάτες στην Ορεστιάδα για να δικαιολογεί την… υπερπαραγωγή με γενικό τίτλο: «Αμύνομαι εναντίον του ξένου επιβουλέα». Αν δεν είχε κομπάρσους η παράσταση δεν θα ανέβαινε καν και δεν θα μιζαριζόταν ο σκηνοθέτης κι ο παραγωγός που έχει τις καλύτερες των σχέσεων με τον ξένο «επιβουλέα».
Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι ότι παρά την σωρευμένη συλλογική εμπειρία, οι κούληδες έχουν την θεωρητική αξίωση από τους μπουάνα να αναλαμβάνουν κι εκείνοι ρόλους κομπάρσου στην υπερπαραγωγή. Λες και δεν έχουν πάρει γραμμή τόσα χρόνια τι επιβάλλει το σενάριο.
Οι γόνοι των πλουσίων, των ισχυρών, των πολιτικών, της ελίτ, των διαχρονικών μπουάνα, κούλη κακομοίρη μου έχουν μόνο μια αποστολή. Να διαιωνίσουν το σύστημα και να φάνε ησύχως και ασφαλώς τις μίζες που εξασφάλισε ο μπαμπάς.
Όχι να παίζουν τους κομπάρσους στα στρατόπεδα με ορθοστασίες, σκοπιές και αγγαρείες.

Είναι τρελοί αυτοί με τα τρελόχαρτα!

Φυσικά, αν πρέπει να κατηγορηθούν για κάτι οι γόνοι της ελίτ που… υποκλέπτουν πιστοποιητικά απορίας, ψυχοπάθειας ή άλλης ανημπόριας για να αποφύγουν την στράτευση, είναι για προχειρότητα.
Οι έξυπνοι γόνοι της ελίτ δεν αποφεύγουν την στράτευση. Παρουσιάζονται στα θέατρα-μονάδες, «ορκίζονται» πίστη στην πατρίδα –δηλαδή στην παρτίδα τους- και μετά δεν τους ξαναβλέπει κανείς.
Άλλοι ταΐζουν ωδικά πουλιά. Ναι, ναι, μην απορείτε. Υπάρχει στρατιωτική ειδικότητα του «σιτιστού ωδικών πτηνών». Άλλοι υπηρετούν στην Βασιλίσσης Σοφίας. Άλλοι παίρνουν την ειδικότητα του «καντηλανάφτη» στο εκλησσάκι του Λυκαβηττού. Άλλοι περιμένουν σπίτι τους και μετράνε τις ώρες μέχρι να τους δώσει το απολυτήριο ο ίδιος ο Σωματάρχης ή ο Μέραρχος.
Αυτοί δεν ρισκάρουν τίποτα. Αν μετά από χρόνια ψάξει κάποιος αιθεροβάμων δημοσιογράφος τα χαρτιά τους θα αντικρίσει την απόλυτη τυπική τελειότητα. Ποιος θα μπορέσει να τους κατηγορήσει και για ποιο λόγο;
Στην υγεία των κορόιδων!

*Μπουάνα είναι το λευκό αφεντικό στην ταλαίπωρη Αφρική.

Mαταιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης

Στον Εκκλησιαστή (1:2), ή αλλιώς στα «ρήματα εκκλησιαστού υιού Δαυΐδ Βασιλέως Ισραήλ εν Ιερουσαλήμ» διαβάζουμε το συγκλονιστικό «ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης», μια φράση που ουσιαστικά αποτελεί γέφυρα με την ελληνική σχολή και παράδοση των Στωικών.
Την ξανασκέφτηκα στις γιορτές όταν πήγα στο σπίτι ενός συναδέλφου και είδα στο καγκελόφραχτο παράθυρό του παρατημένη μια κούπα, απομεινάρι μιας από τις πολλές (λίαν επιτυχημένες, ομολογουμένως) διαφημιστικές καμπάνιες τηλεοπτικής εκπομπής.

Μια κούπα μπροστά σε σκουριασμένα κάγκελα.
Ο φίλος μου ο Λευτεράκης, χωρίς να το θέλει, έκανε ένα βαθύ σχόλιο απλά αποθέτοντας ένα «συμβολο» φήμης εκτός της οικίας του. Το παράτησε, σαν ανάμνηση παλιά, κάποτε λαμπερή και σήμερα γκρίζα - ντυμένη το χρώμα της λησμόνιας. Τον ρώτησα αν ήπιε ποτέ νερό, καφέ ή οτιδήποτε άλλο από την κούπα της «Ελένης». Απάντησε καταφατικά. Τον ξαναρώτησα πότε έπαψε να πίνει από εκεί:
«Δεν θυμάμαι», είπε, επιβεβαιώνοντας απόλυτα κι ακούσια τον «υιό Δαυΐδ Βασιλέως Ισραήλ».
Για μια κούπα αδειανή, για μια Ελένη.

Αγοραφοβία καταχείμωνο και είσαι στην Ερμού!

Αλήθεια, πώς σας φαίνονται οι κοσμοπλημμύρες; Πώς νιώθετε όταν βαδίζετε κάπου και κοπάδια, σμάρια, αγέλες, σμήνη, πομπές ολάκερες και πορείες έρχονται καταπάνω σας; Εμένα μου συνέβη τα Χριστούγεννα, και οφείλω όπως είπω ότι δεν μ’ άρεσε. Όση ψυχραιμία μου απέμεινε από την θέα της επέλασης την αξιοποίησα για να τραβήξω την φωτό. Θαυμάστε πλήθος! Θαυμάστε πάθος! Ζήτω η τρέλλα!

Οι καλοκάγαθοι λυράρηδες, οι καλοί άρχοντες και άλλα παραμύθια της Σεχραζάντ

Ο κρητικοί λυράρηδες, οι εξωραϊστικοί σύλλογοι, το Λύκειο Ελληνίδων και άλλες φολκλόρ συλλογικότητες, που κάθε χρόνο λένε τα κάλαντα στους πολιτικούς επιβεβαιώνουν την συνέχεια των παραδόσεων της φυλής.
Παραδοσιακά θα τους δείτε όπου υπάρχει εξουσία, να την εξυμνούν, να την ωραιοποιούν και να την ανεβάζουν σε τέτοια επίπεδα αρετής που φτάνεις στο σημείο να κοκκινίζεις ακούγοντας τους στίχους.
Οι λυράρηδες είπαν στον Μητσοτάκη ότι στα 120 χρόνια του «ίσως και να γεράσει».
Αν είναι έτσι, στα 350 του πρέπει να αρχίσει να ανησυχεί ο Επίτιμος.
Όταν εμφανίστηκαν στην Βαρβάκειο είπαν στην Ντόρα (περίπου) ότι έχτισε την Ακρόπολη με τα χεράκια της.
Τον Αλογοσκούφη, στην ίδια εκδήλωση, τον παρουσίασαν φιλάνθρωπο ίσα με τον αείμνηστο Καραμουρτζούνη.
Για τον Κακλαμάνη αποφάνθηκαν ότι «θα χτίσει» την Αθήνα κι αναρωτηθήκαμε όλοι που θα βρει ελεύθερο χώρο για να προσθέσει κι άλλο τσιμέντο.
Κάποιοι και κάποιες από το Λύκειο Ελληνίδων είπαν τα κάλαντα στο πρωθυπουργικό ζεύγος.
Ξέρετε τι λεβέντικο και εποχιακά έξυπνο έπραξαν;
Παράλλαξαν τους στίχους των... καλάντων ώστε να διατηρηθεί η ομοικαταληξία στην τελευταία φράση που τραγούδησαν:
«χρόνια πολλά να ζήσει / πάλι να μας κυβερνήσει».
Επικολυρικούς στίχους διαθέτουν για οποιονδήποτε ισχυρό τους ακούει συγκαταβατικά και ελαφρώς βαριεστημένα, περιμένοντας τη λήξη του εορταστικού «συναγερμού» και συνεπώς της ορθοστασίας.
Κι ο Μπαμπαγκίντα να γίνει αρχηγός κόμματος ή πρωθυπουργός, θα παρομοιαστεί στιχουργικά (τουλάχιστον) με τον Περικλή ή τον Κολοκοτρώνη.
Άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της λαϊκής λεβεντιάς και περηφάνειας είναι η υπενθύμιση της εκλογικής περιφέρειας.
Χαρακτηριστικά παράδειγμα η εμφάνιση του Γιώργου Καρατζαφέρη στην προχθεσινή Τατιάνα.
Του Κώστα του έκαναν εντύπωση οι (λίαν ανεπιτυχείς) μιμήσεις που έκανε ο πρόεδρος.
Εμένα μου εντυπώθηκε μια κυρία από το κοινό που του συστήθηκε, τον κοίταξε με νόημα και του είπε ότι κατάγεται από τα μέρη του.
Συνεπώς, ο Γιώργαρος πρέπει να την θυμάται μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα!
Γεια σου περήφανε λαέ!

TLG: Greek literature can save your life!

Άλλαξε ο χρόνος; Ο ίδιος δεν το ξέρει.
Ουδέποτε βλέπει τηλεόραση που το ανακοινώνει τακτικά.
Ο χρόνος απλά υπάρχει και ενώ σ’ εμάς φαίνεται ότι περνάει, εκείνος το αγνοεί.
Ο χρόνος δεν μας χρειάζεται για να υπάρξει. Εμείς τον χρειαζόμαστε για να νιώσουμε ότι υπάρχουμε και για να περάσουμε στο Επέκεινα χωρίς να το καταλάβουμε.
Διά τούτο τον αντιλαμβανόμαστε σαν καταναγκασμό κι αχρείαστο υπαρξιακό και συμπαντικό μέγεθος.
Ο χρόνος, όμως, ουδέναν πιέζει. Εμείς τα θαλασσώνουμε δαπανώντας τα διαθέσιμα της βιωτής μας στο τίποτα.
Συνεπώς, η πρώτη Τσούχτρα της χρονιάς 2007 προτείνει ενασχόληση με κάτι που τιμά τα μέτρα τα ανθρώπινα, δεν τα παραβιάζει.
Στην ιστοσελίδα http://www.tlg.uci.edu/ βρίσκεται σημαντικότατο τμήμα του θησαυρού της οικουμένης.
Τα αρχικά TLG σημαίνουν «Thesaurus Linguae Graecae», δηλαδή Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσης.
Εκεί βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή όλα τα κείμενα της ελληνικής γραμματείας, από τον Όμηρο μέχρι και την Άλωση της Πόλης.
Όποιος γραφτεί συνδρομητής μπορεί να διαβάσει όποιο έργο οποιουδήποτε συγγραφέα επιθυμεί – ναι, υπάρχουν όλοι!
Μπορεί να ψάξει για μια λέξη ή συνδυασμό λέξεων σε έργα, συγγραφείς και χρονικές περιόδους.
Για παράδειγμα, μπορεί να αναζητήσει από πότε και σε ποιο κείμενο πρωτοεμφανίζεται η λέξη «αγάπη».
Κάποτε, αυτού του είδους η έρευνα ήθελε χρόνια ολόκληρα.
Στο TLG θα χρειαστούν κάποια δέκατα του δευτερολέπτου.
Αυτή η Κιβωτός της σοφίας των 95 εκατομμυρίων ελληνικών λέξεων (τόσες προκύπτουν αν αθροίσουμε τις λέξεις κάθε κειμένου) χτίστηκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Ιρβάιν.
Το πρώτο εκατομμύριο δολάρια για τη ναυπήγηση τούτου του υπερωκεανίου του Ορθού Λόγου το έδωσε (από την τσέπη της), εν έτει 1972 η εθνική μας ευεργέτρια Μαριάν Μακντόναλντ.
Σήμερα, το διευθύνει μια χαρισματική και ακούραστη Ελληνίδα (με Έψιλον κεφαλαίο παρακαλώ), η Μαρία Παντελιά.
Το TLG ήταν να αποκτήσει έδρα και στην Ελλάδα. Την προσπάθεια ακύρωσαν τα αιώνια «λαμόγια».
Μέσα στο 2007, αξίζει να γνωρίσετε το TLG. Οι διαχρονικές αλήθειες που κρύβει μέσα του μπορεί να αλλάξουν τη ζωή σας.