Γιακουμάτος ή Κουλούρης;

Στα μαρμαρένια αλώνια του τιμάριθμου πέφτουν τα κορμιά των γενναιότερων πολεμιστών της πολιτικής. Τιμή και δόξα!

 Μόλις ακούστηκαν τα ονόματα του ανασχηματισμού (και ειδικά αυτό του Γεράσιμου Γιακουμάτου), ο νους του μέσου ιστοριοδίφη φορολογουμένου – καταναλωτή ανέτρεξε σε ημέρες κλέους και Σοφοκλέους. Με δάκρυα στους οφθαλμούς, ο Έλλην πολίτης-πελάτης, θυμήθηκε τις επικές μάχες που έδινε ο τολμητίας Κίμων εναντίον του Μολώχ της ακρίβειας και του Κύκλωπα Πολύφημου της αισχροκέρδειας. Τότε, στην 3η κυβέρνηση του αλησμόνητου Κώστα Σημίτη (και συγκεκριμένα από την 7η Ιουλίου 2003 μέχρι την 10η Μαρτίου 2004), η Ελλάς στήριξε τις ελπίδες της για...

Τι σημαίνει το να είσαι Έλληνας (ελλ. υπότιτλοι) - What it means to be greek (greek subs)

Τι σημαίνει το να είσαι Έλληνας; Ποια είναι η επιρροή της Ελλάδας και του Ελληνικού πολιτισμού στον κόσμο; Εννέα Ελληνοαμερικανοί επιχειρούν να απαντήσουν... Aπλό, κατανοητό, αληθές.

Η πολεμική αντίληψη του βίου

Σχεδόν όλοι οι Έλληνες (με ελάχιστες εξαιρέσεις) τίμησαν με την προσοχή και με την πλεονάζουσα ενέργειά τους έναν αγώνα: αυτόν της Εθνικής Ομάδος Ποδοσφαίρου εναντίον της Κόστα Ρίκα. Η στάση τους απέναντι στο ζήτημα απέδειξε ότι από την πλευρά του λαού υφίσταται και λειτουργεί η ενεργός παραδοχή και συστράτευση σε κάθε αγώνα όπου υπάρχει ένα μείζον διακύβευμα. Ο λαός δεν υποχωρεί, δεν συμβιβάζεται, δεν περιορίζεται σε σύνορα και όρια ετεροπροσδιορισθέντα. Συναινεί και συμμετέχει σε οποιαδήποτε υπόθεση -με υλικό ή... άυλο αποτέλεσμα- τον αφορά. Του αρέσουν οι μεγάλες μάχες, οι σφοδρές αναμετρήσεις, τα άνισα στοιχήματα. Ο λαός πρωτοπορεί και η ηγεσία ασθμαίνουσα και κατά συρροήν... γελοία προσπαθεί να ακολουθήσει.
Οι Έλληνες δεν πιστεύουν στην υπόθεση της ήσσονος προσπαθείας. Αντιθέτως, διαρκώς στοχεύουν ψηλά επειδή γνωρίζουν ότι ούτως έχουσιν τα πράγματα με το Γένος μας.
Η Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου αποδεικνύει ότι το λίγο δεν αρκεί και το πολύ είναι λίγο για το κριτήριο που έχει δημιουργήσει και καθιερώσει η παράδοξη ράτσα μας. Και σύστημα έχουμε και ταλέντα και βούληση για να διακριθούμε. Αυτό που λείπει είναι η ανάδειξη στα πράγματα μιας άλλης ελίτ, που θα στοχεύει ψηλά για να μην πετυχαίνουμε τα πόδια μας.
Δεν έχουμε έρθει στην χθόνα απλώς για να καταθέσουμε έναν άδοξο θάνατο αλλά για να αλλάξουμε τον κόσμο κατά την φορά των ιδεών μας. Ο νέος, νικηφόρος Ελληνισμός λέει ότι μπορούμε μεν και υποχρεούμεθα δε. Ο κλήρος πίπτει στα χέρια μας.

Η τουριστικοποίηση της Ελλάδας

Ερυθρόμορφος κρατήρας του 5ου αιώνα π.Χ. με τον Γανυμήδη να σερβίρει τον Δία. 

«Με τον αριθμό ρεκόρ των 19.000.000 αφίξεων φλερτάρει πλέον ο ελληνικός τουρισμός, καθώς σε αρκετούς εξαιρετικά δημοφιλείς προορισμούς οι ξενοδόχοι έχουν ήδη διαθέσει το 90% των δωματίων τους για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, ενώ τα μηνύματα από το εξωτερικό ‘δείχνουν’ επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου ως τις αρχές Νοεμβρίου».
Γεράσιμος Κοντός, «κυριακάτικη δημοκρατία», 15/6/2014, σελ. 52

Έπειτα από τόσες χιλιάδες χρόνια διαδρομής στα μονοπάτια της Ιστορίας, οι Έλληνες έφτασαν στο σημείο να δικαιολογούν την πνευματική, οικονομική και πολιτική υποτέλεια της πολιτικής τάξης τους με την επίκληση του «Ξένιου Δία» ως πρόφαση για τον «κερδώο Ερμή». Πάντα μια αναφορά στα θεία και σε κάτι ανώτερο από την βαρεία ύλη μπορεί να απαλύνει τις εντυπώσεις μιας οδυνηρής κατάστασης. Ωστόσο, αν και οι εντυπώσεις δύνανται να λειανθούν όταν το ξύδι βαφτίζεται «γλυκάδι», αλλά η ουσία παραμένει απαράλλαχτη. Το ξύδι είναι ξύδι. Η εγχώρια παραγωγή...

Οιπουργήω Δειμώσειας Τάξις

Πολλά μαργαριτάρια στις ιστοσελίδες του ελληνόφωνου κράτους. Ένα από αυτά βρίσκεται εδώ, στην ιστοσελίδα της ΕΛΑΣ.

Εσβησε ο φανός της γνώσης

Χθες έφυγε από την επίγεια Ελλάδα, με κατεύθυνση την ουράνια πατρίδα, ένας άνθρωπος που ήρθε με αποστολή να φωτίσει τον λαό και να μας δείξει με το δάχτυλο προς την πλευρά του φωτός. Ο Οδυσσέας Χατζόπουλος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς που αντιμετώπισε ποτέ ο σκοταδισμός και οι δυνάμεις που θέλουν αγράμματα ανθρωπάκια, αριθμούς, πρόβατα για άρμεγμα και σφάξιμο. Για να καταφέρει να στρέψει την προσοχή μας στις μεγάλες αλήθειες και στην άχρονη ουσία των πραγμάτων ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες, τις στατιστικές, τα εμπόδια. Τύπωσε περισσότερους από 800 τόμους έργων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, γνωρίζοντας εξαρχής ότι αρκετοί (ίσως η πλειοψηφία) επρόκειτο να...

Μια προφητική συνέντευξη του Οδυσσέα

Αυτή η συνέντευξη που μου παραχώρησε ο Οδυσσέας Χατζόπουλος δημοσιεύτηκε το 2000 στο περιοδικό NEXUS. Τότε η σειρά των Αρχαίων στον Κάκτο αριθμούσε 520 τόμους. Μεταξύ άλλων, λέει:

«Σήμερα δεν υπάρχει ελληνικός πολιτισμός. Δεν υπάρχει γιατί δεν θέλουν να υπάρχει. Πιστεύω ότι δεν θα υπάρχει για την επόμενη εικοσαετία. Μέχρι την επόμενη σφοδρή οικονομική κρίση. Ορόσημο έναρξης της κρίσης είναι η Ολυμπιάδα».

«Δεν υπάρχει Δυτικός πολιτισμός. Όπου μιλάμε για Δυτικό πολιτισμό, εννοούμε τον Αμερικανικό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το οικονομικό ΝΑΤΟ. Το οικονομικό πρόγραμμα της ΕΕ με το ενιαίο νόμισμα και τα συναφή, είναι πιστή αντιγραφή του οικονομικού προγράμματος του 3ου Ράιχ. Του Αδόλφου Χίτλερ». 

«Το παιχνίδι είναι σικέ. Καταλήγει στην καταστροφή. Η καταστροφή λέγεται ΟΝΕ! Η καταστροφή λέγεται Euro!» 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ

Ήθελα εδώ και καιρό να πάρω μια συνέντευξη από τον Οδυσσέα Χατζόπουλο. Ο "Κάκτος", το πνευματικό παιδί αυτού του μοναδικού ανθρώπου έχει πραγματοποιήσει ένα απίστευτο παγκόσμιο ρεκόρ. Από το 1991 μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει 520 τόμους έργων Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων! Και φιλοδοξεί να τους βγάλει όλους. Όταν λέμε όλους εννοούμε 2400 τόμους. Κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, υπάρχουν άνθρωποι που τολμούν και επιμένουν. Ο Οδυσσέας Χατζόπουλος ανήκει σ’ αυτή την… ειδική κατηγορία. Απολαύστε τον!

Πώς ξεκινήσατε την σταδιοδρομία σας στον εκδοτικό χώρο;
Ξεκίνησα το 1960. Σε ηλικία 18 ετών έβγαλα ένα περιοδικό γραμμάτων, επιστήμης και τέχνης που λεγόταν Ηνίοχος. Είχα μπει στο 1ο έτος στην Πάντειο και έβγαλα αυτό το περιοδικό.

Πως εξελίχθηκε η έκδοση του Ηνίοχου;
Μετά από 7 μήνες, μπήκαν μέσα οι τραμπούκοι της δεξιάς, της ΕΚΟΦ και τα έκαναν μπίλιες.

Για ποιους μιλάτε;
Ας μην αναφέρουμε καλύτερα ονόματα. Ο ένας έχει πάθει και εγκεφαλικό και θα ήταν άκομψο να αναφέρουμε ονόματα.

Μπορείτε να πείτε τα ονόματα όσων δεν έχουν υποστεί... εγκεφαλικό.
Λίγο δύσκολο αυτό, αφού όλοι οι τραμπούκοι της εποχής (ειδικά αυτοί της δεξιάς) έχουν υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια. Η αδιάκοπη και βουλημιαία "μάσα" καταλήγει σε εγκεφαλικό. Το ίδιο θα συμβεί και με τα παλικάρια του ΠΑΣΟΚ. Αργότερα θα πάθουν κι αυτοί...

Στα Ηλύσια Πεδία ο Οδυσσέας Χατζόπουλος

Η Ελλάς της Γαίας αποχαιρετά ένα από τα εκλεκτότερα τέκνα της. Ο Οδυσσέας Χατζόπουλος πέθανε. Ο σημαντικότερος εκδότης του κόσμου, που τόλμησε το αδιανόητο: να τυπώσει 800 τόμους αρχαίων ελληνικών κειμένων. Ο φίλος μου δεν είναι πλέον προσβάσιμος σ' αυτή την διάσταση. Οι ουρανοί γεμίζουν διαλεχτούς.

Εις μνήμην αναδημοσιεύεται κείμενο που έγραψα στη "δημοκρατία" για την αγωγή που υπέβαλε εναντίον του το κρατίδιο της Βαυαρίας. Δημοσιεύτηκε τα Χριστούγεννα του 2011.

Γερμανικό κράτος εναντίον Οδυσσέα Χατζόπουλου

«Μοναδικός κύριος, νομέας και κάτοχος των δικαιωμάτων της πνευματικής ιδιοκτησίας επί του έργου 'Ο Αγών Μου' του Χίτλερ είναι ήδη από 24.1.1949 το Ελεύθερο Κρατίδιο της Βαυαρίας». Απόσπασμα από την αγωγή του Freistaat Bayern (Φράισταατ Μπάγερν – Ελεύθερο Κρατίδιο της Βαυαρίας) εναντίον του εκδότη του «Κάκτου» Οδυσσέα Χατζόπουλου, με την οποία οι... εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση του ζητούν να τους αποζημιώσει με 800.000 ευρώ επειδή μετέφρασε και κυκλοφόρησε χωρίς την άδειά τους το βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ «Ο Αγών Μου». Ο αγών του Αδόλφου ανήκει στους Βαυαρούς και οι Έλληνες πρέπει να παίρνουν την άδειά τους για να διαβάσουν τις ιδέες που τους γενοκτόνησαν τα έτη 1941-1944.

Αποδοχή κληρονομιάς
Παρόλο που στην Ελλάδα κυκλοφορούν αρκετές εκδόσεις του πολυσέλιδου μανιφέστου του Χίτλερ, οι Γερμανοί επέλεξαν να αποπειραθούν να καταστρέψουν τον Οδυσσέα Χατζόπουλο, σέρνοντάς τον σε δικαστικές περιπέτειες και αξιώνοντας ένα μυθώδες ποσό «αποζημίωσης» και για την «ηθική βλάβη» που υπέστησαν. Ο λόγος είναι απλός και τόσο προφανής όσο το έργο που σημάδεψε τη ζωή του αδιαμφισβήτητου πρωτοπόρου στον φωτισμό του Γένους Οδυσσέα Χατζόπουλου. Είναι εκείνος που, με προσωπικό κόστος και αδικαίωτες θυσίες, απείλησε...

Να πως θα πάμε στο 2009

Επειδή ο Θεός δεν είναι σερβιτόρος, για να παραγγείλουμε «μια σωτηρία» και να μας τη φέρει ζεστή, θα βολευτούμε με τεχνολογία. 

Η Αποκάλυψη (με το άλφα κεφαλαίο) θα γίνει σε καιρό που δεν την περιμένουμε. Θα υπάρξουν τα σημεία των καιρών αλλά δεν θα τα καταλάβει το είδος μας - επειδή ο άνθρωπος συνηθίζει να είναι ηλίθιος όταν πρέπει να συμπεριφέρεται έξυπνα. Άσε που βλέπει τηλεόραση όταν πρέπει να κοιτάζει προσεκτικά γύρω του και δίπλα του. Επίσης, αν περιμένουμε να δούμε χαΐρι και προκοπή από τους... θεσμούς, θα μοιάσουμε με τους οπαδούς της Εθνικής Αγγλίας που ήλπισαν να...

Θα γίνει της Αλώσεως...

Τι συμβαίνει κάθε φορά που οι Δυτικοί πλιατσικολογούν ελληνικούς τόπους; Το ίδιο σενάριο με διαφορετικό ντεκόρ...

 Το 1204 ήρθαν οι σταυροφόροι (οι πρόγονοι της τρόικας) για να «μεταρρυθμίσουν» τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και έγιναν τα ακόλουθα: «Το θέαμα όπερ παρίστανον τα περίχωρα του Βυζαντίου κατά τας αποφράδας εκείνας ημέρας δεν ήτο ολιγώτερον οικτρόν των σκηνών όσαι εντός των τειχών αυτού διεδραματίζοντο. Χιλιάδες φυγάδων εκάλυπτον όλας τας πέριξ της πόλεως οδούς, απέλπιδες, γυμνοί και ουδέν ήττον μακαρίζοντες εαυτούς οσάκις έβλεπον ότι ηδυνήθησαν να σώσωσι τουλάχιστον την ζωήν των και την ζωήν και την τιμήν των γυναικών και των τέκνων αυτών. Συγκλητικοί, πατρίκιοι, συγγενείς βασιλέων, μέχρι της χθες οικούντες εις δωμάτια πολυτελή και βρίθοντα πάντων των αγαθών του τελειοτάτου τότε πολιτισμού, περιεφέροντο τήδε κακείσε ζητούντες να

Θρύλος!

Ο Ψαραντώνης και οι αληθινοί εμείς

«Στου Ψηλορείτη τη κορφή το χιόνι δεν τελειώνει / ώστε να λιώσει το παλιό καινούριο το πλακώνει. Ο Δίας ήντονε βοσκός στ’ Ανωγειανό αόρι / ήντονε και το σπίτι του μέσα στο Περαχώρι».
Ψαραντώνης, «Ο Δίας», από το LP «Ιδαίον Άντρον», Lyra, 1999

Το περιεχόμενο, τα μηνύματα, οι προεκτάσεις και η ισχύς του μουσικού καλλιτέχνη και όσων δημιουργεί και ερμηνεύει δεν μπορούν να προσεγγιστούν μέσα από κάποιο κείμενο – όσο αρμονικά και περίτεχνα κι αν έχει γραφτεί. Μπορείς να περιγράψεις σχεδόν τα πάντα με λέξεις, αλλά όχι τη μουσική. Εκεί (ευτυχώς) προηγείται η εμπειρία. Η τιτανική δύναμη της μελωδίας και του ρυθμού συνδυασμένες με την εμπλουτισμένη και ουράνια στιχοπλοκή γίνεται αντιληπτή μόνο από την ακοή, το βίωμα της ζωντανής εκτέλεσης κάθε τραγουδιού. Σ' αυτή την περίπτωση οποιοσδήποτε σχολιασμός, θετικός ή αρνητικός, ηχεί και φαίνεται κάτι λιγότερο από το τίποτα.
Ειδικά σε ό,τι αφορά την ακουστική μεταφορά της παράδοσης, τα παραπάνω ισχύουν στο πολλαπλάσιο. Ο Ψαραντώνης συνιστά μια...

Ταξίδι στην Αίγυπτο

Η Σφίγγα εν μέσω αμμοθύελλας

Το πρώτο συναίσθημα που... επισκέπτεται τον επισκέπτη της αμμοδαρμένης χώρας του Νείλου είναι μια ανεξήγητη οικειότητα. Η εντύπωση ότι έχει περπατήσει ξανά, κάποτε στο μακρινό ή εγγύτερο παρελθόν στα δαιδαλώδη στενοσόκακα της Αλεξάνδρειας, της Γκίζας, του Καΐρου. Σαν να μυρίζει ένα χαρμάνι από φωνές, σαν να γεύεται εικόνες και σαν να αγγίζει μυρωδιές που τις έχασε και τις ξαναβρίσκει. Δεν ξέρω για τους άλλους λαούς και τα ηχοχρώματα που κολλάνε πάνω τους όταν βαδίζουν σε τούτα τα χώματα. Για τους Έλληνες μπορώ να το πω με σιγουριά - και ειδικά για όλους όσοι έχουν μοιραστεί μαζί μου κάποια δυνατά χαρτιά από το μετοχολόγιο των αναμνήσεών τους από άλλες χώρες (και έχουν κι ένα μυαλό, που θα μπορούσες άνετα να το εμπιστευτείς). Αυτοί οι τελευταίοι διακρίνουν ανέτως την συγγένεια. Οι άλλοι απαιτούν ληξιαρχικές πράξεις γέννησης Αθηνών και Μέμφιδας και δεν μπορούν να δουν, να εμβιώσουν ή έστω να υποπτευθούν οτιδήποτε βρίσκεται εκτός του...

H Bραζιλία που αγαπήσαμε

Κάτι ακόμα πιο ωραίον

Κάτι το ωραίον

Τρίτο κοντάρι αριστερά

18 Οκτωβρίου 2001. Ο αείμνηστος Χρήστος Λαμπράκης ξεναγεί τον τότε υπουργό Πολιτισμού Βαγγέλη Βενιζέλο στην πρώτη ζώνη του γκαράζ του Μεγάρου, που είχε ενταχθεί στο έργο «Ολοκλήρωση του Μεγάρου Μουσικής». Μαντέψτε ποιος πλήρωσε...

Η φράση του τίτλου ανήκει στο θέατρο και στην όπερα και αφορά τους κομπάρσους. Στην περίπτωση του Μεγάρου, κομπάρσοι είναι οι φορολογούμενοι...

Διαβάστε την είδηση που δημοσίευσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και γελάστε με μαύρο δάκρυ: «Στα 287.291.456 ευρώ ανέρχεται το σύνολο των πληρωμών προς τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών από το έτος 1999 έως το 2011, σύμφωνα με έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Επενδύσεων - ΕΣΠΑ, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, που διαβιβάστηκαν στη Βουλή, οι πληρωμές αφορούσαν έργα, όπως ο σταθμός αυτοκινήτων του Μεγάρου Μουσικής, η ανέγερση συνεδριακού και πολιτιστικού κέντρου, ενώ κάποιες από αυτές χαρακτηρίζονται ως 'επιχορήγηση Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών'».
Το νούμερο που κόβει την ανάσα -αλλά και τα γόνατα όσων μετράνε κέρματα για να αγοράσουν ψωμί- αποκαλύφθηκε λόγω...

Ανησυχητικοί έπαινοι για την κυβέρνηση

Στο έκτο βιβλίο του «Βίοι Φιλοσόφων» του Διογένους Λαερτίου, περιλαμβάνεται ο βίος του Αντισθένους. Ο Αντισθένης φημιζόταν για την εγκράτεια και την ολιγάρκειά του. Δάσκαλοί του ήταν ο Γοργίας, ο Σωκράτης και μαθητής του ο Διογένης από τη Σινώπη, ο Κυνικός φιλόσοφος. Στον Αντισθένη, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής της σχολής των Κυνικών, σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, κάποτε είπε κάποιος: «Σε επαινούν πολλοί». Εκείνος απάντησε με ερώτηση: «Γιατί, τι κακό έχω κάνει;».
Αυτό το ιστορικό «ευτράπελο» θα έπρεπε να το έχει κατά νου η κυβέρνηση – ειδικά από την στιγμή που λαμβάνει πολλούς επαίνους από τις πλέον δυσώδεις εστίες ανθελληνισμού και από πρόσωπα εγνωσμένης δυσωνυμίας και έξωθεν κάκιστης μαρτυρίας.
Η «δημοκρατία» έχει εντοπίσει ουκ ολίγες περιπτώσεις τέτοιων... ανησυχητικών επαίνων. Στο χθεσινό φύλλο μας, μόνο, υπήρχαν δύο κρούσματα. Στο πρώτο, με τίτλο

Ο Μάνος Σέργιος στο ΥΠΕΞ

Ο σεΐχης της φωτογραφίας ζήτησε να αγοράσει τον Βαγγέλη καταβάλλοντας ως αντίτιμο 25.000 καμήλες και έναν γύρο-ντονέρ.

Όπως λέει κι ο τίτλος της ταινίας, στην περίπτωση Βενιζέλου έχουμε «Κλασική Περίπτωση Βλάβης» - και είναι δύσκολο να επιδιορθωθεί...

Ο πρωταγωνιστής της διαφήμισης που έχει υπερπροβληθεί στα κανάλια είναι (σύμφωνα με το σενάριο) ένας ανθρωπάκος, ο οποίος δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με το άθλημα του ποδοσφαίρου. Ωστόσο, τυγχάνει τόσο ασυγκράτητη ψωνάρα, ώστε όταν δέχεται τηλεφώνημα από τον Τάκη Φύσσα, ο οποίος του ζητά να ενταχθεί στην Εθνική, το πιστεύει! Αιφνιδιάζεται αλλά δεν θεωρεί την κλήση εξωπραγματική, παρανοϊκή, ξεκούδουνη. Μαζεύει τα μπογαλάκια του και βουρ στον πατσά! Σαν έτοιμος από καιρό σαν Βενιζέλος, νομίζει ότι...

Ελευθερία λόγου εν Ελλάδι

«Διαφωνώ με κάθε λέξη απ' όσα λες αλλά θα φάω τα λυσσακά μου για να βγάλεις τον σκασμό και να μην τα λες». Κώδικας Χαμούρα-Μπη, σελίδα 666, κεφάλαιο 0.

Είπαμε, δημοκρατία έχουμε, αλλά να μην το παραξηλώνουμε. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, εκείνες που επικρατούν στην Κολομβία της Ευρώπης και όχι της Αμερικής (εκείνης που μας έριξε την τριάρα), η λέξη «δημοκρατία» στα λεξικά θα έπρεπε να είναι κενή στο σημείο που ορίζεται η ετυμολογία, η σημασία της κ.λπ. Κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να συμπληρώνει τα κενά όπως του καπνίσει. Τω όντι, «δημοκρατία» σημαίνει ό,τι γουστάρει η κυβέρνηση. Τα υπόλοιπα είναι

Τα γενέθλια του γκρεμιστή

Σαν σήμερα, το 1952, γεννήθηκε ο ΓΑΠ Στις 100 ημέρες διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, 14 Ιανουαρίου 2010, ο Γ. Παπανδρέου απαντάει στην ερώτηση του Π. Σώκου της Ελευθεροτυπίας αναφορικά με την προσφυγή στο ΔΝΤ. Απαντάει αρνητικά: "Δεν το έχουμε ανάγκη". Στη συνέχεια της ανάρτησης ο Γιώργος Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της καμπάνιας κατασυκοφάντησης των Ελλήνων στο εξωτερικό. Τότε που έλεγε ότι είμαστε διεφθαρμένοι μέχρι μυελού οστέων.

Δόγμα του σοκ και Κλυταιμήστρα

Η νεκρική μάσκα του Αγαμέμνονα. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.

«Πολίτες, πρώτοι σεις μεσ' στους Αργείους, δεν θα ντραπώ να πω μπροστά σας πόση με συγκινεί η αγάπη για τον άνδρα μου. Με τον καιρό χάνεται η συστολή από τον άνθρωπο. Δεν είναι ξένα λόγια, που σας λέγω την ιδική μου την ανυπόφορη ζωή τόσον καιρό, που αυτός ήταν στο Ίλιο. Πρώτα-πρώτα να μένει μια γυναίκα μόνη στο σπίτι χωρίς τον άνδρα της είναι κακό φρικτότατο, και ν' ακούει τόσες αγγελίες δυσάρεστες· νάρχεται ο ένας και ο άλλος το κατόπι του, να λέει συμφορά στη συμφορά – και φλυαρούσαν μεσ' στο σπίτι. [...] Γι' αυτές τις φήμες τις απαίσιες μου λύσαν άλλοι με τη βία πολλά δεσμά, που είχα βάλει στο λαιμό μου».
Αισχύλου «Αγαμέμων», στ. 855-876, εκδόσεις Πάπυρος.

Ο «Αγαμέμνων» είναι η πρώτη τραγωδία από την τριλογία της «Ορέστειας», την μοναδική σωζόμενη τριλογία της ελληνικής κλασικής αρχαιότητας. Διδάχθηκε για πρώτη φορά στα Διονύσια το 458 π.Χ και κέρδισε το πρώτο βραβείο. Στα λόγια που παρατέθηκαν στην αρχή του κειμένου βλέπουμε την Κλυταιμήστρα, τη γυναίκα του Αγαμέμνονα να προετοιμάζεται για την υποδοχή του βασιλιά-συζύγου της. Εκεί, αφηγείται στους πολίτες του Άργους τις περιπέτειες της ψυχής της. Εξιστορεί όσα βίωσε δίχως να...

Η χίμαιρα, οι Έλληνες και η ομορφιά

Ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο λούζεται με το φως της πανσελήνου.

«Πόσο απερίγραπτα εξαίσιος είναι επομένως ο Όμηρος, ο οποίος ως μεμονωμένο ον, έχει μ' αυτή την απολλώνια λαϊκή κουλτούρα την ίδια σχέση που έχει ο μεμονωμένος καλλιτέχνης του ονείρου με την ικανότητα του λαού και της φύσης γενικά για όνειρα. [...] Ο αληθινός σκοπός κρύβεται κάτω από μια χίμαιρα: κι ενώ απλώνουμε τα χέρια για να την πιάσουμε, η φύση πετυχαίνει τον σκοπό της εξαπατώντας μας. Στους Έλληνες, η 'θέληση' ήθελε να δει τον εαυτό της μέσα στη μεταμόρφωση της μεγαλοφυΐας και του κόσμου της τέχνης· τα πλάσματά της, για να δοξαστούν έπρεπε να νιώσουν τα ίδια πως ήταν άξια να δοξαστούν· έπρεπε να ξαναδούν τον εαυτό τους σε μια ανώτερη σφαίρα, δίχως να λειτουργεί σαν προσταγή ή σαν μομφή αυτός ο τέλειος κόσμος της θέασης. Αυτή είναι η σφαίρα της ομορφιάς, στην οποία αυτά έβλεπαν την ίδια τους την αντανάκλαση, τους Ολύμπιους».
Φρίντριχ Νίτσε, «Η Γέννηση της Τραγωδίας», εκδόσεις Βάνιας, σελ. 67

Επί σειρά ετών, δεκαετιών, αιώνων (ίσως και να έχει συμπληρωθεί ακόμα και χιλιετία) διεξάγονται δύο παράλληλες εκστρατείες. Η μια έχει στόχο την εμπέδωση της ομορφιάς ως βασικό στοιχείο της ανθρώπινης καθημερινότητας. Η άλλη, την ασχήμια – ως νοείται η έλλειψη σχήματος και η αφαίρεση της Τέχνης από το είναι και το σκέπτεσθαι των πολυάριθμων εκπροσώπων του είδους μας. Η παράταξη της ομορφιάς και του αναβιβασμού του ανθρώπου σε καθαρή ιδέα αλλά με παλλόμενη σάρκα, σφύζον αίμα και κοχλάζουσα συνείδηση έχει ένα πλεονέκτημα. Μπορεί, είτε ερωτηθεί σχετικά είτε όχι, να