Διά-κοσμος

Πόση χαρά να κάνουν τ´ άστρα όταν οι τροχιές τους, τα φέρνουν κοντά, έπειτα απ´ άπειρα τροχογυρίσματα του χρόνου;

Ο ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ

Πολύτιμο δίδαγμα ζωής: Μπορεί στη ζωή σου να μην γίνεις κάτι αξιοσημείωτο αλλά να καταφέρεις τα πάντα.

Σαν σήμερα το 1936 υπεγράφη ένα βαρύ συμβόλαιο με την Ιστορία. Στα συμβαλλόμενα μέρη περιλαμβάνονταν ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς και η Ελλάδα. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου τίμησε το έθνος, τον λαό και την πατρίδα διότι -πάνω και πριν απ' όλα- προσέφερε νόημα ζωής και αγώνα. Αντί λοιπών σχολίων ακολουθεί απόσπασμα από ομιλία του Μεταξά προς τους φοιτητές του Πανεπιστημίου, που έγινε στις 10/10/1936 (Ι. Μεταξά «Λόγοι και Σκέψεις», τόμος 1, σελ. 70): «Ζητώ από σας Νέοι και Νέες της Ελλάδος ν' αλλάξετε νοοτροπίαν. Ας είπη ο καθένας από σας και η καθεμιά από μέσα σας: 'Δεν θα συλλογισθώ τι θα γίνω'. Ας μη σκεφθή: 'Εργάζομαι, σπουδάζω, τι θα γίνω;' Αλλά ας μεταβάλη την ερώτησιν και αντί να ερωτήση ο καθείς τον εαυτόν του τι θα γίνη, ας ερωτήση τον εαυτόν του τι θα κάμη. Αντί να

Ζήτω ἡ 4η Αὐγούστου!

ΖΗΤΩ Ο ΛΕΝΙΝ, ΖΗΤΩ Ο ΣΤΑΛΙΝ!

Οι «αγώνες της Αριστεράς», τελικά, αναγνωρίζονται  κυρίως από τους βουλευτές (όχι όλους) της Ν.Δ.

H κυρία Νίκη Κεραμέως είναι τυχερή. Διορίστηκε βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, αφού στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 το όνομά της φιγουράρισε στην τρίτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του κόμματος.

Η παράταξη που απένειμε την έδρα στην κυρία Κεραμέως συγκέντρωσε ποσοστό που της επέτρεψε να εκλέξει τέσσερις βουλευτές Επικρατείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα που ΔΕΝ ψηφίζεται από κομμουνιστές, οπαδούς, νοσταλγούς και ιδεολογικούς επιγόνους των ΟΠΛΑτζήδων που έσφαζαν κόσμο και κοσμάκη στα Δεκεμβριανά, των σλαβόφωνων και ελληνόφωνων ανταρτών του 1946-1949 που ήθελαν να μπάσουν την Ελλάδα αλυσοδεμένη στο σοβιετικό κάτεργο και αναγνώριζαν την ύπαρξη «μακεδονικού» λαού, που είχε κάθε δικαίωμα στην αυτοδιάθεσή του (μέχρι και να αποσχιστεί από την Ελλάδα). Οι προαναφερθέντες νοσταλγοί και οπαδοί και όλα τα ορφανά του Στάλιν έχουν πληθώρα κομμάτων για να ικανοποιήσουν τις έξεις και τις πολιτικές ορέξεις τους.

Από την άλλη, οι νεοδημοκράτες στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι δεξιοί και όταν σκέφτονται την περίοδο 1944-1949 ανατριχιάζουν στην ιδέα ότι θα μπορούσαν να έχουν επικρατήσει οι κατά συρροήν δολοφόνοι που έριχναν νέους, γέρους και παιδιά στις πηγάδες, αφού πρώτα τους τσεκούρωναν στον σβέρκο.
Η κυρία Κεραμέως, προφανώς για να τιμήσει αυτούς που