Την αλήθεια για τα Ιμια

«Ποιος τελικά θα μας εξηγήσει γιατί η στολή που φορούσε -την οποία έχουμε στο σπίτι μας- έχει τρύπες και κηλίδες αίματος;» Τάδε έφη Ιωάννης Καραθανάσης, ο 21χρονος γιος του ήρωα αξιωματικού Χριστόδουλου Καραθανάση, που έπεσε υπέρ βωμών και εστιών τη μαύρη νύχτα των Ιμίων.

Ο Ιωάννης Καραθανάσης μίλησε στο ειδησεογραφικό portal news247.gr και εξήγησε -μεταξύ άλλων- πώς μεγαλώνει ένα παιδί που δεν πρόλαβε να ζήσει τον πατέρα του, αλλά και γιατί το κράτος τηρεί στάση ένοχης σιωπής για τον ηρωικό θάνατό του. Αποκάλυψε και παραμέτρους της υπόθεσης που αγνοεί η κοινή γνώμη της Ελλάδας.

Το κράτος οφείλει εξηγήσεις στο έθνος, στον λαό και στους

SAOS - Η μπάντα που ζωντανεύει την αρχαία ελληνική παράδοση - Συνέντευξη με τον ιδρυτή του συγκροτήματος Ηφαιστίωνα Βαξεβανέρη

Πρώτη δημοσίευση: εφημερίδα «κυριακάτικη δημοκρατία»

Είναι συναυλία, ιεροπραξία ή τηλεμεταφορά στην αρχαία Ελλάδα με όχημα τις νότες και έναν μύθο από την αυγή της Ιστορίας; Δύσκολα θα το χαρακτήριζες, εύκολα θα το παρακολουθούσες και πάλι εξαιρετικά δύσκολα θα λησμονούσες πώς ένιωσες όταν το βίωσες. Το συγκρότημα SAOS ανέβασε πρόσφατα στο θέατρο Χυτήριο μια παράσταση όπου ο ελληνικός Λόγος, η μουσική και ο χορός έντυσαν τον ομηρικό ύμνο στη Δήμητρα, αφήνοντας μαγεμένους τους θεατές στο πέρας της βραδιάς. Οι στίχοι στα αρχαία (με οθόνη όπου υπήρχαν υπότιτλοι νεοελληνικής απόδοσης) και οι παραδοσιακές μουσικές απ’ όλη την Ελλάδα όλων των εποχών συνέθεσαν ένα ενιαίο σύνολο υψηλής στάθμης πολιτισμού και βαθέως συναισθήματος. Η περιπέτεια της Δήμητρας που ψάχνει απελπισμένη και ταυτόχρονα αποφασισμένη την κόρη της στα άχαρα δώματα του Πλούτωνα μπορεί να συγκλονίσει ακόμα και τον πιο ρηχό, τον πιο «αμύητο» άνθρωπο – αρκεί να δοθεί σωστά. Οι SAOS είναι μια πολυπρόσωπη προσπάθεια που απευθύνεται σε όλους όσοι απαιτούν ψυχαγωγία, μέθεξη και όχι απλή διασκέδαση. Αν και απόλυτα ελληνική η υφή των δημιουργημάτων του συγκροτήματος SAOS είναι συνάμα και παγκόσμια όπως όλα τα ανθρώπινα πονήματα που δημιουργήθηκαν με την καταβολή ικανού τιμήματος σε αλήθεια, ταλέντο και έμπνευση. Η συνέντευξη που ακολουθεί έγινε με τον ιδρυτή και ψυχή των SAOS Ηφαιστίωνα Βαξεβανέρη και

Περί ανοησίας και συμφωνίας

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν κάνει πολιτική, αλλά ψυχοθεραπεία μέσω της ελληνικής υπόθεσης. Για κάποιον λόγο, που εκείνος, ο στενότατος κύκλος του και κάποιοι άλλοι... ειδικοί γνωρίζουν, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας εκτονώνει ένα τμήμα του ψυχολογικού φόρτου που φέρει η συνείδησή του μόνο όταν κάνει κακό στους Ελληνες και όποτε εκδηλώνει προκλητικά την περιφρόνησή του προς τον λαό και τις εκάστοτε ηγεσίες του.

Αν προηγείτο η πολιτική και όχι το συναίσθημα του ρεβανσισμού, ο κ. Σόιμπλε θα φρόντιζε να κάνει τη δουλειά του δίχως να επιδεικνύει τη διάθεση να διασύρει τον αντίπαλο - την Ελλάδα εν προκειμένω.

Πρώτα και κύρια, δεν θα αντιμετώπιζε την Ελλάδα ως αντίπαλο, αλλά ως μια πολύτιμη σύμμαχο. Αν κυριαρχούσε στη συνείδησή του η εξυπηρέτηση των γερμανικών συμφερόντων, δεν θα κατέστρεφε την εικόνα της Γερμανίας με την εκδικητική και προσβλητική στάση του.

Ομως, αυτό δεν τον απασχολεί. Δεν τον νοιάζει που επί των ημερών του ολόκληρος ο πλανήτης άρχισε ξανά να κάνει τον συνειρμό «Γερμανικό κράτος - Τρίτο Ράιχ», κάτι που οι συμπατριώτες του προσπάθησαν επί δεκαετίες να διορθώσουν.

Την Πέμπτη, στις εργασίες του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, τόλμησε να πει, παρουσία του Ελληνα πρωθυπουργού, τη φράση «Είναι η εφαρμογή (σ.σ.: του Μνημονίου), ανόητε». Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ήθελε, για μια επιπλέον φορά, να

Απάντηση επί προσωπικού σ' έναν «ψύχραιμο-αντιλαϊκιστή»

Χθες στο Facebook έγραψα αυτό: «Ο Σόιμπλε, μόλις ξεστόμισε το "ανόητε", έπρεπε να φάει μια καλοζυγισμένη σφαλιάρα. Τίποτε λιγότερο». Δεν ήταν δα καμιά σοφία, δελφικό επίγραμμα ή βαθυστόχαστη ανάλυση. Ήταν μια άποψη περί αντιδράσεως πρωτόγονης μεν αλλά εθνικά επιβεβλημένης. Οι ξένοι δεν δικαιούνται να μας προσβάλλουν ούτε να μας κουνούν το δάχτυλο – ειδικά όταν έχουν λεηλατήσει πολλάκις αυτό τον τόπο και στην πάροδο των αιώνων έχουν μαράνει με θάνατο και σκλαβιά μερικές δεκάδες εκατομμυρίων από τα άνθη του Γένους μας.
Μαζί με τις επιδοκιμασίες περί της φάπας στον Σόιμπλε ήρθαν και οι διαφωνίες. Αναμενόμενο. Όλοι οι άνθρωποι διαφέρουν στην αντιμετώπιση των πραγμάτων. Ακόμα και στα θεωρούμενα ως αυτονόητα. Όμως, μερικοί, προερχόμενοι μάλιστα από την ταχαμουδήθεν «εθνική» δεξιά πήραν καραμπαμπάμ το μέρος του Σόιμπλε! Στάσις ευθέως, οριζοντίως, καθέτως και πλαγίως προδοτική: «Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης» έλεγε ο Καποδίστριας. Βρε δεν το καταλαβαίνουν αυτό με τίποτα. Ο ΓΑΠ, το συγκουβέρνο Σαμαρά – Βενιζέλου και

Οι Ποσειδωνιάτες Ελλάδος και κόσμου

«Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται

εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι

με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους.

Το μόνο που τους έμενε προγονικό

ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,

με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.

Κ' είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής

τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται,

και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,

που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.

Και πάντα μελαγχολικά τελείων' η γιορτή τους.

Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες -

Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί·

και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν,

να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά

βγαλμένοι -ω συμφορά!-απ' τον Ελληνισμό».

Κωνσταντίνου Καβάφη, «Ποσειδωνιάται» (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ικαρος 1993), από τον ιστότοπο kavafis.gr

Ο Αλεξανδρινός με αυτό το ποίημα μάλλον είχε στόχο να κεντρίσει τα αντανακλαστικά των συμπολιτών του, που αυτολησμονούνταν ως φορείς ενός εθνικού πολιτισμού και παρέδιδαν τους νόες τους στις θελξίμβροτες ωδές των σειρήνων του συγκρητισμού, ο οποίος ήταν σχεδόν αναπόφευκτος στην πάλαι ποτέ ακμάζουσα κοινότητα των Αιγυπτιωτών Ελλήνων. Μοιραία μεν η ύπαρξη του αλλότριου λέχους στην ελληνική κλίνη της Αιγύπτου, αλλά ο Καβάφης θεωρούσε ότι μπορούσε να περιοριστεί η έκταση του φαινομένου και το βάθος της επιρροής του. Αν ήταν βέβαιος ότι ήταν

Είναι ωραία στη Βόρειο Κορέα

Πού σουν μάγκα το χειμώνα; Πλούτιζα από το κόμμα. Καλύτερα μιας ώρας τιβί με 

Κιμ Γιονγκ Ουν παρά σαράντα χρόνια με τούρκικα καρτούν

Οταν παρακολουθείς αποσπάσματα από δελτίο ειδήσεων της Βορείου Κορέας και έχεις καβαντζάρει τα τεσσαράκοντα, δεν μπορείς παρά να καβαλήσεις τη νοερή λαχανί χρονομηχανή σου (της οποίας το αμάξωμα δεν φαίνεται από την ταπετσαρία των αυτοκολλήτων της πασοκάρας) και να ανατρέξεις στην κατρανόχρωμη δεκαετία του '80 αλλά και τη μέλαινα δεκαετία του '90. Αυτό θα το κάνεις διότι η ηδονισμένη, μαχητική, διαβαίνουσα στα σύνορα της ψυχικής

Η τελευταία συνέντευξη του Ιπποκράτη Δάκογλου

«Η ζωή συνεχίζεται σε άλλο επίπεδο. Δεν χανόμαστε»

Με τον συντάκτη της «δημοκρατίας» Παναγιώτη Λιάκο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του 2014.

Εως τη Δευτέρα 4 Ιανουαρίου ζούσε, στοχαζόταν, αστειευόταν και δημιουργούσε ανάμεσά μας ο Ιπποκράτης Δάκογλου. Μια αινιγματική, εμβληματική φυσιογνωμία, που αφιέρωσε τα περισσότερα από τα σχεδόν 102 έτη του ενάρετου βίου του στη μελέτη του Πυθαγόρα, του αρχαίου Ελληνα φιλοσόφου, μύστη, πανεπιστήμονα, υπηρέτη των αριθμών.

Πριν από λίγες ημέρες, αυτός ο χαρισματικός μελετητής των αρρήτων μυστηρίων του έθνους μας έφυγε από τον κόσμο των θνητών, της φθοράς, για να ενωθεί με το φως, το οποίο καθοδηγούσε τα βήματά του. Το μοιραίο τον συνάντησε τη Δευτέρα 4/1/2016 στο Νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς», έπειτα από σύντομη περίοδο νοσηλείας. Μέχρι τέλους διατήρησε την πνευματική διαύγειά του, την αισιοδοξία και το χιούμορ του, και καλοδεχόταν οποιονδήποτε από τους πάμπολλους θαυμαστές του έργου του τον επισκεπτόταν.
Λίγο προτού πεθάνει είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Νέα Θέσις το κύκνειο άσμα του «Δίδυμοι Πρώτοι Αριθμοί - Μαθηματικοί Νόμοι παραγωγής Δίδυμων Πρώτων Αριθμών», ενώ το προηγούμενο βιβλίο που έφερε την υπογραφή του ήταν η «Μαθηματική Απόδειξη και Γενίκευση των Εικασιών του Christian Goldbach», ένα μαθηματικό μυστήριο που προβληματίζει την κοινότητα των μαθηματικών από το 1742.

Ο αξέχαστος Ιπποκράτης Δάκογλου έχει κατακτήσει

Πως ηττάται στρατηγικά ο Καραμανλής

Γιατί έχασε κατά κράτος ο Καραμανλής και θα συνεχίσει να φθίνει μέχρι την πλήρη απαξίωση; Διότι απουσιάζει! Σ´ ένα κείμενο Γάλλου συγγραφέα (έχω κολλήσει και δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος ήταν) είχα διαβάσει μια φράση εξαιρετικά ισχυρή, που μου έχει μείνει ως αίνιγμα που πρέπει να λυθεί: "Η απουσία είναι αμαρτία". Χρόνια τώρα την σκέφτομαι και την... ζυγίζω. Είναι άραγε μια από τις εξυπνάδες που συνήθως γράφουν οι πλουμιστοί Γάλλοι, και οι οποίες δείχνουν βαθυστόχαστες αλλά στην ουσία είναι ανοησίες; Όχι.
Ο μπαγάσας είχε δίκιο. Η απουσία είναι αμαρτία και μάλιστα βαρυτάτη. Οι εποχές μας απαιτούν παρουσία, δράση, παρέμβαση, έκθεση σε ρίσκο. Ο Καραμανλής προσπάθησε να αντιγράψει την τακτική του θείου του. Συνταγή άλλης εποχής με άλλα υλικά δεν παράγει το ίδιο αποτέλεσμα. Οι Έλληνες δεν μπορούν και δεν θέλουν να

Στην ουράνια Ελλάδα

Η τελευταία συνέντευξη, που μου παραχώρησε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο νοσοκομείο Γεννηματά θα δημοσιευτεί αύριο στην «κυριακάτικη δημοκρατία»

Ο Ιπποκράτης Δάκογλου, έχοντας συμπληρώσει 100 έτη ενάρετου και φιλοσοφημένου βίου καλού καγαθού Ελληνος, δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσα στους θνητούς


Οι αναγνώστες της «δημοκρατίας» γνώρισαν τον γνωστότερο-άγνωστο επιστήμονα του σύγχρονου Ελληνισμού, τον άνθρωπο που έσπασε τον μυστικό κώδικα του Πυθαγόρα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα μας στις αρχές του προηγούμενου έτους. Ο Ιπποκράτης Δάκογλου, χωρίς να είναι συνθέτης ή τραγουδιστής, έχει μοιράσει τα τελευταία έτη 20.000 μουσικά CD με την «αρμονία των ουρανίων σφαιρών» - ένα έργο στο οποίο ακούγεται ο ήχος των μαθηματικών μηνυμάτων του Πυθαγόρα. Το δημιούργησε με τη βοήθεια του ιδρύματος του συνθέτη Ιάννη Ξενάκη. Ηταν πεπεισμένος (αλλά και πάμπολλοι ακροατές του CD) ότι η μουσική του Πυθαγόρα βοηθά τους ανθρώπους να ξεπεράσουν

Η χρονιά της μαϊμούς

Στο κινέζικο ωροσκόπιο η νέα χρονιά είναι του... πιθήκου! Να κεράσουμε μπανάνα να μας συμπαθήσει.

Αναπτυξιακός Καζαμίας 2016

Η παράδοση επιβάλλει την παράθεση εγκύρων και διακριβωμένων προφητειών που μόλις παρελήφθησαν από το μαντείο των αδελφών ψυχών.

Ιανουάριος: Χαρές, πανηγύρια, τηλεοράσεις και συναίνεση. Το ασφαλιστικό έρχεται με βήμα ταχύ και οι απόμαχοι τρέχουν να το προϋπαντήσουν στην εξοχή. Το κακό είναι ότι δεν τους πολυαρέσει. Το καλό είναι ότι ξετρελάθηκε μαζί του ο Σόιμπλε, ο Ντάισελμπλουμ και 29 κατασκευαστές χαρτονομισμάτων ευρώ που συλλέγουν κηδειόχαρτα Ελλήνων και ευφραίνονται.

Φεβρουάριος: Ο μήνας του σχεδόν ανεξήγητου. Δίχως να γίνει γνωστό το σκεπτικό της απόφασης, στα κεντρικά γραφεία και σε όλες τις τοπικές, νομαρχιακές και άλλες οργανώσεις του Ποταμιού θα αναρτηθεί δίπλα στο κάδρο του αρχηγού Σταύρου Θεοδωράκη η φωτογραφία του

Πέθανε ο Ιπποκράτης Δάκογλου

Αυτή η υπέροχη μορφή του Ελληνισμού δεν βρίσκεται πλέον στην σφαίρα μας. Η ψυχή του οδεύει αλλού. Τιμής και μνήμης ένεκεν αναδημοσιεύεται η συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει.

Η εξόδιος ακολουθία του Ιπποκράτη θα γίνει 3.30 το μεσημέρι της Πέμπτης, στην Παναγία Φανερωμένη του Χολαργού (5η στάση Χολαργού).

Ο Ιπποκράτης Δάκογλου είναι ένας από τους... γνωστότερους-άγνωστους επιστήμονες του σύγχρονου Ελληνισμού. Μπορεί να μην τον ξέρει το πανελλήνιο αλλά ήδη τον ευγνωμονούν τουλάχιστον 20.000 άνθρωποι που έχουν πάρει από εκείνον μουσικό CD με την «αρμονία των ουρανίων σφαιρών», στο οποίο ακούγεται ο ήχος των μαθηματικών μηνυμάτων του Πυθαγόρα! Αυτό το παράδοξο μουσικομαθηματικό έργο που έφερε σε πέρας ο κ. Δάκογλου με τη βοήθεια του ιδρύματος του συνθέτη Ιάννη Ξενάκη άλλαξε τη ζωή πολλών συνανθρώπων μας προς το καλύτερο, βοηθώντας τους να ξεπεράσουν από αϋπνίες μέχρι κατάθλιψη και άλλα, σημαντικά προβλήματα!
Ο κ. Δάκογλου είναι ένας αεικίνητος άνθρωπος, που έχει συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής ανάμεσά μας, μελετώντας τον Πυθαγόρα και λύνοντας σύνθετα (και για πολλούς άλυτα) μαθηματικά προβλήματα, με την ευκολία και την άνεση ενός μικρού παιδιού που λύνει τα κορδόνια των παπουτσιών του. Ανήκει σ' αυτή την ειδική κατηγορία των Ελλήνων που

Ο ελληνικός θησαυρός που αγνοούμε

Αριστερά: «Περικλής Γιαννόπουλος, 1897», σχέδιο με κάρβουνο της Σοφίας Λασκαρίδου (αρχείο Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Καλλιθέας), από την ιστοσελίδα pheidias.antibaro.gr Δεξιά: το ημερολόγιο της εφημερίδας «Εστία» για το 2016.

«Τι κρίμα, να είμεθα τόσον πολύ αποχωρισμένοι, διωγμένοι από τους κόσμους τους ιδικούς μας και να παλαίωμεν σαν παλαβοί, ζητούντες κόσμους άλλους, σαν τρελλοί που δεν έχουν την αίσθησιν του εαυτού των και του γύρω των κόσμου και φωνάζουν ότι είναι άλλοι σαν τρελλοί που έχουν εις τα χέρια των ένα αντικείμενον και χαλούν τον κόσμον διά να τους το φέρουν, διότι δεν αναγνωρίζουν το πράγμα που έχουν στα χέρια των! Δεν πταίουν, όμως, οι τωρινοί άνθρωποι... Συνειργάσθησαν τόσα θεοπάλαβα και κακοποιά στοιχεία, ιδικά μας και ξένα, διά να μας αποκόψουν από τον Βυζαντινόν ελληνα, τόσα άλλα από τον αρχαίον, ώστε είναι φυσικόν να μην ξεύρωμεν τι μας γίνεται...»

Περικλής Γιαννόπουλος, «Η ελληνική ωραιότης», Εστία, 26 Μαρτίου 1903, όπως ανατυπώθηκε στο ημερολόγιο της εφημερίδας «Εστία» για το 2016, σελ. 106.

Σε αυτό το ξεχωριστό ημερολόγιο η «Εστία» ανατρέχει σε μαγικά στιγμιότυπα από τον πνευματικό πρωταθλητισμό που έκανε η Εθνική Ελλάδος στην ποίηση, στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, που κοσμούσε το δυναμικό της εφημερίδας. Η έκδοση αυτή είναι

Χαμπέρ Αλέρτ – Απωλέσθη ΓΑΠ!

Τόσο λεβέντης ήτανε κι ακόμα παραπέρα. Μόλις κινούσε στον χορό οι άλλοι κάναν πέρα.

Αν ψηφίζεις και πονείς, ψάξε Γιώργο για να βρεις. Λείπει καιρό μα δεν εφάνη, τον αναζητούν οι χάνοι.

Ακόμα και οι συναγρίδες Τυρνάβου που τυγχάνουν οπαδοί της αφροτζάζ και συχνάζουν σε κακοφωτισμένα ημιυπόγεια του Μανχάταν απορούν με την αναισθησία των Ελλήνων. Πέρασαν Χριστούγεννα. Ήρθε Πρωτοχρονιά. Τινάχτηκε η σκόνη από τους κουραμπιέδες. Κατακάθισε το μέλι στα μελομακάρονα. Χωνεύτηκαν δισεκατομμύρια τόνοι αμνοεριφίων και τα αβοήθητα στομάχια υποχρεώθηκαν να διεκπεραιώσουν αμέτρητες

TO ΠΕΙΡΑΜΑ ΠΑΥΛΩΦ ΚΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

Το 2016 δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας συμπολίτης μας που θα μπορεί να επικαλεστεί άγνοια. Γι' αυτό και η σημερινή ανάρτηση με απόσπασμα από την (αδημοσίευτη) και εκτεταμένη εργασία «Ψυχολογικές Επιχειρήσεις», του Πασχαλίδη Ιωάννη υποστρατήγου ε.α.

 

1. Εισαγωγή

Ο άνθρωπος αντιδρά ανάλογα των ερεθισμάτων, τα οποία δέχεται από το περιβάλλον στο οποία ζει και κινείται. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα, μήπως δυνάμεθα να ελέγχουμε τα ερεθίσματα, οπότε ελέγχουμε και τις αντιδράσεις, με συνέπεια να μπορούμε  να ρυθμίζουμε τις ανθρώπινες ενέργειες;
Στο ερώτημα αυτό απάντησε  ο Ρώσος φυσιολόγος Ιβάν Παυλώφ που  γεννήθηκε το 1849 στο Ρεζάν της Ρωσίας. Ειδικεύτηκε στη φυσιολογία του νευρικού συστήματος. Δημιούργησε μία νέα μέθοδο του ζωικού οργανισμού. Με  αυτήν ανακάλυψε διάφορους νόμους της

Η ομορφιά των Motörhead και ο οινόφλυξ Ήφαιστος Lemmy

Ο Πλάτων στον εκστατικό «Φαίδρο» του εξιστορεί την περιπέτεια της ψυχής και μαζί ερμηνεύει την αμάχητη ισχύ του Έρωτα, ο οποίος απ’ τους θεούς τους ίδιους αποκαλείται «Πτέρωτας» γιατί δίνει φτερά στην ύπαρξη και την απογειώνει ξανά – έπειτα από την δραματική πτώση της στην πολύμοχθη χθόνα.
Ο Έρωτας που νιώθουμε, μας καταλαμβάνει, μας βασανίζει, ανεβάζει τον πυρετό της ψυχής μας κι από τον ιδρώτα δροσίζονται και θεριεύουν τα ίδια του τα φτερά θάλλει και επεκτείνεται από την υπενθύμιση. Το πρόσωπο του ερωμένου μας θυμίζει κάτι. Είναι ένα σύμβολο, μια αντανάκλαση, ένας φευγαλέος κατοπτρισμός της ομορφιάς του θεού που πρόλαβε να αντικρύσει η ψυχή μας στο ξέφρενο ταξίδι στους αιθέρες.
Οι ανεκπαίδευτες ψυχές στα μονοπάτια της εκθέωσης βιώνουν απρόσμενα έντονους κραδασμούς. Το άρμα που κατευθύνει ο ηνίοχος νους έχει άτια ατίθασα. Το ένα τραβάει κατά που νιώθει και το άλλο όπως ορίζει ο αφέντης. Κι έτσι το βλέμμα της ψυχής ατενίζει τις μορφές των θεών όπως ο ναύτης στο παρατηρητήριο που είναι καρφωμένο στο κατάρτι. Κοιτά κι έχει φουρτούνα. Χωρίς να αλλάξει θέση ο ναύτης, αλλάζει την οπτική του η ανταριασμένη θάλασσα. Μια πάνω μια κάτω – τραμπαλίζεται στο λευκοστεφανωμένο γαλάζιο του πελάγους. Το μάτι μια βλέπει τα μισά της βουνοπλαγιάς και την άλλη την κορφή, τους ίδιους τους θεούς. Μπορεί να δει έναν ή