David Bowie - China Girl

Η πηγή της ακμής και της παρακμής

«Σωστά επίσης θα έλεγε κάποιος σε όσους υπερηφανεύονται για τους λόγους που έγραψαν. αν δηλαδή απομακρύνεις τους ανθρώπους των έργων, δεν θα έχεις ούτε τους ανθρώπους των γραμμάτων. Να εξαφανίσεις την πολιτική δράση του Περικλή, τα τρόπαια του Φορμίωνα για τις ναυμαχίες του στο Ρίο, τα ανδραγαθήματα του Νικία στα Κύθηρα, στα Μέγαρα και στην Κόρινθο, στην Πύλο του Δημοσθένη και τους τετρακόσιους αιχμαλώτους του Κλέωνα, τον περίπλου του Τολμίδα στην Πελοπόννησο και τη νίκη του Μυρωνίδη επί των Βοιωτών στα Οινόφυτα, και τότε διαγράφεται και ο Θουκυδίδης».Πλουτάρχου «Πότερον Αθηναίοι κατά πόλεμον ή κατά σοφίαν ενδοξότεροι» C1-D, τόμος «Ηθικά 9», Αθήνα 1992, εκδόσεις Κάκτος, σελ. 131.

Στο πεδίο της μάχης κρίνεται η ελευθερία προσώπων, φυλών και εθνών. Δίχως ελευθερία δεν δύναται να υπάρξει ακμή. Το οικοδόμημα της ακμής και της ανάπτυξης ενός πολιτισμού έχει ως πυλώνες και θεμέλιά του τα πολεμικά έργα, που, κυριολεκτικά, αιμοδοτούν τις σύγχρονες με εκείνα γενεές καθώς και τις επόμενες. Αυτά γράφει ο Πλούταρχος (46-120 μ.Χ.) σε τούτο το έργο, το οποίο ανήκει στους λεγόμενους «επιδεικτικούς» λόγους και θεωρείται πιθανό ότι εκφωνήθηκε στην Αθήνα.

Το «Πότερον Αθηναίοι κατά πόλεμον ή κατά σοφίαν ενδοξότεροι» αναφέρεται στο αθηναϊκό θαύμα και στον τρόπο επίτευξής του. Το πόρισμα του Πλουτάρχου είναι σαφές: Ο δρόμος για τον ελληνικό πολιτισμό άνοιξε με τα

Το δυσαγγέλιο του κομμουνισμού

21 Φεβρουαρίου 1848 δημοσιεύτηκε η αποτελεσματικότερη μέθοδος αδυνατίσματος όλων των εποχών: το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο»

Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ενγκελς ήταν εκείνοι που υπέγραφαν το κείμενο του Κομμουνιστικού Δυσαγγελίου (δυσαγγέλιο = κακή είδηση, σε αντιδιαστολή με το Ευαγγέλιο, που σημαίνει καλή είδηση).
Ο τίτλος του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» στα γερμανικά, την πρώτη γλώσσα έκδοσής του, ήταν «Das Manifest der Kommunistischen Partei». Και μόνο το γεγονός ότι η πηγή απ’ όπου ανέβλυσαν πολιτικό κίνημα και ιδεολογία ήταν γερμανική θα έπρεπε να είχε ανησυχήσει την ανθρωπότητα…

Το δηλητηριώδες πνευματικό πιλάφι του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» έγινε ανάρπαστο από διάφορα είδη ανθρώπων: από μερικούς εκ των κολασμένων της Γης, από πολλούς καιροσκόπους που ήθελαν να κάνουν τη ρεμπελιά τους επάγγελμα και από αφελείς αστούς, οι οποίοι νόμισαν ότι ήταν

Κρατικὲς ἀπεργίες μὲ λεφτὰ ἰδιωτῶν

Δὲν περνοῦν τρένα, λεωφορεῖα καὶ μετρό, ἀλλὰ αὐτό, περιέργως, δὲν συντρίβει τὸν καπιταλισμό, ποὺ ἔχει τὸν ἀπέθαντο!

Ὄταν ἀπεργοῦν τὰ μέσα μαζικῆς μεταφορὰς ἕνα κεφάλαιο πλήττεται: Ὄχι τὸ μεγάλο, αὐτὸ ποὺ ἔχει δυὸ καὶ τρεῖς οὐρὲς γιὰ τὸ χρῆμα του, ἀλλὰ τὸ μικρό, τὸ τοσοδούλι, αὐτὸ ποὺ κυνηγάει τὸ μεροδούλι γιὰ νὰ ‘χει μεροφάι.
Ὁ Μπιλ Γκέιτς, ὁ Λάτσης, ὁ Γουόρεν Μπάφετ, ὁ Βαρδινογιάννης, ὁ Τζὲφ Μπέζος, ὁ Μελισσανίδης, ὁ Μὰρκ Ζάκερμπεργκ, ὁ Μυτιληναῖος, ὁ Κόκκαλης, οἱ Αγγελόπουλοι δὲν στήνονται στὰ κιόσκι γιὰ νὰ βγάλουν ἡμερήσιες κάρτες ἤ ἀπεριορίστων διαδρομῶν, οὔτε κοιτοῦν κάθε τόσο τὰ ἠλεκτρονικὰ ταμπλὸ στὶς στάσεις γιὰ νὰ δοῦν πότε ἐπιτέλους ἔρχεται τὸ μπλὲ λεωφορεῖο Ἀκαδημία – Ζωγράφου.

Οἱ ἐφοπλιστὲς δὲν ξεροσταλιάζουν στὴ στάση στὴ Φιλολάου, στὸ Παγκράτι, ἀδημονώντας νὰ περάσει τὸ τρόλεϊ 11 γιὰ νὰ πᾶνε στὴ Νέα Ἑλβετία. Εἶναι στὴν κανονικὴ Ἑλβετία, τὴν παλιά, καὶ

Φιλελευθερξισμός, τηλεδαποὶ καὶ Ἑλληνέζοι

Τὸ «Ἑλληνέζος» εἶναι σαφῶς διάφορον τοῦ Ἕλληνος καὶ κλίνεται κατὰ τὸ «Φιλιππινέζος»,  «Κινέζος», «Μαλτέζος» κ.ά.

Ἡ λέξη «φιλελευθερξισμὸς» εἶναι ἑλληνέζικης ἐπινοήσεως. Μία μεταπολιτευτικάντικη πατέντα, μούρλια˙ μόλις δοκιμάσετε θὰ θέλετε κι ἄλλη, θὰ νιώθετε τέτοια λαχτάρα γι’ αὐτὴν ὅσο ἤθελαν τὸ φαγητὸ οἱ Κινέζοι τὴν περίοδο τοῦ Μεγάλου Λιμοῦ (1958-1962) καὶ οἱ Οὐκρανοὶ στὸν δικὸ τους Μεγάλο Λιμὸ (γνωστό καὶ ὡς «Γολομντόρ») τὰ ἔτη 1932-1933. Ἄν δοκιμάσετε φιλελευθερξισμὸ ἔστω μία φορὰ, θὰ γλείφετε τὰ δάχτυλα τοῦ Κουτσούμπα -μόνο νὰ περιμένετε νὰ βγάλει τὸ Ρόλεξ, μὴν τὸ βρέξετε- καὶ θὰ χορεύετε καζατσὸκ τραγουδώντας ἀποσπάσματα ἀπὸ τὰ προεκλογικὰ φυλλάδια τοῦ τιτᾶνος Γιώργη Κουμουτσάκου καὶ τοῦ ὑπερήρωος Νότη Μηταράκη.

Πὼς φτιάχνουμε φιλελευθερξισμό; Τα ὑλικὰ εἶναι ἁπλὰ. Στὴν χώρα μας ἀφθονοῦν. Τὰ μισὰ (τὸ φιλελεύθερο κομμάτι) μπορεῖτε νὰ τὰ βρείτε ἀκόμα καὶ στὸ

Radio days

Παγκόσμια ἡμέρα ραδιοφώνου σήμερα καὶ δὲν θὰ ξεχάσω ποτέ, ὅταν κάναμε τὴν ἐκπομπὴ «Οἱ Ἀδιάβροχοι» στὸν ΑΝΤ1 97,2 τὴν ἀκόλουθη ἐμπειρία: ἄφησε στὸ τηλεφωνικὸ κέντρο μήνυμα μία τυφλὴ κοπελιὰ καὶ εἶπε ὅ,τι ὡραιότερο ἔχω ἀκούσει ἀπὸ ἄγνωστο ἄνθρωπο: «Νὰ εἶστε καλὰ παιδιά, βλέπω τὸν

Συνέντευξη με την κ. Αθηνά Κακούρη

Στην κυριακάτικη δημοκρατία δημοσιεύεται συνέντευξη που μου παραχώρησε μια μεγάλη κυρία των ελληνικών γραμμάτων. Η Αθηνά Κακούρη μιλά για την λογοτεχνία, τον Ελευθέριο Βενιζέλο που αναμείχθηκε σε fake news και δίχασε τους Έλληνες και την ΕΠΙΒΟΛΗ του ΜΟΝΟΤΟΝΙΚΟΥ που είναι "μια ΒΛΑΚΕΙΑ".

ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινδυνεύει να κάνει ένα παγκόσμιο ρεκόρ: να γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός παγκοσμίως που θα απολέσει έδαφος από αόπλους! Αυτό μπορεί να φαντάζει σαν χωρατό, αλλά οι εικόνες που βλέπουμε στη Λέσβο και οι ειδήσεις που έρχονται από το νησί δεν είναι αστείες· είναι τραγικές και εξοργιστικές.

Είναι προφανές ότι μέχρι στιγμής η κυβέρνηση λειτουργεί με ανύπαρκτα αντανακλαστικά και εφαρμόζει μια εσφαλμένη συνταγή: εκείνη που θέτει την πολιτική ορθότητα σε ανώτερη θέση έναντι της εθνικής ασφάλειας, της άσκησης εθνικής κυριαρχίας και της ευημερίας των πολιτών.

Η «δημοκρατία» επαναλαμβάνει το αυτονόητο για πολλοστή φορά: δεν ασκείται εθνική κυριαρχία αν δεν ελέγχονται τα σύνορα και αναιρείται ο λόγος ύπαρξης του ίδιου του κράτους αν μπορεί να… μπουκάρει όποιος θέλει στην ελληνική επικράτεια και να απαιτεί οι Ελληνες να του πληρώνουν τη διαμονή, τη διατροφή, την περίθαλψη, τις μεταφορές και τα επιδόματα! Κάτι τέτοιο απαντά στην Ιστορία μόνο σε

Πατήρ πάντων πόλεμος

«Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους».

Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς πάντων, και άλλους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους έκανε δούλους κι άλλους ελεύθερους. Ηράκλειτος, Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn., Berlin: Weidmann, 1951: 150-182.

Η Ιστορία του κόσμου μας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική. Αν ρίξουμε έστω μια φευγαλέα ματιά πίσω από την πλάτη μας, θα δούμε το τεχνολογικό ράλι του 20ού και του 21ου αιώνα να ξεκινά μέσα από τους καπνούς, τις φλόγες και τις στάχτες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Και νέες νοοτροπίες προέκυψαν μέσα από αυτή την παγκόσμια σύρραξη.

Κάθε μεγάλη θυσία στον ανδροφόνο Άρη γυρίζει τον φοβερό τροχό της εξέλιξης μια θέση μπροστά. Σαν το βρέφος, που ξεπηδά μέσα από τη ματωμένη μήτρα, έτσι και η νέα ύλη, το νέο πνεύμα και οι νέες συνθήκες και ισορροπίες δυνάμεων ξεφυτρώνουν μέσα από τα