«Το τανκ έριξε την πύλη του Πολυτεχνείου με συμφωνία»

Η ιστορική συνέντευξη των πρωταγωνιστών, από την πλευρά του Στρατού και των φοιτητών, για τον Νοέμβριο του 1973, που κατέρριψε τους μεταπολιτευτικούς μύθους

Συνέντευξη στον
Παναγιώτη Λιάκο

Κυριάκος Σταμέλος, μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών. Μιχάλης Γουνελάς επικεφαλής των αρμάτων μάχης που περικύκλωσαν τον Νοέμβριο του 1973 τη Σχολή. Μετά τα επεισόδια, σταδιακά, ανέπτυξαν μια σταθερή και βαθιά φιλία.

Μίλησαν αποκλειστικά στην «κυριακάτικη δημοκρατία», γκρέμισαν το σαθρό καθεστώς των ψεμάτων, με τα οποία θησαύρισαν οι πολιτικοί της μεταπολιτευτικής χρεοκοπίας, και έφυγαν από τη ζωή με πολύ μικρή χρονική απόσταση μεταξύ τους. Ο Μιχάλης Γουνελάς έφυγε τη ζωή στις 22/12/2017 και ο Κυριάκος Σταμέλος στις 18/4/2018.

Χάριν της ιστορικής αλήθειας η «δημοκρατία» δημοσιεύει ξανά την αποκαλυπτική κοινή συνέντευξή τους.

Τι πρέπει να μάθουν οι αναγνώστες μας για εσάς;
Κυριάκος Σταμέλος: Είμαι μηχανολόγος ηλεκτρολόγος μηχανικός. Ημουν αναπληρωματικό μέλος της συντονιστικής επιτροπής. Βρίσκομαι εδώ αντίπαλος μόνο του εαυτού μου. Δεν είμαι αντίπαλος με κανέναν Ελληνα ο οποίος ενδιαφέρεται για τη διατήρηση του οικοπέδου. Συζητώ με όλους και επιθυμώ να είμαι φίλος με όλους.

Οικόπεδο;
Κ.Σ.: Η Ελλάς. Παραμένω αριστερός, αλλά πρώτα είμαι πατριώτης.
Μιχάλης Γουνελάς: Εγώ ήμουν επικεφαλής των αρμάτων μάχης στο Πολυτεχνείο.

Ποιος έδωσε την εντολή να κατευθυνθείτε προς το Πολυτεχνείο;
Μ.Γ.: Εγώ την εντολή την πήρα από τον διοικητή της μονάδος μου.

Ονομα;
Μ.Γ.: Δεν έχει σημασία. Δεν είχε εμπλακεί ποτέ και δεν θέλω να αναφέρω το όνομά του. Την εντολή την πήρε και αυτός από κάπου αλλού εν πάση περιπτώσει. Η εντολή έλεγε, θα πάμε στο Πολυτεχνείο με αποστολή να παρεμβληθούμε μεταξύ φοιτητών και Αστυνομίας, να είμαστε οι εγγυητές των φοιτητών ότι δεν θα υποστούν εν πάση περιπτώσει βιαιοπραγίες απ’ την Αστυνομία.

Αυτό ισχύει;
Κ.Σ.: Αυτό η πράξη δείχνει ότι σε ένα μέτρον ισχύει. Οπωσδήποτε δεν επηρεάσαμε εμείς την απόφαση της ΑΣΔΕΝ. Αυτό που στην πράξη έγινε είναι ότι από τη στιγμή που η συντονιστική επιτροπή όρισε δύο διαπραγματευτές, εμένα και τον κ. Λαλιώτη, κάναμε την επαφή να βγούμε έξω.

Διαπραγματευόσασταν με ποιον;
Κ.Σ.: Είχαμε ανοιχτή εντολή να διαπραγματευτούμε να ανοίξει η πύλη για να μπορέσουμε να μη γίνει μάχη στην πύλη, να μην υπάρξει σύγκρουση.

Με την Αστυνομία;
Κ.Σ.: Με τον Στρατό. Την Αστυνομία ούτως ή άλλως την είχαμε καταταγμένη σε αυτούς που είχανε χάσει τον έλεγχο και εκείνο το βράδυ αποτελεί μαύρη νύχτα της Ελληνικής Αστυνομίας και μας οφείλει ακόμα μία συγγνώμη. Κρατούσαν όλοι ξύλα και χτυπούσανε όπου βρίσκανε. Ο Στρατός είχε άλλη στάση. Ηταν πιο επαγγελματική η στάση του Στρατού. Αντιπροσωπεύοντας τη συντονιστική επιτροπή, ήρθαμε σε επαφή με τον κ. Γιοβάνη και τον κ. Γουνελά αμέσως εκεί έξω και τους είπαμε ότι θέλουμε να ανοίξει η πόρτα και δεν έχει νόημα πια κάποια σύγκρουση και να φύγουμε αναίμακτα. Αυτό βρήκε πρόσφορο έδαφος και ερμηνεύω ότι κατά κάποιον τρόπο και η στρατιωτική παρουσία εκεί πέρα δεν είχε πρόθεση να δώσει μια κάποια μάχη, να επιτεθεί, ας πούμε. Ο υποφαινόμενος ήταν υπεύθυνος κεντρικής πύλης τις τελευταίες τρεις ώρες, διότι ήταν άλλος υπεύθυνος, αλλά έφυγε επειδή το ΚΚΕ απέσυρε τους ανθρώπους του. Ανέλαβα εγώ την κεντρική πύλη και έχω δει τα πάντα. Αν δεν συμφωνούσα εγώ, δεν έμπαινε άνθρωπος μέσα. Αυτό δεν το λέω επαιρόμενος για τίποτα, το λέω για να πω ότι ήμουνα πλέον εκεί όταν ήρθαν οι στρατιωτικές ίλες, παρατάχθηκαν τα τανκς.

Ποιο ήταν το σύνολο των στρατιωτικών δυνάμεων εκεί;
Μ.Γ.: Εμείς ήμασταν ένας ουλαμός, πέντε άρματα μάχης και μία μοίρα καταδρομών με έναν εξαιρετικό διοικητή.
Κ.Σ.: Οταν είδα ότι οι λοκατζήδες πλέον βάλανε τα μαντίλια στο πρόσωπο, ανέβηκα στη συντονιστική επιτροπή και τους είπα ότι τα τανκς είναι μπροστά, τα τανκς έχουν έρθει, οι λοκατζήδες έχουν βάλει τα

Χειρότερος για τον Ελληνισμό ο Παπανδρέου από τον Κεμάλ

Σαν σήμερα πέθανε ο μεγάλος γενοκτόνος των λαών και των φυλών της μικράς Ασίας – και του Ελληνισμού ασφαλώς – Μουσταφά Κεμάλ. Πολλές θα είναι, και εντελώς δικαιολογημένες, οι αναφορές στο πρόσωπο του, στο αδίστακτο το χαρακτήρα του και στα φρικτά μαζικά εγκλήματα του. Οι αρνητικές αναφορές και οι ονειδισμοί θα γίνονται από όλους εκείνους που νιώθουν ακόμα στο πετσί τους την απανθρωπιά που αποκαλείται τουρκισμός και κατάγονται από πόλεις χωριά και περιοχές όπου δεν άφησε λίθο επί λίθου αυτός ο σφαγέας.

Ωστόσο, στην Ελλάδα, παρότι έχουμε κληρονομήσει μια τεράστια κουλτούρα και μια ανεκτίμητη κληρονομιά βασισμένη στους νόμους των μαθηματικών και πάσης θετικής επιστήμης, τείνουμε να μην σεβόμαστε τους αριθμούς – και οι αριθμοί λένε ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ ευθύνεται για λιγότερες δολοφονίες Ελλήνων από ό,τι η πολιτική που άσκησε ο Ανδρέας Παπανδρέου!

Αυτή η σκοτεινή προσωπικότητα που κυβέρνησε επί χρόνια την Ελλάδα μαζί με τους Άκηδες, τους Μένιους, τους Γιάννους και όλο το συναπάντημα, νομιμοποίησε τις αμβλώσεις. Αυτό έγινε το 1986. Οι αμβλώσεις κάθε χρόνο στερούν την ζωή από περίπου 300.000 έλληνες όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το

Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὸν ἐποικισμό.

Ἄς πρωτοτυπήσουμε. Ἄς παραθέσουμε μία σειρὰ ἀπὸ γεγονότα δίχως νὰ μεσολαβοῦν κρίσεις ἀνάμεσα στὶς προτάσεις.


Μόνο ἡ ψυχρὴ παράθεση δεδομένων θὰ μᾶς ἀπασχολήσει σήμερα. Τὰ συμπεράσματα δὲν χρειάζεται νὰ γραφτοῦν. Θὰ προκύψουν ἀπὸ τὰ δεδομένα.
Δεδομένο 1ο: Ὑπάρχει νόμος ποὺ ἀπαγορεύει τὴν παράνομη εἴσοδο στὴ χώρα ἀλλὰ δὲν ἐφαρμόζεται.
Δεδομένο 2ο: Σχεδὸν ὅλοι ὅσοι περνοῦν τὰ σύνορα χωρὶς ἄδεια ὑποβάλλουν αἴτημα χορήγησης ἀσύλου, τὸ ὁποῖο ἐξετάζεται.
Δεδομένο 3ο: Στα τόσα ἑκατομμύρια ξένων ποὺ ἔχουν περάσει ἀπὸ ἐδῶ μόνο σὲ ἕναν ἔπρεπε νὰ τοῦ δοθεῖ αὐτοστιγμεὶ ἄσυλο καὶ κάθε προστασία ποὺ ἁρμόζει σὲ πρόσφυγα: στὸν Κοῦρδο ἡγέτη Ἀμπντουλὰχ Ὀτσαλάν. Ἡ κυβέρνηση Σημίτη, ἀντὶ νὰ τοῦ δώσει ἄσυλο, τὸν ἔδωσε πακέτο στοὺς Τούρκους.
Δεδομένο 4ο: Ἡ συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν εἰσερχομένων εἶναι ἰσλαμιστές.
Δεδομένο 5ο: Το Ἰσλὰμ δὲν εἶναι μόνο θρησκεία ἀλλὰ ἀποτελεῖ, γιὰ τοὺς πιστούς, καὶ ἐθνότητα!
Δεδομένο 6ο: Το 2021 θὰ γιορτάσουμε τὰ 200 χρόνια ἀπὸ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἡ ὁποία ἦταν εθνικοθρησκευτική.
Δεδομένο 7ο: Οἱ κυβερνήσεις ποὺ «χειρίζονται» τὸ ζήτημα ἀδειάζουν τὰ νησιά, ὅποτε γεμίζουν ἀπὸ ἰσλαμιστὲς ἐποίκους, τοὺς προωθοῦν στὴν ἐνδοχώρα καὶ ἔτσι δημιουργεῖται νέος χῶρος γιὰ νὰ