Project Kiss Kass presents The Sisters of Mercy - Unreleased Tracks

«Βασιλικό» ὀρθογραφικό λάθος στήν εὐχετήρια κάρτα τοῦ Νικολάου

Στήν φράση χρησιμοποιεῖ ἐσφαλμένα τό ἐπίθετο πολύς-πολλή-πολύ πού συνοδεύει τό οὐσιαστικό ἀγάπη. Πολλή ἀγάπη εἶναι τό ὀρθόν καί ὄχι πολύ ἀγάπη.

Ὁ Τύπος καθορίζει τό πνεῦμα τοῦ λαοῦ

Γρηγόριος Ξενόπουλος, Γεώργιος Βιζυηνός καί Ἐμμανουήλ Ροΐδης. Ἔνθετη: Ἡ σελίδα τῆς «Ἑστίας» μέ τήν προκήρυξη του Β' Διαγωνισμοῦ Διηγήματος (Δεκέμβριος 1883)

«Μέχρι τή δεκαετία τοῦ 1870 οἱ ἐγχώριες παραδόσεις τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, πού ἀφοροῦν τήν ἑλληνική ἀρχαιότητα καί τόν παραδοσιακό τρόπο ζωῆς (στοιχεῖα γιά τά ὁποία οἱ λαογράφοι σέ ἄλλες χῶρες συγκέντρωναν συστηματικά πληροφορίες), πέρασαν σχεδόν ἀπαρατήρητες ἀπό τούς ἴδιους τούς Ἕλληνες». 

Roderick Beaton, Εἰσαγωγή στή Νεότερη Ἑλληνική Λογοτεχνία, Ποίηση καί Πεζογραφία 1821-1992, μετάφραση Εὐαγγελία Ζούργου - Μαριάννα Σπανάκη, Νεφέλη, Ἀθήνα: 1996, σελ. 106.

Κι ἐνῶ ἡ λαογραφία, τό διήγημα, ἡ ἠθογραφία, ὁ ρεαλισμός ἀποτελοῦσαν μορφές, εἴδη καί ἐκδηλώσεις τοῦ λογοτεχνικοῦ καί γενικότερα πνευματικοῦ ἔργου πού ἦταν σχετικά ἄγνωστα στό εὐρύ κοινό, ἦρθε ἕνας διαγωνισμός ἀπό τό τότε περιοδικό (καί σήμερα ἡμερήσια εφημερίδα) «Ἑστία» νά ἀλλάξει τά πράγματα. Ὅπως ἀναφέρει ο Roderick Beaton στό βιβλίο πού ἀναφέρθηκε προηγουμένως (σελ. 104), «Μεγάλο μέρος τῶν πολιτισμικῶν ζυμώσεων γύρω στά 1880 πέρασε στόν περιοδικό Τύπο καί εἰδικά στίς στῆλες τῆς Ἑστίας (1876-1895). [...] Ἡ Ἑστία ἦταν ἕνα σοβαρό περιοδικό, τό ὁποῖο ἀπευθυνόταν σ' ἕνα συντηρητικό ἀναγνωστικό κοινό καί ὑπῆρξε πάντοτε θερμός θιασώτης τῶν λαογραφικῶν σπουδῶν. [...] Μία πιό θετική συμβολή τῆς Ἑστίας στίς λογοτεχνικές ἐξελίξεις τῆς ἐποχῆς ἦταν ἡ ἐξαγγελία, τό 1883, ἑνός διαγωνισμοῦ διηγήματος, τοῦ ὁποίου “Η ὑπόθεσις... ἔσται ἑλληνική, τουτέστι θά συνίσταται εἰς περιγραφήν σκηνῶν τοῦ βίου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐν οἱαδήποτε τῶν περιόδων τῆς ἱστορίας αὐτοῦ ἤ εἰς ἐξιστόρησιν ἐπεισοδίου τινός τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας”». Ἡ προκήρυξη αὐτοῦ τοῦ διαγωνισμοῦ διευκόλυνε τήν ἔκφραση τῶν ταλέντων καί τῶν τάσεων πού καλλιεργοῦνταν ἐπί χρόνια στόν ἑλληνικό πνευματικό κόσμο καί ἔφερε σέ ἐπαφή τό ἀναγνωστικό κοινό μέ τόν

ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΜΗ ΓΕΜΙΖΕΙΣ ΜΠΙΛΙΑΡΔΑΔΙΚΟ

Ἡ παράσταση δέν κόβει πιά εἰσιτήρια. Οἱ ἠθοποιοί ξεχνοῦν τίς ἀτάκες, οἱ λιγοστοί θεατές ζητοῦν τά λεφτά τούς πίσω!

Τήν στιγμή πού συντάσσεται τό παρόν κείμενο, ὁ συνωστισμός εἶναι ἀφόρητος. Συριζαίοι πού συνέρρευσαν κατά ἑκατομμύρια ἀπό ὅλα τά πλάτη καί τά μήκη τῆς Γῆς (δηλαδή τῶν Ἐξαρχείων, τοῦ Κολωνακίου, τῶν βορείων προαστίων ἀλλά καί τῶν νοτίων, ἐκεῖ ὅπου μένει ὁ Ριχάρδος) δέν χωρᾶνε στό Ἀλεξάνδρειο Μέλαθρο τῆς Θεσσαλονίκης (αὐτό πού κακῶς συνηθίζουν νά ἀποκαλοῦν Παλαί ντέ Σπορ). Ξεχείλισε ὁ λαός καί οἱ ἐνθουσιώδεις τσιπρολάτρες ἔχουν περάσει τά διόδια τῶν Μαλγάρων, τοῦ Κλειδίου, τῆς Λεπτοκαρυᾶς, τοῦ Μακρυχωρίου, τοῦ Μοσχοχωρίου, τῆς Πελασγίας, τῆς Μαυρομαντήλας, τῆς Ἁγίας Τριάδας, τῆς Τραγάνας καί τῶν Ἀφιδνῶν. Ἔχουν φτάσει μέχρι τό Καλλιμάρμαρο τῶν Ἀθηνῶν καί δέν ὑπάρχει χῶρος νά κινηθεῖς. Σιγά, βρέ παιδιά! Ὅλοι θά τόν δείτε, ὅλοι θά πάρετε κατιτίς ἀπό τήν αὔρα τοῦ μεγάλου ἡγέτη καί ρήτορος.

Πέρα ἀπό τό ἀστεῖον καί τό τραγικόν τῆς ὑποθέσεως (εἶναι ἀστεῖο ἄν εἶσαι ἐχθρός τῆς Ἑλλάδας, ἄν εἶσαι Ἕλληνας εἶναι τραγικό) ὑπάρχει καί ἡ καλή πλευρά. Πρῶτα καί κύρια συνειδητοποιεῖται τό αὐτονόητο. Ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων εἶναι

Ἡ θανάσιμη ἀπειλή τοῦ βουδισμοῦ

Νισάφι! Οἱ μοναχοί πού φορᾶνε... πορτοκαλιά ἄμφια τό παράκαναν μέ τίς τρομοκρατικές ἐπιθέσεις αὐτοκτονίας ἐναντίον δυτικῶν στόχων!

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι στίς ἡμέρες μας ἀναπτύσσεται ραγδαία ἡ βουδιστοφοβία καί σημειώνονται διαρκεῖς διακρίσεις σέ βάρος τῶν ἀκολούθων τοῦ Δαλάι Λάμα καί ἄλλων ἱεραρχῶν τοῦ βουδισμοῦ, πού, κραδαίνοντας τόν «Κανόνα Πάλι» καί τό «Ἀβαντάνας»* στό ἕνα χέρι καί τό καλάσνικοφ στό ἄλλο, προσπαθοῦν νά κηρύξουν τόν ἱερό πόλεμο ἐναντίον τῆς Δύσης.

Ἔχουν ξεφύγει ἀπό κάθε ἔλεγχο. Τό θανατικό πέφτει σύννεφο. Μαχαίρια, τσεκούρια, βόμβες, ἀεροπλάνα, φορτηγά, πιστόλια, αὐτόματα ὄπλα, γκαζάκια, ὅ,τι μπορεῖ νά φανταστεῖ ἀκόμα κι ὁ πιό νοσηρός νοῦς γίνεται φονικό ἐργαλεῖο στά χέρια τῶν βουδιστῶν. Κάθε τόσο χτυπᾶνε στόχους στό Λονδίνο, στή Νέα Υόρκη, τή Μαδρίτη, τή Νίκαια, στό Στρασβοῦργο, ὅπου βρίσκουν σχετικά εὐνοϊκές συνθῆκες γιά νά ἐπιβάλουν μέ τό στανιό τήν ἀξία τῆς ἀταραξίας καί τήν ἐπιδίωξη τῆς νιρβάνα.

Ἡ Ἰνδία, τό Νεπάλ καί τό Θιβέτ ἔχουν γίνει σφηκοφωλιές τρομοκρατῶν πού ἀναπαράγουν δηλητηριώδη ἰδεολογήματα, ὅπως ἐκεῖνο πού θέλει τίς γυναῖκες νά εἶναι

Πᾶν γάρ ἑρπετόν πληγῆ νέμεται

«Κάθε ζῶο ἐξουσιάζεται μέ κτυπήματα» ἔλεγε ὁ Ἡράκλειτος. 
Κάτι παραπάνω θά ἤξερε ἀπό τόν κάθε Μακρόν 
ὁ Εφέσιος φιλόσοφος...

Οἱ Γάλλοι ποιά μαθήματα ἔλαβαν τό τελευταῖο διάστημα; Πολλά, ἀλλά ἕνα ἀπ' ὅλα ἦταν θεαματικό: πόσο πειστική εἶναι ἡ ἄσκηση βίας σέ αὐτούς πού δέν καταλαβαίνουν ἀλλιῶς. Οἱ Γάλλοι τοῦ τά εἶπαν στά γαλλικά, τοῦ τά εἶπαν καί στ' ἀγγλικά, παραλίγο νά τοῦ τά ποῦν καί στά ἀρβανίτικα τοῦ Μακρόν: «Μή μᾶς φορομπήξεις κι ἄλλο μέ τούς πράσινους φόρους, δέν θά ἔχουμε μαντίλι νά κλάψουμε, ἀλλά θά ἔχουμε ἀρκετά καύσιμα γιά νά σέ κάψουμε» (πολιτικά πάντα, καί μέ «τήν καλή ἔννοια», πού ἔλεγε κι ὁ ἐξαφανισμένος Ψινάκης).

Ὁ Μακρόν, ἐπειδή εἶχε συνηθίσει νά νιώθει μερικά χιλιόμετρα πιό ψηλός ἀπό τούς χαμηλοτάβανους μουζίκους, τήν πλεμπάγια πού τρώει φτηνά ψωμιά καί περιμένει τά παρακατιανά τά Μποζολέ κρασιά γιά νά μεθύσει, τούς κοιτοῦσε μέ μισό μάτι κι ὁλόκληρη περιφρόνηση. Δέν μποροῦσε καί δέν ἤθελε νά καταλάβει τί προσπαθοῦσαν νά τοῦ ποῦν οἱ Γάλλοι (πού ἦταν κι αὐτοί ἀρκετά ἀφελεῖς γιά νά τοῦ ἐμπιστευθοῦν ψῆφο). Ὅταν κάποιος φτάνει σέ τόσο

Ἡ ἐμμονή τῆς θλίψης

Ψυχαναγκαστικός σημαίνει νά κοιτᾶς συνέχεια τό κινητό γιά νά τσεκάρεις μηνύματα κι ὅταν 
ἐπιμένεις νά ψάχνεις γιά λύπη μέσα στή χαρά.

Ὁ ψυχαναγκασμός ἐπιστημονικά ὁρίζεται ὡς «ἰδεοψυχαναγκαστική διαταραχή». Εἶναι μία ἀγχώδης διαταραχή, ἡ ὁποία εκδηλωνόμενη ὁδηγεῖ ἕνα ἄτομο σέ μία σειρά ἀπό ἐπαναληπτικές συμπεριφορές καί σκέψεις. Ἡ ἐπανάληψη τῶν συμπεριφορικῶν μοτίβων δέν εἶναι, ὅπως θά ἀνέμενε κάποιος, κάτι τό εὐχάριστο γιά τόν πάσχοντα.

Ἀντιθέτως, ὁ ψυχαναγκασμός ὑποχρεώνει τόν ἀσθενή νά κάνει ἤ νά σκέφτεται κάτι πού τοῦ προκαλεῖ δυσφορία, ἀνησυχία, κόπωση. Ψυχαναγκαστική συμπεριφορά εἶναι νά ἐπιστρέφει κάποιος καί μία καί δυό καί τρεῖς φορές σπίτι του γιά νά ἐλέγξει ἄν ἔκλεισε τό σίδερο, τήν κουζίνα, τό θερμοσίφωνο. Ψυχαναγκασμός εἶναι νά κοιτάζει κάποιος ἀνά δέκα δευτερόλεπτα τό φορητό τηλέφωνό του γιά νά δεῖ ἄν ἔλαβε μήνυμα ἤ ἄν εἶχε ἀναπάντητη κλήση. Συνήθως, ὁ ψυχαναγκασμός εἶναι κάτι σάν