Τό αἷμα τῶν ἐχθρῶν μας*

Τα ἔθνη δέν ὑποχωροῦν. Εἴτε ἔχουν δίκιο εἴτε ἄδικο, δέν κάνουν πίσω. Τό βασίλειο τῶν Ζουλού πολέμησε τήν Βρετανική αὐτοκρατορία. Οἱ ράτσες δέν παραδίδουν ὄπλα. Οἱ Ἀφγανοί πολέμησαν καί τούς Σοβιετικούς καί τούς Ἀμερικανούς. Οἱ λαοί δέν εἶναι ριψάσπιδες. Οἱ Ἕλληνες ἔσυραν στό ἐθνικιστικό ἅρμα τῆς 4ης Αὐγούστου τό ξεφτιλισμένο κουφάρι τοῦ ἰταλικοῦ στρατοῦ.
Ἡ Ἱστορία ἔχει χῶρο γιά τούς κλαψιάρηδες. Στις σελίδες τῆς καταισχύνης, στίς παραγράφους κοντά στόν Ἐφιάλτη, στά κεφάλαια πού περιγράφουν τίς ζωές τῶν δούλων, στίς ἑνότητες τῶν ἀσημάντων.

Ὁ πλανήτης μας δέν εἶναι μία ἰδανική ὀνειροΰφαντη οὐτοπία. Εἶναι μία ἀρένα ὅπου ἐπικρατοῦν οἱ ἰσχυροί καί οἱ ἀνίσχυροι ματώνουν γιά νά ἀποκτήσουν δύναμη. Ἡ καθημερινότητά μας τό μαρτυρᾶ αὐτό. Ἡ Ἱστορία τό φωνάζει. Ἡ συνείδηση συμφωνεῖ. Ὅσοι μιλοῦν γιά τά «δίκια» τοῦ ἀντιπάλου καί παρουσιάζουν τήν ὀπτική τοῦ ἐχθροῦ –ὄχι γιά νά τόν καταλάβουμε καί νά τόν συντρίψουμε, ἀλλά γιά νά συνθηκολογήσουμε- εἶναι oἱ ἐμπροσθοφύλακές του. Εἶναι ἀνιχνευτές προθέσεων τοῦ δικοῦ μας στρατοπέδου. Εἶναι ἡ πνευματική, ἰδεολογική καί προπαγανδιστική ἀεροπορία ποῦ «μαλακώνει» τίς

Τσίπρας ἐναντίον Ἑλλήνων: μία προσωπική βεντέτα

Ὁ Τσίπρας μιλώντας τόσο ἀπαξιωτικά γιά τούς Ἕλληνες (ἀκροδεξιοί καί ἀνόητοι) ἔδειξε ὅτι ἔχει προσωπικό πρόβλημα μαζί μας. Ἔ, μαντέψτε... Ἔχουμε κι ἐμεῖς μαζί του.

Nightwish - Sleeping Sun (LIVE)

ΠΩΣ ΧΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ…

Ἑλληνόφωνη Ἀριστερά: Μία στρούγκα πού βγάζει σλάβικο τυρί, τό ὁποῖο προκαλεῖ δηλητηρίαση, ὅποτε κι ἄν τό καταναλώσεις.

Bασική ἀρχή: Οὐδείς ὠφέλησε τήν Ἑλλάδα ἀτιμώρητος. Βασική ἀρχή Νο2: Οὐδείς ἔβλαψε τήν πατρίδα... ἀχειροκρότητος ἀπό ἐκείνους πού βλάπτει. Γιά τή βασική ἀρχή Νο1 δέν ἔχουμε παρά νά σκεφτοῦμε τή μοίρα τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια. Γιά τή Νο2 ἄς ἀναλογιστοῦμε τίς κηδεῖες μέ τούς κιλλίβαντες, τίς ὀνοματοδοσίες λεωφόρων, πλατειῶν καί δρόμων, τίς παρόλες καί τά βιβλία γιά προσωπικότητες ὅπως ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου, ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος, ὁ Νίκος Ζαχαριάδης, ὁ Βελουχιώτης κ.ά.

Αὐτοί οἱ δύο ἄξονες (συντρίβουμε τούς ἐνάρετους, ἀποθεώνουμε τούς πατραλοῖες καί τούς μητραλοῖες) εἶναί οἱ ράγες πάνω στίς ὁποῖες ἔπρεπε νά βαδίσει ἕνα ἔνδοξο ἔθνος, γιά νά ἡττηθεῖ ἀμαχητί ἀπό μία ἐθνοφυλετική κουρελού πού παριστάνει τό ἔθνος καί μία κουκκίδα στόν χάρτη πού

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΠΟΥΡΔΑΣ

Τί λένε συνήθως ὅσοι προδίδουν πατρίδα καί λαό: «Αὐτά ἀνήκουν στήν Ἱστορία. Ἐμεῖς κοιτᾶμε μπροστά, στό μέλλον»

Μέ τήν προδοσία στή Μακεδονία μας ἔχουμε δεῖ ὅλα τά πιθανά καί ἀπίθανα κόλπα τῆς προπαγάνδας νά χρησιμοποιοῦνται ἀπό τούς βιαστικούς χονδρεμπόρους ἐθνικῶν δικαίων. Ἕνα ἀπό αὐτά εἶναι ἡ κατηγορία γιά «αρχαιοπληξία» καί «προγονοπληξία» ἐκείνων πού ὑπερασπίζονται ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχει ἡ χώρα: τήν Ἱστορία καί τόν πολιτισμό της. Αὐτοί πού θέλουν νά διαφυλάξουν τίς ἑλληνικές χιλιετίες τῆς Μακεδονίας εἶναι «κολλημένοι» καί «ἐθνικιστές». Οἱ ἑλληνόφωνοι νενέκοι καί οἱ Σκοπιανοί ἀρλεκίνοι, ποῦ διαδίδουν ὡς ἀληθινό τό παραμύθι τοῦ σλαβικοῦ «μακεδονισμοῦ», εἶναι οἱ «σοβαροί» καί οἱ «ρεαλιστές».

Ἡ δική μας πολυχιλιετής Ἱστορία εἶναι ἀνάξια λόγου γιατί εἶναι παρελθόν, ἀλλά πρέπει νά σεβαστοῦμε τίς δεκαετίες τοῦ σκοπιανοῦ καραγκιοζιλικιοῦ «γιά νά μήν τούς προσβάλουμε». Σίγουρα, ἀξίζει σεβασμό ἀπό τούς ἀριστερούς καί τούς θλιβερούς οὐραγούς τούς κάθε Σκοπιανός κομπάρσος πού ντύνεται Μεγαλέξανδρος καί σκυλοβρίζει τήν Ἑλλάδα. Οἱ προγονοί μας, πού μάτωσαν γιά τή Μακεδονία, θεωροῦνται

Τα δε πάντα οιακίζει κεραυνός. Τι πράττειν μετά την προδοσία της Μακεδονίας

Σήμερα ξεκινάει ένας δεύτερος, πολύ πιο δύσκολος στην αποστολή του, Μακεδονικός αγώνας. Η ηγέτιδα τάξη στην Ελλάδα πρόδωσε τους αγώνες και τις θυσίες χιλιετιών και παρέδωσε το αμεταβίβαστο: έναν άυλο τίτλο, αυτόν της Μακεδονίας, που παγκοσμιοποίησε τον πλανήτη εν ονόματι του έθνους μας και με βασικό εργαλείο την γλώσσα μας, τα ήθη και το έθος το ελληνικό διαμόρφωσε τον κόσμο στον οποίο ζούμε ακόμα και σήμερα.

Η Δύση είναι ένα από τα παιδιά του βασιλέως Αλεξάνδρου, αλλά ντρέπεται να το παραδεχτεί και, φευ, ντρέπονται και διστάζουν αρκετοί εξ ημών να αναλάβουν την σκυτάλη.

Η μεταβίβαση του άυλου τίτλου έγινε σ’ ένα αξιοθρήνητο και συνάμα αστείο κι ετερόκλητο εθνοτικό μωσαϊκό, αυτό των Σκοπίων, που αρχιτεκτονήθηκε από την πνευματική λέπρα που εκπροσωπεί ένας δυσώνυμος δισεκατομμυριούχος κερδοσκόπος και οι λιμπεραλιστές οπαδοί και υπάλληλοί του.

Η συμφορά συνέβη διότι δόθηκε από εμάς χώρος στο κακό. Ενδιαφέρον πλήθους, χρήματα, σεβασμός, θέσεις κρατικές, θέσεις στη νοόσφαιρα, κύρος, ενημερωτική και εκπαιδευτική ισχύς – όλα τούτα είναι χώρος που δόθηκε, ακόμα κι από τις εθνικές δυνάμεις, στους φορείς της συμφοράς.

Ο χώρος κατελήφθη και παρεδόθη στους εχθρούς του σύμπαντος κόσμου. Εχθρός του κτιστού και άκτιστου είναι άλλωστε όποιος ειρωνεύεται και χλευάζει το όνομα του Θεού. Οι ζηλωτές του

Ο Καραμανλής θα μας κάνει την... χάρη να μιλήσει για την Μακεδονία!

Στους εθνικούς ήρωες περίσσεψε αίμα για την Μακεδονία και τώρα ο Καραμανλής σκέφτεται ότι ίσως τού περισσεύει το σάλιο, που θα χαλάσει για να μιλήσει!

Ο Κώστας Καραμανλής διατέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Αν και πολλοί δεν το γνωρίζουν ο Κώστας Καραμανλής παραμένει βουλευτής! Εισπράττει την βουλευτική, όπως την λένε, αποζημίωση αλλά έχει να κάνει μια ομιλία, ερώτηση η άλλη κοινοβουλευτική δραστηριότητα από τις 31 Οκτωβρίου 2009!

Οι Έλληνες που δεν έχουνε να φάνε, που ξενιτεύονται για να βρουν ένα κομμάτι ψωμί, που βλέπουν τους κόπους μια ζωής να εξατμίζονται, τις τράπεζες ή την εφορία να κατάσχουν το σπιτικό τους και να δεσμεύουν τους λογαριασμούς τους πληρώνουν τον Κώστα Καραμανλή εδώ και 10 χρόνια από το υστέρημά τους για να μην κάνει τίποτα! Και εκείνος, ο υποτιθέμενος εθνοσωτήρας, που διόρισε τον Σπηλιωτόπουλο και τον ξάδερφό του Λιάπη υπουργούς πολιτισμού, θα μας κάνει τάχαμου την… χάρη να μιλήσει για την Μακεδονία!

Ενώ θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να έχει τοποθετηθεί, όπως είναι υποχρέωση του να κάνει μια

Ο ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ

Ὁ Ζάεφ ρώτησε τούς πολίτες του μέ δημοψήφισμα. Ὁ Τσίπρας μᾶς θεωρεῖ κατώτερους ἀπό τούς Σκοπιανούς καί δέν ρώτησε κανέναν.

Οἱ βασιλικοί οἶκοι ἔλεγαν ὅτι ἐξουσίαζαν ἐλέω Θεοῦ. Ὁ Τσίπρας, πού εἶναι δηλωμένος ἄθεος, κυβερνᾶ ἐλέω... τίνος; Κανενός! Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια. Παλαιότερα, παρά τόν ἐκπεφρασμένο ἀθεϊσμό καί τόν διεθνισμό του, εἶχε πίσω του τήν πλειονότητα τῶν Ἑλλήνων, πού εἴτε τοῦ ἔδωσε στήριξη εἴτε ἀνοχή (θά... καταργοῦσε τόν ΕΝΦΙΑ, βλέπετε). Τώρα ἔχει τή συντριπτική πλειονότητα τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος ἀπέναντί του. Γι' αὐτό θέλει πάση θυσία νά ἀποφύγει «περιπέτειες» ὅπως τά δημοψηφίσματα καί οἱ ἐκλογές. Ἐντολέας του εἶναι τό μηδέν.

Ὁ ἐντολοδόχος τοῦ μηδενός θέλει νά ὁλοκληρώσει τή δουλειά τοῦ ἀφεντικοῦ καί νά κάνει φορμάτ στόν σκληρό δίσκο τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας, τοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ κράτους, ἀλλά καί τοῦ λαοῦ τοῦ ἰδίου. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν του ἡ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (1973)

151 ΑΤΟΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Ἡ ἐξουσία τρέμει τούς πολλούς. Ὁ τρόμος της παράγει περισσότερο ἄδικο ἀπ' ὅσο ἤδη ἔχει πράξει σέ βάρος τῆς πλειονότητας.

Eπειδή ἔξω ἀπό τόν χορό πολλά τραγούδια λένε, θά γράψω σέ πρῶτο πρόσωπο τί εἶδα καί τί ἄκουσα ὁ ἴδιος στόν ἄθλιο χορό πού ἄνοιξε τό κράτος ἐναντίον τῆς συντριπτικῆς πλειονότητας τοῦ λαοῦ πού ὑπερασπίζεται τό ἔθνος τῶν Ἑλλήνων, τά ἱστορικά κεκτημένα του, πού προέκυψαν ἔπειτα ἀπό πολυαίμακτους ἀγῶνες, ἀλλά καί τήν ἀξιοπρέπειά του.
1. Το συλλαλητήριο ἦταν, σέ πλῆθος, ὑπερδιπλάσιο σέ σχέση μέ τό περσινό. Ὁ παλμός δέ τοῦ κόσμου ἀλλά καί ὁ ἀχός τῆς ὀργῆς του ἦταν πολύ πιό ἔντονο καί ὀξεῖς συγκριτικά μέ ὁποιαδήποτε ἄλλη μαζική κινητοποίηση ἔχει γίνει στήν ἑλληνική πρωτεύουσα.
2. Ὁ βασιλεύς Ἀλέξανδρος Φιλίππου ὁ Μακεδών παραμένει ἀδιαμφισβήτητα πρῶτος στίς συνειδήσεις τῶν Ἑλλήνων. Εἶναι ἀκόμα πρότυπο, ζεῖ στίς καρδιές τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων, ἡ θύμησή του ὁρίζει τί σημαίνει ἄριστο, ἄφθαστο, αὐθεντικά ἑλληνικό καί ταυτόχρονα παγκόσμιο. Σχεδόν σέ κάθε βῆμα, σέ κάθε πηγαδάκι κάτι ἄκουγες γιά τόν Ἀλέξανδρο ἀλλά καί τό πόσο λείπει μία

Ὁ Τσίπρας μᾶς ξηλώνει τά ἱστορικά παράσημα!

Τό ἑλληνικό ἔθνος καί ὁ ἑλληνικός λαός, βιώνουν κάτι πρωτοφανές: ὑποχρεοῦνται νά ὑποστοῦν ἀμαχητί μία κολοσσιαία ἥττα σέ πνευματικό καί ταυτοτικό ἐπίπεδο. Ἡ ἀτιμία πού ἑτοιμάζεται νά κάνει ἡ κυβέρνηση τῆς Ἀριστερᾶς δέν ἔχει ἱστορικό προηγούμενο, ἀλλά σίγουρα θά ἔχει συνέχεια. Ὅλοι στό συλλαλητήριο!

Ἡ Ἑλλάδα, ἐπιβίωσε ἀγωνιζόμενη σκληρά στήν πολυχιλιετή ἱστορία της. Αυτοπροαιρέτως ἤ ἀναγκαζόμενη ἔχει δώσει ἀναρίθμητες μάχες. Ἔχει νικήσει καί ἔχει χάσει σέ πολέμους, σέ συρράξεις μικροῦ καί μεγάλου μεγέθους καί ἔχει ἀνταποκριθεῖ ἐπιτυχῶς καί ἀνεπιτυχῶς σέ προκλήσεις δυναμικοῦ χαρακτήρα ποῦ ἔχει θέσει ἐνώπιον της ἡ ἱστορία. Αὐτή τή φορά ὅμως, στήν περίπτωση τῆς ὀνομασίας τοῦ κρατιδίου τῶν Σκοπίων, τό ἑλληνικό ἔθνος καί ὁ ἑλληνικός λαός, βιώνουν κάτι πρωτοφανές: ὑποχρεοῦνται νά ὑποστοῦν ἀμαχητί μία κολοσσιαία ἥττα σέ πνευματικό καί ταυτοτικό ἐπίπεδο. Αὐτή ἡ ἥττα εἶναι ἡ ὀδυνηρότερη ὅλων τῶν ἐποχῶν ἐπειδή δέν ὑπῆρξε ἡ εὐκαιρία νά δοθεῖ μία μάχη. Καταγράφεται δίχως νά ἔχει κηρυχθεῖ πόλεμος.

Οὔτε μία τουφέκια δέν ἤχησε στόν ἀέρα καί οἱ Ἕλληνες γιά πρώτη φορά χάνουν τό πολυτιμότερο

Μακεδονία

Ὁ Τσίπρας μᾶς θεωρεῖ πιό παρακατιανούς ἀπό ὅσο ὁ Ζάεφ τούς Σκοπιανούς. Ὁ δεύτερος ἔκανε δημοψήφισμα γιά τό ὄνομα ἐνῶ ὁ πρῶτος μᾶς τό φοράει νταηλίκι.

10 year challenge

Φαντάσου πόσο ἔχει διαβρώσει τό πνεῦμα τῆς αὐτοκρατορίας (ΗΠΑ) τήν μικρή ἐπαρχία ὥστε οἱ ὑπήκοοι ὑπακοῦν στήν προσταγή νά ἐμφανίσουν φωτογραφία τούς πού ἐλήφθη πρό δεκαετίας - χωρίς κἄν νά ξέρουν ποιός ἔδωσε τήν διαταγή!

Η Διατροφή στην αρχαία Ελλάδα

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Ἡ Ἱστορία ἔχει ἀποδείξει ὅτι τά ἀνθρώπινα κίνητρα δέν εἶναι μόνο οἰκονομικά. Ὁ ψυχολογικός παράγοντας εἶναι πολύ κρίσιμος…

Κάποιος, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά ἔχει τόση σχέση μέ τήν πολιτική καί τήν Ἱστορία ὅσο ἡ ἑλληνόφωνη τηλεόραση μέ τήν ποιότητα, ἴσως νά ἀναρωτιέται γιατί ἡ Ἀριστερά ἔχει φαγωθεῖ νά πουλήσει τή Μακεδονία. Ἡ ἀντιπάθεια τῆς Ἀριστερᾶς γιά τή Μακεδονία ξεκινᾶ, κυρίως, ἀπό τόν Μέγα Ἀλέξανδρο (μία προσωπικότητα πού λατρεύουν νά λασπολογοῦν ὅσοι θέλουν νά ἐξισώνουν τίς κοινωνίες πρός τά κάτω). Μερικές πτυχές τοῦ χαρακτήρα, ἀλλά καί τῆς δράσης του ἀρκοῦν γιά νά δείξουν τί εἶναι αὐτό πού ἐνοχλεῖ τούς ἀριστερούς μέ τήν ὑπόθεση τοῦ Μεγίστου τῶν Ἑλλήνων.

Ἀντιγράφουμε μερικά ἀντιπροσωπευτικά ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ καθηγητή, δρος Ἰωάννη Κ. Χολέβα, πού τιτλοφορεῖται «Ἀλέξανδρος ὁ Μέγιστος - Ὁ “ΕΝΑΣ”. Ἡ προσωπικότητα καί τά οἰκονομικά του» (ἐκδόσεις Πελασγός).

Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ἦταν «ἰδιαίτερα εὐλαβής καί εὐσεβής» (σελ. 57). Ἐπίσης, εἶναι ὁ πατέρας τοῦ καπιταλισμοῦ (σελ. 47): «Ἐνθάρρυνε τή μετάσταση ἀπό τήν κτηνοτροφία στή

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΚΑΡΓΑΚΟΥ

Φτωχαίνει ἡ πατρίδα μας. Σβήνουν ἕνας ἕνας οἱ φωτοβόλοι φάροι πού ἔδειχναν τόν δρόμο τῆς γνώσης καί τῆς ἀρετῆς.

Ὅσοι ἤξεραν νά ἐπιλέγουν καλά ἱστορικά βιβλία τόν γνώριζαν ἐδῶ καί δεκαετίες. Ἡ ὑπογραφή Καργάκος σέ ὁποιοδήποτε ἱστορικό πόνημα ἀποτελεῖ ἐγγύηση ποιότητας, ἀκρίβειας, ὀξυδερκοῦς σύνθεσης τῶν πληροφοριῶν πού προσφέρουν οἱ πρωτογενεῖς πηγές. Τα δημοσιευμένα ἔργα του πρέπει νά ἔχουν ἤδη φτάσει τόν ἐπιβλητικό ἀριθμό 100. Οἱ ἁπλοί τηλεθεατές τόν ἀγάπησαν ὅταν, ἀπό τό ξεκίνημα τῆς ἰδιωτικῆς τηλεόρασης μέχρι καί τό τέλος τοῦ βίου του, ἔπαιζε τόν ρόλο τοῦ ἐθνικοῦ «τερματοφύλακα». Προσπαθοῦσε ὁ λαμπρός δάσκαλος μέ τό ἤπιο ὕφος, τή σοβαρότητα, τίς γνώσεις καί τή μεστότητα τῶν ἐπιχειρημάτων νά σώσει τήν ἑστία μας ἀπό τά τέρματα πού διαρκῶς προσπαθοῦν νά καταφέρουν οἱ καλοπληρωμένοι στράικερ τοῦ ἀνθελληνισμοῦ. Καλοῦσαν οἱ ὀλίγιστοι (κυριολεκτικά καί μεταφορικά) δημοσιογράφοι δυό τρεῖς ἀνθέλληνες νά μιλήσουν γιά τά ἑλληνοτουρκικά, καλοῦσαν καί τόν Καργάκο, πού προσπαθοῦσε νά ἀρθρώσει συγκροτημένο ἐθνικό λόγο στίς τηλεοπτικές χωματερές τῶν ἀπατηλῶν ἐντυπώσεων. Φυσικά, τό «πάνελ» ἀλλά καί οἱ στωμύλοι συντονιστές του τόν διέκοπταν διαρκῶς - φοβούμενοι μή τυχόν καί

«ΑΝΑΛΗΨΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ»

Γιά τήν ἀποκρυπτογράφηση τοῦ εἰκαστικοῦ θά σᾶς χρειαστεῖ νά μάθετε τό ὀνοματεπώνυμο τοῦ διεθνοῦς ποδοσφαιριστή τῆς φωτογραφίας: Νίκος Καράμπελας.

Μετά τήν ἀνέλπιστη ἐπιτυχία καί τήν ἀπήχηση πού εἶχε στό φιλότεχνο κοινό μᾶς ἡ προηγούμενη δημιουργία τῆς Τζοβάνας Ταπαιρνίδη (τό γένος Λαδωμενάκου), τῆς καλλιτέχνιδος πού ἔχει ἀναλάβει ἐθελοντικά τήν εἰκαστική συνδρομή τῆς στήλης μας, θεωρεῖται κατάλληλη ἡ ὥρα νά ἐκθέσουμε μία ὁλόφρεσκη δημιουργία της.

H νέα σύνθεση τῆς χαρισματικῆς Τζοβάνας Ταπαιρνίδη εἶναι μία πολυδιάστατη ὀπτική δημιουργία, πού χρησιμοποιεῖ τή δύναμη τῆς εἰκόνας, τίς γραπτές, τυπωμένες λέξεις, τή μαγεία τοῦ ἀριθμοῦ 3 καί τή στιβαρή παρουσία τοῦ πρώην ποδοσφαιριστή τοῦ Πανηλειακού, τοῦ Ἄρη Θεσσαλονίκης, τῆς ΑΕΚ, τῆς Λεβάντε Ουνιόν Ντεπορτίβα καί τῆς Ρεάλ Βαγιαδολίδ, Νίκου Καράμπελα.

Ἡ πολυεγκατάσταση «Ἀνάληψη Πολιτικῆς Εὐθύνης» ὁδηγεῖ ἁρμονικά στόν συνειρμό τῆς λαϊκῆς θυμοσοφίας, πού μᾶς ἔχει ἀποκαλύψει ἀπό καιρό τί ἀξία ἔχουν «Τά 3 τοῦ Καράμπελα» - φράση πού

Ο Σαράντος Καργάκος για την Μακεδονία

Ὁ Ἑλληνισμός στήν πυρά τῆς βαρβαρότητας

Ἡ Δύσις 'εὐγνωμονοῦσα' ἡ δὲ Ἀνατολὴ φθονοῦσα (καὶ βυσσοδομοῦσα) ἅρπαξαν, κατέστρεψαν, ἀφάνισαν συστηματικὰ τὶς ἁπανταχοῦ Ἑλληνικὲς Βιβλιοθῆκες, Δημόσιες ἀλλὰ καὶ Ἰδιωτικές, διάσημες ἢ ἄσημες.

«Τελικῶς, ἡ μεγάλη Βιβλιοθήκη τῆς Ἀλεξανδρείας κατεστράφη ὁριστικὰ τὸ 641 μ.Χ. ἀπὸ τὸν Ἐμίρη Ἄμρ ἴμπν ἀλ Ἄς, ὡς περιέχουσα βιβλία ἄχρηστα πρὸς τὴν σοφία τοῦ Κορανίου! Τὰ βιβλία τὰ περιέχοντα τὴν σοφία τοῦ κόσμου διωχετεύθησαν στὰ 4.000 δημόσια λουτρά τῆς Ἀλεξανδρείας γιὰ νὰ χρησιμοποιηθοῦν ὡς καύσιμη ὕλη. Ἀπαιτήθηκαν ἕξη ὁλόκληροι μῆνες γιὰ νὰ καῆ ὅλο ἐκεῖνο τὸ 'ὑλικό'»!

Ἄννα Τζιροπούλου Εὐσταθίου «Ἡ Καταστροφή τῶν Ἑλληνικῶν Βιβλιοθηκῶν – Λεηλάτησις τῆς Γνώσεως καί τῆς Μυθολογίας μας», Ἀθήνα: 2017, ἐκδόσεις Πελασγός, σελ. 53

Ἡ Ἄννα Τζιροπούλου Εὐσταθίου ἦταν μία σπουδαία Ἑλληνίδα φιλόλογος, πού ὑπερασπίστηκε ὅσο λίγοι τό σημαντικότερο ὀχυρό τοῦ ἔθνους: τήν ἱερή ἑλληνική γλῶσσα, ἐκείνη πού φτωχοποίησαν μέ νόμους ὁ Γεώργιος Ράλλης τῆς Νέας Δημοκρατίας (κατάργηση καθαρεύουσας) καί ὁ Ἐλευθέριος Βερυβάκης τοῦ ΠΑΣΟΚ (κατάργηση πολυτονικοῦ).

Ἡ Ἄννα Τζιροπούλου Εὐσταθίου ἀφιέρωσε τό σύνολο τοῦ ἐνήλικου βίου της στή μελέτη, τήν κατανόηση, τήν ἀνάλυση καί τή διδασκαλία τῆς γλώσσης μας, στή διαχρονία της, στή διδασκαλία τῆς ετυμολόγησης τῶν λέξεων. Ἀσχολήθηκε πολύ καί μέ τή σύνδεση τοῦ γλωσσικοῦ θησαυροῦ μας μέ τήν ἱστορία, τή μυθολογία καί τή φιλοσοφία.

Ἡ προσέγγιση τῆς Α. Τ. Ευσταθίου στά ἑλληνικά πράγματα δέν ἦταν ἀποσπασματική. Δέν

Οὐαὶ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί

Ματθ. 23,13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα.

Ἡ δημοκρατία τοῦ τηλεμάρκετινγκ

Οἱ τηλεπωλήσεις εἶναι ἡ ψυχή τοῦ πολιτεύματος, ἡ τσέπη του, ἡ κοιλιά του καί τό στομάχι του. Τρελές εἰσπράξεις!

Μιά βασική διευκρίνιση: τά πολιτεύματα τά δημιουργοῦν οἱ ἄνθρωποι γιά νά ὀργανώνουν τόν συλλογικό βίο τους καί νά λειτουργοῦν ὑπέρ τοῦ συνόλου.Tό σύνολο μπορεῖ νά εἶναι ἔθνος, κράτος, ὁμοσπονδία, συνομοσπονδία, ἀνθρωπότητα, γαλαξίας, σύμπαν καί δέν συμμαζεύεται. Δέν ἰσχύει τό ἀντίθετο, δηλαδή νά ὑπηρετοῦν οἱ ἄνθρωποι τά πολιτεύματα. Αὐτό ἔχει γίνει πιστευτό μόνο σέ μία χώρα λίγων ἑκατομμυρίων, πού ἔφτασε νά χρωστᾶ φράγκα καί στούς ἐξωγήινους. Ὅποτε θελήσει ἡ πλειοψηφία ἀλλάζει πολιτεύματα, ἡγεσίες καί συμμαχίες, κι ἀλεστικά δέν δίνει. Ὅλο καί κάτι γνωρίζει ἡ Ἑλλάς ἀπό τέτοιες ἐναλλαγές. Βασιλεία, τυραννίς, δημοκρατία, αὐτοκρατορία, δουλεία, ὅλα τά ἔχομεν περάσει - καί περιέργως ὑπάρχουμε ἀκόμα.

Ἐπιβιώσαμε μέν, ἀλλά ἡ μόνη περίπτωση νά τινάξουμε τά πέταλα γιά τά καλά εἶναι τώρα. Ἡ δημοκρατία τοῦ τηλεμάρκετινγκ ἔχει ὁδηγήσει στή χρεοκοπία τήν Ἑλλάδα, ἔχει αὐξήσει τή

The Sisters of Mercy - Wide Receiver

ΨΗΦΟΣ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Ἡ διαρκής εἰκαστική ἔκθεση τῆς στήλης ἀποκαλύπτει στό ἐκλεκτό κοινό της μία ἐντυπωσιακή δημιουργία ἀπό μία πολλά ὑποσχόμενη καλλιτέχνιδα!

Τό καλλιτέχνημα ποῦ θαυμάζουμε στή σελίδα εἶναι μία ἐγκατάσταση πού φέρει τόν τίτλο «Ψῆφος Κατά Συνείδηση». Ἡ δημιουργός του, πού εἶχε τήν εὐγενή καλοσύνη νά μᾶς τό δανείσει γιά νά ἐκτεθεῖ ἐδῶ, ὀνομάζεται Τζοβάνα Ταπαιρνίδη (τό γένος Λαδωμενάκου) καί ἀσχολεῖται μέ τά εἰκαστικά ἀπό τόν Αὔγουστο τοῦ 1974.

Τό ἔργο της εἶναι ἐμπνευσμένο ἀπό τούς πολυετεῖς ἀγῶνες ἀνθρώπων πού ἐνδιαφέρονται πραγματικά γιά τόν συνάνθρωπο, τή λειτουργία τῶν θεσμῶν καί τή θέση τῆς χώρας μας στό εὐρωπαϊκό καί τό διεθνές γίγνεσθαι. Θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς ὅτι ἐκφράζει ταυτόχρονα καί μία ὑπαρξιακή ἀγωνία, ἀλλά συνάμα καί μία ἐσωτερική ἀναζήτηση καί ἐνδοσκόπηση, ἕναν αναστοχασμό γιά τό φαινόμενο τῆς πλησμονῆς καί τῆς ἐλλείψεως, τῆς πείνας καί τοῦ κορεσμοῦ.

Ἡ μαύρη βαλίτσα συμβολίζει τή φρίκη τοῦ θανάτου. Ὁ θάνατος ἀντιμετωπίζεται ὡς τό μεγάλο ἐρώτημα τῆς ζωῆς ἤ τῆς

Ἐξοχικότατη κυρία Μέρκελ

Ἀνοιχτή ἐπιστολή στήν καγκελάριο τῆς Γερμανίας, πού ἔρχεται ἐδῶ γιά νά δεῖ ἄν ἐκτελεῖται καλά ἡ βασική «παραγγελιά» της.

Ὁ τίτλος τοῦ παρόντος εἶναι ἐμπνευσμένος (καί ἐλαφρά παραφρασμένος) ἀπό τήν -ἱστορικῆς πλέον ἀξίας- ἀνοιχτή ἐπιστολή πού ἔστειλε ὁ Θάνος Τζήμερος στήν Ἄνγκελα Μέρκελ τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2011, στήν ὁποία, μεταξύ ἄλλων, ἀνέφερε ὅτι «ἄν ἤμουν στή θέση σας, θά ἔλεγα “νά πάει στό διάολο αὐτή ἡ ἀπαίσια χώρα”. Ἐμεῖς, οἱ σκεπτόμενοι καί ἀξιοπρεπεῖς Ἕλληνες, σᾶς εἴμαστε εὐγνώμονες που δέν ἔχετε πάρει (ἀκόμα) αὐτή τή θέση καί ἐξακολουθεῖτε νά μᾶς στηρίζετε».

Σήμερα, τό «ἐξοχότατη» ἔχει μεταλλαχθεῖ σέ «ἐξοχικότατη», διότι ὁ πρῶτος συνειρμός πού ἔρχεται μέ τό ἄκουσμα τῆς λέξεως «Μέρκελ» εἶναι μία μερίδα ἐξοχικό, ὄχι ἐξοχότητες καί ἄλλες φιοριτοῦρες. Εἶναι καιρός, ἄλλωστε, νά μποῦμε στό «ψητό».

Ἐξοχικότατη κυρία Μέρκελ, ἀκόμα καί οἱ ἀλλήθωροι κάστορες μέ νοητική ὑστέρηση ἔχουν καταλάβει ὅτι ἤρθατε ἐδῶ γιά νά ἐπιθεωρήσετε τά γκαρσόνια σας καί νά μεριμνήσετε ὥστε νά

Μάθημα ὑπέρ τῶν hot spots στά σχολεῖα!

Μεγάλη χαρά ἄν λόγω κακοκαιρίας τά παιδιά μας χάνουν σχολικές ἡμέρες. Γλιτώνουν, ἔστω καί πρόσκαιρα, ἀπό τή νεοταξική προπαγάνδα.

Στό βιβλίο γλώσσας τῆς ΣΤ' Δημοτικοῦ ὑπάρχει μάθημα γιά τήν ὑπεράσπιση δημιουργίας καταυλισμῶν προσφύγων. Τά παιδιά ἐκπαιδεύονται ὑποδειγματικά (ἄν θέλουμε νά γίνουν καπάτσα στελέχη τῶν ΜΚΟ τοῦ Σόρος). Στίς σελίδες τοῦ σχολικοῦ βιβλίου (τεῦχος Α) 84-85 διαβάζουμε: «Κοντά στήν περιοχή σας ἔχει δημιουργηθεῖ ἕνας καταυλισμός ὅπου φιλοξενοῦνται πρόσφυγες διωγμένοι ἀπό διάφορες χῶρες. Ὅμως κάποιοι θέλουν νά τούς διώξουν. Ἡ τάξη σας, λοιπόν, ἀποφασίζει νά ζητήσει ἀπό τόν δήμαρχο νά συνεχίσουν οἱ πρόσφυγες νά φιλοξενοῦνται στόν καταυλισμό καί νά τούς βοηθήσει νά βελτιώσουν ἀκόμα περισσότερο τίς συνθῆκες ζωῆς τους».

Στή συνέχεια τό βιβλίο τούς δίνει ὁδηγίες πώς νά συντάξουν τήν ἐπιστολή ὥστε νά εἶναι ἀρκετά μελό καί νά συγκινήσει τόν δήμαρχο. Συγκεκριμένα ἀναφέρει: «Ἑτοιμάστε τήν ἐπιστολή πού ἀκολουθεῖ, μέ σκοπό νά πείσετε λογικά ἀλλά καί νά συγκινήσετε τόν δήμαρχο. Στην ἐπιστολή χρειάζεται νά

Ἐκπαιδευτικό σινεμά γιά μεγάλους

Ὑπάρχουν ταινίες ὑπέρ τῆς οἰκογένειας πού δέν εἶναι κατάλληλες γιά ὅλη τήν οἰκογένεια. Μία ἀπό αὐτές εἶναι τό «Βαποράκι».

Τό σινεμά μπορεῖ νά γίνει καταβόθρα πού καταπίνει ἀσκόπως (ἤ ἀκόμα καί ἐπιβλαβῶς) τίς ὧρες τῶν θεατῶν μίας ταινίας, ἀλλά μπορεῖ νά ἀποτελέσει καί ἀφορμή γιά ἐνδοσκόπηση καί ὑγιή προβληματισμό. Στήν ταινία «Τό βαποράκι», στήν ὁποία πρωταγωνιστεῖ ὁ Κλιντ Ἴστγουντ, κεντρικός χαρακτήρας εἶναι ἕνας ἡλικιωμένος ἀνθοκαλλιεργητής, βετεράνος τῆς Κορέας, πού ἔχει ἀποξενωθεῖ ἀπό τήν οἰκογένειά του καί χρεοκοπεῖ κι ἀπό πάνω! Γιά νά χρηματοδοτήσει τό ὑπόλοιπο τοῦ βίου του καί γιά νά ἀποκαταστήσει (μέ χρήματα) τίς σχέσεις του μέ τούς δικούς του ἀρχίζει νά μεταφέρει ναρκωτικά γιά λογαριασμό ἑνός μεξικανικοῦ καρτέλ. Τά καταφέρνει ἐξαιρετικά στό νέο ἐπάγγελμά του κι ἀκριβῶς τότε ἀρχίζουν οἱ περιπέτειές του μέ τόν νόμο, ἀφοῦ ἕνας καριερίστας ἀστυνομικός τῆς δίωξης ναρκωτικῶν βρίσκεται στά ἴχνη του.

Τί μαθαίνεις παρακολουθώντας τό «Βαποράκι»:

1. Ὅτι ὁ Κλιν Ἴστγουντ ἔχει πάρει μία ἀπόφαση πού δέν τήν ἀλλάζει: νά προσπαθεῖ μέ τήν τέχνη του νά σοῦ πεῖ τήν ἀλήθεια, ὅπως τήν καταλαβαίνει.

2. Νά περνᾶς χρόνο μέ τήν οἰκογένειά σου. Ἄν δέν τό κάνεις, θά τό σκυλομετανιώσεις. Οἱ ἄνθρωποι μετατρέπονται σε…

Προκηρύξαμε ἐκλογές στό twitter. Σπεῦστε νά ψηφίσετε!

Ποιά είναι τα πιο πεταμένα λεφτά στον γαλαξία;

— Παναγιώτης Λιάκος (@adiavroxoi) January 8, 2019

Κτηνοτρόφοι: ὁ ἑπόμενος στόχος τῆς Ε.Ε.

Ὁ Ἀντρέας ἔλεγε ὅτι οἱ Εὐρωπαῖοι μᾶς θέλουν γιά «γκαρσόνια». Καί δίκιο εἶχε καί τούς βοήθησε νά τά καταφέρουν.

Θυμᾶστε πώς κατέστρεφαν οἱ ψαράδες τίς βάρκες τους, οἱ ἀμπελουργοί τά ἀμπέλια τους καί οἱ καπνοκαλλιεργητές τά καπνά τους γιά νά πάρουν τά τιποτένια χαρτζιλίκια τῶν Εὐρωπαίων, γιά νά τά φᾶνε στή συνέχεια κι ἔπειτα νά πεινοῦν; Το ἴδιο σχεδιάζεται καί γιά τούς κτηνοτρόφους. Νά παρατήσουν τίς στάνες τους ἀντί 30 ἀργυρίων, οὕτως ὥστε νά μήν παράγουμε οὔτε... μπριζόλα καί στόν ἑπόμενο ἐκβιασμό τῆς χώρας ἀπό τούς ἀντιπαθέστατους οἰνόφλυγες ὑπαλλήλους τῶν Γερμανῶν νά μᾶς ἀπειλοῦν ὅτι θά πεινάσουμε διότι δέν παράγουμε κτηνοτροφικά προϊόντα, καί ἄν βγοῦμε ἀπό τό εὐρώ δέν θά μᾶς πουλᾶνε οὔτε κονσέρβα (μιά καί ἡ δραχμή δέν θά «ἀξίζει τίποτα»).

Σχετική μέ τά παραπάνω εἴδηση δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα «Agrenda», ὅπου ἀναφέρθηκαν τά ἑξῆς: «Οἱ Βρυξέλλες ἐξετάζουν ἐνδελεχῶς τήν κατάρτιση ἑνός προγράμματος πού θά δώσει τήν εὐκαιρία στούς παραδοσιακούς κτηνοτρόφους νά “κλείσουν” τήν

Διθυραμβική κριτική γιά τό «Ἐμεῖς οἱ Δύο»

Ὁ Γιῶργος Πετρόπουλος, Δρ. Νέας Ἑλληνικῆς Φιλολογίας, εἶναι ὁ σημαντικότερος κριτικός, ἱστορικός καί ἀναλυτής τῆς νεοελληνικῆς λογοτεχνίας τῆς ἐποχῆς μας. Στό ἱστορικό, λαογραφικό καί λογοτεχνικό περιοδικό Παριανά ἔγραψε μία ἐξαιρετική κριτική γιά τό μυθιστόρημά μου, πού τιτλοφορεῖται «Ἐμεῖς οἱ Δύο». Την παραθέτω ὡς ἔχει καί τόν εὐχαριστῶ πολύ γιά τήν μεγάλη τιμή.

Ὁ Παναγιώτης Λιάκος σ' αὐτό τό βιβλίο του μᾶς χαρίζει ἕνα σύγχρονο μυθιστόρημα πού ἀντικατοπτρίζει μέ ἐνάργεια τήν σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Γραμμένο μέ μαεστρία καί σέ ρέουσα γλώσσα μέ χιοῦμορ καί μέ ζωντανούς διαλόγους καταγράφει κατ΄ἀπόλυτα ἀντισυμβατικό τρόπο νόρμες συμπεριφο
ρᾶς καί στερεότυπα μέ τό δικό του ἐπιτυχημένο προσωπικό στύλ. Ἀφοῦ καί πλούσιο ταλέντο διαθέτει καί δύναμη γραφίδος. Εἰδικά δέ στίς περιγραφές εἶναι ἰδιαίτερα ἀπολαυστικός.

Θά μπορούσαμε νά γράψωμεν ὅτι ὁ Παναγιώτης Λιάκος μέ τό μυθιστόρημά του αὐτό ἐπιχειρεῖ, καί τά καταφέρνει θαυμάσια, μίαν ἀνανέωση τοῦ modus scribendi τῆς πεζογραφίας μας, χρησιμοποιώντας τόν ρηξικέλευθον ἐκφραστικό τρόπο τῶν νέων. Ὁ ὁποῖος, ὅπως ἐντάσσεται

1944: Πρόβα σταλινικῆς δικτατορίας τοῦ ΚΚΕ

Ὁ Κορνήλιος Καστοριάδης καί, πάνω, τό εξώφυλλο τοῦ βιβλίου του «Ὁ θρυμματίσμένος κόσμος». Ἀριστερά : Φωτόγραφία ἀπό τά Δεκεμβριανά τοῦ 1944. 

Ὁ Καστοριάδης, ὁ ὁποῖος δέν μπορεῖ νά τοποθετηθεῖ στα… δεξιά τοῦ πολιτικοῦ φάσματος, ἦταν ξεκάθαρος καί γιά τίς σφαγές ποῦ διέπραξε τό ΚΚΕ κατά τή διάρκεια τῆς Κατοχῆς.

«Ἡ ὥρα τῆς ἀλήθειας ἐσήμανε τόν Δεκέμβρη τοῦ '44. Τι εἴδους ἀστικό ἤ ρεφορμιστικό κόμμα ἦταν αὐτό πού, ἄν ἀφήσουμε κατά μέρος τήν σκοτεινή καί ὄχι τελείως γνωστή ἱστορία τῶν δισταγμῶν καί τοῦ ἠλιθίου τρόπου μέ τόν ὁποῖο ἡ σταλινική διεύθυνση -ἀπό τήν δική της ἄποψη- ἔδωσε τήν μάχη τῶν Ἀθηνῶν, προσπαθοῦσε νά καταλάβει τήν ἐξουσία μέ τά ὄπλα, ἔσφαζε τούς πάντες καί τά πάντα κ.τ.λ. Καί τί κινοῦσε καί ὑποκινοῦσε τίς μάζες πού τό ἀκολουθοῦσαν;[…]
Ἡ κατάσταση ἦταν τραγική - νά βλέπεις τόν κοσμάκη νά κατεβαίνει ἀπό τήν Καισαριανή, ἀπό τό Παγκράτι, νά ἀνεβαίνει ἀπό τό Περιστέρι καί νά εἶναι ἕτοιμος νά σκοτωθεῖ καί ἐσύ νά ξέρεις ὅτι αὐτό γιά τό ὁποῖο σκοτώνεται εἶναι γιά νά ἐγκαταστήσει ἐδῶ στρατόπεδα συγκεντρώσεως καί σταλινική δικτατορία».

Κορνήλιος Καστοριάδης «Ὁ θρυμματισμένος κόσμος», μετάφραση ἀπό τά γαλλικά Ζήσης Σαρίκας καί Κώστας Σπαντιδάκης, Ἀθήνα: 1992, ἐκδόσεις ύψιλον/βιβλία, σελ. 146.

Ὁ Κορνήλιος Καστοριάδης (11 Μαρτίου 1922 - 26 Δεκεμβρίου 1997) ἦταν ἕνας ἀπό τούς σημαντικότερους Ἕλληνες φιλοσόφους τοῦ 20οῦ αἰώνα. Μεταξύ τῶν ἐπιστημονικῶν πεδίων στά ὁποία κατέγραψε ἀξιοσημείωτες ἐπιδόσεις ἦταν ἐκεῖνο τοῦ οἰκονομολόγου καί τοῦ ψυχαναλυτῆ. Πέρασε τό μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς του στή Γαλλία, ὅπου διακρίθηκε ὡς στοχαστής καί ἀναλυτής τῶν πολιτικῶν καί κοινωνικῶν συστημάτων. Το 1979 ἐξελέγη διευθυντής τῆς Σχολῆς Ἀνωτέρων Σπουδῶν Κοινωνικῶν Ἐπιστημῶν Παρισιοῦ (Ecoles des Hautes Etudes en Sciences Sociales).

Ἡ πολιτική δραστηριοποίηση του ἀρχίζει στά 15 του, ὅταν, ἐπί Μεταξά (1937), προσχώρησε στήν Ὁμοσπονδία Κομμουνιστικῶν Νεολαιῶν Ἑλλάδας (ΟΚΝΕ). Τέλη τοῦ 1942, ἀρχές τοῦ 1943 γνωρίζεται μέ τόν Ἄγι Στίνα (πραγματικό ὄνομα: Σπῦρος Πρίφτης), πού ἦταν πολιτικό στέλεχος τοῦ ΚΚΕ καί στή συνέχεια τροτσκιστής, καί προσχώρησε στήν ἀντιστασιακή ὁμάδα του. Μία ἀπό τίς δράσεις τῆς ὁμάδας ἦταν ἡ

Χρυσοπληρώνουμε τούς ὁλετῆρες μας

Διάκριση: Ὁ κατώτατος μισθός στήν Ἑλλάδα πιάνει πάτο καί παγκοσμίως! Αὐτό τί μᾶς λέει γιά ὅσους κυβέρνησαν καί κυβερνοῦν;

Ὄχι πώς δέν τό εἴχαμε καταλάβει, ἀλλά ὅταν τό βλέπουμε καί μέ τήν ἐπιστημονική «βούλα» μίας δημοσιευμένης μελέτης καί τήν «τήβεννο» ξένου ἰνστιτούτου τό αἰσθανόμεθα πιό ἐπίσημο, πιό βαρύγδουπο,πιο… μπάσο. Ἰδού ὁ λογαριασμός τῆς Μεταπολίτευσης: «Ἀπό τούς πιό χαμηλούς κατώτατους μισθούς στόν κόσμο ἔχει ἡ Ἑλλάδα, σύμφωνα μέ τά στοιχεῖα τοῦ γερμανικοῦ ἰνστιτούτου Wirtschafts-und Sozialwissenschaftliches Institut (WSI), ποῦ ἐπικαλεῖται τό World Economic Forum(Παγκόσμιο Οἰκονομικό Φόρουμ) σέ ἄρθρο του. […] Ἡ Ἑλλάδα, στήν ὁποία ὁ κατώτατος μισθός ἀνέρχεται στά 4 εὐρώ τήν ὥρα, ἡ Βραζιλία (μέ λιγότερα ἀπό 2 εὐρώ) καί ἡ Ἀργεντινή (4,1ευρώ) βρίσκονται στίς τέσσερις τελευταῖες θέσεις τῆς κατάταξης, μαζί μέ τήν οὐραγό Ρωσία, στήν ὁποία ὁ κατώτατος εἶναι 1,64 εὐρώ».

Τί νά κρατήσουμε ἀπό τά παραπάνω; Φυσικά τά μετρητά. Ἐκεῖ εἶναι ἡ ἀλήθεια γιά τό πόσο μετροῦν τόν κόπο τῶν ἀνθρώπων ἐκεῖνοι πού τούς ἀναθέτουν τήν ὅποια ἐργασία. Ὁ σερβιτόρος, ὁ ὑπάλληλος, ὁ ταμίας, ὁ μεταφορέας, ὁ ἀχθοφόρος, ὁ τηλεφωνητής καί ὁ ὁποιασδήποτε ἄλλης εἰδικότητας ἀγγαρειομάχος ἀμείβονται μέ

Brotherhood Of Man-Motörhead

Τελικά, εἶναι μακέτο τοῦτο τό ἔργο!

Ἀριστερή πρωτοπορία: ἐκδοτήρια εἰσιτηρίων ἐκτυπωμένα σέ μουσαμάδες σέ σταθμό μετρό πού δέν λειτουργεῖ, ἀλλά ἐγκαινιάζεται μέ πολλά ταρατατζούμ!

Καί ἐκεῖ πού λές «δέν εἶναι δυνατόν, ἀποκλείεται νά ἀποπειραθοῦν κάτι τέτοιο», σέ διαψεύδουν. Φτάνουν τό δούλεμα σέ ἄλλα ἐπίπεδα θρασύτητος, ἐκεῖ πού δέν τόλμησε νά πάει κανείς! Ὁ Ἀλέξης Τσίπρας ὄντως εἶναι ὁ φυσικός διάδοχος καί νόμιμος κληρονόμος τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου στό κλειστό ἐπάγγελμα τοῦ πολιτικοῦ ταχυδακτυλουργοῦ. Ὁ Ἀνδρέας ἔβγαζε ἀπό τό καπέλο σοσιαλισμό καί ἐξαφάνισε τά κρατικά ἀποθέματα, τήν ἀξιοκρατία καί τόν ἑλληνικό πολιτισμό (κατάργηση πολυτονικοῦ, κίτς, σκυλάδικα, πρασινοφρουροί) κι ὁ Ἀλέξης Τσίπρας ἔβγαλε ἀπό τό καπέλο «ἀντίσταση» στή Μέρκελ, «κατάργηση» τοῦ ΕΝΦΙΑ καί αὔξηση τοῦ βασικοῦ μισθοῦ γιά νά ἐξαφανίσει ὁλόκληρο τό ἑλληνικό ἔθνος. Ναί, ὁ Ἀντρέας καί ὁ Ἀλέξης εἶναι

Τό θεῖο φῶς τῆς Ἁγίας Σοφίας

«Ἡ σημαντικότερη καινοτομία τῆς Ἁγίας Σοφίας εἶναι ἴσως ὅτι γιά πρώτη φορά ἐδῶ τό κτίριο συλλαμβάνεται ὡς ἐσωτερικός χῶρος, σέ ἀντιδιαστολή μέ ὅ,τι συμβαίνει μέ κλασικούς ναούς, ὅπως ὁ Παρθενών, ἤ μέ βασιλικές, ὅπως ὁ παλαιός Ἅγιος Πέτρος ἤ ἡ Σάντα Μαρία Ματζόρε στή Ρώμη. Παρά τήν ἀδιαμφισβήτητη ἐπιβλητικότητα τοῦ ἐξωτερικοῦ της, ἡ μεγάλη δόξα καί ἡ φήμη τῆς Ἁγίας Σοφίας ὀφείλονται στό ἐσωτερικό της, ὅπου οἱ ἐπίγειες σκέψεις ἐξανεμίζονταν καί ὁ πιστός ἔνιωθε τήν ψυχή του νά φτερουγίζει πρός τόν οὐρανό. Ἡ χριστιανική ἀντίληψη ὅτι σημασία δέν ἔχει τόσο ἡ ἐξωτερική ἐπίφαση ὅσο ἡ ἐσωτερική ἀλήθεια εἶχε ἐπηρεάσει σαφῶς τό διακοσμητικό σχέδιο τῆς Ἁγίας Σοφίας».

David Τalbot-Rice «Βυζαντινή Τέχνη». Μετάφραση: Α. Παππάς. Ἀθήνα: 1994, ἐκδόσεις Ὑποδομή, σελ. 54.

Οἱ ἅγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων, παρά τόν συσχηματισμό τῶν συνειδήσεων τῶν μαζῶν μέ τόν αἰώνα τοῦτο, ἔχουν ὡς πρωταγωνιστή τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ ἑορταστική περίοδος διαθέτει μία ἐπιφανειακή κρούστα θορύβου καί δῆθεν κοινωνικότητας. Στην οὐσία της, ὅμως, στό βάθος, ἐκεῖ πού ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τόν ἑαυτό του, πάλλεται ἡ γαλήνια συχνότητα τῆς ἁρμονίας τοῦ Κυρίου. Ὅλες οἱ χριστιανικές γιορτές εἶναι σάν τήν Ἁγία Σοφία. Το ἐπίκεντρο εἶναι στό ἐσωτερικό, στόν ὑπαρκτικό πυρήνα, ὄχι στό φαίνεσθαι.

Ἡ δημιουργία τοῦ θαύματος τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς δέν εἶναι τυχαία. Οὔτε μία ἀποσπασματική, συγκυριακή ἔμπνευση καί ὑλοποίηση μεγαλοφυοῦς ἀρχιτεκτονικῆς ἰδέας. Ἡ ψυχή τοῦ ναοῦ τούτου εἶναι κομμάτι ἀπό τόν

Τί νά ἀφήσουμε πίσω μας

Πολλά εἶναι τά περιττά βάρη πού κολλοῦν στίς πλάτες μας μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου. Καιρός γιά (σοφές) ἀβαρίες!

Mία ἀπό τίς ρήσεις πού ἀποδίδονται στόν Βούδα εἶναι «Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι νομίζετε πώς ἔχετε χρόνο». Το ἀπόφθεγμα τοῦτο εἶναι μετρημένο καί ζυγισμένο λέξη πρός λέξη. Δέν περισσεύει οὔτε φθόγγος ἀπό τή φράση. Οὔτε χρειάζεται ἔστω κι ἕνα σημεῖο στίξης γιά νά γίνει σαφέστερη καί πληρέστερη. Δέν ἔχουμε χρόνο περισσότερο ἀπ’ ὅσο μᾶς ἔχει δοθεῖ γιά νά παράξουμε συγκεκριμένο θετικό ἔργο γιά μᾶς καί τούς γύρω μας. Δέν ὑπάρχει οὔτε δευτερόλεπτο γιά πέταμα ἀπό τίς ἡμέρες καί τίς νύχτες μας. Ἡ λέξη «πέταμα» δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά καταστάσεις, δραστηριότητες, ἐπιλογές καί συναναστροφές πού δέν μᾶς ταιριάζουν, δέν εἶναι «ἐμεῖς».

Μέσα στό ἔτος πού ἤδη διανύουμε νά ἀσχοληθοῦμε καί νά ἐπενδύσουμε σέ ὅ,τι ἀξίζει πραγματικά: στή σχέση μέ τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους, στήν περιποίηση τοῦ ἐσωτερικοῦ κήπου, στήν ἀναζήτηση τῆς