Το σύνδρομο των Παρισίων

Σουβενίρ διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ: Τασία Χριστοδουλοπούλου, Σία Αναγνωστοπούλου.

Τι παθαίνεις όταν περιμένεις να δεις την Μπριζίτ Μπαρντό στα νιάτα της και σου προκύπτει η Λαγκάρντ; Ο,τι βλέπεις στη φωτό!

Υπάρχει μια ψυχολογική διαταραχή, που αποκαλείται «το σύνδρομο των Παρισίων». Αυτή η διαταραχή περιγράφηκε και ταξινομήθηκε από τον Ιάπωνα ψυχίατρο Χιροάκι Οτα το 1986. Ο κ. Οτα προέβη στην επιστημονική διαπίστωση επειδή εργαζόταν στο Παρίσι και χρειάστηκε να βοηθήσει πολλούς συμπατριώτες του, τουρίστες στην πόλη του φωτός, οι οποίοι αποκαρδιώθηκαν από αυτό που έβλεπαν. Στην Ιαπωνία το Παρίσι αντιμετωπίζεται, ακόμα και σήμερα, περίπου με όρους επίγειου παραδείσου. Οι Ιάπωνες έχουν την εντύπωση ότι στην πρωτεύουσα της Γαλλίας κυκλοφορούν μόνο πανέμορφοι, ευγενέστατοι άνθρωποι, ντυμένοι με την τελευταία λέξη της μόδας και ότι ο χώρος εκεί είναι προσεγμένος και πεντακάθαρος.

Οταν φτάσουν στον περιπόθητο προορισμό τους και καταλάβουν ότι

Πληθώρα καλών νέων

Ποιος ήτο ο πρόγονος του αρχαίου όφεως; Περισσεύουν γυναίκες σε μια πόλη με Σπαλιάρα και Τατσόπουλο; Οι απαντήσεις εδώ!

1). Αν θέλεις να γίνεις πλούσιος στην μνημονιακή Ελλάδα να βρεις τρόπο να εισάγεις ή να κατασκευάσεις καταστροφείς εγγράφων. Με τόσα μνημόνια που σκίζουν οι πρωθυπουργοί στην καθισιά τους δεν θα προλαβαίνεις την ζήτηση. Εναλλακτικά, αντί για μνημόνια τα θαυματουργά μηχανήματα μπορούν να καταστρέφουν προεκλογικά προγράμματα. Ξεκινούν με φόρα και καλές ελπίδες και καταλήγουν φέιγ βολάν στα πόδια των Γιούνκερ της γειτονιάς.
2). Από τη μια ο Τατσόπουλος έχει καταναλώσει (ερωτικώς) τη μισή Αθήνα. Από την άλλη ο Σπαλιάρας δηλώνει ότι συγκρεβατώθηκε με 4.000 γυναίκες! Όπερ μεθερμηνευόμενον μια ταξιαρχία κυριών (πλήρους... επανδρώσεως) απασχολήθηκε σαρκικώς με τον σπαλιαρισμόν!
Ωστόσο, παρά την υπερδραστηριότητα Τατσόπουλου και του ανταγωνιστή του Σπαλιάρα, πάλι βλέπεις άνδρες εις τας Αθήνας να

Τεμπελόσκυλα ραδιοφωνατζήδες

Δουλευταράς παραγωγός των ερτζιανών, επειδή ντρέπεται τον Θηβαίο, συμπληρώνει μεροκάματο ως στρατιώτης, τεχνικός κεραιών και κτηνοτρόφος

Ο Πάγκαλος είχε πει «αντιπαραγωγικούς» τους στρατιωτικούς. Εις τραγουδιστής «έντεχνος» δεν θεωρεί «παραγωγική» την εργασία στο ραδιόφωνο...

Θέλεις λεφτά; Τράβα στον ΓΑΠ που ξέρει ότι υπάρχουν. Θέλεις Ζάππεια Ι, ΙΙ, ΙΙ; Ο Αντώνης τα 'χει φάει με το κουτάλι και ξέρει την επαναδιαπραγμάτευση καλύτερα από την αλφάβητο. Θέλεις ακύρωση μνημονίου με έναν νόμο, ένα άρθρο, έναν Βαρουφάκη κι έναν Τσακαλώτο δώρο; Πήγαινε στου Αλέξη το κουτούκι, που 'χει το καλό μπουζούκι. Κοπανάει τους ζουρνάδες, τρέμουν οι Γερμαναράδες.

Κι αν από σπόντα θες δουλειά; Κι αν βαρέθηκες να είσαι τεμπελόσκυλο; Μπούχτισες να σκορπάς τα πολύτιμα ευρώ σου εδώ κι εκεί, ενώ μπορείς να ζήσεις πενταμελή οικογένεια με 15 ευρώ την ημέρα; Ε, τότε υπάρχει λύση. Βάζεις ν' ακούσεις ένα

Μαγικός τρόπος σκέψης, διαδικτυακές παραισθήσεις και ελληνική παρακμή

Το προσχηματικό δημοψήφισμα με το δυσνόητο ερώτημα για τις «προτάσεις Γιούνκερ» κατάφερε ακόμα ένα σημαντικό πλήγμα στην αιμάσσουσα οικονομία της χώρας. Οι αλυσιδωτές αντιδράσεις από την περιπέτεια των κλειστών τραπεζών, των capital controls και της απότομης διακοπής κάθε σημαντικής εμπορικής δραστηριότητας δεν είναι δυνατόν να υπολογιστούν με ακρίβεια όσο δεν έχουμε απομακρυνθεί αρκετά από την χρονική εστία της πολιτικής και οικονομικής έκρηξης.

Ωστόσο, αν για κάτι πρέπει να επαινεθεί η πρωτοβουλία Τσίπρα για το δημοψήφισμα είναι η ακαριαία αποκαλυπτική του επίδραση. Ποτέ άλλοτε στην ελληνική Ιστορία δεν είχε δοθεί η ευκαιρία στους παρατηρητές να εξετάσουν, υπό ακραίες και κάπως σπάνιες συνθήκες επιτακτικής ανάγκης, τα θετικά χαρακτηριστικά και τα επικίνδυνα ελαττώματα διαφόρων κοινωνικών ομάδων, που κινούνται τάχιστα στον επιταχυντή της κρίσης και της διαλυτικής ισχύος του χρόνου.

Με το δημοψήφισμα και το αδιαμφισβητήτως διχαστικό δίλημμά του άπαντες είχαν τη δυνατότητα (αλλά όχι και την ικανότητα, καθώς φαίνεται) να εντοπίσουν τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα της συλλογικής παθογένειας, τα οποία έχουν κάνει τόσο απερίσπαστα την καταστρεπτική δουλειά τους ώστε να έχουν φέρει τους νομίμους κληρονόμους του ελληνικού πολιτισμού στην κατεπείγουσα ανάγκη δανεισμού από

Ο φόβος της ποινής σώζει την πόλη

Η Παλλάς Αθηνά κρατά τη νίκη. Άγαλμα που βρίσκεται στην Βιέννη, μπροστά από το εθνικό κοινοβούλιο της Αυστρίας.

«Σ' αυτόν τον βράχο που πήρε το όνομα Άρειος Πάγος, ο σεβασμός και ο αδελφός του ο φόβος θα συγκρατούν από την αδικία μέρα και νύχτα, αν και αυτοί οι ίδιοι οι πολίτες δεν καταργούν τους παλιούς νόμους. Ποτέ δεν θάβρης για να πιης νερό καθάριο, αν το μολύνης με βρωμερά αποχύματα και λάσπες. Συμβουλεύω τον λαό μου ούτε την αναρχία ούτε την δεσποτεία ν' ανέχεται και να μη βγάλη εντελώς τον φόβο από την πόλη· γιατί ποιος άνθρωπος μπορεί να είναι δίκαιος αν δεν φοβάται τίποτα;»
Αισχύλου «Ευμενίδες», στ. 690-699, Άπαντα Αρχαίων Ελλήνων, εκδόσεις Πάπυρος σελ. 61

Ο Ορέστης έχει σκοτώσει την μητέρα του επειδή εκείνη φόνευσε τον πατέρα του Αγαμέμνονα. Την ανόσια πράξη κατόρθωσε μαζί με τον εραστή της, Αίγισθο. Ο Ορέστης έχει γίνει μητροκτόνος επειδή ήθελε να αποδώσει δίκαιο για λογαριασμό του θεού Απόλλωνα. Οι Ερινύες τον καταδιώκουν και η μόνη λύση είναι, όπως του διαμήνυσε ο Απόλλων, να καταφύγει ως ικέτης στην Αθήνα και να αγκαλιάσει το άγαλμα της θεάς Αθηνάς ζητώντας έλεος, «άφεση αμαρτιών». Με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό, ο παλιός κόσμος του ατταβιστικού μένους για εκδίκηση και ανταπόδοση της αιματοχυσίας πάλι με αίμα, περνάει στο επόμενο εξελικτικό στάδιο. Το συλλογικό βήμα εμπρός καθορίζει, φυσικά, το

Καλό δρόμο!

Ο Χρήστος Γούδης γράφει για την καινούργια «αυστροουγγρική αυτοκρατορία» (με έντονες πρωσικές προσμίξεις), κάτω από την μπαγκέτα ενός νεοοικονομολόγου Μέττερνιχ, που καθίσταται όλο και πιο έντονα ορατή, ελλείψει ατυχώς ενός δικού μας Καποδίστρια.

Η αφέλεια της μάζας των Ελλήνων πολιτικών, ως αυθεντικών εκφραστών της γενικότερης λαϊκής αμάθειας, η οποία τους εκτοξεύει στην ηγεσία της χώρας λόγω των ατελειών ενός άκρατου δημοκρατικού μοντέλου ελευθέρας βοσκής που λειτουργεί χωρίς φρένο, φίλτρα και φραγμούς ώστε να αποκλείει σε προκαταρκτικό στάδιο τις μαζικές υποψηφιότητες ανίκανων, ακατάλληλων και απροσάρμοστων ατόμων στην διεκδίκηση της εξουσίας, αποτελεί ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ξεχαρβαλωμένου αντιπροσωπευτικού μας πολιτικού συστήματος.

Ένα από τα τρέχοντα χαρακτηριστικά της απλοϊκότητας των χύδην πολιτικών μας είναι και ο μοδάτος ρητορικός μανιχαϊσμός του «εμείς και η Ευρώπη». Πέραν των δυσκολιών της ακτινογράφησης του «εμείς» και του συγχρωτισμού μας με «αυτούς», το υφέρπον δίλημμα εμπεριέχει τον μυωπικό συλλογικό όρο «Ευρώπη» ως θεωρούμενο κάτι το

Uncle Sam Vs Deutschland

Είναι ανώφελο και κουραστικό να υπενθυμιστεί ο τραγέλαφος της συγκυρίας και να επισημανθούν μία προς μία οι αντιφάσεις, οι ανεπάρκειες και τα αδιέξοδα που νόμισαν ότι αντιμετωπίζουν οι "σημαίνοντες" της υπό κατεδάφισην εγχώριας πολιτικής ελίτ.
Αυτό που αξίζει τον κόπο είναι να τονιστούν οι μετατοπίσεις συμφερόντων και επιδιώξεων των περιφερειακών και κεντρικών γεωπολιτικών μονάδων, καθώς και οι ανακατατάξεις δυνάμεων που λαμβάνουν χώρα με ταχύτατους ρυθμούς.
Η ευχαριστία του Δραγασάκη προς τις ΗΠΑ, η δεύτερη επίσημη από κορυφαίο κυβερνητικό παράγοντα έπειτα από το φιάσκο των Ιμίων αλλά και η αυθάδης "πυροσβεστική" παρέμβαση του  ατλαντιστή προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ στις συνομιλίες Μέρκελ - Τσίπρα αποδεικνύουν ότι η Αμερική είναι ξανά ενεργή στην Ευρώπη, τουλάχιστον μέχρι να επουλωθούν στοιχειωδώς όλες οι χαίνουσες οικονομικές πληγές που άνοιξε η πολιτική του Βερολίνου.
Επίσης, η εκτός προγράμματος ευρωπαϊκή περιοδεία του Τζακ Λιου, υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, δεν πρέπει να θεωρείται ασύνδετη ούτε με το ελληνικό ζήτημα ούτε με την καταβύθιση σημαντικών δεικτών στο κινεζικό χρηματιστήριο την καυτή εβδομάδα του... ανεξήγητου δημοψηφίσματος.
Οι Αμερικανοί αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στην Κίνα και την Ρωσσία και ως συνήθως, ετοιμάζονται για ένα σετ αναμετρήσεων με

Τουριστικόν Γραφείον Γιάνης

Νιώθετε κουρασμένοι, αγχωμένοι, «καμμένοι» από την ένταση του μνημονιακού τυφώνα; Το γραφείο μας είναι εδώ για να σας... ξαλαφρώσει!

Ακολουθεί ηχογραφημένο μήνυμα από τας τουριστικάς επιχειρήσεις ο Γιάνης ο Ώσομ (awesome) ο Θαυμαστός ο Βαρουφάκης επενδεδυμένο με παραλλαγές από τα νησιώτικα του Πάριου:
«Γιάντα να μην θέλεις γιάντα να διαμένεις σ' ένα Λάντα. Θα πάρω μια ψαρόβαρκα το μωρό μου, να πα να βγω Βρυξέλλες, μας την πέφτουνε οι βδέλλες. Ντάρι-ντάρι βαλ'του Σόιμπλε χαλινάρι. Ωπα, ώπα, όπαλα, οι νέοι πήραν ρόπαλα και μου 'σπασαν τα κόκαλα. Μου 'φερε θεομηνία η δικιά σου γνωριμία. Εναυάγησα στο πέλαγος και να με σώσεις έλα. Επήγαινα για μετρητά και βρήκα μια σαμπρέλα. Πότε θ' ανοίξουμε πανιά να κάτσω στο

Διάδοχος της αδικίας είναι η εκδίκηση

Επίδαυρος, Αύγουστος 2001. Σκηνή από την «Εκάβη» του ΚΘΒΕ

Εκάβη: «Ω αστροφεγγιά τα’ ουρανού  και νύχτα σκοτεινή, γιατί μέσα στο νυχτοσκόταδο τόσο με τρομάζουνε φόβοι και φαντάσματα; Ω σεβάσμια Γη, μάνα των μελανόφτερων ονείρων, μακρυά από μένα το νυχτερινό το όραμα, που φοβερό για τον γιο  μου, που ζη στην Θράκη, και για την ακριβοθυγατέρα μου την Πολυξένη είδα μέσα στα όνειρά μου. Ω θεοί του Κάτω Κόσμου, γλυτώστε το παιδί μου, που αυτό πια μονάχο στήριγμα του σπιτιού μου κατοικεί στη χιονισμένη Θράκη και το φυλάει φίλος του πατέρα του. Κάτι κακό θα γίνη! Πικρά θα θρηνήσουμε οι πικραμένες! Για πρώτη φορά λαχταράει τόσο αδιάκοπα και φοβάται η καρδιά μου».
Ευριπίδου «Εκάβη», Άπαντα Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, στ. 68-82, εκδόσεις Πάπυρος, σελ. 19

Η εξέλιξη του ονειρόκοσμου στο αθηναϊκό δράμα θυμίζει την διαδικασία καθόδου αεροσκάφους προς τον διάδρομο προσγείωσης. Όσο τα όνειρα των πρωταγωνιστών των τραγωδιών ταξιδεύουν μπροστά στον χρόνο χάνει σε ύψος η σχέση τους με τη θεία ουσία. Όσο οι βιωμένες εμπειρίες του ύπνου  απομακρύνονται από το εκτυφλωτικό φως του απόηχου των Μηδικών πολέμων, πλησιάζουν γρήγορα την χθόνα. Η ιερή μάχη υπέρ βωμών και εστιών εναντίον του κοινού εχθρού με τις ανελεύθερες αντιλήψεις ξεχνιέται και πλησιάζει η εμφύλια, άδοξη ανθρωποσφαγή του πελοποννησιακού πολέμου. Στον Αισχύλο («Αγαμέμνων», στ. 176-183) το όνειρο είναι εξεταστέα ύλη από τα μαθήματα που μας παραδίδουν οι θεοί. Στον Σοφοκλή («Ηλέκτρα», στ. 417-430) το όνειρο αποτελεί ανακοίνωση της ετυμηγορίας των θεών για την υπόθεση της Κλυταιμνήστρας και του Αιγίσθου που αφαίρεσαν την ζωή του νόμιμου ηγεμόνα. Περί Δίκης και Νεμέσεως πρόκειται αλλά οι θνητοί δεν μπορούν να

Κούβα, τσάντα και κοπάνα

Ο ασύγκριτος υπουργός Πληροφοριών του Ιράκ Μουχάμαντ Σαΐντ αλ Σαχάφ, που περιέγραφε την συντριβή του Αμερικανικού στρατού (που είδε μόνο εκείνος).

Ο Μαδούρο μας έστειλε συχαρίκια. Κι ο Φιντέλ. Ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν έχει στείλει ακόμα. Μάλλον θα σημαδεύει κάνα συνωμότη θειό του με αντιεροπορικά...

Όλα καλά θα πάνε. Κάθε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα λένε οι Αμερικανοί. Αυτό το δόγμα το εισήγαγε στον κόσμο της προπαγάνδας ο Γκαίμπελς. Οι υπόλοιποι του μάρκετινγκ ακολούθησαν μερικές από τις ιδέες του αλλά όχι όλες. Ευτυχώς και για τους ίδιους και για τον πλανήτη. Το μπουκέτο ιδεών τύπου Γκαίμπελς είναι ασύμφορο. Κοστίζει έναν Παγκόσμιο Πόλεμο, δεκαετίες δυστυχίας, και κάνα κατοστάρι εκατομμύριο νεκρούς. Η Ελλάς, που λέτε, έχει μπόλικη δημοσιότητα. Έχουν έρθει δημοσιογράφοι από

Η στρατηγική της επόμενης μέρας για την Δεξιά και τα ΜΜΕ

Ο Αλέξανδρος Παπάγος σε προεκλογική συγκέντρωση.

Η γενναιότητα όσων ψήφισαν Όχι θα φανεί σε όλους εξαιρετικά χρήσιμη από αύριο αλλά και για όλο το μεγάλο διάστημα της γεωμετρικής αύξησης των συνεπειών της κρίσης, που έπεται.

Η ήττα του Ναι έχει πολλούς πατέρες. Ασφαλώς, μερικοί μοιραίοι εξ αυτών είναι όλοι όσοι βγήκαν στα ΜΜΕ (που έπαιζαν μονοθεματικά το Ναι), να πάρουν θέση υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας.

Ο ελληνικός λαός, που γνωρίζει ότι οι εκπρόσωποι του παλαιοκομματισμού οδήγησαν τα πράγματα στο αδιέξοδο, προσέθεσε αρκετούς πόντους στο Όχι με στόχο να ξεκαθαρίσει το τοπίο τόσο στην πολιτική σκηνή όσο και στα media. Τα πρόσωπα του Κώστα Σημίτη, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Σάκη Ρουβά, του Γιώργου Παπανδρέου και άλλων πολλών παρόμοιων φάνηκαν περισσότερο απεχθή από τις αοριστίες του Αλ. Τσίπρα για την επόμενη ημέρα και τα αυτάρεσκα νάζια του εξασφαλισμένου (στο εξωτερικό) Γ. Βαρουφάκη, που θεωρεί «ανάρμοστο» να στέκεται στις ουρές των ΑΤΜ.

Επειδή η ασυναρτησία της Αριστεράς είναι νικηφόρα και αεί γιγνόμενη (μέχρι η Πομπηΐα να νιώσει τη λάβα του Βεζούβιου), τώρα πρέπει να επισημανθεί πως επείγει η

Κήρυγμα υπέρ του ΟΧΙ στα τζαμιά της Θράκης…

Ανησυχητικά είναι τα μηνύματα που έρχονται από την περιοχή της Θράκης, καθώς πληροφορίες τις οποίες επιβεβαίωσε και δημοσίευμα γνωστού για την καλή πληροφόρηση στα θέματα της περιοχής ιστοχώρου, αναφέρουν ότι η Τουρκία εμπλέκεται ενεργά στη διαδικασία του δημοψηφίσματος ρίχνοντας το βάρος της υπέρ του «ΟΧΙ».

Στις πληροφορίες των προηγουμένων ημερών, έρχεται να προστεθεί σχετικό δημοσίευμα του ιστοχώρου με εξειδίκευση στα θέματα της περιοχής «http://kostasxan.blogspot.gr/», σύμφωνα με το οποίο, «η “γραμμή” της Άγκυρας σήμερα [σ.σ. χθες] έγινε γνωστή σε όλους τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης, στους οποίους έγινε προτροπή (μέσα στα τζαμιά) να ψηφίσουν “ΟΧΙ” στο δημοψήφισμα της Κυριακής…!

Ως εκ τούτου, αναμένεται οι μουσουλμάνοι της Θράκης (εκείνοι που επηρεάζονται από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και τους λειτουργούντες μηχανισμούς του) να

Γιατί θα ψηφίσω ΝΑΙ στο δημοψήφισμα

«Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να κάνεις τα πράγματα: ο σωστός». Αμερικανική παροιμία.

Όσοι σκεφτούμε τη ζωή μας προς τα πίσω, σαν ταινία που ξεκινάει από το τέλος θα διαπιστώσουμε ότι αυτά που μας χαροποίησαν, ισχυροποίησαν, ανέβασαν και ωφέλησαν ήταν εκείνα για τα οποία αφιερώσαμε χρόνο, ιδρώτα, ελπίδα και αγωνία μην τυχόν και μας ξεφύγουν. Ουσιαστικά, στον ανθρώπινο βίο αποδίδουν οι στρατηγικές επενδύσεις. Τα «βαριά χαρτιά», όχι οι «φούσκες». Η Τύχη παίζει τον ρόλο του καταλύτη αλλά αν το εξετάσετε προσεκτικά δεν πρόκειται περί Τύχης αλλά στατιστικής. Ο επιστήμονας που προσφέρει τη σάρκα και την ψυχή του στις μελέτες του και βρίσκεται διαρκώς συντονισμένος στο αντικείμενό του, κάποια στιγμή θα βρεθεί κοντά σε μια «σύμπτωση» που θα τον οδηγήσει στη μεγάλη ανακάλυψη. Ο καλλιτέχνης που είναι δοσμένος στην Τέχνη του θα συναντήσει μια ημέρα, σ' ένα σημείο, εντελώς «τυχαία» τον ατζέντη που θα τον βοηθήσει να καταξιωθεί. Η πραγματικότητα δεν επιτρέπει σε κανέναν να

Ο ύμνος του ΕΑΜ από τον Λαπαβίτσα - καλώς μας ήλθαν!

Πήγαινε στο 5.08 να δεις Λαπαβίτσα να τραγουδάει τον ύμνο του ΕΑΜ, άντε ψήφισε ΟΧΙ κι ύστερα στα μνήματα των σφαγμένων από τους Άρηδες ν' ανάψεις καντήλι.

Βλάσφημοι παραλληλισμοί

Η Ιστορία έχει κέφια. Οι διαχρονικοί υβριστές του Ιωάννη Μεταξά προσπαθούν να μπουν στο... κάδρο μαζί του

Το ΟΧΙ ο Ιωάννης Μεταξάς το προετοίμασε. Δεν σηκώθηκε ένα ωραίο πρωινό να σκυλοβρίσει τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ. Προετοιμάστηκε να τους αντιμετωπίσει. Βρήκε σύμμαχο κραταιό, την Αγγλία, έλαβε εγγυήσεις και προχώρησε στον δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας. Ηταν ικανός αξιωματικός, φλογερός πατριώτης και πιστός χριστιανός. Δεν ενθάρρυνε παρελάσεις «υπερηφάνειας» παρδαλά ντυμένων ανθρώπων που κουνιούνται σαν βάρκες στο Παλαιό Φάληρο και το Μικρολίμανο. Δεν ευλογούσε ημερίδες και φεστιβάλ νομιμοποίησης του χασισιού. Δεν δήλωνε άθεος. Ηταν σώφρων και ήξερε ότι στο τέλος του πολέμου οι Εγγλέζοι θα μας έδιναν τα Δωδεκάνησα.

Οι Ελληνες δεν πείνασαν επί Μεταξά και λόγω Μεταξά. Δεν ένιωσαν ανασφάλεια ούτε

ΟΧΙ = ΟΧΙΑ ΔΙΜΟΥΤΣΟΥΝΗ

Γράφει ο Χρίστος Γούδης

Η τραγική κατάσταση της οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης της χώρας μας, πέραν της θλιβερής και καταθλιπτικής εικόνας με τις κλειστές τράπεζες και τα ταλαίπωρα γηρατειά, αντανακλάται και έμμεσα, στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου, από την αδυναμία των πολυάριθμων τουριστών να εξυπηρετηθούν από τα ΑΤΜ των τραπεζών (πέραν των 60 ευρώ που αποσύρουν ημερησίως, ποσόν το οποίο στα περισσότερα εξ αυτών είναι σήμερα 50 και όχι 60 ευρώ, και αύριο θα είναι 20), με αποτέλεσμα την αδυναμία διάχυσης των χρημάτων τους στην αγορά, την διάδοση της πληροφορίας στο εξωτερικό και την συνακόλουθη φυγή των τωρινών επισκεπτών από τη χώρα μας αλλά και την μαζική ακύρωση μελλοντικών αφίξεων σε αυτήν. Η επαπειλούμενη γεωμετρική καταστροφή, εάν δεν υπάρξει άμεση συμφωνία προς ομαλοποίηση της κατάστασης, θα είναι μέσα σε μερικές μέρες ολική και συντριπτική.

Ο σχετικός παραπλανητικός εφησυχασμός της κοινωνίας που ακόμη την διακατέχει στις πρώτες αυτές μέρες της πτώχευσης, παρά την συγκίνηση που προκαλούν οι ουρές των γερόντων που εκλιπαρούν για ψιχία συντάξεως από τις τράπεζες, οφείλεται στο ότι πιστεύουμε πως δεν πρόκειται να αγγίξει εμάς προσωπικά. Είναι σαν να μάθαμε ότι

Η ΑΓΚΥΡΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΟΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ ΟΧΙ - ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ

Αντιγράφω από το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων: Υπέρ του "όχι" στο δημοψήφισμα της Κυριακής τάσσονται, με κοινή τους δήλωση, οι τρεις μειονοτικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από την Ξάνθη και τη Ροδόπη, παροτρύνοντας ταυτόχρονα τους μουσουλμάνους ψηφοφόρους της Θράκης να ακολουθήσουν αυτή την πολιτική απόφαση.

Οι Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, Μουσταφά Μουσταφά και Αϊχάν Καραγιουσούφ, σε κοινή τους δήλωση στην τουρκική γλώσσα, αναφέρουν -μεταξύ άλλων- ότι "επί 4 μήνες η κυβέρνηση επέμεινε σε έναν έντιμο συμβιβασμό" και ότι "τα μνημόνια των προηγούμενων κυβερνήσεων έφεραν εξαθλίωση στις τάξεις των αγροτών και των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων".

Επισημαίνουν, παράλληλα, ότι "θα ήταν αδιανόητο να