«Καί διαγενομένου τοῦ Σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνή καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καί Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. Καί λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπί τό μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. Καί ἔλεγον πρός ἑαυτάς· τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τόν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; Καί ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γάρ μέγας σφόδρα. Καί εἰσελθοῦσαι εἰς τό μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολήν λευκήν, καί ἐξεθαμβήθησαν. Ὁ δέ λέγει αὐταῖς· μή ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τόν Ναζαρηνόν τόν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. Ἀλλ᾿ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καί τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτόν ὄψεσθε, καθώς εἶπεν ὑμῖν. Καί ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπό τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτάς τρόμος καὶ ἔκστασις, καί οὐδενί οὐδέν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ».
Τό Κατά Μάρκον Εὐαγγέλιον, ΙΣΤ΄ 1-8.
Ἡ Μαρία Μαγδαληνή, ἡ Μαρία, μητέρα τοῦ Ἰακώβου, καί ἡ Σαλώμη ὁδεύουν πρός τόν Τάφο τοῦ Κυρίου γιά νά ἀλείψουν τό σῶμα Του μέ ἀρώματα. Στήν ἀνατολή ἐπάνω φτάνουν καί ἀναρωτιοῦνται τί εἶναι ἐκεῖνο πού μπόρεσε νά αποκυλίσει τήν βαριά πέτρα ἀπό τό μνημεῖο. Στα δεξιά τοῦ Τάφου βρισκόταν ἕνας νέος λευκοντυμένος. «Ἐξεθάμβησαν» ἀναφέρει τό πρωτότυπο κείμενο. Δέν διευκρινίζει μέ τί ἀκριβῶς. Ἡ μετακίνηση τοῦ λίθου γέννησε ἀπορία. Μετά τή θέα τοῦ νέου πού φοροῦσε τά λευκά ἀκολούθησε τό
Τό Κατά Μάρκον Εὐαγγέλιον, ΙΣΤ΄ 1-8.
Ἡ Μαρία Μαγδαληνή, ἡ Μαρία, μητέρα τοῦ Ἰακώβου, καί ἡ Σαλώμη ὁδεύουν πρός τόν Τάφο τοῦ Κυρίου γιά νά ἀλείψουν τό σῶμα Του μέ ἀρώματα. Στήν ἀνατολή ἐπάνω φτάνουν καί ἀναρωτιοῦνται τί εἶναι ἐκεῖνο πού μπόρεσε νά αποκυλίσει τήν βαριά πέτρα ἀπό τό μνημεῖο. Στα δεξιά τοῦ Τάφου βρισκόταν ἕνας νέος λευκοντυμένος. «Ἐξεθάμβησαν» ἀναφέρει τό πρωτότυπο κείμενο. Δέν διευκρινίζει μέ τί ἀκριβῶς. Ἡ μετακίνηση τοῦ λίθου γέννησε ἀπορία. Μετά τή θέα τοῦ νέου πού φοροῦσε τά λευκά ἀκολούθησε τό