Φθορά

(Ποίημα τὸ ὁποῖο θὰ περιλαμβάνεται σὲ συλλογή, ποὺ σκοπεύω νὰ τυπώσω)

Σὲ εἶδα, μακριά, πάλι ἐφάνης, ἀπόμακρη

Ἰδέα ἐρωτικὴ μὰ καὶ φθαρμένη, μιὰ ἠχὼ,

φθόγγος ἀχνῆς ξεθυμασμένης ὀμορφιᾶς.

 

Γοφοὶ μυρωμένοι μὲ παρελθόν καὶ πόθο.

Ἡλιάγγιχτοι βόστρυχοι ψιθύριζαν μυστικὰ

κι ἄκουγα κελαρυστὴ πρόγευση παραδείσου.

 

Λουλούδια λέξεις, φιλιὰ μὲ φῶτα ἀναστάσιμα

Λίγο λίγο, λάνθανε ἡ φθορὰ θανατηφόρας λήθης

Γέλασες, κοίταξες καὶ ρώτησες ἂν πάω καλὰ.

 

Βλέμμα χαμηλωμένο, αὐλακωμέν´ ἀκρόχειλα

ρωγμὲς ἀλάβαστρου, δέρμα σαλπίζει υποχώρηση

ἄγαλμα πανώριο ρημάζει ὁ φανατισμὸς τοῦ χρόνου.

 

Ὄμορφή μου, θλιβερὴ υπόμνηση τοῦ φευγαλέου,

ἐνσαρκωμένο προδωμένο χάδι, σκέψη ἀσθμαίνουσα

Φεύγεις ξανὰ καὶ χάνεσαι καὶ πώς σ´ απαθανατίζω;

 

Εἶσαι πιὰ τώρα ἰδέα ἄψογη, ἀνέγγιχτη ἀπ' τὴν ἐποχή;

Εἶσαι αὐτό ποὺ περισώθηκε ἀπὸ τοῦ καιροῦ τὸ πέρασμα;

Τὶ νά'σαι πολύτιμό μου, σχεδόν λησμονημένο μυστικό;

 

 Ἀπέναντι περνά η αγάπη μου∙ τὴν κατατρώγει ο χρόνος

 

 

 

Judas Priest - Blood Red Skies (Epitaph)

Καλὰ Χριστούγεννα! Ὁ Θεὸς μαζὶ μας!

 

Ο δρόμος για την αυτογνωσία

  

Γνῶθι σεαυτόν

Δελφικό παράγγελμα

 

Εορταστική περίοδος. Φώτα, φωνές, φιλιά. Θόρυβος εκκωφαντικός. Βιασύνη, αγορές, δώρα. Μια διαρκής έξαψη. Όλα πολλά. Όλα τώρα. Διασκέδαση στα όρια του ψυχαναγκασμού. Το βλέμμα ανεστίαστο. Διαρκώς αλλού. Πρώτα πάνω, στο χριστουγεννιάτικο δέντρο στο κέντρο της πλατείας. Ύστερα ευθεία, στις στολισμένες βιτρίνες. Αμέσως μετά, δεξιά κι αριστερά, στην κίνηση. Έπειτα κάτω, στον επαίτη, που είναι απλωμένος πάνω στα χαρτόνια και τείνει το βρόμικο χέρι που βαστά το φθαρμένο πλαστικό κύπελλο. Μια επιγραφή σε νοτισμένο χαρτόνι μπροστά του: «άστεγος, πεινάω». Η ματιά μας προς τα κάτω ξυπνά την πρέπουσα για την περίσταση σεμνοπρεπή ανάμνηση της βουβής συμπόνιας. Κάπως έτσι δεν πρέπει να νιώθουμε ενώπιον αυτών των καταστάσεων;

Κάπου στο βάθος της μουδιασμένης -από την αμηχανία του οίκτου- συνείδησης αχνοφέγγει η μορφή του Χριστού, όπως τον γνωρίσαμε από την

The Sisters of Mercy - Alice (Project Kiss Kass Remix)

Τα μαύρα οικονομικά μαντάτα

Ωραία τα λόγια για επενδύσεις από Microsoft, Amazon και Tesla αλλά δεν πληρώνουν λογαριασμούς. Η οικονομία μας πάει στον γκρεμό.

 Το σκηνικό είναι απωθητικό και παρανοϊκό. Όποιος είναι αρκετά μαζοχιστής για να παρακολουθεί ειδήσεις θα σχηματίσει την εντύπωση ότι α) Δεν υπάρχει ούτε μία ελπίδα στο δισεκατομμύριο να την σκαπουλάρουμε από τον κορωνοϊό και β) οι Αμερικανοί ήδη έχουν ξεκινήσει να μας βομβαρδίζουν με δολάρια, όπως βομβάρδισαν τους Σέρβους με πυραύλους με απεμπλουτισμένο ουράνιο και όλος ο πλανήτης μας συγχαίρει για τις επιδόσεις μας και ανυπομονεί να σπρώξει τα ρέστα του στην Ελλάδα.

Το πρώτο, για την επιβίωσή μας με επιδημία ή άνευ, το γνωρίζει ο Θεός. Μόνον Εκείνος αποφασίζει τα της ζωής και του θανάτου. Όμως, το δεύτερο το ξέρει η ΕΛΣΤΑΤ, η Eurostat, ο ΟΔΔΗΧ, η Τράπεζα της Ελλάδος, και το υπουργείο Οικονομικών. Διαβάστε τα νούμερα, που δεν επιδέχονται αντιρρήσεως και βγάλτε συμπεράσματα για το μέγεθος της…

«Έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη»

 Το πρωτοφανές σκάνδαλο με τον παραιτηθέντα αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτη – Κίμωνα Ευστρατίου είναι η κορυφή του παγόβουνου της παρακμής της ελληνόφωνης «ελίτ».

Υπενθυμίζεται ότι ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτης – Κίμων Ευστρατίου υποχρεώθηκε να παραιτηθεί όταν αποκαλύφθηκε ότι «ψάρευε» νεαρούς για να συνευρεθούν ερωτικά μαζί του, κάνοντας χρήση κοκαΐνης στο διαμέρισμά του στην Ηλιούπολη.

Τα ΜΜΕ (πλην «δημοκρατίας») σφυρίζουν αδιάφορα και υποκρίνονται ότι το θέμα είναι ήσσονος σημασίας. Οι επιφανείς πολιτικοί ομοίως. Κι αυτό δείχνει το βαθμό της κατάρρευσης των θεσμών στην Ελλάδα.

Για να διαπιστώσετε πόσο ο κόσμος το έχει τούμπανο και οι ισχυροί κρυφό καμάρι, κάντε ένα πείραμα.

Πείτε «έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη» και κοιτάξτε τον συνομιλητή σας. Μόλις δείτε το βλέμμα του, προχωρήστε στην δεύτερη φάση του πειράματος.

Πείτε του «είμαι σίγουρος ότι η πολιτική τάξη της χώρας θα μας βγάλει από την

Γερμανοκεντρική σοσιαλδημοκρατία

 Οι Έλληνες δεν έχουν να ελπίζουν κάτι από την υπόθεση της αλλαγής ηγεσίας στη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΝ.ΑΛ. Το επόμενο κεφάλαιο αυτής της ιστορίας θα είναι εξίσου δυσάρεστο με τα προηγούμενα, αν όχι χειρότερο. Οι ενδείξεις για την προαναφερθείσα διαπίστωση είναι αρκετές.

Μία από αυτές αφορά τις συζητήσεις που γίνονται μεταξύ των διεκδικητών της ηγεσίας στο ΚΙΝ.ΑΛ. για το δικαίωμα άσκησης βέτο της Ελλάδας στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο Νίκος Ανδρουλάκης σε όλα τα θέματα -πλην της διεύρυνσης της Ε.Ε.- είναι υπέρ της λήψης απόφασης όχι με ομόφωνη άποψη όλων των χωρών, αλλά με «ειδική πλειοψηφία». Ο Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει ενάντιος. Όμως, ο κ. Ανδρουλάκης τον «καρφώνει» για παλαιότερες θέσεις του, που υπερασπιζόταν την ειδική πλειοψηφία, λέγοντας τα εξής:

«Το βέτο για τα ενταξιακά δεν αλλάζει, είναι δομικό στοιχείο της Ενωσης. Αυτό που αλλάζει είναι θέματα κυρώσεων, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι η λεγόμενη ειδική πλειοψηφία. Εδώ, όμως, υπάρχει κάτι σοβαρότερο. Αυτά που λέω εγώ τα έλεγε και ο