Τιμώντας τον γενοκτόνο των Ελλήνων

Ο «μακεδόνας πατριώτης» Καραμανλής έτοιμος να πράξει το... καθήκον του

Ο Γιωργάκης Παπανδρέου κεντράρει το στεφάνι στον τάφο του Κεμάλ Ατατούρκ

Ιούδας Ισκαριώτης, Εφιάλτης, Πηλιογούσης, Νενέκοι: αδικημένες φιγούρες της Ιστορίας.
Όλοι οι παραπάνω πρόδωσαν μια φορά, σε περίοδο κρίσης, όταν το λεπίδι έπεφτε σύννεφο.
Μπορεί να το έκαναν από φόβο, από μνησικακία και θέληση για εκδίκηση, για το χρήμα, για τη δόξα, για τα πάντα.
Ωστόσο, την έκαναν μία και καλή.
Έπειτα από την προδοσία, η κοινωνία του απέπεμπε, γίνονταν αντικείμενο μαζικής κατακραυγής, εκτελούνταν, έπεφταν σε κατάθλιψη, αυτοκτονούσαν, δικάζονταν, εκμηδενίζονταν.
Τον Ιούδα τον καίμε ακόμα και σήμερα κάθε Μεγάλη Πέμπτη, αναθεματίζοντας την πράξη της προδοσίας.
Σε πολιτικό επίπεδο, αυτοπυρπολούμεθα κάθε τέσσερα χρόνια ανεβάζοντας στους ύπατους πολιτικούς ή πολιτειακούς θώκους όποιον νενέκο-ιούδα-πηλιογούση λέει η τηλεόραση πως είναι ο καλύτερος.
Μακάρι δε οι πολιτικοί αρχηγοί να έμοιαζαν –έστω και στο νυχάκι- στον Ιούδα.
Θα πρόδιδαν μία φορά. Θα τόφερναν βαρέως. Τώρα προδίδουν καθημερινά και δεν τους καίγεται καρφάκι.
Οι λέξεις μπορεί να σας ηχούν βαριές αλλά είναι κατώτερες των περιστάσεων.
Πώς αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις την κατάθεση στεφάνου στο μαυσωλείο του μακελάρη των Ελλήνων Κεμάλ Ατατούρκ;
Παρακολουθήσαμε με αηδία και αγανάκτηση στην τηλεόραση την εικόνα του «μακεδόνα πατριώτη» πρωθυπουργού κ. Καραμανλή να στέκεται κλαρίνο μπροστά στο μνημείο του Χίτλερ της Ανατολής.
Ακριβώς το ίδιο είχε κάνει στις 20 Ιανουαρίου 2000 ο Γιωργάκης Παπανδρέου.
Ο δε Κωστάκης για να φανεί ακόμα πιο αρεστός στους τουρκαλάδες έγραψε κάτι απολύτως ρεπούσειο στο βιβλίο επισκεπτών του τάφου του Ατατούρκ:
«Ο Κεμάλ Ατατούρκ με τον Ελευθέριο Βενιζέλο είχαν το πολιτικό θάρρος, τη βούληση και τη διορατικότητα να μην αφήσουν συγκρούσεις και τραγωδίες του παρελθόντος να γίνουν εμπόδιο στις προσπάθειες οικοδόμησης ενός καλύτερου μέλλοντος ειρήνης».
«Τραγωδίες και συγκρούσεις» η γενοκτονία κ. Καραμανλή;
Πρέπει να είμαστε ο μοναδικός λαός στον πλανήτη που ψηφίζουμε άτομα που βαράνε προσοχές και καταθέτουν στεφάνια στους τάφους των γενοκτόνων μας.
Όνειδος.