Υπάρχει μια ασθένεια που ονομάζεται κρετινισμός ή απλούστερα βλακεία.
Ένα από τα βασικά συμπτώματα της εκδήλωσής της είναι ο άκρατος φιλοτομαρισμός.
Δευτερεύοντα συμπτώματα της ασθένειας είναι η αίσθηση του ασθενούς πως βρίσκεται μόνος του στον τόπο – εξ ου και η έλλειψη οποιασδήποτε περιβαλλοντικής ευαισθησίας:
«Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο... μώλος μας» είναι ένα από τα ρητά που -ακόμα κι αν τα αγνοεί ο βλαξ- τα εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια.
Έτσι εξηγούνται πάρα πολλοί παράγοντες που επιβαρύνουν τον πλανήτη μας με μόλυνση γης, υδάτων και αέρος, με την απομείωση του δασικού πλούτου και την εξολόθρευση χλωρίδας και πανίδας.
Ο κρετίνος δεν μπορεί παρά να νιώθει μόνος στον τόπο επειδή δεν δύναται να αισθανθεί ουσιαστικά την παρουσία άλλων.
Η χοντροκεφαλή του είναι αδειανή και στα μυαλά του ο αήρ γδερνοκοπά τα τοιχώματα του κρανίου με αχαλίνωτα μποφόρ νόσου και μαλθακίας.
Επιπλέον, ο διαπιστωμένος μπουμπούνας, ο ανηλεώς γκάου μπίου και αβυσσαλέα αούγκα, νιώθει μονάχος (έτι δε και μοναδικός) στον Χρόνο!
Βιώνει στ’ αλήθεια ότι πριν από εκείνον είναι τα φαντάσματα και έπειτα απ’ αυτόν δεν θα βλαστήσουν άνθρωποι αλλά σκιές, σκότη του μέλλοντος αδόκητα.
Ο ηλιθιωδέστερος των τενεκέδων (ώ τενεκεδέστατος!) κι ο τλημωνότατος των τλημώνων είναι πάντοτε πρώτος και καλύτερος σ’ όλες τις αυτόβουλες επιδείξεις εθνικών τεμενάδων.
Η εθνική ιστορία για τον ταμπουρλοκέφαλο μπαγλαμά είναι ένα άθροισμα περιττού αίματος που χύθηκε χάριν της μη εξαργυρώσιμης σε είδος Ελευθερίας, άσκοπων προσευχών που εξεπέμφθησαν στο Αόρατο (για εμάς τους λοιπούς στον Θεό) και ακατάληπτων εμμονών περί αξιοπρέπειας και συλλογικού αυτοσεβασμού.
Ο βλάκας, επειδή κατά βάθος ντρέπεται που είναι βλάκας, αυτοδιαφημίζει την χατζηαβατική ενδοτικότητά του προσποιούμενος πως είναι Λογική! Έτσι προβάλλει ό,τι ακριβώς του λείπει.
Παρουσιάζει τη γουρουνιά και τη χαζομάρα του σαν Λογική, Εκσυγχρονισμό, και –εδώ γελάμε- «Ψύχραιμη Στάση!»
Ο βλάκας, καλά μαντέψατε, είναι υλιστής - και δεν το θέλει ο κακόμοιρος...
7 σχόλια:
βρες ενα καλο συνθημα για να σταματησει η αναλυση για 50 χρονια...
Suspect είμαι κι εγώ ντιπ καταντίπ βλάκας και δεν σε κατάλαβα. Το κάνεις λίγο λιανά;
Κι εγω, δεν θελω τον πολεμο και νομιζω κανεις εχεφρων ανθρωπος,αλλα καμμια φορα, δεν μπορεις να τον αποφυγεις.
Βεβαια, αν σκεφτει κανεις, τι κερδισαμε και τι χασαμε στο διαστημα 1940-1949,και κανουμε ταμειο, θα μπορουσαμε να μιλαμε για μηνες.
Μονο απο την πεινα, χαθηκαν χιλιαδες,χωρια ποσοι στηθηκαν στον τοιχο και ποσοι σκοτωθηκαν στον πολεμο. Απο ξενο, η απο ντοπιο χερι.Γιατι υπηρξε και η δευτερη περιπτωση, για να μην το ξεχναμε.
Τελικα, αν ειμαστε πρωθυπουργοι στις 28 Οκτωβριου του 1940, θα λεγαμε κι εμεις οχι, στο τελεσιγραφο των Ιταλων;
Ας το σκεφτει ο καθενας μονος του με την ησυχια του,(που δεν υπηρξε εκεινο το πρωινο της 28ης),ας βαλει το χερι στην καρδια και ας απαντησει.
Με δυο απαντησεις. Μια ξεροντας εκ των προτερων, τι θα γινοταν στη χωρα και μια, μη ξεροντας το.
Ειμαι περιεργος να διαβασω απαντησεις.Και δεν θα σχολιασω καθολου.
Και ποιος ειμαι εγω αλλωστε;
Ετσι κι αλλοιως, πρωθυπουργος δεν ειμουν, ουτε υπαρχει καμμια περιπτωση να ειμαι.
Θ.
Μπράβο για το άρθρο. 100% αληθινό και γνήσιο. Πέτρος Π.
Οι μειοψηφίες κυβερνούν τις παθητικές πλειοψηφίες.
Γεια σας αγωνιζόμενα μυαλά! Ευτυχώς που υπάρχουν και τέτοιες γραφές και ελπίζω! Είμαι ένστολος και προσπαθώ να αντισταθώ σε όσους (εντός αλλά κυρίως εκτός υπηρεσίας) καθημερινά προσπαθούν να μου επιβάλλουν ότι είμαι ένας υπάλληλος- και όχι Αξιωματικός! Μοναδική τροφή μου αποτελεί η εικόνες που εισπράτω κάθε φορά που είμαι εκεί ψηλά και δίνω ένα κομμάτι από την ψυχή μου για να μένει το Αιγαίο ελληνικό και ειρηνικό...
Φίλε αξιωματικέ κι εμείς ευχαριστούμε για τα ενθαρρυντικά σχόλια. Ωστόσο, κι η λέξη υπάλληλος, αν το καλοσκεφτείς είναι τιμητική μια και σημαίνει "υπό αλλήλους", δηλαδή ο θέτων εαυτόν στην υπηρεσία του όλου. Από την άλλη, χαιρόμαστε πολύ που υπάρχουν αξιωματικοί που τιμούν την στολή τους σκεπτόμενοι ιδεαλιστικά όπως εσύ.
Δημοσίευση σχολίου