Ξοδεύουν Ελλάδα σαν να μην υπάρχει αύριο

Μια παλιά (ίσως και σύγχρονη) μέθοδος της αστυνομίας για να εντοπίζει ληστές ήταν η αποστολή οργάνων της τάξεως, με πολιτικά, στα νυχτερινά κέντρα για να εντοπίζουν όσους έκαναν τεράστιους λογαριασμούς και σπαταλούσαν τα μετρητά σαν στραγάλια.
Οι ληστές και οι λοιποί "δικαιούχοι" μαύρου κι άραχλου χρήματος δεν είναι τσιγκούνηδες.
Σκορπίζουν το χρήμα σαν να θέλουν να το ξεφορτωθούν. Λες και ζουν την τελευταία μέρα τους..
Η συμπεριφορά τους δεν είναι τυχαία. Δεν είναι ανεξήγητη.
Στην ουσία, θέλουν να απαλλαγούν από τα παρανόμως αποκτηθέντα χρήματα.
Το συνειδητό τους τα αφαιρεί από τους νόμιμους ιδιοκτήτες αλλά το υποσυνείδητο ωθεί τους αυτουργούς στην σπατάλη για να αποκατασταθεί, έστω έμμεσα, η ισορροπία.
Κάπως έτσι συμπεριφέρεται η άρχουσα τάξη στην Ελλάδα και ειδικά η πολιτική "ελίτ".
Ξοδεύουν Ελλάδα σαν να μην υπάρχει αύριο.
Συμπεριφέρονται σαν κλέφτες ψήφων που δεν έχουν καμία σχέση με το αίμα, το θανατικό, τον ιδρώτα, τις ελπίδες, τις προσευχές και τους θρήνους που απαιτήθηκαν για να ελευθερωθεί κάθε τετραγωνικό εκατοστό της πατρίδας.
Αντιμετωπίζουν τους φυσικούς και τους άυλους πόρους της χώρας, την ιστορία, τον πολιτισμό, με τη νοοτροπία του εφήμερου και παράνομου κτήτορα.
Οι κινήσεις τους στη διεθνή σκακιέρα δείχνουν ότι οι κεντρικοί άξονες της σκέψης τους είναι η στιγμή, το τώρα, ο εφήμερος εαυτούλης τους.
Δεν έχουν άγκυρα στο παρελθόν οι σκέψεις τους. Η πυξίδα τους δεν δείχνει το μέλλον.
Όμως, το εθνικό σκάφος μας δεν αντέχει άλλο τους καπετάνιους της μίας ημέρας. Ούτε η ιστορία τους αντέχει.
Ο Ελληνισμός έχει διανύσει τεράστια διαδρομή και υπάρχει πάντοτε μια μαγιά πολιτών, μικρή έστω, που δεν τον θεωρεί μέσο πλουτισμού, ρηχής μιντιακής προβολής ή κούφιας "ιστορικής καταξίωσης" των κρατικοδίαιτων ιδρυμάτων.
Αυτοί οι ολίγοι, πρέπει να βρουν τρόπο να φτάσει το μήνυμά τους στο λαό, που είναι πλέον ώριμος να τους καταλάβει.