Ο «μπόγος» είχε εκλεγεί πανηγυρικά. Το ποσοστό άγγιζε το 99,99%* σε σύνολο 240.000 ψηφισάντων. Τουλάχιστον στα χαρτιά, γιατί επί της ουσίας μόνο μερικές δεκάδες νοματαίοι πήγαν να σταυρώσουν τον μοναδικό υποψήφιο. 2 πικραμένοι από δω, 3 αποτυχημένοι από κει. Ούτε συμμετοχές για το 5 επί 5 δε συμπλήρωναν. Πού ναι κείνες οι λαμπρές εποχές που ποτάμια πρασινοφρουρών συνέρρεαν στα εκλογικά κέντρα για να στηρίξουν το υιό τον εκλεκτό; Ο Γιώργος ένιωσε μια νοσταλγία κι ένα δάκρυ κύλησε στο αξύριστο μάγουλό του. Το χε αφήσει έτσι επί τούτου. Για να μοιάζει καταβεβλημένος από την υπερπροσπάθεια για τη σωτηρία της χώρας. Κάτι τέτοια τεχνάσματα μπορεί να φάνταζαν φθηνά αλλά σύμφωνα με τους πλέον έγκυρους επικοινωνιολόγους έφερναν αποτέλεσμα. Άσε που τα μούσα, του προσέδιδαν γοητεία και ήταν βέβαιος ότι κάτι 20χρονα γκομενάκια στο γυμναστήριο τον κοίταγαν καταγοητευμένα! Μόνο ένας φουσκωτός στο παραδίπλα μηχάνημα του είχε πετάξει με θράσος «Τα μούσα τί τ’ άφησες ρε μπαγλαμά; Δε μας φτάναν αυτά που μας πούλησες;». Κάτι τέτοια όμως δεν τον πτοούσαν! Δεν μπορεί ν’ αρέσουμε σε ολάκερο το ντουνιά βρε αδερφέ!
Και τώρα, τη θέση του είχε πάρει ο συνταγματολόγος- οικονομολόγος- ουρολόγος- μετεωρολόγος Μπένυ. Αυτό το τροφαντό αγόρι λοιπόν, δεν είχε το Θεό του! Σε κάποια εκλογικά κέντρα, το ποσοστό του είχε υπερβεί το 100%, απειλώντας να τινάξει τη διαδικασία στον αέρα! Τί τα θυμόταν όμως όλα αυτά και φουρκιζόταν; Δεν είχαν πλέον καμμία σημασία. Αυτό που μέτραγε, ήταν η μοναδική ευκαιρία που του είχε παρουσιαστεί για να χαλαρώσει και ν’ ασχοληθεί λίγο με την πάρτη του! Να κάνει ένα κανό με όσους φίλους του είχαν απομείνει, να χορέψει ένα ζεϊμπέκικο σα βαρύμαγκας που ταν και να φέρει μερικές ορθοπεταλιές. Ήταν βέβαια ακόμα Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Η ιδιότητά του όμως αυτή ποτέ στο παρελθόν δεν τον είχε καταπιέσει. Ίσα, ίσα! Είχε κάνει μια ντουζίνα φίλους εκεί μέσα. Προοδευτικά παλικάρια με σαφείς σοσιαλδημοκρατικές και εργατικές καταβολές. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών λάτρευαν τα χόμπυ του Γιώργου και τον ακολουθούσαν στα αθλητικά του εγχειρήματα, σε όλα σχεδόν ανεξαιρέτως τα συνέδρια. Βρε τί Κοστες Ρίκες, τί Αγίους Νικολάους! Πράγματα χλιδάτα και καταστάσεις σοσιαλιστικές!
Η αποδέσμευσή του από όλους αυτούς τους Πασόκους θα τον αποφόρτιζε και θα τον άφηνε να ξαναγίνει ο αθλητικός εκείνος τύπος που γοήτευε όποιον τον συναντούσε. Θα ξαναζωνόταν τα κολάν και τα ελαστικά του μπλουζάκια τα οποία επέτρεπαν στα μούσκουλά του να διαγράφονται προκλητικά, θα καβάλαγε το μονοθέσιο σκάφος του και θα ριχνε και τις ζεϊμπεκικογυρβολιές του άμα λάχει! Αυτά είναι σκέφτηκε: «Λίγο κανό, λίγο ζεϊμπέκικο και το ποδήλατό μου»!!
*Διευκρίνηση για το ποσοστό τύπου Μπρέζνιεφ
Η αριθμητική αυτή ανωμαλία προέκυψε, γιατί ο αθεόφοβος είχε θέσει απαράβατους νόμους στους εκλογικούς αντιπροσώπους. Μερικοί εξ’ αυτών μάλιστα θεώρησαν σωστό να επιδείξουν υπερβάλλοντα ζήλο. Επρόκειτο για δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι μπροστά στην απειλή της εφεδρείας ήταν πρόθυμοι να ανακαλύψουν ψήφους υπέρ του Γιέλτσιν, μέσα στην κάλπη.
- Η ψήφος κάθε μπάρμπα και θείτσας άνω των 50 - ανεξάρτητα με το αν τελικώς τον εσταύρωσαν ή όχι- μετρά ως τριπλή και καταχωρείται υπέρ του. Ως Βενιζελικές ψήφοι καταμετρώνται επίσης τα λευκά, τα άκυρα και εν συντομία ό,τι βρεθεί μέσα στην κάλπη. Ο Βαγγέλας είναι, δίχως υπερβολές, ο πιο χοντρός υποψήφιος που έχει κατέβει σε προεδρικές εκλογές και το δικαιούται!
- Απαραιτήτως, ένας Βενιζελολάτρης «παρατηρητής» (από δαύτους που είχε ξαμολήσει σε όλα τα εκλογικά κέντρα), συνοδεύει διακριτικά τον ψηφοφόρο πίσω από το παραβάν. Για λόγους ασφαλείας και μόνον. Κυκλοφορούν ένα μάτσο αδέσποτοι Συριζαίοι που μπορεί ακόμα και την τελευταία στιγμή να μπουκάρουν στο παραβάν και να πείσουν τους αφελείς να δώσουν λευκή κόλλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου