Της Λουκίας Χουλιάρα
Οι τρεις Καμπαλέρος, βρίσκονταν σε πυρετώδεις διαβουλεύσεις.
Ο Αντουάν, μια και μόνη κόκκινη γραμμή είχε: να γενεί πρωθυπουργός. Και μάλιστα να βαφτιστεί, όχι απλά να ορκιστεί! Ένας όρκος δεν έχει παντοτινή ισχύ. Μία που ορκίστηκες, μία που σε πήρε με τις πέτρες ο λαός, μία που έχασες τον τίτλο! Μια βάπτιση όμως, όσο να πεις σε κατοχύρωνε δια παντός. Παππάδες, νουνοί, μαρτυρικά και λαμπάδες, δεν ήταν αστεία πράματα! Και για νουνό θα έπαιρνε τον «Αγωνιστή της Πίνδου». Τον Πρόεδρο. Τί πιο έγκυρο; Όλα τα είχε σκεφθεί. Όλα τα είχε μελετήσει. Όλα τα είχε προβλέψει. 400 χρόνια τούρκικα περίμενε εξάλλου, αυτή την ιερή στιγμή της Πρωθυπουργικής Στέψης. Στο τέλος μάλιστα τα χρειάστηκε. Αυτό το κωλόπαιδι ο Αλέξης κόντεψε να του πάρει την μπουκιά από το στόμα. Όμως, τέλος καλό, όλα καλά!
Ο Μπένυ, ήταν χολοσκασμένος. Από δήμαρχος, κλητήρας. Από αφεντικό, ιδιωτικός υπάλληλος, σε κατάστημα με βίδες στην οδό Αθηνάς. Οι επιλογές του, είχαν μειωθεί επικίνδυνα και αν δεν ήθελε να πάει να κάνει παρέα στη Φώφη και στην Αννούλα, θα έπρεπε να εμπλακεί στις πολιτικές εξελίξεις. Έστω και ως κομπάρσος. Θα χωνόταν αρχικώς στην κυβέρνηση θεωρητικώς, δίχως συμμετοχή ΠΑΣΟΚατζήδων βουλευτών και στη συνέχεια θα την αποδομούσε εκ των έσω. Όχι ότι χρειαζόταν βοήθεια ο Αντουάν για να το πετύχει αυτό! Θα τα κατάφερνε και μονάχος του.
Ο Κουκουτσουβέλης, παρακολουθούσε στενά το twitter. Τον ενδιέφερε η γνώμη του κόσμου. Τα πράματα όμως εκεί ήταν σκούρα. Όλα τα tweets του πάταγαν κραξίδι απ’ τα λίγα. Οι συνεργάτες του είχαν συγκεντρώσει μερικά απ’ αυτά και του τα είχαν παρουσιάσει συμβουλεύοντάς τον, να πάρει πρώτα το υπογλώσσιό του.
«Ο Κουκουτσουβέλης θα μπορούσε να είναι ο οργανοπαίκτης που συνόδευε την τραγουδιάρα εξαδέλφη της Βίκυς-Κουλάρας στα πανηγύρια!»
«Μόνο ο Κουκουτσουβέλης με αυτή την κακομοίρικη φάτσα έχει πιθανότητες να πάει στη Μέρκελ και να πετύχει θετικές τροποποιήσεις.»
«Και δεν κάνουν Κουκουτσουβέλη Κυβερνητικό Εκπρόσωπο? Να κοιμίζει τα μικρόφωνα και να ρίχνει σε κώμα τους ρεπόρτερ?»
«Αν ποτέ βγει στην αγορά ρομπότ που να νανουρίζει μωρά, σίγουρα θα χει φωνή και μουτσούνα Κουκουτσουβέλη!»
Η κυβέρνηση εντούτοις έπρεπε να σχηματισθεί. Τα μιλήσαν, τα συμφωνήσαν και συνέταξαν ένα κοινό σύμφωνο, με παραδοχές και αμοιβαίως αποδεκτά σημεία. Πριν το κείμενο παραδοθεί στα Μ.Μ.Ε., ο Αντουάν, μελλοντικός Πρωθυπουργός- Διευθύνων Σύμβουλος- Μέραρχος- Πτέραρχος- Διοικητής της Ελλάδος, έκανε μια προσθήκη η οποία έμελλε να αποβεί σωτήρια για το Τρίο. Θα χρησίμευε ως στοιχείο υπεράσπισης, κατά την προβλεφθείσα από τον Πατέρα Παϊσιο, Εξεταστική, για την Υποδούλωση της Χώρας, Επιτροπή. Η κυβέρνηση ονομάστηκε Κυβέρνηση Εθνικής ΣΟΥΤηρίας. Με αυτή την τροποποίηση, ουδείς θα μπορούσε να ισχυρισθέι ότι δεν είχαν προειδοποιήσει το λαό για το ΣΟΥΤ που θα έτρωγε από το ευρώ! Το είπαν, το εδήλωσαν και αμαρτίαν ουκ είχαν!
Οι τρεις Καμπαλέρος, βρίσκονταν σε πυρετώδεις διαβουλεύσεις.
Ο Αντουάν, μια και μόνη κόκκινη γραμμή είχε: να γενεί πρωθυπουργός. Και μάλιστα να βαφτιστεί, όχι απλά να ορκιστεί! Ένας όρκος δεν έχει παντοτινή ισχύ. Μία που ορκίστηκες, μία που σε πήρε με τις πέτρες ο λαός, μία που έχασες τον τίτλο! Μια βάπτιση όμως, όσο να πεις σε κατοχύρωνε δια παντός. Παππάδες, νουνοί, μαρτυρικά και λαμπάδες, δεν ήταν αστεία πράματα! Και για νουνό θα έπαιρνε τον «Αγωνιστή της Πίνδου». Τον Πρόεδρο. Τί πιο έγκυρο; Όλα τα είχε σκεφθεί. Όλα τα είχε μελετήσει. Όλα τα είχε προβλέψει. 400 χρόνια τούρκικα περίμενε εξάλλου, αυτή την ιερή στιγμή της Πρωθυπουργικής Στέψης. Στο τέλος μάλιστα τα χρειάστηκε. Αυτό το κωλόπαιδι ο Αλέξης κόντεψε να του πάρει την μπουκιά από το στόμα. Όμως, τέλος καλό, όλα καλά!
Ο Μπένυ, ήταν χολοσκασμένος. Από δήμαρχος, κλητήρας. Από αφεντικό, ιδιωτικός υπάλληλος, σε κατάστημα με βίδες στην οδό Αθηνάς. Οι επιλογές του, είχαν μειωθεί επικίνδυνα και αν δεν ήθελε να πάει να κάνει παρέα στη Φώφη και στην Αννούλα, θα έπρεπε να εμπλακεί στις πολιτικές εξελίξεις. Έστω και ως κομπάρσος. Θα χωνόταν αρχικώς στην κυβέρνηση θεωρητικώς, δίχως συμμετοχή ΠΑΣΟΚατζήδων βουλευτών και στη συνέχεια θα την αποδομούσε εκ των έσω. Όχι ότι χρειαζόταν βοήθεια ο Αντουάν για να το πετύχει αυτό! Θα τα κατάφερνε και μονάχος του.
Ο Κουκουτσουβέλης, παρακολουθούσε στενά το twitter. Τον ενδιέφερε η γνώμη του κόσμου. Τα πράματα όμως εκεί ήταν σκούρα. Όλα τα tweets του πάταγαν κραξίδι απ’ τα λίγα. Οι συνεργάτες του είχαν συγκεντρώσει μερικά απ’ αυτά και του τα είχαν παρουσιάσει συμβουλεύοντάς τον, να πάρει πρώτα το υπογλώσσιό του.
«Ο Κουκουτσουβέλης θα μπορούσε να είναι ο οργανοπαίκτης που συνόδευε την τραγουδιάρα εξαδέλφη της Βίκυς-Κουλάρας στα πανηγύρια!»
«Μόνο ο Κουκουτσουβέλης με αυτή την κακομοίρικη φάτσα έχει πιθανότητες να πάει στη Μέρκελ και να πετύχει θετικές τροποποιήσεις.»
«Και δεν κάνουν Κουκουτσουβέλη Κυβερνητικό Εκπρόσωπο? Να κοιμίζει τα μικρόφωνα και να ρίχνει σε κώμα τους ρεπόρτερ?»
«Αν ποτέ βγει στην αγορά ρομπότ που να νανουρίζει μωρά, σίγουρα θα χει φωνή και μουτσούνα Κουκουτσουβέλη!»
Η κυβέρνηση εντούτοις έπρεπε να σχηματισθεί. Τα μιλήσαν, τα συμφωνήσαν και συνέταξαν ένα κοινό σύμφωνο, με παραδοχές και αμοιβαίως αποδεκτά σημεία. Πριν το κείμενο παραδοθεί στα Μ.Μ.Ε., ο Αντουάν, μελλοντικός Πρωθυπουργός- Διευθύνων Σύμβουλος- Μέραρχος- Πτέραρχος- Διοικητής της Ελλάδος, έκανε μια προσθήκη η οποία έμελλε να αποβεί σωτήρια για το Τρίο. Θα χρησίμευε ως στοιχείο υπεράσπισης, κατά την προβλεφθείσα από τον Πατέρα Παϊσιο, Εξεταστική, για την Υποδούλωση της Χώρας, Επιτροπή. Η κυβέρνηση ονομάστηκε Κυβέρνηση Εθνικής ΣΟΥΤηρίας. Με αυτή την τροποποίηση, ουδείς θα μπορούσε να ισχυρισθέι ότι δεν είχαν προειδοποιήσει το λαό για το ΣΟΥΤ που θα έτρωγε από το ευρώ! Το είπαν, το εδήλωσαν και αμαρτίαν ουκ είχαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου