Τετάρτη, Ιουλίου 04, 2012

Δουλειά δεν είχε ο Διάβολος...


Ζούμε στη ζώνη του Λυκόφωτος. Πρώην βουλευτές ψάχνουν για κάτι που ποτέ δεν έχασαν επειδή ποτέ δεν έκαναν: Εργασία...


Στο news247.gr διαβάζουμε ανάρτηση με τον ακόλουθο τίτλο: «Πρώην βουλευτές με βιογραφικά ανά χείρας ψάχνουν για δουλειά». Μία που το διαβάζεις κι άλλη μία που φαντάζεσαι την Άννα -Μπίλντερμπεργκ- Διαμαντοπούλου να φοράει ένα τσίτι από κινέζικο πάγκο στη λαϊκή, να γυρνάει ντάλα καταμεσήμερο στις ρούγες και να χτυπάει πόρτες και παραθύρια σε εταιρείες καθαρισμού (και απολύμανσης) κτιρίων και να λέει: «Δώσε καλέ μου, μάνα μου μια δουλειά σ' εμένανε την άτυχη, που με καλάγανε στην Μπίλντερμπεργκ κι είχα όλα του Διαβόλου τα καλούδια και με μαυρίσανε την μαύρη στις εκλογές κι έμεινα στην απόξω και δεν έχω να ταΐσω τα κανισάκια μου και δεν με κάνει σκόντο ο χασάπης κι ο μανάβης δεν τα γράφει στο τεφτέρι τα μπρόκολα και με κοροϊδεύει και μου λέει να βγάλω φωτοτυπία ένα πιατάκι φαΐ να φάω. Δώσμου μια δουλίτσα βρε άνθρωπε, που να συχωρεθούν τα πεθαμένα σου, που τάστειλε στον άλλο κόσμο ο Λοβέρδος παναθεμάτονε, που να μην σώσει να ξαναγίνει υπουργός και να του καεί το iPad κι η τηλεόρασή του να μην πιάνει τα ψηφιακά και να του χαλάσει ο αποχυμωτής».

Έχεις δόντι;

Έτσι την φαντασιώνεσαι φίλε αναγνώστη την Αννούλα του χιονιά. Με το ρίμελ να στάζει μαζί με δάκρυα και την Εστέ Λοντέρ την αντηλιακή να κάνει κρούστα στο (προ αμνημονεύτων) αψεγάδιαστο δέρμα της. Το κακό είναι ότι αντί να λυπηθείς, όλως ακουσίως, σχηματίζεται ένα σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη σου κι έρχεται ακάλεστη η δεύτερη φαντασίωση: ο Θόδωρος Πάγκαλος, άνεργος και συνταξιούχος ταυτοχρόνως, να ψένει καλαμπόκια στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου έξω από το σπίτι του Άκη, να του γαβγίζουν τα σκυλιά και να τον κλαίνε οι ρέγγες. Όταν δεν πλησιάζει κανείς για ν' αγοράσει τις καλαμποκάρες του Θόδωρα να βγάζει το ακορντεόν και να παίζει άσματα του Θωμά Μπακαλάκου κλαίγοντας (από συγκίνηση) και μασουλώντας μια ντουζίνα καλαμάκια χοιρινό (από λιγούρα). Ο Ρέππας, που σπούδασε οδοντίατρος να μην έχει τα φράγκα (ούτε φυσικά και την ικανότητα) να ανοίξει γραφείο δικό του. Να τον έχουνε, λέει, παραγιό σε ανταλλακτήριο χρυσού για να βγάζει τα χρυσά δόντια από χρεοκοπημένους υπερήλικες. Τέτοια σκέφτεσαι και παρηγοριέσαι μέχρι να τους δεις αραχτούς και λάιτ στις λιμουζινάρες τους...


Δημοσιεύτηκε στην "δημοκρατία" 02/07/2012

Δεν υπάρχουν σχόλια: