Η
φοβερή
σκηνή
από
την
Καινή
Διαθήκη,
όπως
την
φαντάστηκε
ο
Καραβάτζιο
(1571-1610).
Ο χριστιανισμός είναι αγάπη, κατανόηση, συγχώρεση, αλληλεγγύη και φραγγέλιο σε όσους αργυραμοιβούς που κάνουν τον οίκο του Θεού οίκο εμπορίου.
Ο
Χριστός
υπέμεινε
όλες
τις
αδικίες
που
έγιναν
σε
βάρος
Του.
Και
ραπίσματα
και
ακάνθινο
στεφάνι
και
διαπόμπευση
και
σταύρωση
και
χλεύη.
Μόνο
σε
ένα
σημείο
Τον
είδαμε
να...
τραμπουκίζει
και
να
τα
κάνει
μπίλιες.
Όταν
αντίκρισε
το
ναό
να
μολύνεται
από
τους
σαράφηδες.
Η
αντίδραση
του
Κυρίου,
σήμερα
θα
καταδικαζόταν
ομοφώνως
από
όλους
τους
τηλεοπτικούς
σταθμούς
που
λαμβάνουν
θαλασσοδάνεια
για
να
λένε
στο
λαό
πόσο
λάθος
είχε
που
ζούσε
πάνω
από
τα
όριά
του.
Στο
Κατά
Ιωάννην
(2, 13-17) διαβάζουμε
τα
ακόλουθα
συναρπαστικά:
«Και
εγγύς
ην
το
πάσχα
των
Ιουδαίων,
και
ανέβη
εις
Ιεροσόλυμα
ο
Ιησούς.
Και
εύρεν
εν
τω
ιερώ
τους
πωλούντας
βόας
και
πρόβατα
και
περιστεράς
και
τους
κερματιστάς
καθημένους.
Και
ποιήσας
φραγγέλιον
εκ
σχοινίων
πάντας
εξέβαλεν
εκ
του
ιερού,
τα
τε
πρόβατα
και
τους
βόας,
και
των
κολλυβιστών
εξέχεε
το
κέρμα
και
τας
τραπέζας
ανέστρεψε,
και
τοις
τας
περιστεράς
πωλούσιν
είπεν· άρατε
ταύτα
εντεύθεν· μη
ποιείτε
τον
οίκον
του
πατρός
μου
οίκον
εμπορίου.
Εμνήσθησαν
δε
οι
μαθηταί
αυτού
ότι
γεγραμμένον
εστίν,
ο
ζήλος
του
οίκους
σοι
καταφάγεταί
με».
Σπήλαιον
ληστών
Στο
Κατά
Ματθαίον
(21, 12-13), ο
Ιησούς
όχι
μόνο
διαλύει
τους
πάγκους
των
εμπόρων
αλλά
ομιλεί
στα
λαμόγια
και
τα...
στολίζει
κανονικά:
«Και
εισήλθεν
ο
Ιησούς
εις
το
Ιερόν
του
Θεού
και
εξέβαλε
πάντας
τους
πωλούντας
και
αγοράζοντας
εν
τω
ιερώ,
και
τας
τραπέζας
των
κολλυβιστών
κατέστρεψε
και
τας
καθέδρας
των
πωλούντων
τας
περιστεράς,
και
λέγει
αυτοίς· γέγραπται,
ο
οίκος
μου
οίκος
προσευχής
κληθήσεται?
υμείς
δε
αυτόν
εποιήσατε
σπήλαιον
ληστών».
Και
στο
Κατά
Λουκάν
(19, 45-48) είναι
μεν
παραπλήσια
η
περιγραφή
αλλά
το
φινάλε
της
αφήγησης,
που
δεν
υπάρχει
στα
άλλα
ευαγγέλια
είναι
εξόχως
σημαντικό
και
επίκαιρο.
«Και
εισελθών
εις
το
ιερόν
ήρξατο
εκβάλλειν
τους
πωλούντας
εν
αυτώ
και
αγοράζοντας
λέγων
αυτοίς· γέγραπται
ότι
ο
οίκος
μου
οίκος
προσευχής
έστιν· υμείς
δε
αυτόν
εποιήσατε
σπήλαιον
ληστών.
Και
ην
διδάσκων
το
καθ'
ημέραν
εν
τω
ιερώ· οι
δε
αρχιερείς
και
οι
γραμματείς
εζήτουν
αυτόν
απολέσαι
και
οι
πρώτοι
του
λαού,
και
ουχ
εύρισκον
το
τι
ποιήσουσιν· ο
λαός
γαρ
άπας
εξεκρέματο
αυτού
ακούων».
Τα
παραπάνω
αναφέρθηκαν
εν
όψει
της
επανάληψης
των
σισύφειων
διαπραγματεύσεων
της
χώρας
μας
με
τους
ευρωκερματιστές
και
προς
απάντηση
των
υπερασπιστών
των
εμπόρων
του
χρήματος.
6 σχόλια:
"Ο χριστιανισμός είναι αγάπη, κατανόηση, συγχώρεση, αλληλεγγύη και φραγγέλιο σε όσους αργυραμοιβούς που κάνουν τον οίκο του Θεού οίκο εμπορίου".
ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ "οίκος του Θεού" είναι ΣΥΝΑΓΩΓΗ!
ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΘΕΟΥΣ.
Είχαμε θεούς. Πολλούς.
"Ο χριστιανισμός είναι αγάπη, κατανόηση, συγχώρεση, αλληλεγγύη και φραγγέλιο σε όσους αργυραμοιβούς που κάνουν τον οίκο του Θεού οίκο εμπορίου".
ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ;
ΤΗΝ ΥΠΑΤΙΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΕΣ;
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΦΥΛΛΑΔΑ!
"Είχαμε θεούς. Πολλούς".
MIA MIKΡH ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ:
ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ,
ΕΧΟΥΜΕ.
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΙΠΕ Ο ΚΑΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΓΡΑΨΕΙΣ:
Ο Ιησούς δεν το απέκρυψε, ότι σκοπός του ήταν να σπείρει το διχασμό και τη διχόνοια ανάμεσα στους ανθρώπους: «Φωτιά ήρθα να βάλω πάνω στη Γή και πόσο θα ήθελα να είχε ήδη ανάψει» («κατά Λουκά» ιβ΄49-50).
Τι φρικαλέα απειλή! Ακόμη: «Νομίζετε ότι ήλθα για να επιβάλλω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων; Κάθε άλλο. Σας βεβαιώνω, ότι ο ερχομός μου θα φέρει διαιρέσεις. Από τώρα και στο εξής μια οικογένεια με πέντε μέλη θα χωριστεί σε δύο παρατάξεις: Τρείς εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Ο πατέρας θα είναι αντίθετος με τον γιο του κι ο γιος με τον πατέρα του. Η μάνα με την κόρη της. Η πεθερά με τη νύφη της κι η νύφη με την πεθερά της» («κατά Λουκά» ιβ΄51-53).
Ithaca by C.P.Cavafy (with Sean Connery & Vangelis)
C.P.Cavafy's poem 'Ithaca', recited by Sir Sean Connery and with music specially composed by Vangelis.
ITHACA [1910, 1911]
As you set out for Ithaca
hope that your journey is a long one,
full of adventure, full of discovery.
Laistrygonians and Cyclops,
angry Poseidon-don't be afraid of them:
you'll never find things like that on your way
as long as you keep your thoughts raised high,
as long as a rare sensasion
touches your spirit and your body.
Laistrygonians and Cyclops,
wild Poseidon-you won't encounter them
unless you bring them along inside your soul,
unless your soul sets them up in front of you.
Δημοσίευση σχολίου