Σαν έτοιμος από καιρό σαν θαρραλέος, της Μινεσότα ο κάποτε ωραίος, έκανες κόμμα για να πικάρεις τον Βαγγέλη, που σαν αρκούδα τρώει και σαν βαρέλι, αποθηκεύει της πολιτικής το μέλι.
Σ' ακούγαμε που μίλαγες κάπως ελληνικά. Κι ύστερα τα γυρνούσες και ήταν αγγλικά. Αμερικάνικη ηχούσε η προφορά κι η πασοκάρα μεσ' στην αποφορά. Σάπιζε κι έζεχνε, τσαλαβουτούσε σ' απαίσια μνημόνια και ο λαός τους έριχνε αβγά μα και λεμόνια. Εσύ το είδες μ' άλλα μάτια, βάδιζες κιόλας σε άλλα
μονοπάτια. Σουρούπωνε όταν σε είδα που άλλαζες μόνος σου την αλυσίδα. Και το ποδήλατο έτρεχε κι εσύ εκεί, με πίστη ολότελα φανατική, νόμιζες πως με μια κίνησή σου μαγική, θ' άλλαζες την αλυσίδα μα τελικά πάτησες την δολερή γλιστρίδα. Η κωλοτούμπα σου γράφτηκε στην Ιστορία. Τα έμαθε κι η κουτσή Μαρία, μα δεν τα είπε πουθενά – ήταν κυρία. Που 'χαμε μείνει; Όταν στήριξες Μπουτάρη και Καμίνη; Όχι δα! Σιγά μην μέναμε στην Οδησσό. Για το κομμάτι σου λέγαμε, το ΚΙΔΗΣΟ.
Προσευχή
Τι έγιν' αυτό και που μας πάει; Μην μας ξυνίζει και μας βρωμάει; Μπα, ούτε βρωμιά και ούτε ξυνίλα θα περιγράψουνε τούτη τη νίλα. Το κόμμα ξέμεινε από παρά και εις τις κάλπες μας δεν θα χωρά. Απ' έξω θα μείνει και η δόξα του Γιώργου ταχέως θα φθίνει. Να ενωθεί με μιας... Φώφης το κόμμα; Παραπέφτουν διαμάντια στο χώμα; Και να βλέπει συνεχώς Βενιζέλο; Δεν του ρίχνουν και ένα μπουγέλο; Να τον δείχνουν και όλοι μαζί να γελάνε, εκείνοι που πουθενά δεν φτουράνε;
Όχι κυρία μου, όχι ξανά. Δεν θα τον σώσουνε τα ωσανά ούτε περίσσεψαν λεφτά για σανά, που θα πάει ξανά ν' αγοράσει και τον λαό να κεράσει ώστε το όριο να περάσει. Ποιο όριο; Αυτό του τρία τοις εκατό, που δεν του φαίνεται πλέον βατό. Παραμένει ωστόσο ορατό το χειρότερο το ενδεχόμενο, που στη λίστα έρχεται επόμενο. Τώρα που ξέμεινε από ασυλία δεν πάει μέχρι την παραλία; Να καβαλήσει ξανά το κανό και νάβγει στον ωκεανό; Μην τυχόν ετοιμάζουν διώξεις; Αυτό απεργάζονται οι μαύρες μαζώξεις; Ας περιμένουμε λίγο να δούμε κι όλοι μαζί ας προσευχηθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου