Ταυτίζεται το Ισλάμ με τους τζιχαντιστές;

Ενώ η πραγματικότητα φωνάζει εμείς υποκρινόμαστε ότι δεν την ακούμε. Με ένα απίστευτα εκτεταμένο μπαράζ τρομοκρατικών ενεργειών το Ισλάμ της δείχνει τις προθέσεις του την ίδια στιγμή που οι λιμπεραλιστές αναλυτές της συμφοράς και οι αυτόκλητοι συνήγοροι του εξτρεμισμού δηλώνουν ότι… «δεν είναι αυτό που νομίζουμε και βλέπουμε». Οι αποκεφαλισμοί, οι βομβιστικές επιθέσεις, οι βιασμοί, οι ακρωτηριασμοί, οι πυρπολήσεις αιχμαλώτων μέσα στα κλουβιά τους, οι ομαδικές ταφές ηλικιωμένων γυναικών που δεν μπορούν να χρησιμεύσουν σαν σκεύη ηδονής στους δημίους τους, δεν συμβαίνουν από μουσουλμάνους αλλά από εξτρεμιστές, από τρομοκράτες που δεν έχουν σχέση με την αληθινή πίστη του Ισλάμ.
Αυτό ισχυρίζονται με ομοβροντία κειμένων και ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων και βιβλίων και αναλύσεων εκείνοι που θέλουν να παραδώσουμε τα όπλα για «να μην γίνουμε όπως μας θέλει ο εχθρός».
Όσοι θυμούνται σχετικά πρόσφατα γεγονότα που συντάραξαν τα λιμνάζοντα ύδατα της ελληνόφωνης τηλεόρασης και των λοιπών ΜΜΕ σίγουρα μπορούν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους την περιβόητη πυρπόληση του
βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη από ζηλωτές χριστιανούς (έτος 2000 έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός στην Θεσσαλονίκη). Οι αμύντορες της πολιτικής ορθότητας, που σήμερα κυβερνούν με ιλαροτραγικό τρόπο τον τόπο, παρουσίασαν όσουςπου διαμαρτύρονταν για το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη υλικού περίπου ως απειλή για την παγκόσμια ειρήνη.
Τους αποκαλούσαν ταλιμπάν, φονταμενταλιστές, επικίνδυνους και τους προσέδιδαν ιδιότητες του σήμερα αποδίδονται από τα παγκόσμια ΜΜΕ στους επικεφαλής του ισλαμικού κράτους. Ετι δε, ταύτιζαν δολίως την εικόνα και την ψυχοσύνθεση των χριστιανών ορθοδόξων με εκείνους που έκαψαν το βιβλίο και σκιαγραφούσαν μία γραμμή πνευματικής εξαλλοσύνης που έφτανε μέχρι τον βασικό στόχο τους: το μακαριστό αρχιεπισκόπο Χριστόδουλο.
Τελικά αποδείχθηκε ότι η πυρπόληση του βιβλίου, έγινε κατ’ απαίτησιν η έστω κατά παράκλησιν οπερατέρ τηλεοπτικών σταθμών οι οποίοι δεν είχαν εντυπωσιακά πλάνα για να ντύσουν τις ανταποκρίσεις των δημοσιογράφων από την Θεσσαλονίκη. Οι ίδιοι άνθρωποι που λίγο απείχαν από το να απαιτήσουν την απαγόρευση του χριστιανισμού στην Ελλάδα σήμερα σιωπούν για τις φρικώδεις ενέργειες των τρομοκρατών του ισλαμικού κράτους. Οπότε μιλήσουν μεριμνούν κυρίως για ένα: να μην ταυτίσουμε το Ισλάμ με τους τζιχαντιστές. Είναι έκδηλη η μεγάλη αγωνία τους φανερή η πρόθεση τους αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούμε ακόμα να γνωρίζουμε τα κίνητρα τους.
Όμως, η Ευρώπη όσα και να παθαίνει οφείλει να διατηρήσει την στρέβλωση της αληθινής Δημοκρατίας την επίφαση της λαϊκής κυριαρχίας και τον φερετζέ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τα έχουν ερμηνεύσει εκείνοι που θέλουν διάπλατες τις πύλες για να περνούν όσοι παραβιάζουν κάθε λέξη από τον καταστατικό χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ευρώπη πρέπει να παρακμάσει μέχρι να αυτοκαταργηθεί. Αυτό αναφέρεται επειδή η παραίτηση από το δικαίωμα της αυτοάμυνας είναι ευθεία παραβίαση του συνόλου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των ενοικούντων στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Θα μοιάζουμε με τους ισλαμιστές αποκεφαλιστές και τρομοκράτες όχι αν τους πολεμήσουμε σκληρά αλλά αν δώσουμε τα κλειδιά των οικιών μας στους δολοφόνους εκλιπαρώντας τους να μας σεβαστούν, να αναστοχαστούν τον βίο τους, να αλλάξουν θρησκευτικές αντιλήψεις και να ενστερνιστούν τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τότε θα έχει καταλυθεί η Δημοκρατία, θα έχουν παραβιαστεί οι αρχές μας και θα έχουν τσαλαπατηθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η πικρή αλήθεια είναι αυτή που γνωρίζουν όλοι οι λαοί που έχουν δεχθεί επιθέσεις από επιδρομείς: όταν σου επιτίθενται αμύνεσαι. Ο πόλεμος επιβίωσης δεν γνωρίζει από φερ πλέι. Όσα όπλα διαθέτεις θα τα χρησιμοποιήσεις. Θα μεριμνήσεις, ασφαλώς, η επικράτηση να μην προκαλέσει την δική σου καταστροφή. Ωστόσο, ουδείς αμυνόμενος πρέπει να διστάσει έστω και μία στιγμή από την άσκηση βίας όταν υπερασπίζεται τη ζωή του, την τιμή του, την οικογένειά του, την αξιοπρέπεια του, την περιουσία του, τα ήθη και τα έθιμα του και τα ιερά των προγόνων του.