Γουστάρει ζημιάρη νοικιάρη

Ὁ ΓΑΠ νοίκιασε παραθαλάσσια μεζονέτα 120 τ.μ. μὲ χίλια εὐρὼ τον χρόνο. Τέτοιες τιμὲς οὔτε σὲ Φουκουσίμα καὶ Τσερνομπίλ!

 Ἀκολουθεῖ ὠδὴ γιὰ τὶς περιπέτειες τοῦ λατρεμένου μας: 

Ἤμασταν δὲν ἤμασταν περίπου ταλιμπὰν καὶ ἦρθαν οἱ Εὐρώπες ἦρθε καὶ ὁ Στρος Κἄν. Την ἀσθένειὰ μας γιὰ νὰ γιὰν' ἤθελε νὰ προκάν', ὁ φουκαρᾶς ὁ Γιῶργος καὶ λέγαμε ἀμάν. Τὸν κράξαμε, τὸν διώξαμε, φέραμε Παπαδήμο. Μία σακαράκα πήραμε πληρώσαμε γιὰ λίμο. Πικράθηκε, σιχτίρισε, τὸν πλάκωσε τὸ ἄδικο κι ἔπνιγε τὸν πόνο του σὲ ἕνὰ τσιπουράδικο, ὕστερα μπριζολάδικο, ποτὲ σὲ βενζινάδικο (ἤντουνε οἰκολόγος). Τα γκρέκικα τὰ μίλαγε ὡσὰν ἠλεκτρολόγος που
ἔπιασε την πρίζα - το ρεῦμα τὸν ἐχτύπησε καὶ ἄστραψε σὰν μαρκίζα ἡ φαλακρὴ του κάρα, που σὰν μιλοῦσε ἑλληνικὰ τὰ ἔκανε μαντάρα. Πετρέλαιο δὲν χάλαγε, ποδήλατο καβάλαγε καὶ ἄλλαζε ἁλυσίδα ὄντας ἐν κινήσει – να πάει, νὰ μὴν γυρίσει. Ἡ οἰκονομία κρύωσε καὶ ἔβηχε κι ἔγινε σὰν φλουρὶ μὰ πρὶν την ἀναλάβει ἔμοιαζε μὲ οὐρί. Το αἷμα τῆς το ρούφηξαν λαμόγια μὲ μπουρί. Ὁ Γιῶργος εἶναι πονηρὸς αὐτὰ που τρώει νὰ τα τρῶς εἶναι τῆς πρώτης διαλογῆς - παγκόσμιας σοσιαλιστικῆς, ὑγιεινῆς διαστροφῆς.

Δικαστικὰ

Ἐπῆγε ἐδῶ, ἐπῆγε ἐκεῖ ἐπῆγε παραπέρα. Τὸ ἔριξε στὸν τουρισμό, κολύμπι ὅλη μέρα. Μεζέδες, κιθάρες καὶ ποτά, χαρὲς καὶ ντόλτσε βίτα– καὶ ἄσε τους ἰθαγενεῖς νὰ τρῶνε μόνο βλήτα, ψωμιὰ νὰ παίρνουν χθεσινὰ στὸ τζάμπα καὶ στὴν ζήτα καὶ Πάσχα καὶ Χριστούγεννα ἕνα σουβλάκι πίτα. Ὅμως βαρέθηκε πολὺ τα ἴδια καὶ τα ἴδια. Νὰ ξημερώνει στὸ Καστρί, νυχτέρια στὴν Ἐκάλη. Τοῦ ἔλειψε ἡ ἐξοχὴ, τ' ἀστέρια νὰ δεῖ πάλι. Πεθύμησε τὴν θάλασσα, τὶς ξάπλες του, τὶς ἡλιοθεραπεῖες. Θέλει κανὼ μὰ καὶ καγιὰκ καὶ ὄμορφες κυρίες. Νὰ λιάζονται ὅλοι μαζὶ καὶ νὰ γελοῦν, νὰ λένε μυστικὰ – καὶ νὰ νοικιάσει δίπατο εἰς τὰ Δικαστικά. Σὲ μὲζονέτα ἄνετη μπερκέτη νοικοκύρη. Καὶ νὰ διάγει πλούσια μὲ κόστος κακομοίρη. Χίλια εὐρὼ τὸν χρόνο πληρώνει γιὰ ἐνοίκιον. Ὅσο κοστίζει κοστουμιοῦ τὸ ἕνα τὸ μανίκιον. Θὰ το ἐπίστευες κι ἐσὺ ἂν ἤσουνα ραδίκιον, ἀνόητος καὶ στόκος ἀλλὰ τυγχάνεις πονηρὸς καὶ ἤσουνα πασόκος...