Κυριακή, Οκτωβρίου 09, 2016

Ἰωάννης Σχοινᾶς: ἥρωας ἐν εἰρήνη


1. Καθιστός (αριστερά) στό βιβλιοπωλεῖο «Νέα Θέσις». 2. Ἀπό πρόσφατη ὁμιλία του. 3. Σε ἐκδήλωση τοῦ ΕΝΕΚ.


Οἱ οὐρανοὶ πλουτίζουν μὲ Ἕλληνες, ποὺ πολέμησαν ὑπὲρ βωμῶν, ἑστιῶν καὶ ἀθανάτων ἰδεῶν. 

Ὁ Ἰωάννης Σχοινᾶς, ὁ ἐκδότης τοῦ οἴκου «Νέα Θέσις» καὶ ἱδρυτικὸ μέλος τοῦ ἐθνικιστικοῦ κόμματος ΕΝΕΚ πέθανε τὸ βράδυ τῆς Πέμπτης. Πάλεψε τὸν καρκίνο. Ἡττήθηκε. Στις ὧρες πoὺ ἡ αρρώστια σφυροκοποῦσε μὲ πόνους τὸ κορμὶ τοῦ, διόρθωνε χειρόγραφα. Γνώριζε γὰρ ὅτι μόνο τὸ ἔργο μένει πίσω καθὼς καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ κάποιος μπορεῖ νὰ ἔχει κάνει. Γι’ αὐτὸ ἐπέμενε μέχρι τέλους νὰ ἐργάζεται πυρετωδῶς γιὰ τὴν παραγωγὴ ἑλληνοκεντρικῶν βιβλίων. Στις 21 Μαΐου, στέλνοντας μήνυμα πρὸς ὅλους ὅτι ἤξερε τὶ ἐρχόταν, ἀνάρτησε στὸν λογαριασμὸ του στὸ Facebook ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ «Σταμάτημα» τοῦ Ἴωνος Δραγούμη, τὰ ἅπαντα τοῦ ὁποίου κυκλοφοροῦν ἀπὸ τὴ «Νέα Θέση»:
«Ἕνα ἀπομένει γιὰ μένα ὅσος καιρὸς μοῦ μένεται ἀκόμα νὰ ζήσω, θὰ τὸν περάσω πέρα ἀπὸ
λῦπες καὶ χαρές, χωρὶς νὰ καρτερῶ ἀγάπη ἢ τρυφερότητα ἀπὸ κανένα καὶ γυρεύοντας τὴν γνώση. Ό,τι μοῦ συμβαίνει κάθε μέρα μὲ κάνει καὶ γίνομαι σκληρότερος καὶ πιὸ ἀτάραχος καὶ βλέπω καθαρώτερα τὸ σκοπὸ μου. Ἄν ἀφήσω τίποτε στοὺς κατοπινοὺς ἀνθρώπους, θὰ εἶναι πνευματικό. Ἄλλη ἀθανασία ψυχῆς δὲν ὑπάρχει παρὰ τὰ παιδιά, εἴτε πραγματικά, ἀπὸ σάρκα καὶ κόκκαλα, εἴτε πνευματικά, ἀπὸ ἰδέες».
Ἦταν ἥρωας σὲ καιρὸ εἰρήνης. Το «ἔγκλημὰ» τοῦ νὰ εἶναι Ἕλληνας (μὲ ὅλη τὴ σημασία τῆς λέξεως) τὸ πλήρωσε μὲ τουλάχιστον 23 ἐμπρηστικὲς ἐπιθέσεις στὸ βιβλιοπωλεῖο του. Κάθε μία τὴν ἀντιμετώπιζε νιτσεϊκά. Με ἀρχαϊκὴ σκληρότητα καὶ ψυχραιμία, ἁπλὰ συνέχιζε.
Εἶσαι ἥρωας ἂν σοῦ καῖνε τὴν ἐπαγγελματικὴ ἔδρα σου (μὲ τὴν ἀνοχὴ τῶν πολιτικῶν δυνάμεων) κάθε τρεῖς καὶ λίγο κι ἐσὺ ἐπιμένεις νὰ βομβαρδίζεις τὰ σκότη τῆς ἄγνοιας καὶ τοῦ ἀνθελληνισμοῦ μὲ βιβλία.
Ἦταν εὔκολο νὰ γίνεις φίλος του. Ἄν σ’ ἄκουγε νὰ μιλᾶς ὑπὲρ τῆς χώρας σὲ δεχόταν λὲς καὶ σὲ ἤξερε καιρό. Ἦταν καὶ δικὸς μου φίλος καὶ συναγωνιστὴς στὸν ὑπὲρ Ἑλλάδος ἀγῶνα. Νιώθω τυχερὸς καὶ ὑπερήφανος ποὺ τὸν γνώρισα. Θὰ τὸν θυμᾶμαι μὲ ἀγάπη. Το παράδειγμὰ του θὰ καθοδηγεῖ τὰ βήματα τῶν σκεπτομένων πατριωτῶν. Θερμὰ συλλυπητήρια στὴν οἰκογένειὰ του.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΑΘΑΝΑΤΟΣ