Χριστούγεννα χωρίς Χριστό

Ἀπό τό διαδίκτυο: «Πιεῖτε σάν νεροφίδες, φᾶτε τοῦ σκασμοῦ κι ἕνας χοντρός μέ κόκκινα ροῦχα θά σᾶς φέρει δῶρα»

Εἶναι -στ' ἀλήθεια- μαγικός ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖον τά μέσα μαζικῆς ἐξημέρωσης ἀντιστάσεων καί ἐξαχρείωσης ἐνστίκτων κρύβουν ἀπό τήν ἑορταστική περίοδο τόν πρωταγωνιστή: τόν Ἰησοῦ Χριστό! Κουβέντα δέν ἀκούγεται γιά Ἐκεῖνον, τήν ἱστορία τῆς γέννησής Του, τό βαθύ νόημα πού ἔχει αὐτή ἡ ὑπέροχη περιπέτεια γιά τήν ἀνθρωπότητα. Τα Χριστούγεννα γιά τά ΜΜΕ εἶναι μία ἡμερολογιακή ἔνδειξη, ἕνας δείκτης κατανάλωσης, μία ἀτζέντα πολιτικοῦ, πού τά στηρίζει καί στηρίζεται ἀπό αὐτά, μία ἐξαιρετική ἀφορμή γιά ταξιδιωτικό ρεπορτάζ μέ τίτλο «Οἱ γιορτές τῶν ἐπωνύμων». Ὁ μόνος πού δέν ἔχει ὄνομα καί ἰδιότητα γιά τούς «ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου» εἶναι ὁ Χριστός.

Τά κανάλια θά στήσουν τίς κάμερές τούς στή
Βαρβάκειο, στήν κεντρική ἀγορά τῆς Θεσσαλονίκης, τῶν Πατρῶν καί ἄλλων μεγάλων πόλεων, καί θά καραδοκοῦν γιά στιγμιότυπα μέ φόντο μία γαλοπούλα κρεμασμένη ἀνάποδα καί μία ταμπέλα μέ τήν τιμή τοῦ κιλοῦ.
Οἱ μισές ὀθόνες καί σελίδες θά γεμίσουν μέ μελομακάρονα, κουραμπιέδες, ποτά, παραισθησιογόνες οὐσίες, καζίνα, ζαρτιέρες, πρόσωπα πού χαχανίζουν καί οἱ ἄλλες μισές μέ πεινασμένους, θλιμμένους, μαυροφορεμένους, πενθοῦντες καί παραπεταμένους. Οἱ ἀνήκοντες στή δεύτερη κατηγορία θά ἀποτελέσουν μία ἐξαιρετική πρόφαση ἐπίδειξης «ἀνθρωπιᾶς» ἀπό τούς κρατοῦντες. Αὐτή ἡ «ἀνθρωπιά» θά λήξει πρίν ἀπό τά Φῶτα. Ἤδη ἀπό τή 2α Ἰανουαρίου τοῦ ἑπομένου ἔτους οἱ πλούσιοι, οἱ πολιτικοί, οἱ μιντιάρχες, ὅλοι ὅσοι ψυχοπονοῦν μπροστά στά δημοσιογραφικά μαρκούτσια θά βγάλουν τήν ἄβολη γραβάτα τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτη καί θά κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι -καί ὄχι ὡραῖοι- μέ τά σώβρακα τῆς συώδους ἰδιοτέλειας τους.

Ὁ Χριστός δέν θά χωρέσει στήν καθημερινότητα τῶν προβεβλημένων. Ἀκόμα καί ἀπό τίς εὐχετήριες κάρτες τους τόν ἔχουν ἀφαιρέσει, μήν τυχόν καί κακοκαρδίσουν ὅποιον μισεῖ τή χριστιανοσύνη... Οὔτε κἄν στίς συνειδήσεις τῶν πολλῶν δέν ὑπάρχει χῶρος γιά Χριστό. Ἡ παραζάλη νά «προλάβεις» τά μαγαζιά ἀνοιχτά κλείνει τήν καρδιά ἀλλά καί τόν νοῦ σου, δίχως νά τό ἀντιλαμβάνεσαι. Μεριμνῶντας γιά τίς λεπτομέρειες τοῦ τραπεζιοῦ, λησμονᾶς νά θρέψεις τήν ψυχή σου μέ τή σωτήρια σιγή, τήν παύση τοῦ χρόνου πού ἐξασφαλίζει ἡ προσευχή.

Χρόνια πολλά!