Γιώργος Παπανδρέου και Χαλογουίν*

  Όσο καιρό δεν είχαμε… αλλόκοτες αμερικανιές στο χωριό, στην κωμόπολη, στην πολίχνη και στην πόλη μας και δεν τες χρειαζόμασταν και περνούσαμε καλύτερα.

 Όταν σκέφτεσαι την Αμερική κι έχεις καεί στο χυλό του ΔΝΤ και των ευρωπαίων πιστωτών ίσως και να σκεφτείς τον δυσπερίγραπτο Γιώργο Παπανδρέου. Πρόκειται για μοναδική περίπτωση ανθρώπου. Πολιτεύεται στην Ελλάδα. Ένα φεγγάρι έγινε και πρωθυπουργός (τρομάρα του). Γεννήθηκε όμως στη δημοκρατία των χάμπουργκερ, τις ΗΠΑ και έχει και αμερικάνικο διαβατήριο**. Οι ΗΠΑ, ως γνωστόν, είναι μια χώρα που ΕΧΕΙ ΖΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ στην ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ και σε περίπτωση σύγκρουσης αμερικανικών και ελληνικών συμφερόντων ποιο από τα δύο «μαγαζιά» θα προτιμήσει να υπερασπιστεί ο διχασμένος ΓΑΠ; Αν κάποτε αποκτήσουμε πολιτική και ενημέρωση της προκοπής ίσως να

αρχίσουν να του υποβάλλουν πιεστικά αυτή την ερώτηση κι εκείνος να υποχρεωθεί να αποποιηθεί μια εκ των δύο υπηκοοτήτων. Αν όχι πρέπει να του απαγορευτεί να πολιτεύεται εδώ – για προφανείς λόγους.  

Η αναφορά στον ΓΑΠ γίνεται και επειδή είναι επίκαιρη η ανατριχίλα που προκαλεί το άγγελμα της υποψηφιότητάς του για την προεδρία των υπολοίπων αποθήκης της αποψιλωμένης πασοκάρας. Στην Ελλάδα η διάδοση της αμερικανιάς του Χάλογουίν προσεγγίζει περίπου τα ποσοστά δημοφιλίας που είχε ο Τζέφρυ Παπανδρέου πριν αναλάβει την πρωθυπουργία το 2009.

Ο πιθηκισμός της αμερικάνικης κουλτούρας εις την βαλκανική αποικία είναι τόσο έντονος ώστε τα περισσότερα καταστήματα (εστιάσεως, παιχνιδιών, μπαρ κ.ά) έχουν αφιερώσει στο Χαλογουίν ράφια, χρόνο και θεματικές ημέρες και νύχτες. Αναμφίβολα πρόκειται περί κατάντιας. Όχι τόσο μεγάλης όσο να ψηφίζεις ΓΑΠ αλλά παρόμοιας…

 

*Παγανιστικής προέλευσης γιορτή στις ΗΠΑ και τον Καναδά, που θυμίζει υβρίδιο καλάντων και καρναβαλιού. Εορτάζεται την νύχτα εκάστης 31^ης Οκτωβρίου. Η θεματολογία της είναι τρομακτική και οι συμμετέχοντες μεταμφιέζονται. Στο Χαλογουίν πρωταγωνιστούν οι… κολοκύθες, όπου μέσα τους έχουν τοποθετηθεί αναμμένα κεριά κι έχουν σκαλιστεί ώστε να θυμίζουν κρανία ή τρομακτικά πρόσωπα.

** Αν δεν έχει αμερικανικό διαβατήριο ή το έχει απαρνηθεί για χάρη της Ελλάδας του ζητάμε συγγνώμη και τον κερνάμε μια μερίδα φράιντ τσίκεν και μια νταμιτζάνα αναψυκτικό της αρεσκείας του για να του περάσει ο θυμός.