Απελπισία στην ταράτσα

Γιατί έχουν έρθει τόσα ξένα μέσα ενημέρωσης και προπαγάνδας στην Ελλάδα; Την απάντηση δίνει η καθημερινότητα...

Εκλογές έχουν γίνει αρκετές στην Ελλάδα. Και πιο θεαματικές από την πρόσφατη χαμηλοτάβανη γκριζαμάρα. Με ηγέτες μεγαλυτέρου βεληνεκούς, που είχαν στο πλευρό τους ακόμα ικανότερους, πιστότερους και πιο αδίστακτους βαστάζους της εξουσίας τους. Αρα τι ήταν εκείνο που τράβηξε το ενδιαφέρον του πλανήτου; Τι στην ευχή μπορεί να ενδιαφέρει ιδιωτικά και δημόσια τηλεοπτικά δίκτυα από την... Ταϊλάνδη; Ναι, ακόμα και από εκεί πέταξαν δημοσιογράφοι για να δουν τις νεραντζιές της Ηρώδου Αττικού...
Απλή η απάντηση, αρκεί να
ταξιδέψετε τη μνήμη σας μέχρι το συρταράκι όπου φυλάσσεται η ακόλουθη εικόνα: Τύπος έχει βαρέσει μπιέλες ένεκα οικονομικής απογοητεύσεως, ερωτικής δυσπραγίας και τούμπαλιν. Εχει ξεβρακωθεί και βρίσκεται σε ταράτσα ουρλιάζοντας: «Βοήθεια! Θα πέσω! Φέρτε μου τη Σούλα και τις επιταγές που οπισθογράφησα. Και η μαμά μου να φτιάξει σουτζουκάκια! Βοήθεια, θα σαλτάρω! Σούλα, γιατί με απαράτησες; Αχ βαχ, πάν' τα λεφτουδάκια μου, πάει η δουλίτσα μου κι η κοπελίτσα μου, αμάν-αμάν». Λεφούσια αργόσχολων μαζεύονται από κάτω. Οι περισσότεροι από καθαρή περιέργεια. Αλλοι για το φρικτό θέαμα σε μια ενδεχόμενη πτώση του... σαλταρισμένου.

Καζούρα

Η ανθρώπινη φύση είναι και αγαθή και μαύρη, κατράμι. Ποια πλευρά θα επικρατήσει; Εξαρτάται από εκείνην που φροντίζουμε να ενισχύσουμε. Αν ταΐζουμε το καλό, θα δυναμώσει. Αν ενισχύουμε το κακό μέσα μας, θα γιγαντωθεί και σε περιπτώσεις όπως η προαναφερθείσα θα φωνάζουμε «πέσε, πέσε» και θα κάνουμε καζούρα με τον ανθρωπάκο στην ταράτσα. Στην Ελλάδα, σε μια αρκετά μεγαλύτερη κλίμακα, αυτό έγινε. Ηρθαν τα ξένα ΜΜΕ, έπηξε το κέντρο των Αθηνών από κάμερες Αγγλων, Γάλλων, Πορτογάλων, Ιταλών κι Αμερικάνων λόγω της περιεργείας που έχουν οι διαβάτες σε γειτονιές με απελπισμένους στις ταράτσες, που απειλούν να πέσουν. Μακάρι να περιμένουν ματαίως.

Δρυός πεσούσης

Στη μικρή φωτό βλέπουμε τον Πέτρο Τατσόπουλο. Το Ποτάμι δεν τον ταξίδεψε μέχρι την ταραχώδη θάλασσα της Πολιτικής, αλλά τον ξέβρασε στην ήσυχη λιμνούλα της περίσκεψης. Δεν εξελέγη βουλευτής, διότι η «μισή Αθήνα» που τον γεύτηκε δεν πρέπει να έμεινε με τις καλύτερες των εντυπώσεων και διά τούτο δεν τον ψήφισε. Γι' αυτό αποφάσισε να αποσυρθεί από την πολιτική δίχως να καταλάβει ποτέ κανείς πότε και γιατί ευρίσκετο εντός της...