Ἄγνωστοι στρατιῶτες χαμένων πολέμων

Νόμος: Ἡ πρώτη ὕλη ἀπό τήν ὁποία πλάθονται ὁ πλοῦτος καί ἡ δύναμη τῶν ὀλίγων εἶναι ἡ φτώχεια καί οἱ στερήσεις τῶν πολλῶν.

Στίς 22 Ἀπριλίου, μία φωτογραφία ἔκανε τόν γῦρο τοῦ ἑλληνικοῦ διαδικτύου. Ὁ ἀποτροπιασμός πού προκάλεσε ἦταν μεγάλος, ἀλλά ὁ χρόνος τῆς διατήρησής της στήν ἐπιφάνεια τῆς δημοσιότητας ἦταν μικρός.

Ἐπρόκειτο γιά γεγονός πού σέ κάνει νά φρίττεις μέ τή μοίρα τοῦ ἀνθρώπου καί τή φύση τῶν κοινωνιῶν πού φτιάχνουμε: Ἕνα πτῶμα, τυλιγμένο σέ μαύρη σακούλα, μέ τά πόδια νά ἐξέχουν, παρατημένο σέ πεζοδρόμιο. Ἕνας πένης γέροντας εἶχε πεθάνει ἀπό φωτιά πού
ξέσπασε στό σπίτι του. Ἔμενε στό Πανόραμα Θεσσαλονίκης, σέ μικρή μονοκατοικία ἐντός συγκροτήματος ποῦ ἀνήκει στό Καρίπειο Ἵδρυμα. Ἀντιμετώπιζε προβλήματα ὑγείας καί δέν εἶχε χρήματα. Ὅταν κάηκε, ἡ Ἀστυνομία εἰδοποίησε γραφεῖο τελετῶν νά παραλάβει τό πτῶμα καί νά μεριμνήσει γιά τά δέοντα. Το γραφεῖο, ἐπειδή δέν «ἔβλεπε» πληρωμή στόν κοντινό ὁρίζοντα, ἁπλά δέν πῆγε. Ἔτσι, τό πτῶμα τοῦ φτωχοῦ γέροντα ἔμεινε ἀρκετό χρόνο στό πεζοδρόμιο, μέ κίνδυνο νά γίνει βορά τῶν ζώων. Ἔπειτα ἀπό ὥρα εἰδοποιήθηκε ἀπό τήν Ἀστυνομία ἄλλο γραφεῖο τελετῶν, τό ὁποῖο πῆγε. 

Ὁ γέροντας, φυσικά, δέν ἦταν σέ θέση νά νιώθει ἀγωνία γιά τό κορμί πού ξέμεινε στό πεζοδρόμιο. Γλίτωσε ἀπό αὐτό καί ἀπό τούς χιλιάδες μικρούς, καθημερινούς θανάτους πού προκαλοῦν ἡ ἀνέχεια καί ἡ ἀδιαφορία τῶν πολλῶν. Το ἄγος, ἡ ἱεροσυλία βαραίνουν αὐτούς πού μένουν πίσω. Ἄν ὁ θανών εἶναι ἀνήμπορος οἰκονομικά, ἄν ἡ ἰσχύς ὁποιασδήποτε φύσεως δέν συνοδεύει τά βήματά του ὅσο ζοῦσε, ἄν οἱ ἄλλοι δέν ἔχουν νά λάβουν κάτι χειροπιαστό ἀπό ἐκείνον, οὐδείς θά νοιαστεῖ. Κανένα δάκρυ δέν θά τρέξει. Κανένας λόγος δέν θά ἠχήσει σέ μεγαλόπρεπα στημένες τελετές γιά τούς ἄγνωστους στρατιῶτες τῶν ἄδοξων, χαμένων πολέμων τῆς ἐπιβίωσης. Μόνοι ἔζησαν ὅλοι αὐτοί οἱ γενναῖοι, μόνοι τελεύτησαν. Κι ἴσως αὐτό νά εἶναι καί καλύτερο, ὑγιέστερο, πιό ἀληθινό. 

Ὅλα τά μεγάλα λόγια, τά περίτεχνα, πού ἐκστομίζονται πρός τιμήν τῆς ἰσχύος, εἴθισται νά λάμπουν καί νά εἶναι κάλπικα. Ἡ σιωπή δέν λέει ποτέ ψέματα. Εἶναι διδακτική. Τί κάνουν οἱ ἐπαγγελματίες ψεῦτες, ὅταν τιμοῦν κάποιους; Ἑνός λεπτοῦ σιγή...