Ὕβρις, ἄτη, νέμεσις, τίσις

Φανταστεῖτε ἕναν τεράστιο, ἄχαρο,γκρίζο διάδρομο ἀνάμεσα σέ δύο χαράδρες, σέ ἕναν τόπο -γκρίζα ζώνη- ἀνάμεσα σέ δύο χῶρες.
Το δάπεδο τοῦ διαδρόμου εἶναι τσιμεντένιο. Τα ρεῖθρα του εἶναι ἐπενδεδυμένα ἀπό γρανίτη. Ἀκτινοβολεῖ ὁ γρανίτης μέ τές κατάλληλες γιά τήν περίσταση κυματικές ἰδιότητες.
Ἔνθεν κακεῖθεν τοῦ διαδρόμου ψηλές, παραλληλόγραμμες, μαῦρες σημαῖες.
Αὐτή ἡ ὁδός ὁδηγεῖ σέ ἕνα σημεῖο ὅπου εἶναι χαραγμένο ἕνα εὐδιάκριτο, ἀκόμα κι ἀπό μεγάλο ὕψος πλήν «-».
Αὐτό τό σημεῖο εἶναι ὁ τόπος, ἡ ἀκριβής μέση ἀπόσταση τῶν δύο χωρῶν ποῦ ἀναφέρθηκαν προηγουμένως.
Ἡ διάσταση τῶν μαύρων σημαιῶν εἶναι 71 μ. Υ καί 41 μ. Π.
Πρῶτοι ἀριθμοί.
Ὁ ἕνας ἀναφέρεται στό 1071 (Ματζικέρτ) καί ὁ ἄλλος στό 1941 (Κατοχή).
Στο σημεῖο πλήν «-» καταλήγει ὁ καταδικασμένος σέ θάνατο.
Ἔχει διαβεῖ ἀνάμεσα στίς
μαῦρες σημαῖες καί ἐθελοντές ὁπλίτες στά μεσοδιαστήματά τούς ἐκφωνοῦν τό σκεπτικό τῆς καταδικαστικῆς ἀπόφασης.
Οἱ ὁπλίτες δέν φέρουν ἐθνόσημο. Μόνο ἕνα διακριτικό. Ἀποτροπαϊκό.
Τό ἐθνόσημο ὑπάρχει μόνο στίς σελίδες τῆς καταδικαστικῆς ἀπόφασης.
Οἱ καταδίκες ἐκτελοῦνται τήν 21ἡ ἤ 22α ἑκάστου μηνός (για λόγους συμπαντικῆς τάξεως καί ἀστρικῆς τροπῆς) ἀκριβῶς τήν ὥρα τῆς ἀνατολῆς.
Κατά τή διάρκεια τῆς ἐσχάτου περιπάτου τοῦ καταδίκου ἀκούγεται τό ἄσμα ποῦ ἔχει ἐνσωματωθεῖ στήν ἀνάρτηση.
Λοιπές λεπτομέρειες ἄλλοτε...