Δέν εἶναι αὐτό πού νομίζετε. Δέν εἶναι χαμερπές νά παίρνεις στεγαστικό ἐπίδομα ὅταν εἶσαι παραλής. Εἶναι φιλοσοφημένη στάση ζωῆς.
Ἡ «δημοκρατία» σέ ἄρθρο τῆς (8/12/2017) γιά τή δημοσιοποίηση τῶν δηλώσεων «πόθεν ἔσχες» τῶν πολιτικῶν (ἔτος 2015) ἀνέφερε γιά τό ὑπουργικό ζεῦγος Παπαδημητρίου - Αντωνοπούλου: «Τον τίτλο τοῦ “χρυσού ὑπουργικοῦ ζευγαριοῦ” διεκδικοῦν ἐπάξια ὁ ὑπουργός Οἰκονομίας καί Ἀνάπτυξης Δ. Παπαδημητρίου καί ἡ σύζυγός του, ἀναπληρώτρια ὑπουργός Ἐργασίας Ράνια Αντωνοπούλου. Τα εἰσοδήματά τους ἀθροιστικά φτάνουν τά 454.000 εὐρώ, ἐνῶ διαθέτουν
χαρτοφυλάκιο ἀξίας ἄνω τῶν 3.000.000 δολαρίων. Ἡ κυρία Αντωνοπούλου δηλώνει καθαρό εἰσόδημα 70.637 εὐρώ καί ὁ σύζυγός της 453.429 δολάρια ΗΠΑ».
Αὐτό τό ζευγάρι εἶναι φορτώγκα στά μετρητούλια. Ἡ κυρία λάμβανε ἕνα 12χίλιαρο ἀπό τό κράτος ως… στεγαστικό ἐπίδομα. Τά νοίκια γάρ ἔχουν φτάσει στά οὐράνια καί εἴπαμε: Εἴμεθα ἀριστεροί ἐξωκοινοβουλευτικοί ὑπουργοί, ὄχι κορόιδα. Ἄσε πού διαβάζουμε φιλοσοφία. Γράφει ὁ Αρθοῦρος Σοπενχάουερ στό «Τό ἀσήμαντο αἰώνια ἐπαινοῦν», Ἀθήνα 2009, ἐκδόσεις Κάκτος, σελ. 82: «Το φαγητό εἶναι καλό μόνο γιά κείνον πού πεινάει, τό κρασί γιά τόν ὑγιή, τό φάρμακο γιά τόν ἄρρωστο, μία γούνα γιά τόν χειμώνα, οἱ γυναῖκες γιά τούς νέους κ.λπ. Ὅλα αὐτά ἑπομένως εἶναι μόνο ἀγαθά πρός τί, ἀγαθά “σέ σχέση μέ κάτι”, δηλαδή σχετικά ἀγαθά. Μονάχα τά χρήματα εἶναι τό ἀπόλυτο ἀγαθό, γιατί δέν ἀντιμετωπίζουν μόνο μία συγκεκριμένη ἀνάγκη ἀλλά τήν ἀνάγκη ἐν γένει».
Ἐν κατακλεῖδι καί ἄνευ Σοπενχάουερ: Γιατί οἱ πλούσιοι εἶναι πλούσιοι; Διότι ὄχι μόνο θέλουν χρήματα ἀλλά τά μαζεύουν κιόλας. Ἀφοῦ τά μαζέψουν, μεριμνοῦν νά τά κρατήσουν καλά, νά μήν τά ξοδέψουν. Γιατί δέν τά ξοδεύουν τά χρήματα; Διότι τά ἔχουν ἀνάγκη. Συνεπῶς, εἶναι συνάνθρωποί μας πού ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη τά χρήματα ἀπό ἐμᾶς. Ἡ ἀγάπη τούς γιά τά λεφτά εἶναι ἀνιδιοτελής. Δέν θέλουν νά τά κάνουν κάτι. Ἁπλά νά ξέρουν ὅτι ὑπάρχουν, ὅτι εἶναι καλά κι ὅτι εἶναι ἐκεῖ. Πόσο ρομαντικό…
Οἱ ψηφοφόροι, λοιπόν, ἔχουν ἱεράν ὑποχρέωση νά πληρώνουν τούς φόρους τούς γιά νά μή χαλᾶνε οἱ γνήσιες ἀγάπες τῶν πλουσίων γιά τά λεφτουδάκια τους.
Ἡ «δημοκρατία» σέ ἄρθρο τῆς (8/12/2017) γιά τή δημοσιοποίηση τῶν δηλώσεων «πόθεν ἔσχες» τῶν πολιτικῶν (ἔτος 2015) ἀνέφερε γιά τό ὑπουργικό ζεῦγος Παπαδημητρίου - Αντωνοπούλου: «Τον τίτλο τοῦ “χρυσού ὑπουργικοῦ ζευγαριοῦ” διεκδικοῦν ἐπάξια ὁ ὑπουργός Οἰκονομίας καί Ἀνάπτυξης Δ. Παπαδημητρίου καί ἡ σύζυγός του, ἀναπληρώτρια ὑπουργός Ἐργασίας Ράνια Αντωνοπούλου. Τα εἰσοδήματά τους ἀθροιστικά φτάνουν τά 454.000 εὐρώ, ἐνῶ διαθέτουν
χαρτοφυλάκιο ἀξίας ἄνω τῶν 3.000.000 δολαρίων. Ἡ κυρία Αντωνοπούλου δηλώνει καθαρό εἰσόδημα 70.637 εὐρώ καί ὁ σύζυγός της 453.429 δολάρια ΗΠΑ».
Αὐτό τό ζευγάρι εἶναι φορτώγκα στά μετρητούλια. Ἡ κυρία λάμβανε ἕνα 12χίλιαρο ἀπό τό κράτος ως… στεγαστικό ἐπίδομα. Τά νοίκια γάρ ἔχουν φτάσει στά οὐράνια καί εἴπαμε: Εἴμεθα ἀριστεροί ἐξωκοινοβουλευτικοί ὑπουργοί, ὄχι κορόιδα. Ἄσε πού διαβάζουμε φιλοσοφία. Γράφει ὁ Αρθοῦρος Σοπενχάουερ στό «Τό ἀσήμαντο αἰώνια ἐπαινοῦν», Ἀθήνα 2009, ἐκδόσεις Κάκτος, σελ. 82: «Το φαγητό εἶναι καλό μόνο γιά κείνον πού πεινάει, τό κρασί γιά τόν ὑγιή, τό φάρμακο γιά τόν ἄρρωστο, μία γούνα γιά τόν χειμώνα, οἱ γυναῖκες γιά τούς νέους κ.λπ. Ὅλα αὐτά ἑπομένως εἶναι μόνο ἀγαθά πρός τί, ἀγαθά “σέ σχέση μέ κάτι”, δηλαδή σχετικά ἀγαθά. Μονάχα τά χρήματα εἶναι τό ἀπόλυτο ἀγαθό, γιατί δέν ἀντιμετωπίζουν μόνο μία συγκεκριμένη ἀνάγκη ἀλλά τήν ἀνάγκη ἐν γένει».
Ἐν κατακλεῖδι καί ἄνευ Σοπενχάουερ: Γιατί οἱ πλούσιοι εἶναι πλούσιοι; Διότι ὄχι μόνο θέλουν χρήματα ἀλλά τά μαζεύουν κιόλας. Ἀφοῦ τά μαζέψουν, μεριμνοῦν νά τά κρατήσουν καλά, νά μήν τά ξοδέψουν. Γιατί δέν τά ξοδεύουν τά χρήματα; Διότι τά ἔχουν ἀνάγκη. Συνεπῶς, εἶναι συνάνθρωποί μας πού ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη τά χρήματα ἀπό ἐμᾶς. Ἡ ἀγάπη τούς γιά τά λεφτά εἶναι ἀνιδιοτελής. Δέν θέλουν νά τά κάνουν κάτι. Ἁπλά νά ξέρουν ὅτι ὑπάρχουν, ὅτι εἶναι καλά κι ὅτι εἶναι ἐκεῖ. Πόσο ρομαντικό…
Οἱ ψηφοφόροι, λοιπόν, ἔχουν ἱεράν ὑποχρέωση νά πληρώνουν τούς φόρους τούς γιά νά μή χαλᾶνε οἱ γνήσιες ἀγάπες τῶν πλουσίων γιά τά λεφτουδάκια τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου